چرا ثور گاد آو وار بارها از ثور مارول بهتر است؟ - مجله سرگرمی

قبل از همه چیز، باید این نکته را تأیید کرد که تمرکز بحثمان روی طراحی ظاهر ثور در بازی گاد آو وار است و قرار نیست ویژگی های شخصیت او را در این بازی با دیگر آثار و اساطیر مقایسه کنیم؛ زیرا از این نظر معین است که توسعه دهندگان بازی راستا متفاوتی را انتخاب نموده اند تا داستان خود را روایت نمایند.

برخلاف اساطیر یونان که منابع، اسناد و نوشته های زیادی در رابطه با آن یافت می شود و اطلاعات جالبی از اسطوره ها و قصه های آن ها به ما می دهند، بحث درباره اساطیر اسکاندیناوی کمی پیچیده تر و دشوارتر است. عمده دانسته های ما از اساطیر نورس به دو کتاب معروف با نام های اِدای شاعرانه (Poetic Edda) و اِدای منثور (Prose Edda) خلاصه می شود. به نظر می رسد که وایکینگ ها در این زمینه چندان علاقه ای به مکتوب کردن قصه های اساطیر خود نداشته یا به هر علت دیگری در روایات گسترده اساطیر خود ناکام مانده اند. با این حال، قصه های ماندگاری که از اساطیر این منطقه به جای مانده است، به میزان ای قابل توجه بوده اند که در عصر حاضر برای ما چنین جذابیتی داشته باشند.

با توجه به همین واقعیت، باید گفت که توصیفات اندکی از ظاهر اساطیر اسکاندیناوی در اختیار داریم و به غیر از اودین که در قصه های متعددی از انسان ها حضور داشته و توصیفات نسبتاً بیشتری از ظاهر او در اختیار داریم، برای دیگر اساطیر نورس چنین چیزی وجود ندارد و شاید بیشترین جزئیاتی که بتوانیم انتظار داشته باشیم، توصیف درباره رنگ موی سر آن ها یا برخی از توصیفات کلی باشد. طبیعتاً این قضیه باعث می شود تا برداشت های گوناگون و متفاوتی از اساطیر این خطه انجام شود و این امری بدیهی و کاملاً عادی است. در رابطه با ثور هم همین موضوع وجود دارد. به همین دلیل است که چه در آثار عصر امروزی و چه در قرن های گذشته تصویرگری های متفاوتی از ثور یا حتی دیگر خدایان اسکاندیناوی دیده ایم. با این حال، با استناد به سرنخ ها، اشاره ها و توصیف هایی که در خلال قصه های او موجود است، می توانیم به استنباط هایی دست یابیم و نشان دهیم که چرا ظاهر او در بازی گاد آو وار متناسب و تا حد زیادی منطقی است.

طبق مقدمه ای در اِدای شاعرانه، چیزی که از ظاهر ثور به صورت مبهمی می دانیم این است که او مو و ریش قرمز رنگی داشته است. هم چنین، می دانیم که او چکش معروفی به نام میولنیر دارد که برای حمل آن باید دستکشی را هم بپوشد. علاوه بر این، برخی منابع به کمربند جادویی که او بر تن دارد هم اشاره نموده اند. ثور خدای آذرخش در اساطیر اسکاندیناوی است و از او به اسم قوی ترین خدای اسطوره های نورس هم یاد می شود. اگر بگویم در متون موجود از چاقی او سخن به میان آمده است، واقعیت را نگفته ام و چنین چیزی در متون مختلف دیده نمی شود و فقط گفته شده است که او بزرگ الجثه و قدرتمند بوده است. با این حال، این دو واژه می توانند تفاسیر مختلفی را به همراه داشته باشند. اگرچه با رجوع به برخی از روایت و قصه ها شاید بتوانیم به دید بهتری از این دو واژه دست پیدا کنیم.

در برخی روایت ها بیان شده که علی رغم اینکه ثور محبوب ترین خدای اساطیر اسکاندیناوی نزد انسان ها بوده اما ظاهر او چندان محبت آمیز و مهربان نبوده است. به هر حال او یک جنگجو بوده است. او عاشق مبارزه و در واقع سلاخی یوتون ها (یا همان غول ها) بوده و هر گاه فرصت مناسبی هم پیدا می کرد، ضیافتی تدارک می داد یا در ضیافتی شرکت می کرد و به عیش و نوش و خوش گذرانی می پرداخت. اشتهای زیاد و پرخوراک بودن او بارها در قصه های مختلف اشاره شده است.

در اِدای شاعرانه ماجرای بسیار بامزه ای وجود دارد که می تواند دید بهتری از این قضیه به ما بدهد. روایت معروفی وجود دارد که تریم، پادشاه یوتون ها (غول ها) و سرزمین یوتون هایم، چکش ثور را می دزدد. لوکی متوجه این موضوع می شود و خبر را به ثور می دهد اما تریم به آن ها می گوید که فقط به شرطی میولنیر را بازپس می دهد که بتواند با فریا ازدواج کند. ثور وقتی از این شرط مطلع می شود، تصمیم می گیرد که لباس عروس بپوشد و خود را به جای فریا جا بزند و به یوتون هایم برود و غول ها را فریب دهد. نکته بامزه به جایی باز می شود که در جریان این ضیافت تریم و دیگر غول ها وقتی می بینند عروس تریم (در واقع همان ثور) یک گاو کامل، هشت ماهی قزل آلا و سه جام بزرگ شهداب می خورد، بسیار شوکه و مات و مبهوت می شوند. لوکی برای اینکه شک غول ها را رفع کند، بهانه ساده ای جور می نماید و می گوید که پرخوری او به این خاطر بوده که 8 روز چیزی نخورده است. پس از اینکه ثور دوباره میولنیر را بازپس می گیرد، به غول ها حمله می نماید و تریم و دیگر غول هایی را که درون سرسرا قرار دارند، نابود می نماید.

این تنها ماجرایی نیست که در آن خوش اشتها بودن ثور و تعجب یوتون ها از این موضوع را مشاهده می کنیم. این قضیه در خلال قصه های دیگری هم دیده می شود. یکی از قصه هایی که در هر دو کتاب اِدا آمده (البته در برخی از جزئیات تفاوت هایی میان روایت این قصه در ادای شاعرانه و ادای منثور وجود دارد)، ماجرای ماهیگیری ثور و هیمیر، یکی از پادشاهان یوتون ها، است. نمی خواهم این قصه جالب را که در بخشی از آن شاهد رویارویی کوتاه ثور و یورمونگاندر (مار دنیای) هستیم، به صورت مفصل تعریف کنم. برای این کار می توانید به سراغ کتاب اساطیر نورس نوشته نیل گیمن بروید که از قضا به فارسی هم ترجمه شده است. در این کتاب داستان های جالبی از اساطیر نورس روایت شده است. در بخشی از این ماجرا هیمیر که البته هویت واقعی ثور را نمی داند و فکر می نماید که او یک فرد عادی است، در هنگام خوردن شام به ثور تعارف می نماید که هر چه می خواهد از میان غذاها بخورد چراکه هیمیر با خود فکر می نماید که این غذای چند روز غول ها است و قطعاً نمی تواند برای این یک انسان عادی چیزی زیادی باشد. با این حال، طبق معمول، ثور به تنهایی تمام گوشت دو تا از گاوهایی را که روی میز قرار داده شده است، می بلعد و چیزی به جز استخوان باقی نمی گذارد. این اتفاق حتی تعجب هیمیر را هم برمی انگیزد و او خطاب به ثور می گوید که تا به امروز به خاطر ندارد که حتی یکی از غول ها دو گاو را در یک وعده خورده باشند.

در حالی که به صورت مستقیم درباره چاق بودن یا نبودن او در نوشته ها سخنی به میان نیامده است، اما با توجه به همین دو مثال که در بالا به آن ها اشاره کردیم، اصلاً عجیب نیست که تصور کنیم فردی که به عیش و نوش و خوش گذرانی معروف بوده و طبق عادت همیشگی اش می توانسته دو گاو کامل یا وعده ای شامل یک گاو، هشت ماهی و سه جام بزرگ نوشیدنی را در یک نشست بخورد، چاق باشد و البته سیکس پک هم نداشته باشد. در واقع، با این اوصاف برداشت گاد آو وار از ظاهر ثور نه تنها عجیب و برخلاف نوشته های موجود نیست بلکه می توانیم بگوییم شاید دقیق تر هم باشد و حداقل از منطق بیشتری برخوردار است.

حتی اگر بخواهیم صرفاً یک وایکینگ قدرتمند و جنگجو را تصور کنیم، تصویری که از ثور در گاد آو وار رگناروک می بینیم، بسیار تناسب دارد. به هر حال برای یک وایکینگ این موضوع اهمیت داشته که قدرت بیشتری در مبارزات داشته باشد و بتواند با توجه به قدرتش دشمنانش را (که برای ثور غالباً یوتون ها بوده اند) شکست بدهد، نه اینکه صرفاً هیکل خوش اندامی داشته باشد. فقط تنها چیز عجیب این است که او زرهی بر تن ندارد و این در هنگام یک مبارزه واقعی می تواند دردسرساز باشد. با این حال، اگر بخواهیم روی چنین چیزی تمرکز کنیم، باید به کریتوس و بسیاری از شخصیت های دیگر این مجموعه بازی هم اشاره کنیم.

ممکن است برخی بگویند پس چرا برخی از نقاشی های معروفی که در طول تاریخ از ثور کشیده شده است، با ظاهر او در گاد آو وار رگناروک فرق دارد. یکی از معروف ترین نمونه ها، نقاشی مبارزه ثور با یوتون ها است که به وسیله مارتین اسکیل وینگ، نقاش توانای سوئدی، نقاشی شده است. این نقاشی اگرچه ابهت ایزد آذرخش، طوفان و تندباد اسکاندیناوی را به شکلی فوق العاده ترسیم نموده است و نبرد او را با یوتون ها به تصویر کشیده اما دو تفاوت اساسی با برخی از معروف ترین توصیفات صورت گرفته از ثور در کتاب های اِدا دارد. مهم ترین تفاوت این است که در منابع اشاره شده است که ثور ریش های پرپشتی داشته است و دوم اینکه بسیاری از اساتید مطلع به اساطیر نورس بر این عقیده هستند که با توجه به متون اِدا ثور موها و ریش های سرخ رنگی داشته است. در حالی که در این نقاشی موهای او بلوند است و ریش پرپشتی هم ندارد. البته، همان طور که در ابتدا به آن اشاره کردیم، به هر حال برداشت های مختلفی ممکن است از اساطیر انجام شود و این امر طبیعی است اما موضوع این است که با برخی از این برداشت ها که خود به صورت کامل با اسناد معتبر و به جای مانده منطبق نیستند، نمی توانیم برداشتی مانند ظاهر ثور در گاد آو وار رگناروک را زیر سؤال ببریم و آن را خلاف واقع بدانیم.

به نظر می رسد که واژه ها بزرگ الجثه، و به خصوص قدرتمند در عصر حاضر معنای دیگری پیدا نموده اند که بسیاری از افراد با تماشا طراحی ثور در بازی گاد آو وار رگناروک چنین برآشفته شده اند. انگار شمایل مرد بسیار قدرتمند در روزگار مدرن ما بیشتر به هیکلی ایده آل با سیکس پک و بدون اضافه وزن شبیه است. این در حالی است که حتی اگر در دنیای واقعی خودمان هم با دقت بیشتری نگاه کنیم، حقیقت ماجرا چیز دیگری است. بسیاری از شما حداقل نام مسابقات قوی ترین مردان دنیا را شنیده اید. کافی است همین الان به این مسابقات نگاه کوتاهی بیندازید و ببینید که هیکل شرکت نمایندگان آن چگونه است. حتی چندی پیش در جریان مسابقات المپیک رکورد بالا بردن بزرگ ترین وزنه در حرکات تک ضرب و دوضرب مسابقات وزنه برداری المپیک به وسیله لاشا تالاخادزه گرجستانی شکسته شد. کافی است به هیکل این قهرمان المپیک توجه کنید تا شاید دیدتان از هیکل یک قهرمان قدرتمند عوض شود.

واقعیت این است که برای کسب قدرت کافی برای انجام چنین کارهایی به چیزی فراتر از تناسب اندام احتیاج است. تمامی این افراد احتیاج دارند که تغذیه بسیار زیادی داشته باشند تا نیروی کافی را برای انجام فعالیت های خود به دست آورند. این هیکل و چاق بودن نه تنها برای آن ها بد یا ناخوشایند نیست، بلکه نشان قدرت و لازمه موفقیت کار آن ها است و در واقع به واسطه همین تغذیه و تمرین های فراوان و طاقت فرسا است که توانسته اند به چنین قدرتی دست پیدا نمایند.

تا به اینجا، از نظر آنالیز روایت های باقیمانده از اساطیر اسکاندیناوی و بعلاوه مقایسه با واقعیت به این قضیه نگاه کردیم. با این حال، در روبرو با اساطیر مختلف دنیا همواره این فرصت وجود دارد تا برداشت های متفاوتی انجام شود. اتفاقاً مجموعه بازی گاد آو وار هم همواره همین کار را نموده است. این موضوع را هم در سه گانه قبلی - که به اساطیر و خدایان یونان مربوط می شد - دیدیم و هم در قسمت قبلی که کریتوس وارد سرزمین های شمالی شد، آن را مشاهده کردیم. چه از نظر ظاهر و چه از نظر ویژگی های شخصیتی، آن چیزی که از بالدر در بازی قبلی دیدیم، با شخصیت او در اساطیر تفاوت های عمده ای دارد.

او در اساطیر شخصیت خوب و بسیار محبوبی بوده است و لزوماً هیکل و چهره اش هم شبیه کانر مک گرگور نبوده است! از آن طرف لوکی هم در دنیا گاد آو وار تعریف کاملاً جدیدی پیدا نموده است. چنین چیزی برای شخصیت ثور هم صدق می نماید. در بازی قبلی با توجه به روایت هایی که در هر گوشه بازی شنیدیم، حتی در دید مردم هم از ثور به اسم فردی بی رحم و منفور یاد می شد. این در حالی است که در اساطیر واقعی ثور حامی خدایان و انسان ها در برابر نیروهای شر بوده است و اتفاقاً انسان ها هم در میان خدایان دیگر اسکاندیناوی او را بیش از همه دوست داشته اند. در برخی روایات آمده حتی اودین گاهی حاضر به قربانی انسان ها بوده اما ثور نه. البته، ماجرا در رابطه با یوتون ها (غول ها) فرق دارد و ثور همواره نزد آن ها منفور و دشمن اصلی شان بوده است چراکه او بیش از هر فرد دیگری یوتون ها را سلاخی نموده است.

در اینجا ممکن است سؤالی برایتان ایجاد شود. با توجه به توضیحاتی که تا به اینجا داده ایم، این احتمال وجود دارد که اکنون پذیرفته باشید ظاهر ثور در بازی گاد آو وار رگناروک منطقی است، اما شاید این پرسش ایجاد شود که همان طور که ویژگی های شخصیتی ثور و برخی دیگر از شخصیت های معروف در قسمت قبلی با دگرگونی هایی روبرو شده است، آیا این امکان وجود نداشت که در گاد آو وار رگناروک ظاهر ثور خلاف واقعیت باشد و هیکلی ایده آل و چیزی همچون ثور مارول داشته باشد؟ پاسخ این پرسش، به سادگی خیر است. اگر به دیالوگ های میمیر در بازی قبلی به صورت دقیق توجه نموده باشید، او چندین بار به صراحت به چاق بودن ثور اشاره نموده بود و حتی واژه های تندوتیزی را هم به او نسبت داد که البته با توجه به روایت هایی که در بازی از او صورت گرفته، چندان بیراه نبوده است. در واقع، اگر بخواهیم دنیای واقعی یا نوشته های ادای شاعرانه و ادای منثور را هم به حساب نیاوریم، با منطقی که در قسمت قبلی بازی از شخصیت ثور و ظاهر او شنیده بودیم، چنین ظاهری کاملاً با عقل جور درمی آید و می توانستیم انتظارش را داشته باشیم و این چیزی نیست که به یک باره به خاطر آن تعجب کنیم.

در نهایت، اگر بخواهیم در مقایسه بازی گاد او وار رگناروک و اساطیر نورس در پی تضادی باشیم، این تضاد در ویژگی های متفاوت برخی از شخصیت ها دیده می شود که البته این در اقتباس ها و برداشت ها مختلف از اساطیر رایج است و قبلاً هم در گاد آو وار چنین چیزی را دیده بودیم اما با توجه به همه این چیزهای که گفتیم و از چند جنبه مختلف آنالیز کردیم، نمی توان تضاد قابل توجهی در طراحی ظاهری ثور پیدا کنیم. در حقیقت ظاهر ثور در این بازی بسیار عالی و تا حد زیادی منطقی کار شده است. این طراحی هم با توصیف های گفته شده در قصه های روایت شده همخوانی داشته، و هم با منطق داستانی و روایت تازه بازی گاد او وار از اساطیر اسکاندیناوی کاملاً تناسب دارد. علاوه بر این ها، ظاهر او نسبت به دیگر اقتباس ها تفاوت های قابل توجهی دارد و آن را منحصربه فرد می سازد که این در طراحی یک شخصیت دستاوردی مهم به شمار میرود.

malayro.ir: تور مالزی ارزان، سفر به کوالالامپور، پنانگ و لنکاوی در نوروز و دیگر ایام سال

ayrokh.ir: آیرخ: مجله زیبایی و سلامتی