ساخت ایران قدرتمند زیر چتر انرژی ارزان - مجله سرگرمی

کما اینکه بارها در سال های گذشته روی موضوع تقویت مالی تأکید شده بود تا کشور شاهد روزی نباشد که حتی همسایگان آن به فکر تهدید ایران بیفتند و به هر بهانه ای تمامیت کشور را زیر سؤال ببرند. یکی از این مزیت ها دسترسی به منابع ارزان انرژی است که می توانست زمینه یک تحول مالی را فراهم کند. البته اگر برنامه نویسان و طراحان بودجه به جای در نظر دریافت نفت به عنوان یک درآمد برای هزینه های جاری، اندکی به توسعه این صنعت توجه می کردند و سرمایه ای را به افزایش ظرفیت فراوری نفت و محصولات جانبی اختصاص می دادند. در دولت نهم و دهم شرایط بدتر نیز شد.

نه تنها برنامه نویسان بودجه های نفتی طراحی کردند، بلکه بدهکاران را طلبکار کردند و سرمایه های کشور را به باد دادند. به این ترتیب که به جای اختصاص درآمدهای بزرگ نفتی به توسعه این صنعت، پول در جیب کسانی گذاشتند که کاری برای فراوری ناخالص داخلی کشور انجام نمی دهند و به نوعی بدهکاران ایران هستند. این تناقض ذاتی و بنیانی در اقتصاد ایران، کشور را از توانمندی ها دورتر کرد. حالا شنیده می گردد که ایران به دنبال بازپس گیری بازار نفت خود در سال های آینده است اما این مسأله نیز با مشکلاتی روبرو خواهد بود. نخست آنکه، برای نخستین بار در دو سال گذشته تقاضای جهانی برای فرآورده های نفتی در امسال پایین آمده است. دوم آنکه امریکا، عربستان و روسیه و تعداد دیگری از فراورینمایندگان عضو اوپک، هر کدام به نوعی جای بعضی از فراورینمایندگان سنتی و قدیمی بازار جهانی نفت خام را گرفته اند. تقاضا در بازار نفت رو به کاهش است و این کشورها برای به دست آوردن بازار عرضه بعضی از فراورینمایندگان را محدود نموده اند که در رأس آنها ایران و سپس ونزوئلا قرار می گیرد. مضاف بر آن، ما تجربه بازگشت سخت به بازار را در سال های 1332 و 1333 داریم. بعضی کشورها که عربستان یکی از آنها بود، بازار ایران را تصاحب نموده بودند و دولت کودتا با وجود آنکه مورد حمایت امریکا بود، اما ماه ها نتوانست به بازار بازگردد. آن هم در شرایطی که تقاضا رو به افزونی بود. سوم، فرارسیدن مرحله گذار از سوخت های فسیلی و اجرای معاهده های محیط زیستی با هدف محدود کردن مصارف سوخت های فسیلی است.

توافقنامه هایی مانند آنچه پیمان پاریس دنبال می نماید و جریمه هایی که برای فراوری و مصرف سوخت های فسیلی طراحی شده است، بزودی سهم نفت را در سبد سوخت مصرفی جهان کاهش خواهد داد. ضمن آنکه تکنولوژی در حال پیشرفت است و بزودی انرژی های تجدیدپذیر جای بخش اعظمی از برق حرارتی را می گیرد و خودروهای با تکنولوژی برقی جایگزین خودروهای درون سوز می شوند. لذا بازگشت به تقاضای بالا برای نفت ممکن نیست و ما اوج تقاضا را پشت سر گذاشته ایم. الان بعضی از کشورهای جهان نظیر آلمان و ژاپن و امریکا اعلام نموده اند که از سال 2030 میلادی به بعد می خواهند فراوری موتورهای درون سوز را متوقف نمایند. کشورهایی که پیشران در فراوری موتورهای درون سوز بودند، حالا به دنبال اعمال محدودیت هستند و این نشان می دهد که جهان به کام امریکا، عربستان و روسیه و دیگر فراورینمایندگان سوخت های فسیلی نخواهد ماند. اما در همین حال ایران که ذخایر بزرگ انرژی دارد، شرایط ناگوارتری در انتظارش است. سپری کردن امروز و بدون آینده نگری برای ایران خیلی گران تمام می گردد. بویژه وقتی که تعاملی سازنده با جهان برقرار نمی کنیم و نمی توانیم سرمایه ای برای ایجاد ظرفیت حداکثری فراوری فراهم کنیم.لذا ملت ایران باید هرچه سریعتر تعاملی سازنده با جهان برقرار کند و با جهان از زبان مزیت نسبی موجود در کشور سخن بگوید. انرژی ارزان در ایران، دسترسی به بازارهای هدف گسترده و توان تبدیل ایران به یک شاهراه ارتباطی و احیای جاده ابریشم، می تواند ایران را به محلی جذاب برای سرمایه گذاری های بین المللی تبدیل کند و از این جهت امنیت کشور و حفاظت از تمامیت مرزی آن را نیز به همراه بیاورد. زمان، مؤلفه مهمی است که باید به آن توجه بیشتری کرد.

*کارشناس اقتصاد انرژی

منبع: ایران

persinablog.ir: پرسینا بلاگ: سیستم مدیریت محتوا پرسینا

koreandream.ir: رویای کره ای: مجله گردشگری و مسافرتی