بچه ها و عفونت گوش میانی - مجله سرگرمی

ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری

منبع:راسخون

عفونت گوش میانی از رایج ترین بیماریهای بچه ها است. تا سن 6 سالگی 90 درصد از بچه ها دست کم یک بار به این بیماری مبتلا می شوند. چنان چه عفونت گوش درمان نگردد و یا به درازا انجامد، فراگیری بچه ها را در مهم ترین مرحله رشد و تکامل زبان آموزی مختل می نماید، زیرا از قدرت شنوایی می کاهد. برای آن که بتوان بچه ها را در برابر عفونت گوش میانی که در اصطلاح پزشکی آن را همان عفونت گوش میانی می گویند، مراقبت کرد، پدر و مادرها باید با علل پدید آمدن این بیماری، نخستین نشانه ها و هم نحوه درمان آن آشنایی داشته باشند.

علل عفونی شدن کودک چیست؟

گوش میانی هنگامی عفونی و ملتهب می گردد و درد می گیرد که مایع در آن جمع شده باشد. منشأ این اختلال، عضوی لوله ای شکل است به نام شیپور استاش یا مجرای شیپوری که گوش میانی را به قسمت عقب بینی وصل می نماید. شیپور استاش نه فقط از لحاظ شنوایی بسیار مهم است، بلکه به هنگام سرما خوردگی، زکام و بیماری های تنفسی، مایعی را که در گوش میانی جمع می گردد، تخلیه می نماید. این عضو در کودک کوتاه تر، باریک تر و افقی تر از بزرگسالان است. به همین خاطر در مواقع سرماخوردگی و زکام بیشتر متورم می گردد و احتمال بسته شدن آن هم بیشتر است. در چنین حالتی لوله شیپوری نمی تواند مایع را به خوبی تخلیه کند در نتیجه مایع در گوش میانی باقی می ماند و با وجود باکتری یا ویروس عفونت پدید می آید.

چه بچه های بیشتر به گوش درد مبتلا می شوند؟

بچه ها کمتر از 6 سال، که دچار آلرژی تنفسی باشند، و شیرخورانی که به حالت خوابیده و از شیشه شیر بخورند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.در طی یک آنالیز 9 ساله که 3000 کودک را در بر می گرفت دیده شد که پسر بچه ها، بچه های که نخستین بار قبل از 6 ماهگی دچار عفونت گوش شده اند، بچه های که از سینه مادر شیر نخورده اند و آنها که در خانواده شان سابقه این بیماری وجود دارد، بیشتر از بچه ها دیگر در معرض ابتلا به عفونت های مزمنِ گوش هستند. جروم کلین، یکی از دستیاران این پژوهش و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون می گفت: تغذیه از شیر مادر حتی فقط در سه ماه اول، بچه ها را از ابتلا به عفونت گوش محافظت می نماید اگرچه هنوز دلیل آن کاملاً معین نشده است. از چهارسالگی به بعد امکان ابتلا به این بیماری کم می گردد زیرا شیپور استاش به تدریج بلندتر، پهن تر و عمودی تر می گردد. از این سن اندازه سرماخوردگی و عفونت های تنفسی هم کم تر می گردد.

نشانه های عفونت گوش میانی چیستند؟

گوش درد شایع ترین نشانه این بیماری است. اما چون نوزاد یا کودک هنوز زبان باز نکرده است که بتواند دردش را بیان کند، بنابراین پدر ومادرها باید با توجه به نشانه های جانبی، این بیماری را تشخیص دهند. این نشانه ها عبارت اند از: تب، تکان دادن سر به عقب و جلو، دست را مرتب به طرف گوش بردن، بی قراری، بهانه جویی، بی اشتهایی و خواب نامرتب. چنان چه کودکتان دارای مجموعه ای از این نشانه هاست، بلافاصله به پزشک متخصص مراجعه کنید.

چگونه این بیماری بر شنوایی تأثیر می گذارد؟

عفونت گوش میانی ممکن است منجر به از بین رفتن شنوایی گردد، البته در بیشتر موارد این حالت موقتی است. اما اکنون این موضوع مورد توجه قرار گرفته است که کاهش شنوایی حتی به مدت 2 ،3 ماه هم ممکن است یادگیری کودک را مختل کند. کودک از آغاز تولد تا 3 سالگی در اوج رشد است و در همین محدوده، زمانی که زبان فرا می گیرد، این فراگیری خود زمینه ساز فراگیری های آینده است. انباشتگی مایع در گوش میانی مانند این است که گوش کودک را با پنبه پرکرده باشند. کودکی که به طور متناوب دچار عفونت گوش گردد، صداهای پیرامونش مبهم، خفه و بم می گردد و چون نتواند صداها را به وضوح بشنود، نمی تواند آنها را به درستی تقلید کند. بنابراین درست حرف نخواهد زد و یا ممکن است دیرتر زبان باز کند. بر اساس تحقیقات دانشگاه بوستون، بچه ها هفت ساله ای که در سه سال نخست زندگی به طور مداوم به عفونت مزمن گوش مبتلا شده اند، نسبت به بچه ها همسال خود که دفعات معدودی به این بیماری دچار شده اند، از لحاظ بیان، به کارگیری زبان، و تواناییهای شناختی امتیاز کمتری به دست آورده اند. ابتلا به این بیماری پس از 4 سالگی تأثیری بر کسب امتیاز نداشته است.

نشانه های اختلال شنوایی چیستند؟

نشانه های زیر ممکن است حاکی از اختلال شنوایی کودک باشند:

1. کودک در سن یک سالگی به تدریج آغاز به حرف زدن نکند.

2. کودک از شنیدن صدای بلند مبهوت نگردد و یا به سوی صدا برنگردد.

3. کودک متوجه نگردد که او را صدا می نمایند در حالی که همسالانش که با او بازی می نمایند، به طرف صدا برگردند.

دونالد هاوکینز، یکی از پژوهشگران آموزشگاه بیماری های گوش در آمریکا می گوید: غالباً پدر و مادر خود به اختلال شنوایی کودک پی می برند. چنان چه نشانه های ناشنوایی را در فرزند خود تشخیص دادید، به پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک ممکن است آزمون شنوایی نزد متخصص شنوایی سنجی توصیه کند.

گوش درد را چگونه می توان درمان کرد؟

اگر کودک مبتلا به عفونت گوش میانی باشد، پزشک احتمالاً آنتی بیوتیک تجویز خواهد نمود که تا آخرین روز مداوا باید به کار برده گردد (معمولاً به مدت 10 الی 14 روز). هم چنین ممکن است استامینوفن هم برای کاهش درد تجویز گردد، هر چند که این دارو عفونت را درمان نمی نماید و از عفونتهای آینده هم پیش گیری نمی نماید. در پی درمان، مایعی که در گوش میانی جمع شده است، معمولاً ظرف دو الی دوازده هفته تخلیه می گردد. اگر عفونت گوش ادامه پیدا کند، باید آنتی بیوتیک درمانی را ادامه داد.

چه مواقع عمل جراحی توصیه می گردد؟

هنگامی که درمان با دارو فایده نبخشد، برای جلوگیری از هر گونه آسیب احتمالی به قدرت شنوایی، ممکن است عمل جراحی توصیه گردد. رایج ترین شیوه، عمل جراحی پرده گوش است. در این نوع عمل شکافی در پرده گوش به وجود می آورند و مایع را از گوش میانی بیرون می کشند. احتمالاً پزشک لوله کوچکی در درون پرده گوش قرار می دهد. این لوله معمولاً مدت 6 الی 18 ماه در درون گوش باقی می ماند تا مایع به طور مداوم از گوش تخلیه گردد. این نحوه درمان سبب بهبودی شنوایی کودک می گردد. دکتر جرج گیتس استاد سابق دانشکده پزشکی دانشگاه واشینگتن گفت نوع دیگر جراحی، برداشتن لوزه سوم بیمار است. این عمل به ویژه برای بچه ها 4 الی 8 سال مؤثر است.

آیا می توان از عفونت گوش پیش گیری کرد؟

شیوه قطعی برای جلوگیری از این بیماری وجود ندارد، اما متخصصان پیشنهادهای زیر را توصیه می نمایند:

* هرگز به کودک در حالی که کاملاً به پشت خوابیده است، شیر ندهید. هم چنین شب ها هنگامی که کودک در رختخوابش قرار گرفته است، شیشه شیر را به او ندهید زیرا در این حالت ممکن است مایع از دهان وارد شیپور استاش گردد.

* هنگامی که کودک دچار سرما خوردگی و دیگر بیماری های تنفسی است، حتماً او را مجبور کنید که آب بینی اش را به جای بالا کشیدن، فین کند.

* در خانه سیگار نکشید، به خصوص در اطراف کودکی که سابقه این بیماری را دارد. دود سیگار بیماری کودک را وخیم تر خواهد نمود.

/ج

malayro.ir: تور مالزی ارزان، سفر به کوالالامپور، پنانگ و لنکاوی در نوروز و دیگر ایام سال

ayrokh.ir: آیرخ: مجله زیبایی و سلامتی

منبع: راسخون