عجایب جنگ جهانی دوم، از توپ گوستاو تا زیردریایی سورکوف؛ قسمت دوم
به گزارش مجله سرگرمی، در این مقاله می خواهیم نگاهی به عجایب جنگ جهانی دوم ازجمله اختراعات، سلاح های عجیب و ناگفته های تاریخی داشته باشیم؛ جنگی که سرنوشت بشر را تغییر داد.

به گزارش خبرنگاران به نقل از زومیت، در قسمت قبلی این مقاله به تارخچه ای اجمالی از جنگ دنیای دوم اشاره و نکاتی درباره این جنگ بزرگ ارائه شد، در این قسمت به بررسی برخی تسلیحات عجیب این جنگ می پردازیم.
عجایب جنگ دنیای دوم؛ سلاح ها و تجهیزات نظامی
در جنگ دنیای دوم اسلحه و تجهیزات مختلف نظامی به چالش کشیده شد و پیروز واقعی برخی نبردها را می توان فناوری پیش رفته آلمان نازی دانست. بااین حال سلاح، اختراعات، ادوات جنگی و موارد دیگری هم در طول جنگ دنیای دوم استفاده شد که دیوانه وار به نظر می رسند. قصد داریم درکنار معرفی برترین ادوات جنگی در جنگ دنیای دوم، نگاهی هم به تسلیحاتی اندازیم که از عجایب جنگ دنیای دوم محسوب می شوند.
سگ های انتحاری
شاید بتوان از عجایب جنگ دنیای دوم استفاده از حیوانات در حملات نظامی دانست. در سال 1942 نیروی پیاده نظام آلمان نازی با استفاده از تانک های مدرن پانزر به روسیه حمله کرد. ارتش روسیه از سال 1924 می شد که از سگ هایی آموزش دیده در لشگرهای خود استفاده می کرد که عمده وظیفه آن ها ازبین بردن نیروی پیاده نظام دشمن بود.
فرماندهان روسی برای ازبین بردن تانک ها هم از سگ ها استفاده می کردند. سگ ها را گرسنه نگه می داشتند و غذاها را در محفظه ای زیر تانک قرار می دادند. سگ ها هم با یافتن محفظه به غذاها دسترسی پیدا می کردند. در میدان نبرد به سگ ها مواد منفجره وصل می شد و زمانی که سگ به زیر تانک های آلمانی برای یافتن غذا می رفت، چاشنی مواد منفجره فعال و تانک منهدم می شد.
بااین حال در بسکمک از موارد، عملیات با موفقیت انجام نمی شد؛ زیرا سگ ها با نیافتن غذا به مربی خود باز می گشتند و سربازان روس مجبور به شلیک به سگ می شدند.
هویتزر گوستاو (بزرگ ترین توپ جنگی که دنیا به خود دید)
زمانی که هیتلر به فکر حمله و تسخیر فرانسه بود از دانشمندان نظامی خود خواست سلاحی بسازند که به راحتی استحکامات بتنی نیروهای فرانسوی را در هم بکوبد. پاسخ دانشمندان آلمانی هم توپ 80 سانتی متری هویتزر گوستاو بود.
گوستاو بزرگ ترین توپ جنگی است که تا به امروز به دست بشر ساخته شده و وزنی بالغ بر 1،350 تن داشت. هر گلوله این توپ به وزن 7/1 تن می رسید و قادر به پرتاب توپ تا فاصله 38 کیلومتر بود. وزن لوله توپ گوستاو به تنهایی به 400 تن می رسید. بااین حال، ارتش آلمان نازی تنها یک بار از این توپ استفاده کرد.
آلمان نازی برای درهم کوبیدن دژ مستحکم سواستوپول از گوستاو استفاده کرد. ارتش هیتلر می خواست 3 نمونه دیگر از گوستاو بسازد که مدل دوم لانگر گوستاو نام داشت. لانگر گوستاو قدرت تخریب به مراتب بیشتری نسبت به گوستاو دراختیار ارتش آلمان نازی قرار می داد؛ اما در حمله ای هوایی از بین رفت.
دو مدل دیگر هم طبق دستور آلمان سوزی هیتلر برای اینکه به دست ارتش متفقین قرار نگیرند، از بین رفتند. گویا آلمان نازی قصد داشت که گوستاو قادر به پرتاب موشک هم بشود. حمل و نقل و آماده سازی گوستاو برای شلیک گلوله از عجایب جنگ دنیای دوم محسوب می شد.
کاتیوشا
کاتیوشا نوعی راکت انداز است که به دستور مقامات نظامی شوروی ساخته شد و در جنگ دنیای دوم دراختیار ارتش شوروی قرار گرفت. کاتیوشا را می توان اولین توپخانه خودکششی دانست که روی کامیون ها سوار می شد. درواقع ارتش شوروی به توپخانه ای سیار مجهز شده بود که تولید انبوه آن هزینه کمی در بر داشت و توان شلیک حجم بزرگی از مواد منفجره در بازه زمانی کوتاه را به ارتش شوروی می داد.
با وجود برتری های نظامی قابل توجه کاتیوشا از ایراداتی هم ازجمله دقت پایین در هدف قرار دادن اهداف از پیش معین شده و زمان بسیار بالا برای بارگذاری مجدد راکت ها رنج می برد. آنچه باعث شد کاتیوشا نقش مهمی در پیروزی های ارتش شوروی ایجاد کند، امکان تحرک بالای آن بود؛ به نحوی که پس از تخلیه آتش، سربازان شوروی می توانستند سریعا منطقه را ترک کنند و مانع ردیابی و مورد هدف قرار گرفتن به دست دشمن شوند.
در جنگ دنیای دوم، سه مدل از کاتیوشا ساخته و به ارتش شوروی تحویل داده شد که متشکل هستند از مدل اصلی BM 13 با کالیبر 132 میلی متری، مدل سبک BM 8 با کالیبر 82 میلی متری و مدل سنگین BM 31 با کالیبر 300 میلی متری.
مینی تانک های انفجاری کنترل شونده از راه دور جالوت
برخلاف تانک های غول پیکر که در لشگر زرهی آلمان نازی ترس را به جان دشمنان می انداختند، ارتش آلمان نازی 7،500 مینی تانک به نام جالوت (Goliath) تولید کرد که با استفاده از کنترلرها از راه دور هدایت می شدند. جالوت را می توان از عجایب جنگ دنیای دوم دانست که البته قدمی اولیه برای صنعت ربات سازی هم محسوب می شود. مینی تانک جالوت از دو موتور برقی استفاده می کرد که در مدل های نسل بعدی موتورهای گازوئیلی جایگزین آن شدند
جالوت که از طریق ارتش متفقین تانک سوسکی هم نامیده می شد، قادر به حمل نزدیک به 50 کیلوگرم مواد منفجره بود. در مدل های بعدی، میزان مواد منفجره قابل حمل به 60 کیلوگرم رسید. اپراتور جالوت با استفاده از کنترلر، هدایت تانک را به دست می گرفت. سه سیم تا طول 650 متر از جالوت به کنترلر متصل بودند که دو سیم اول برای هدایت و سیم سوم برای ارسال فرمان انفجار به کار گرفته می شد.
ارتش آلمان نازی از جالوت برای انهدام خودروها، سنگرها و استحکامات دشمن استفاده می کرد. مدل های اولیه جالوت به دلیل ساختاری که داشتند، پرهزینه بودند؛ اما مدل گازوئیلی آن با هزینه کمتری تولید شد.
کروم لائوف
به سلاحی فکر کنید که بدون دیده شدن از طریق دشمن قادر به هدف گیری و شلیک هستید. کروم لائوف دقیقا با چنین ایده ای طراحی شده است. این سلاح از طراحی اسلحه StG 44 استفاده می کرد؛ البته با این تفاوت که لوله ای خمیده داشت و برای شلیک از پشت سنگر بدون در تیررس قرار گرفتن از طریق دشمنان طراحی شده بود.
روی لوله خمیده تفنگ، دوربینی پریسکوپی قرار داشت که سرباز بتواند با استفاده از آن، اهداف را شناسایی و هدف قرار دهد. بااین حال مسائل عدیده در طراحی و هزینه بالای تولید آن باعث شد تا پروژه ای ناتمام بماند و درنهایت لغو شود. درحال حاضر سلاح های تاشویی ساخته شده اند که سرباز بتواند با پناه گرفتن در گوشه ای برای مثال دیوار، بدون دیده شدن به اهداف خود شلیک کند. این سلاح ها دارای نمایشگری هستند که اطلاعات ضبط شده از طریق دوربین موجود در جلوی سلاح را نشان می دهند.
کروم لائوف شاید در فهرست عجایب جنگ دنیای دوم قرار گیرد؛ اما ایده آن در سال های اخیر به نسخه ای قابل استفاده و کاربردی تبدیل شده است.
تانک Panzerkampfwagen Maus ملقب به موش
ارتش آلمان نازی دارای ترسناک ترین و مدرن ترین تانک ها و خودروهای زرهی بود؛ برای مثال می توان به تانک های پانزر 38 تی اشاره کرد که درواقع وزن آن به 10 تن می رسید بااین حال آدولف هیتلر در پی ساخت تانک هایی بود که غیرقابل انهدام باشند.
نتیجه چنین خواسته ای تانک Panzerkampfwagen Maus بود که وزن آن به 200 تن می رسید. دستور ساخت این تانک در سال 1942 صادر شد. با وجود اینکه انتظار می رفت 150 عدد از چنین تانکی ساخته شود؛ اما تنها دو مدل آزمایشی توسعه داده شدند.
ضخامت زره تانک Panzerkampfwagen Maus به 240 میلی متر می رسید و دارای توپی 128 میلی متری بود. با وجود اینکه موتور هواپیما روی این تانک نصب شده بود؛ اما نهایت سرعت آن به 12 مایل بر ساعت یا 19/3 کیلومتر بر ساعت می رسید. با وجود اینکه نسخه ای نهایی از پانزر Maus ساخته نشد؛ اما ویژگی های آن باعث شد تا در فهرست عجایب جنگ دنیای دوم قرار بگیرد.
خفاش های انتحاری
شاید از عجیب ترین ایده های جنگ دنیای دوم بتوان به ایده بمب های خفاشی اشاره کرد. در این ایده کپسولی پر از خفاش به شهرهای دشمن فرستاده می شد؛ البته با این ویژگی که به خفاش ها بمب های ساعتی نصب شده بود.
ایده ساخت چنین سلاحی به این صورت بود که خفاش ها پس از رها شدن از کپسول به زیر شیروانی خانه ها خواهند رفت و با انفجار بمب ساعتی، آسیب شدیدی به خانه ها وارد خواهد شد. ایده بمب خفاشی از طریق دندان پزشکی از پنسیلوانیای آمریکا به نام لیتل آدامز مطرح شد و درنهایت توانست به فهرست عجایب جنگ دنیای دوم راه یابد.
بالن های آتشین
ژاپنی ها برای آسیب زدن به شهروندان آمریکایی ایده ای عجیب مطرح کردند. آن ها بالن های هیدروژنی ساختند که دارای بمب های ضدنفر یا آتش زا بودند. طبق ایده ژاپنی ها، باد بالن ها را به شهرهای آمریکا هدایت می کرد و زمانی که بالن ها به آمریکا می رسیدند، بمب های حمل شده از طریق بالن ها برای آسیب رساندن به شهرها و شهروندان آمریکایی رها می شد.
با وجود اینکه بالن های آتشین پروژه ای ناموفق از نظر آسیب رسانی فیزیکی بودند؛ اما از نظر روحی تأثیر روانی شدیدی روی شهروندان آمریکایی ایجاد کردند و باعث رعب و وحشت شدند. طراحی چنین ادوات جنگی نشان می دهد که وحشی گری در میان دو طرف جنگ به حدی رسیده بود که جنایات جنگی دیگر معنایی نداشت. از عجایب جنگ دنیای دوم می توان به کشته شدن میلیون ها انسان بی گناه اشاره کرد.
موشک بالستیک وی2
موشک بالستیک وی2 را می توان گران ترین و مدرن ترین سلاح آلمان نازی در جنگ دنیای دوم دانست؛ موشک بالستیکی که برای بمباران اهداف استراتژیک ساخته شده بود و از سوخت مایع استفاده می کرد. درواقع وی2 را می توان اولین موشک بالستیک دانست. در صورتی که در مورد موشک های بالستیک اطلاعاتی ندارید باید گفت که موشک بالستیک قادر به خروج از جو زمین هستند و می توانند بخشی از جهت خود برای رسیدن به هدف را با استفاده از قوانین بالستیک طی کنند.
برخلاف موشک وی 1 که نوعی موشک کروز محسوب می شد، وی 2 قادر به پرواز در ارتفاعات بالا بود و دقت هدف گیری قابل توجهی هم داشت. درواقع از عجایب جنگ دنیای دوم می توان به شروع ساخت موشک هایی با سوخت مایع اشاره کرد که بعدها تکمیل تر شد. آلمان نازی توانست بیش از شش هزار موشک وی 2 بسازد که البته دو هزار عدد از آن ها در حمله به کشورهایی ازجمله بلژیک، هلند و بریتانیا استفاده شد.
پس از فتح برلین و سقوط آلمان نازی، دو قدرت نوظهور، ایالات متحده و شوروی به رقابت با یکدیگر پرداختند. موشک وی 2 که در فهرست عجایب جنگ دنیای دوم قرار گرفته است نقطه ای شروعین برای رقابت دو قدرت شوروی و ایالات متحده برای سفر به فضا بود.
توپ وی 3
ارتش آلمان نازی در پی سلاحی بود که به لطف آن بتواند از سواحل فرانسه، خاک بریتانیا را مورد هدف قرار دهد. مهندسان نظامی هم برای رسیدن به چنین هدفی، توپی با کالیبر بالا به نام وی 3 را طراحی کردند. برخلاف آنچه تصور می شد، وی 3 مانند وی 1 و وی 2 نوعی موشک نبود؛ بلکه توپی غول پیکر محسوب می شد که قادر به پرتاپ توپ جنگی از شمال فرانسه تا لندن بود.
لوله توپ وی 3 به 100 متر می رسید و طبق طراحی خاص، چاشنی هایی در مراحل مختلف کار گذاشته می شد. زمانی که توپ شلیک می شد، به محض رسیدن به هر چاشنی، انفجار جدیدی رخ می داد تا سرعت شلیک گلوله جنگی افزایش یابد. چنین طراحی به توپ وی 3 کمک می کرد تا لندن را که در فاصله 165 کیلومتری شمال فرانسه قرار داشت، مورد هدف قرار دهد.
با وجود اینکه وی 3 بارها از طریق نیروی هوایی متفقین بمباران شد؛ اما ایده آن به قدری جنجالی بود که در فهرست عجایب جنگ دنیای دوم قرار بگیرد. چرچیل در مورد توپ وی 3 گفته بود که اگر وی 3 به مرحله نهایی می رسید لندن بدترین حمله را در طول تاریخ تجربه می کرد.
رزم ناو زمینی پی 1000 راته
رزم ناو پی 1000 در صورتی که مراحل آزمایشی را می گذراند و به مرحله ساخت می رسید، بزرگ ترین و سنگین ترین تانکی می شد که بشر ساخته است. پی 1000 وزنی بالغ بر 1،000 تن داشت. براساس گفته بسکمک از متخصصان، پی 1000 را می شد خودروی زرهی فراتر از تانک خواند.
طول راته به 35 متر می رسید و به قدری بزرگ و سنگین بود که قدرت مانور بسیار کمی داشت. بیشتر پل های آن زمان قادر به تحمل وزن سنگین راته نبودند و سرعت کم آن باعث می شد که مانوردهی پایینی داشته باشد و درنتیجه هدفی آسان برای بمب افکن های دشمن بشود.
راته از دو موتور استفاده می کرد که قدرت هر یک به 8،500 اسب بخار می رسید. جنجالی ترین خودروی زرهی در فهرست عجایب جنگ دنیای دوم از دو توپ 280 میلی متری استفاده می کرد و دارای توپی در عقب با کالیبر 128 میلی متری بود. برای دفاع از راته در برابر حملات هوایی از 8 توپ ضدهوایی 20 میلی متری Flak 38 استفاده می شد و همچنین 2 توپ 15 میلی متری برای دفاع از راته در برابر نفرات پیاده نظام دشمن طراحی شده بود.
توپ بادی
طراحان آلمان نازی به فکر ساخت توپی افتادند که با فشار قوی باد بتواند هواپیماهای دشمن را ساقط کند. توپ بادی یا WindKanone به زبان آلمانی دارای لوله بلندی بود که نوک آن به سمت بالا هدایت شده بود. برای ارسال فشار قوی باد از هیدروژن و اکسیژن استفاده می شد و در طرح های اولیه هم توپ بادی توانسته بود به اجسام روی زمین ضربه شدیدی وارد کرده و آن ها را منهدم کند.
توپ بادی را می توان دیوانه وارترین سلاح در فهرست عجایب جنگ دنیای دوم دانست که حتی سازندگان فیلم های علمی و تخیلی هم سلاحی با قابلیت مشابه در آثار خود استفاده نکرده اند. بااین حال، هیچ وقت معین نشد که آیا توپ بادی می تواند باعث سقوط هواپیماها بشود یا خیر؛ مخصوصا که هواپیماها با سرعت بسیار بالایی در ارتفاعات در حال پرواز بودند و برخلاف آزمایش های اجرا شده، خبری از جسمی ساکن نبود. در سال 1945 نسخه ای آزمایشی از توپ بادی روی پلی در رودخانه البه قرار گرفت؛ اما نتوانست موفقیتی به دست آورد.
ادامه دارد...
منبع: جام جم آنلاینsalmandiar.ir: دیار سلمان | مجله گردشگری و مسافرتی
samitm.ir: مجله سامی | وبلاگ نقد و بررسی کالاها و اخبار تولیدات صنایع
sctm.ir: تیم علمی | مجله علمی و دانشگاهی، مقالات علمی