کشف سیاره ای با هسته شفاف و قابل رویت
به گزارش مجله سرگرمی، هسته این سیاره حدودا به اندازه ستاره نپتون است و تصور می گردد مانند همسایه های دیگر ما - ژوپیتر و زحل - از توده گاز تشکیل شده باشد. اما در عین حال به نظر می رسد این سیاره یا اتمسفر گازی خود را از دست داده یا دارای عناصری شبیه به خورشیدش است.
دانشمندان برای نخستین بار سیاره ای کشف نموده اند که مرکز آن شفاف و قابل رویت است. این کشف به معنی آن است که اخترشناسان برای نخستین بار قادرند به داخل یک سیاره نگاه نمایند. این فرصتی بالقوه برای دانشمندان خواهد بود که چگونگی شکل دریافت چنین جهان هایی را درک نمایند.
هسته این سیاره حدودا به اندازه ستاره نپتون است و تصور می شود مانند همسایه های دیگر ما - ژوپیتر و زحل - از توده گاز تشکیل شده باشد. اما در عین حال به نظر می رسد این سیاره یا اتمسفر گازی خود را از دست داده یا دارای عناصری شبیه به خورشیدش است.
درعوض، پژوهش گران قادرند هسته مرکزی آن را که معمولا در قلب سیارات خارج از منظومه شمسی قرار گرفته است رویت نمایند. این فرصتی است برای دیدن داخل این جهان و درک بافتی که آن را تشکیل داده است.
این سیاره که اخترشناسان نام آن را توُی 849 بی گذاشته اند، به تازگی کشف شده است و حدود 730 سال نوری از زمین فاصله دارد. توی 849 بی دور ستاره ای مانند خورشید منظومه شمسی می شود، اما شرایط حاکم بر آن سخت و شدید است. برای مثال چنان به مدار ستاره اش نزدیک است که یک سال تنها هجده ساعت طول می کشد و دمای سطح آن نزدیک به 1500 درجه سانتی گراد است.
این شرایط، سیاره را در رده صحرای نپتون و منطقه ای نزدیک به سیاراتی قرار می دهد که اندازه آن ها به ندرت با حجم نپتون برابری می نماید.
دیوید آرمسترانگ از دانشگاه واریک بریتانیا مولف ارشد این گزارش در بیانیه ای می گوید: این سیاره با توجه به توده اش، به گونه ای عجیب به ستاره اش نزدیک است. به عبارت دیگر، سیاراتی با این توده در چنین مدار کوچکی (نسبت به ستاره ای که به دورش می چرخند) قرار گرفته باشند کمتر می بینیم.
پژوهش گران با اندازه گیری دقیق نتیجه گیری نموده اند که این یک هسته سیاره ای است که اندازه آن با وزنی 40 برابر کره زمین تنها 3.4 برابر زمین است. این انسجام باید قاعدتا به معنای آن باشد که این جرم عمدتا از عناصر آهن، سنگ و آب و میزان کمی هیدروژن و هلیم تشکیل شده است.
دکتر آرمسترانگ می گوید: این واقعیت که ما در اطراف توی 849 بی گازی مشاهده ننموده ایم به معنی آن است که این سیاره هسته بی حفاظ و قابل رویت یک کره است.
توی 849 بی بار نخست توسط ماهواره فرامداری و تجسسی سازمان فضایی آمریکا (ناسا) کشف شد که در پی سیاراتی است که روشنایی شان هنگام قرار دریافت در مقابل ستاره هایشان کم می شود. سپس رصدخانه جنوبی اروپا با دستگاه هارپز که از نظریه داپلر برای اندازه گیری سیارات خارج از منظومه شمسی استفاده می نماید، این سیاره را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. در این اندازه گیری، دستگاه داپلر تغییر در امواج نورانی سیاره را در نزدیک ترین و دورترین نقطه مدار به زمین اندازه گیری می نماید.
دکتر آرمسترانگ می گوید: در هرصورت، توی 849 بی یا یک توده بزرگ گاز بوده یا سیاره ای است که دارای همان عناصر ستاره اش است. این نخستین سیاره ای است که به ما می گوید سیاراتی شبیه به آن وجود دارند و می توان آن ها را ردیابی کرد. ما این فرصت را داشته ایم که به داخل هسته یک سیاره به گونه ای نگاه کنیم که در منظومه شمسی خودمان غیرممکن است.
هنوز سؤال های بسیاری درمورد هسته ژوپیتر وجود دارد، برای مثال، سیارات عجیب و غیرمعمول خارج از منظومه شمسی مثل این سیاره، پنجره ای اند به نحوه شکل دریافت سیارات که راه دیگری برای شناخت آن ها نداریم.
منبع: ایندیپندنت
منبع: فرادیدعینک گوچی: مهسان بلاگ | سیستم مدیریت محتوای مهسان