ردپای یک کاراکتر سینمایی در اعتراضات خیابانی - مجله سرگرمی

در فیلمی تازه که تاد فیلیپس کارگردان امریکایی به مدد بازی هنرمندانه ژواکین فی نیکس پیرامون جوکر ساخته و شیر طلایی جشنواره ونیز را برده و برای فتح اسکار هم بدون اقبال نیست، ریشه های شکل گیری جوکر به تصویر کشیده شده طی آن عنوان می شود که آرتور فلک که یک هنرمند عادی و علاقه مند به اوجگیری است آن قدر در راه رسیدن به تکامل حرفه ای با سرخوردگی روبرو می شود که دست به تخلف و جنایت می زند و تبدیل به جوکر می شود.

اما این افسانه سازی های کمیک بوکی چه ربطی به تظاهرات واقعی سیاسی و معیشتی اخیر دارد که در هفته های اخیر در چهار گوشه جهان برقرار بوده و چرا مردم در لبنان، عراق، شیلی، بولیوی، هنگ کنگ، یونان و اسپانیا پلاکاردهای جوکر را در دست دارند و حتی صورت شان را به شکل این دلقک معروف قاتل درمی آورند؟

در یک جا آزادی های انسانی به خطر افتاده و در کشوری دیگر اختناق سیاسی برقرار است و در کشور سوم دشواری های معیشتی کمر مردم را شکسته است اما در همه آنها جوکر و نمادهای او تبدیل به وسیله اعتراض مردم به این نامرادی ها بوده است. در تظاهرات هفته گذشته در سانتیاگو مرکز شیلی یک نفر با اسپری روی صورتش نوشته بود: همه ما دلقک هستیم و در بیروت پایتخت زیبا اما معمولاً نا آرام لبنان یک هنرمند خیابانی به نام محمد کبانی به خبرنگاران گفت: جوکر ما هستیم و بیروت همان گوتام سیتی است. به اعتقاد کابانی آنچه مردم را در بیروت به نشانه اعتراض به خیابان ها کشانده، تفاوت عظیم بین طبقه مرفه و مردم عادی است. او همچنین گفته است: جامعه لبنان سرشار از آدم هایی است که به ناحق در لایه های پایین و عاری از امتیازات نگه داشته شده اند. جوکر نماد اعتراض مردم به این اجحاف ها است. ماجراهای بیروت به همین جا و به برادران کابانی (عمر، برادر دوقلوی محمد کابانی هم در ساماندهی تظاهرات اخیر فعال بوده است) ختم نمی شود و سینتیا ابوجوادی یک متخصص گرافیک کامپیوتری که 28 سال سن دارد و در تظاهرات اخیر صورتش را به شکل جوکر رنگ کرد، می گوید: می خواستیم بگوییم از آیین های شهری و انگاره های دولتی ناراحتیم و اولین چیزی که به فکرمان رسید قیام جوکر علیه چنان چیزهایی در گوتام سیتی و بیان حرف هایمان به شیوه او بود. این زندگی همانی نیست که ما می خواهیم. در شیلی که مردم علیه گرانی فزاینده و دستمزدهای کم بپا خاسته اند، زنی به نام والنتینا آلوارز که روانشناس است و با حضور در اکثر راهپیمایی ها سعی در رصد اتفاقات داشته، می گوید پس از دیدن یکی از تظاهرکنندگان با لباس و آرایش جوکر به تحقیق در این مورد پرداخت و آن قدر شیفته موضوع شد که به این صرافت افتاد خودش هم لباس جوکر را بپوشد. وی اظهار می دارد: شبیه شدن به جوکر شاید نشانه بیمار بودن جامعه ما و رویکرد به دم دستی ترین وسایل اعتراضی باشد اما متوجه شده ایم که اعتراض مؤثر و رسایی است. اندریاس بی یر، یک محقق شاغل در انستیتوی ارتباطاتی مارتین لوتر کینگ در شهر هاله آلمان نیز می گوید: شک نکنید که اعتراض از زبان جوکر، یک روش کاملاً مؤثر است زیرا حواس ها را بشدت بر می انگیزد و مردم را متوجه خود می کند و توجه همان چیزی است که معترضان می طلبند.

* منبع: CNN