نقش یکی از پروتئین های سلولی در درمان چاقی - مجله سرگرمی

براساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی سالانه در سراسر جهان بیش از 150 میلیارد دلار صرف مسائل و بیماری های ناشی از چاقی می گردد. با وجود کوشش های زیادی که برای ساخت دارو یا روش درمان مناسب برای رفع این معضل جهانی شده، فقط تعداد انگشت شماری داروی چاقی پیروز به اخذ مجوز سازمان غذا و داروی ایالت متحده (FDA) شده اند حتی همین تعداد اندک نیز تا به امروز اثربخشی کافی و بلندمدت از خود نشان نداده اند.

به تازگی گروهی از پژوهشگران مرکز تحقیقات زیست پزشکی پنینگتون در ایالات متحده با انتشار نتایج تحقیقاتشان از کشف نوعی پروتئین سلولی به نام بی اِی اِم15 (BAM15) خبر دادند.

پروتئینی که براساس ادعای این پژوهشگران می تواند کلید تازه و احتمالا کارآمدی در درمان چاقی و بیماری های وابسته به آن باشد.

با شنیدن این خبر خیلی ها امیدوار شده اند که بالاخره روزی را خواهند دید که بتوانند هرچقدر می خواهند بخورند و چاق نشوند!

قرص های رژیمی برای درمان چاقی و کاهش وزن در بهترین حالت تا 10درصد از اضافه وزن را ممکن است از بین ببرند.

بیشتر این درمان ها عموما تأثیر بلندمدتی برای کنترل وزن ندارند و در واقع کارایی لازم را برای درمان کامل چاقی از خود نشان نمی دهند.

بیشتر داروهای رژیمی عملکرد خود را به وسیله کاهش اشتها و کاهش حجم مواد غذایی ورودی بدن نشان می دهند اما در بعضی تحقیقات ایجاد اختلال در سوخت وساز طبیعی سلولی به گونه ای هدفگیری می گردد که سلول ها میزان سوخت وساز خود را به شکل چشمگیری افزایش دهند تا افراد بدون احتیاج به کاهش مصرف مواد غذایی بتوانند مشکل چاقی خود را رفع نمایند. اما منظور از سوخت وساز سلولی چیست؟ فرآیند این سوخت وساز به چه صورتی در داخل سلول های بدن تنظیم می گردد؟

لاغری با ایجاد اختلال در میتوکندری

همان طور که اشاره شد یکی از روش های داروهای لاغری، افزایش سوخت وساز بدن با ایجاد اختلال در راستا طبیعی آن است.

مواد غذایی در فرآیندهای اکسیداتیوی که در میتوکندری طی می نمایند در نهایت به تعداد تعیینی مولکول ای تی پی تبدیل می شوند.

در صورتی که در بخشی از این زنجیره اختلالی ایجاد گردد که بازده زنجیره سوخت وساز مواد غذایی کاهش یابد، یعنی تعداد مولکول ای تی پی کمتری فراوری گردد، بدن ناچار است برای تأمین انرژی مورد احتیاج خود حجم بیشتری از مواد غذایی را بسوزاند و حتی از ذخیره های چربی اش استفاده کند.

این ویژگی موجب معرفی مولکول 2و4دی نیتروفنول (DNP) به عنوان داروی چربی سوز و لاغری شد. اما مسئله ای که در مصرف این دارو وجود دارد این است که فاصله بین دوز مؤثر و دوز سمی این دارو بسیار اندک است و به همین دلیل خطر ایجاد مسمومیت برای مصرف نماینده را به دنبال خواهد داشت.

محققان مرکز تحقیقات زیست پزشکی پنینگتون در مقاله ای که از نتایج تحقیقاتشان در مجله علمی پزشکی مولکولی ای ام بی اُ منتشر نموده اند، می گویند: یکی از مسائلی که داروهای معرفی شده برای درمان چاقی نتوانسته اند به اندازه کافی مؤثر باشند یا اثربخشی بلندمدتی داشته باشند، این است که هنوز ریزمولکول هایی که بتوانند به شکل کارآمد و ادامه داری بر تنظیم سوخت وساز مواد غذایی مؤثر باشند به خوبی شناسایی نشده اند. در این پژوهش ما نشان دادیم با تنظیم میزان مولکول بی اِی اِم15 که ریزمولکولی است که در فرآیند زنجیره انتقال الکترون میتوکندری برای فراوری مولکول های ای تی پی نقش دارد، می توان میزان فراوری انرژی و سوخت وساز گلوکز و چربی را در سلول ها به نحوی کنترل کرد که از چاقی ناشی از خوردن جلوگیری گردد. ادعای جذابی که شاید روزی رویای بسیاری از ما انسان ها

بوده است: بخور و چاق نشو!

از کاهش وزن تا پیشگیری از دیابت

به گفته این پژوهشگران حل معضل فراگیر چاقی احتیاج به معرفی داروهای جدیدتر و موثرتری دارد و از نتایج به دست آمده از اثرات تجویز بی اِی ام15 بر روی حیوانات مدل آزمایشگاهی این طور استنباط می گردد که در آینده ای نه چندان دور این مولکول یا ترکیبات مشتق شده از آن به توسعه روش های درمانی پیشرفته و دارویی مؤثر و در دسترس برای بیماران مبتلا به چاقی یاری خواهد نمود.

در آنالیز های اجرا شده، مشاهده شد مولکول بی اِی ام15 میزان تنفس میتوکندریایی یا همان اکسیداسیون مواد غذایی را به صورت چشمگیری افزایش می دهد. این مولکول با تنظیم وزن بدن و کاهش میزان ذخیره سازی چربی، تنظیم مصرف گلوکز در سراسر بدن و میزان مصرف انرژی بدن را نیز بهبود می بخشد.

برخلاف داروهای رایج کنترل وزن، بی اِی ام15 میزان غذا خوردن یا اشتها را کاهش نمی دهد بلکه به شکل مؤثری می تواند بازده میتوکندری ها را کاهش دهد و به این ترتیب مقدار بیشتری از مواد غذایی صرف سوخت وساز بدن خواهند شد و مقدار کمتری به صورت چربی ذخیره می گردد.

موش های تحت تیمار با بی اِی ام15 در برابر افزایش وزن مقاومت نشان دادند. علاوه بر این در این موش ها ترکیب بافتی بدن و سطح قند خون بهبودیافته تر بود.

به همین جهت حتی به عقیده پژوهشگران این تحقیق، مولکول ذکرشده، ممکن است نامزد مناسبی برای دارورسانی هدفمند به بافت های چربی دار نیز باشد.

نکته جالب دیگری که در این تحقیق تعیین شد، این بود که بی اِی ام 15 علاوه بر نقشی که در پیشگیری از افزایش وزن دارد، سطح قند خون و انسولین را نیز کاهش می دهد.

همچنین با کاهش مقاومت بافتی به انسولین، میزان حساسیت بافت ماهیچه ای به انسولین را افزایش می دهد.

مقاومت به انسولین در بافت های ماهیچه ای از اولین نشانه های به وجود آمدن دیابت نوع2 در افراد است. در نتیجه این مولکول علاوه بر نقشی که در کاهش وزن ایفا می نماید، می تواند در پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع2 نیز مؤثر باشد.

از طرفی با کاهش فرایند ذخیره سازی چربی در بافت هایی مانند کبد، کلیه و خون از بیماری هایی مانند کبد چرب و مسائل قلبی نیز پیشگیری خواهد نمود.این نتایج درخشان فعلا در مرحله آنالیز در مدل حیوانی و کشت سلولی گزارش شده است، اما اگر بتواند در ادامه نیز همین اثرات شگفت انگیز را در آنالیز های بالینی از خود نشان دهد، به نظر می رسد در سال های پیش رو شاید چاقی دیگر یکی از عوامل پیشرو در مرگ ومیر جهانی نباشد.

میتوکندری، نیروگاه تأمین انرژی سلول ها

بدن ما برای انجام فعالیت های روزانه اش از حرکات فیزیکی شدیدی مانند ورزش کردن تا فعالیت هایی که به نظر ما شاید به انرژی زیادی احتیاج نداشته باشند، مانند زمانی که گوشه ای نشسته ایم و به خاطرات خود فکر می کنیم؛ به نوعی سوخت برای انجام فعالیت های درون سلولی احتیاج خواهد داشت.

این سوخت که نوعی ریزمولکول فسفاته است، در میان تمام سلول های اندام های مختلف بدن مشترک است و به آن آدنوزین تری فسفات یا به اختصار اِی تی پی (ATP) گفته می گردد بنابراین همه مواد غذایی که در طول روز مصرف می کنیم باید در طی فرآیندهای زیست شمیایی به این مولکول تبدیل شوند تا سلول ها با دریافت آن بتوانند انرژی مورد احتیاج فعالیت هایشان را تأمین نمایند اما چطور مواد غذایی به مولکول پرانرژی اِی تی پی تبدیل می گردد؟ میتوکندری از مهم ترین اندامک های درون سلولی است که نقش نیروگاه تأمین انرژی سلول را بر عهده دارد.

این اندامک های سلولی با تبدیل مولکول های غذایی مختلف از مولکول های قندی تا پروتئینی و چربی ها به مولکول اِی تی پی، سوخت مورد احتیاج سایر فعالیت های سلولی را تأمین می نماید. بنابراین هرچه سلول به انرژی بیشتری احتیاج داشته باشد، به همان نسبت تعداد میتوکندری هایش نیز بیشتر خواهد بود. در تصویر سلول ها در زیر میکروسکوپ میتوکندری ها به صورت دانه های ریز و پراکنده ای در سطح سلول دیده می شوند.

عسل اخویان طهرانی - دانش / روزنامه خبرنگاران

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.

blogpo.ir: بلاگ پو: سیستم مدیریت محتوای قدرتمند