آیا میراث دار کا گ ب به رویای خود نزدیک شده است؟ - مجله سرگرمی

زهره نوروزپور: دومای روسیه بالاخره تکلیف ریاست جمهوری روسیه بزرگ را مشخص کرد؛ پوتین می ماند. بر اساس لایحه روز چهارشنبه مجلس علیای روسیه پوتین می تواند 4 سال دیگر رئیس جمهور این کشور باشد.

کسی چه می دانست دست پروده کا گ ب و وارث شوروی سابق به مدت دو دهه (20 سال) قدرت را در اختیار داشته باشد؟ پاسخ این است که این اتفاق تنها از ولادیمیر پوتین بر می آید! جوانی که در اغاز دهه چهل زندگی خود مجوز قدرت را از اولین رئیس جمهور پسا شوروی دریافت کرد. یلتیسن که همه رهبران جهان او را به رئیس جمهوری دائم الخمر می شناسند هم فکر نمی کرد که ولادیمیر پوتین راه سلف خود را برود و یک تنه بر صندلی قدرت بنشنید و تکان هم نخورد! او قدرت را در همان سازمان اطلاعات و امنیت شوروی فرا آموخت، او در همان عنفوان جوانی یاد گرفت که چه طور در دل مردم روسیه نفوذ کند و بتواند اریکه قدرت را به دست بگیرد. او تنها کسی بود که عمق فرهنگ روس ها را می داند. او می داند که روس ها مردمانی مذهبی مسلک هستند با اقوام مختلف، او کسی بود که پس از یلتسین، می دانست که مردم با کلیساهای ارتدوکس آمیخته شده اند و 20 میلیون مردم این کشور به مساجد آمیخته شده اند. یکی از راه های ورود پوتین به دل مردمان روس رونق دادن به کلیسا ها بود، (اصل 14 قانون اساسی روسیه می گوید که حکومت باید غیر مذهبی باشد) و رابطه ای محبت آمیز با مناطق مسلمان نشین، دومین ورودی محبوبیت؛ جنگ چچن بود و سومین شاه کلید محبوبیتش اقتصاد این کشور بود که با اغاز قرن 21 فرایند صعودی را طی کرد و رشد چشمگیری داشت، تا جایی که روسیه بار دیگر قدرت رفته خود را تا حدودی به دست آورد.اما پوتین چگونه توانست آن اقتصاد وحشتناک از هم تنیده به جای مانده از شوروی که گریبان این کشور را گرفته بود را سامان دهد؟

در اینباره بی بی سی در گزارشی تحلیلی می نویسد: روزی که پوتین قدرت را از یلتسین تحویل گرفت، هرج و مرج و فروپاشیدگی شاخصه اصلی اقتصاد و سیاست روسیه بود. دولت حتی قادر نبود حقوق کارمندان و بازنشسته هایش را بدهد. اقتصاد فروپاشیده کشور هم به جولانگاه شماری از الیگارش ها با شبکه ها و ارتباطات مافیایی بدل شده بود که در دسترسی غارت گونه به منابع کشور از قتل و ترور هم ابایی نداشتند. بحران سال 1998 که سقوط فاحش ارزش روبل را رقم زد به یکباره مردم روسیه را از بسیاری از دارایی ها و اندوخته های خود محروم کرد. یک سال بعد هم ناتو اولین گسترش حوزه نفوذ خود به طرف مرزهای روسیه را آغاز کرد.

پوتین توانست با ساماندهاهی فوری به ساختار سیاسی کشور، با اتکای به درآمدهای هنگفت ناشی از فروش گاز و نفت، با شماری از اصلاحات اقتصادی و اقتصادیاتی، با مهار و خنثی سازی بخشی از الیگارش ها و میدان دادن به قشری جدید از مدیرانی که خود به شبه الیگارش های درون سیستم بدل شدند حدی از ثبات اقتصادی را در روسیه رقم زند.

اما راز محبوبیت پوتین تنها این نیست ؛ حسن بهشتی پور کارشناس اوراسیا در گفتگو با خبرنگاران می گوید: واقعیت آن است که روسیه چه در دوره حکومت تزارها و چه در دوران حاکمیت هفتاد ساله بلشویکها و چه در دوران روسیه جدید که تا به امروز 28 سال از آن می گذرد سه ویژه گی را در نظام قدرت حفظ کرده است. اول مرکز گرایی یعنی در این وسیع ترین کشور جهان با بیش از 17 میلیون کیلومتر مربع همه چیز در پایتخت مشخص شده و می شود. دوم نظام اقتدارگرایی در تصمیم گیری از بالا به پائین به گونه ای که با وجود نظام فدراتیو در این کشور آنچه که در مناسبات قدرت پذیرفته شده است با آنچه بر روی کاغذ آمده است تفاوت های معنا داری دارد. ویژه گی سوم در روسیه فرد گرایی است. به گونه ای که همیشه همه امور به یک فرد ختم می شود زمانی تزار روسیه نام داشت و زمان دیگر دبیرکل حزب کمونیست و امروز رئیس جمهوری روسیه فدراتیو . بنابراین تا زمانی که این سه ویژه گی همچنان وجه قالب نظام سیاسی روسیه را مشخص می کند می توان پیش بینی کرد پوتین تا زمانی که توان جسمی و بنیه فکری لازم را داشته باشد به اشکال مختلف در راس هرم قدرت خواهد بود . بویژه آنکه باید تضمین های کافی برای نحوه جایگزنی فرد جانشین برای آینده بی خطر پوتین بوجود بیاید.

راه های رفته این مرد یخی در سیاست خارجی

بی بی سی در ادامه گزارش خود به بحث سیاست خارجی پوتین نیز پرداخته و می نویسد: در عرصه سیاست خارجی ولی مسئله پیچیده تر از آن بود که بدون نوسان پیش رود. رهبر جدید روسیه ابتدا بنا را بر همکاری با غرب گذاشت. در سخنرانی معروفش در مجلس آلمان که در سپتامبر 2001، چند هفته ای پس از حمله به برج های دوقلوی نیویورک به زبانی آلمانی ایراد کرد، با زبان گوته و کانت و شیلر خواهان دوران همکاری جدیدی میان شرق و غرب شد. او گفت: ما این پیشنهاد را بر اساس درس های ارزنده ای که از دوران جنگ سرد و سلطه یک ایدئولوژی اشغالگر گرفته ایم، طرح می کنیم.

او آشکارا خواهان ادغام روسیه در نظامی سیاسی و ارزشی اروپا شد، بدون آن که ارزش بالای رابطه روسیه با آمریکا را مورد تردید قرار دهیم. در همین چارچوب روسیه همکاری با آمریکا در حمله به افغانستان تحت سلطه طالبان را در دستور کار قرار داد.

6 سال بعد، هم اشتباه غرب در جدی دریافت پیشنهاد پوتین، هم ترس و نگرانی کرملین از حمله آمریکا به عراق و کاهش متحدان سنتی سابق روسیه در خاورمیانه، هم اعتراضاتی در کشورهای جمهوری های شوروی سابق که با مشاوره و پشتیبانی غرب تحت عنوان انقلاب رنگی به جریان افتاد و نگرانی از این که دامنه های آن به خود روسیه هم سرایت کند، و نیز ادامه گسترش ناتو به سوی شرق عملا رهبر کرملین را به جهت دوری بیشتر از غرب انداخت.

پوتین در سخنرانی معروف سال 2007 در کنفرانس امنیتی مونیخ زبان گوته و کانت را به کناری گذاشت و با لحنی تند از سلطه گری آمریکا بر همه عرصه های حیات بین المللی سخن گفت. پوتین در ادامه غرب را متهم کرد که می خواهد به روسیه و کشورهای مشابه دمکراسی بیاموزد، ولی خودشان علاقه ای به آموختن از تاریخ ندارند.

در فاصله میان 2008 تا 2012 که پوتین به لحاظ منع قانونی دیگر نمی توانست اسما رهبر کرملین باشد، به دفتر نخست وزیری نقل مکان کرد، ولی همچنان رهبر پشت پرده روسیه باقی ماند. سال 2012 که دوباره به کارزار انتخابات ریاست جمهوری برگشت و پیروز آن شد، ده ها هزار مخالف به خیابان های مسکو آمدند تا از انحصاری شدن قدرت در روسیه در دستان پوتین و نزدیکان او ابراز نگرانی کنند، اعتراضاتی که البته دامنه گسترده ای نیافت و بعدتر رو به خاموشی رفت.

در سال های اخیر اما کرملین زخم خورده از سرنگونی رژیم کم و بیش دوست خود در لیبی (رژیم قذافی) که بر بستر تفسیر غرب از قطعنامه 1973 سازمان ملل در مورد لیبی رقم خورد عملا به راهی گام گذاشت که تحکیم موقعیت ژئوپلتیک روسیه در برابر غرب را دنبال می کرد و خود زمینه ساز چالش هایی شد که بیش از پیش مناسبات مسکو را با غرب به سردی و تنش سوق داد. دست به دست شدن قدرت در اواکراین در سال 2014 که کرملین آن را تلاش غرب برای تغییر توازن ژئوپلتیک در مناطق اطراف روسیه ارزیابی کرد و به اقداماتی متقابل و مخاطره آمیز مانند انضمام شبه جزیره کریمه و پشتیبانی از جدایی خواهان مسلح در شرق اوکراین روی آورد و بعدتر، حضور نظامی در صحنه درگیری های سوریه که گام بلند روسیه برای حضور نظامی دوباره در صحنه بین المللی تلقی شد همه و همه بر مناسبات مسکو با آمریکا و اروپا به شدت تاثیرگذار شدند.تحریم های کم سابقه ای علیه روسیه وضع شدند،شورای مشترک روسیه- ناتو معلق شد و ناتو دوباره محملی برای گسترش فشرده تر حضور خود در کشورهای همسایه روسیه پیدا کرد.

ماجرای پرابهام تلاش مسکو برای تاثیرگذاری بر انتخابات آمریکا و برخی دیگر از کشورهای غربی، مسمومیت ابهام آمیز سرگئی اسکریپال، افسر اطلاعاتی سابق روسیه در بریتانیا و نیز تلاش مسکو برای تقویت احزاب راست پوپولیست در اروپا و ایجاد شکاف در درون اتحادیه اروپا هم به فهرست اتهامات غرب علیه روسیه اضافه شد.حالا چالش برسر بحران ونزوئلا هم که غرب از یک سو و روسیه(درکنار چین)درسوی دیگر ماجرا ایستاده اند و همچنین رویکرد عهدشکنانه مسکو در قبال پیمان های مربوط به خلع سلاح هم به این فهرست اضافه شده است.

پوتین و قدرت

به گزارش خبرنگاران، ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری بود که در طول تاریخ همیشه مورد توجه کشورهای جهان بود و همچنان است. چراکه او بسیار با کارهایی متفاوت جلو دوربین ها ظاهر می شود. از ماهیگیری تا تیراندازی و جودو و هاکی روی یخ! او رئیس جمهور همه فن حریفی است که با زبان بدن در همه نشست های سیاسی منظور خود را به طرف مذاکره رسانده است. حتی هدایایی که برای همتایان خود انتخاب می کند هدفمند است. او کسی است که می داند و سیاست را قورت داده است.

حالا مجلس علیا بنا را بر این گذاشت که پوتین بماند. رئیس جمهور روسیه وقتی زمام این کشور را به دست گرفت شرایط اجتماعی و اقتصادی نابسمانی داشت حالا زمانی ماندگاری او توسط فدراسیون تصویب می شود که بحران خارجی سر به فلک کشیده است. 20 سال پیش پوتین درگیر شرایط داخلی به همراه جنگ چچن بود، شوروی سقوط کرده بود و لشگری شکست خورده افغانستان را با فضاحت ترک کرده بودند، و حالا پس از 20 سال او جنگ نفت را به همراه سعودی در جهان به پا کرده است، غرب و اوپک نیز تنها به نظاره نشسته اند. مجلس علیای روسیه در زمانی تاریخ را برگرداند و بار دیگر مجوز رهبر بودن پوتین را صادر کرد که جهان درگیر یک جنگ بیولوژیک است.پوتین در زمانی بار دیگر ماند، که به گاز مدیترانه نزدیکتر شده است. اوضاع سوریه و لیبی حکایت از آن دارد که پوتین به رویای دیرینه خود نزدیک است، یعنی انحصار و تسلط کامل بر لوله های گازی مدیترانه را به دست بیاورد! پوتین در زمانی ماندگار شد که آمریکا با طالبان توافق صلح و خروج از افغانستان را امضا کرد، در زمانی که انتخابات کشورهای دور و نزدیک ، نزدیک است! چه رازی میان اعداد این دو دهه است؟

23/ 310 310

shop98ia.ir: مجله فروشگاهی: آخرین اخبار و مقالات تجارت الکترونیک

samitm.ir: مجله سامی: وبلاگ نقد و بررسی کالاها و اخبار تولیدات صنایع