برزیل: واکاوی یک فاجعه

به گزارش مجله سرگرمی، آمار تلفات کروناویروس در برزیل سایه به سایه ایالات متحده پیش می رود.

برزیل: واکاوی یک فاجعه

با تور ارزان برزیل از کشور زیبای فوتبالیست ها دیدن کنید و شهرهای زیبای ریو و برازیلیا را ببینید.

به گزارش خبرنگاران، دکتر نیما فاتح و دامون افضلی در ادامه مجموعه گزارش ها از تجربیات مقابله ای کشورهای دنیا با کرونا، تجربه برزیل را ترجمه و در اختیار ما قرار داده اند:

شبیه ترین رهبر سیاسی دنیا به دونالد ترامپ هم اکنون گرفتار بحران های همزمان سیاسی، مالی و بهداشتی (سلامت) است. از نظر رهبریِ مرکزیِ بحرانْ فاجعه برزیل تنها با آمریکا قابل مقایسه است، آنجا که راست گرای نئولیبرال دیگری مشغول رجزخوانی و خودنمایی ست. اما همزمانیِ بحران های سیاسی، مالی و بهداشتی سرنوشت اختصاصی و انحصاریِ این یا آن کشور نیست؛ بلکه سرنوشت عامی ست که متأسفانه به فاجعه یی انسانی در کوتاه مدت و آینده منجر می گردد. آنچه در پی می آید ترجمه دو مقاله توصیفی از بی بی سی و واشنگتن پست و یادداشتی تحلیلی از هاروارد است.

  • مرگ ومیر ناشی از کرونا ویروس در برزیل از مرز 50 هزار گذشت: 22 ژوئن 2020 | بی بی سی

برزیل پس از ایالات متحده دومین کشوری است که در آن بیش از 50 هزار مرگ ناشی از کوویدـ 19 ثبت شده است

  • شرایط برزیل غیرعادی است

تحلیلی از کتی واتسون | خبرنگار مسائل آمریکای جنوبی

رئیس جمهور برزیل در هنگام شروع بحران با اشاره به کوویدـ 19 گفت این فقط یک سرماخوردگی ساده است. در همان موقعی که شمار مبتلایان و مرگ ومیرها رو به افزایش بود ژائیر بولسونارو باز هم جنجال به پا کرد. در ماه آوریل وقتی از او درباره شمار [مرگ ومیرها] سؤال شد به طعنه گفت: من قبرکن نیستم‘‘. یک هفته بعد انتقادها از او همچنان ادامه داشت. او این طور پاسخ گفت: من نمی توان معجزه کنم‘‘.

حتی آخرین آمارها هم موجب نشد رییس جمهور راه اش را عوض کند. او زیاد درباره کسانی که جان شان را از دست دادند حرفی نمی زند. در عوض همچنان این پیغام را تکرار می نماید که برزیل نمی تواند دست از کار بکشد، که اقتصاد باید بازگشایی گردد و که ضروری است کشور به وضع عادی برگردد.

ولی وقتی بیش از 1 میلیون مبتلا وجود دارد و 50 هزار نفر مرده اند، این یعنی آن که وضع عادی نیست. برزیل در میانه این بحران واقع شده است و اینجا بسیاری از مردم احساس می نمایند فاقد رهبری هستند که بتواند این کار را به انجام برساند. در تمام مدت، شمار [مبتلایان و قربانیان] همچنان بالا و بالاتر می رود.

  • نابودی یک خانواده به دست کوویدـ 19

هفت نفر از خانواده داگلاس سترزّا دیاس به کوویدـ 19 مبتلا شده اند.

این جراح کارآموز، که با او در آپارتمان اش در مرکز سائو پائولو دیدار کردم، می گوید: کانون خانواده ام به کلی نابود شد‘‘.

مادر و خاله اش در همان بیمارستانی که او آنجا کار می نماید مُردند. مادرعظیم اش هم مُرد. داگلاس تنها شرکت نماینده مراسم تشییع مادرش بود باقی خانواده در قرنطینه بودند.

او می گوید: من خودم همه کارها را انجام دادم. خودم به تنهایی ـ خودم و فقط خودم. این از همه چیز بدتر بود چون کسی را نداشتی با تو گریه کند، کسی که تو را آغوش بگیرد‘‘.

او نگران اتفاقات چند هفته پیشِ روست، زمانی که بازگشایی شهرهای عظیم شروع می گردد: ما چرا مراکز خرید را باز می کنیم؟ این عین دیوانگی ست، باورکردنی نیست. وقتی بحران شروع شد و اتفاقات ایتالیا را دیدم عظیم ترین ترسم این بود که مجبور به انتخاب بین بیماران شویم ـ اجازه بدهیم بعضی هاشان بمیرند. به نظرم در چند هفته آینده خیلی به این وضع نزدیک می شویم‘‘.

این اتفاق در بحبوحه تنش های سیاسیِ روبه افزایش و درست پس از آن رخ داد که برزیل تأیید کرد شمار مبتلایان این کشور از یک میلیون نفر گذشته است.

بالاترین شمار مرگ ومیر روزانه در برزیل در روز چهارم ژوئن ثبت شد؛ به نظرمی رسد میانگین هفتگی [ابتلا] از آن موقع به بعد ثابت مانده است.

تصمیم رئیس جمهور ژائیر بولسونارو در مخالفت با محدودیت های ترددی و تمرکز بر اقتصاد بی اندازه تفرقه آفرین بوده است.

دو وزیر بهداشت (هر دو پزشک) با اوج گیری موارد ابتلا و مرگ ومیر ناشی از کروناویروس مناصب شان را ترک نموده اند: اولی را آقای بولسونارو برکنار کرد و دومی هم بعد از مخالفت با تصمیمات این رئیس جمهور فوق العاده راستگرا استعفاء کرد.

  • آمار و ارقام برزیل و آمریکای لاتین

روز یکشنبه وزارت بهداشت برزیل اعلام نمود در 24 ساعت گذشته 641 نفر دیگر به شمار قربانیان کرونا اضافه شده و تعداد کل قربانیان به 50.617 نفر رسیده است. وزارت بهداشت در 24 ساعت گذشته بیش از 17 هزار مورد جدید ابتلا ثبت نموده است.

به طورکلی فقط وضع ایالات متحده از برزیل بدتر است: در آمریکا 2.2 میلیون نفر مبتلا شده اند و چیزی حدود 120 هزار نفر به علت این بیماری جان سپرده اند.

برزیل اخیراً شاهد حدود هزار مورد مرگ در یک روز بوده است، هرچند آمارها معمولاً در آخرهفته ها کاهش می یابد. به عقیده بسیاری از متخصصان در غیاب تست گیری کشوری (بعضی از متخصصان می گوید سطح تست گیری باید 20 برابر سطح کنونی باشد) ارقام نهایی می تواند به طرزقابل ملاحظه یی از این هم بیشتر باشد.

در ایالات های شمالی آمازون، پارا و سیرا در مجموع چیزی بیش از 12 هزار مورد مرگ ناشی از کوویدـ 19 ثبت شده است، ولی عظیم ترین افزایش در شمار مبتلایان و قربانیان از سائو پائولو و ریو دو ژانیرو گزارش شده است: میزان مرگ ومیر در این دو شهر حالا به ترتیب به 12.500 و 8.800 نفر رسیده است.

سازمان بهداشت دنیای (WHO) هم عظیم ترین رکورد افزایش یک روزه ابتلا به کوویدـ 19 در سطح دنیا را ثبت نموده است؛ بیشتر مبتلایان از آنِ قاره آمریکاست.

به گفته سازمان بهداشت دنیای بیش از 60 درصد از 183 هزار مورد ابتلای جدیدی که در 24 ساعت گذشته در سطح دنیا ثبت شده است، مربوط به آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی است.

علاوه بر ایالات متحده، کشورهای مکزیک، پرو و شیلی بدجور مبتلا شده اند روز یکشنبه شمار مرگ ومیر ناشی از کرونا ویروس در آرژانتین هم از 1000 نفر گذشت.

آمریکای لاتین و کشورهای حوزه کارائیب حالا بیش از دو میلیون مبتلا دارند.

  • اعتراضات در برزیل چطور گسترش یافته است؟

هزاران تن از طرفداران و مخالفان آقای بولسونارو، علی رغم خطر [ابتلا به] ویروس، روز یکشنبه به خیابان آمدند و تظاهرات کردند. در پایتخت (برازیلیا) پلیس مجبور شد هنگام راهپیمایی های گروه های رقیب در بیرون ساختمان های کنگره و دیوان عالی آن ها را از هم دور جدا کند. یکی از مخالفان بولسونارو که در آنجا حضور داشت، نیلوا آپاره سیدا، به AFP گفت: ما برای دفاع از دموکراسی و استعفای بولسونارو اینجا هستیم. این رئیس جمهور قدرت مردم را غصب نموده و فجایع زیادی مرتکب شده است. او شایسته حکمرانی بر کشور ما نیست‘‘.

گردهمایی های عظیم دیگری هم در سائو پائولو و ریو دو ژانیرو رخ داد.

مخالفان آقای بولسونارو خواهان آن هستند که در گرماگرم بحران سیاسی روبه افزایش علیه او اعلام جرم گردد. او هم اکنون بابت آنچه دخالت در پلیس به انگیزه های سیاسی خوانده شده تحت بازرسی است. او این اتهام را رد می نماید؛ درعین حال، دیوان عالی در حال اجرا دو تحقیق جداگانه درباره نزدیکان اوست.

روز پنجشنبه دستیار سابق و یکی از دوستان خانوادگی او پس از متهم شدن به فساد بازداشت شد.

طرفداران آقای بولسونارو می گویند کنگره و دیوان عالی در پی محدودکردن قدرت او هستند.

آقای بولسونارو آشکارا با توصیه های وزیر بهداشت اش مخالفت نموده است؛ او استدلال می نماید تأثیر مالیِ اعلام منع تردد از تأثیر خودِ ویروس بر سلامت مردم زیان بخش تر خواهد بود؛ طرفداران اش همچنان از این سیاست او شدیداً پشتیبانی می نمایند.

بعضی ایالات ها و شهرها خودشان به اقداماتی دست زده اند. پس از ماه ها محدودیت، علی رغم آن که سطح ابتلا همچنان بالاست، بعضی محدودیت ها دارد برچیده می گردد.

نگرانی خاموشی هم وجود دارد که نظام درمانی در بعضی جاها از پس کار برنیاید؛ [علاوه بر این] بیماری در مناطق محروم و دورافتاده، نظیر جماعات های بومی یی که دسترسی شان به مراقبت های پزشکی کافی با دشواری میسر می گردد، با سرعت بیشتری در حال گسترش است.

  • برزیل و کروناویروس: فاجعه یی پیشِ رویِ همگان

ایشآن تارور | واشنگتن پست: 15 ژوئن 2020

در خاتمه هفته گذشته، برزیل به نقطه عطف هولناکی رسید. این کشور از حیث مرگ ومیرهای تأییدشده مرتبط با کروناویروس از بریتانیا هم پیشی گرفت و حالا با بیش از 867 هزار مبتلا و بیش از 42 هزار مورد مرگ، پس از ایالات متحده، در رتبه دوم واقع شده است. میزان ابتلا همچنان در حال افزایش است و این کشور از حیث مجموع روزانه مرگ ومیرها در میان کشورهای نخستِ دنیا واقع شده است و مقامات پزشکی آن راه زیادی تا صاف کردن منحنی در پیش دارند. طبق ارزیابی پژوهشگران در یک مطالعه انجام گرفته چه بسا برزیل تا قبل از ماه آگوست [مرداد] شاهد 100 هزار مورد مرگ ناشی از کوویدـ 19 باشد.

مایک ریان، کارشناس ارشد موارد اضطراری در سازمان بهداشت دنیای، در جلسه یی توجیهی در ژنو بر شدّت بحران در سراسر آمریکای لاتین تأکید کرد و گفت: ما شاهد افزایش ناگهانی این پاندمی هستیم ـ به ویژه در جنوب دنیای [به کشورهای محروم و کمتر توسعه یافته سراسر دنیا گفته می گردد. م.]‘‘.

ریان اضافه نمود: نظام بهداشت و درمان برزیل هنوز هم دارد با [با این بحران] دست وپنجه نرم می نماید، هرچند معلوم نیست عاقبت در این کار پیروز می گردد یا نه چون هنوز هم موارد ابتلای شدید افزایش مستمری دارد. باید ببینیم چه می گردد‘‘.

این که اوج فاجعه این پاندمی در کشورهای پرجمعیتِ منطقه رخ می دهد امر غیرمنتظره یی نبود: متخخصان، روزنامه نگارها و مخالفان سیاسی درباره خطراتی که این ویروس در شهرهای شلوغ برزیل ایجاد می نماید هشدار دادند. ویژگی این شهرها نابرابری فاحش، حلبی آبادهای تنگِ هم چپیده و دسترسی نابرابر به کالاهای عمومی است.

آنیا پروسا، عضو ارشد بنیاد برزیل مرکز Woodrow Wilson در واشینگتن ماه گذشته به HuffPost گفت: هر کسی که وضع برزیل را دیده است و افزایش روزبه روز و هفته به هفته شمار [مبتلایان و قربانیان] را دنبال نموده است، خوب می دانست پیشرفت بیماری در برزیل تقریباً از همه کشورها [سوای ایالات متحده] بیشتر است. این نه یک شگفتی که یک تراژدی انسانی واقعی است‘‘.

در برزیل، نظیر ایالات متحده، پاندمی خیلی زود بُعدی سیاسی به خود گرفت. همه از بدگمانی و شک وتردیدهای رئیس جمهور ژائیر بولسونارو خبر دارند: در شروع خطر ویروس را انکار کرد و آن را نوعی سرماخوردگی ناچیز می دانست؛ او مدام در حال کلنجاررفتن و بگومگو با فرماندارهای ایلات هایی بوده است که منع تردد اعلام نموده اند چون می ترسد این کار موجب لطمه بیش ازحد به اقتصاد برزیل گردد. کابینه او برای مدت کوتاهی انتشار داده های مربوط به کروناویروس را متوقف کرد ولی در مقابل خشم عموم مردم واداد و در هفته گذشته هم یک دادگاه عالی دستور داد انتشار آمارها از سر گرفته گردد. با وزیر بهداشت خودش هم دعوایش شد و در عرض چند ماه حالا این سومین نفری است که به این وزارت می رسد: یکی از افراد وفادار به او که هیچ تجربه پزشکی یی ندارد.

دنیل دورادو، متخصص سلامت همگانی در دانشگاه ساوپائولو که به گاردین گفته بود اگر واکنش دولت در برابر کوویدـ 19 کمی سریع تر و کمتر آشفته می بود جان هزاران نفر نجات داده شده بود، می گوید: این بدترین بحرانی است که در حوزه سلامت عمومی داشته ایم و این درست با زمانی مقارن شده که بدترین دولت دنیا را داریم‘‘.

همچون پاندمی های قبلی این بار نیز این محروم ترین مناطق برزیل بودند که بیش از همه لطمه خوردند. ماریانا لوپز در Post نوشت: ویروس به فقرای برزیل ضربه زده است ـ و به طرز غیرمتناسبی به بیشتر فاوِلاهای سیاهان [favela؛ اصطلاحی برای اشاره به زاغه نشین ها و حلبی آبادهای برزیل م.]. طبق داده های منتشرشده توسط مرکز بهداشت سائو پائولو، احتمال مرگ کسانی که در مناطق فقیرترِ این شهر زندگی می نمایند و به این ویروس مبتلا می شوند تا 10 برابر بیشتر از افراد مناطق مرفه آن است. احتمال آن که ساکنان سیاه پوست سائوپائولو از این ویروس بمیرند 62 درصد بیشتر از ساکنان سفید پوست است‘‘.

هرچند شدت تمرکز این ویروس در شهرهای عظیم است ولی به بعضی اجتماعات دوردست برزیل هم دارد ضربه می زند. تِرِنس مک کوی و هِلویسا، دو تن از همکارانم، خاطرنشان می نمایند: بیماری دارد به مناطقی می رسد که ساعت ها با نزدیک ترین واحد مراقبت های ویژه فاصله دارند. رهبران بومی می گویند تا حالا حدود 230 تن از بومیان جانشان را از دست داده اند که بسیاری شان با ایزوله ترین مناطق برزیل در ارتباط اند. آن ها [به این خاطر] چشم به راه افزایش شمار [مبتلایان و قربانیان] هستند‘‘.

اظهارات تحریک آمیز علیه بومیان و ساکنان حلبی آبادی های سرشار از بزهکاری برزیل در سابقه بولسونارو کم نیست. او به جای یاری به راه اندازی تمهیدات کنترلی مؤثرتر و بهبود دسترسی به خدمات پزشکی برای فقرا، مدام از درمان‘ی جنجالی برای نابودکردن ویروس حرف زده و مصرانه خواهان استفاده از کلروکین و هیدروکس کلروکین شده است داروهایی که بسیاری از مقامات پزشکی هشدار داده اند که نه تنها چاره کار نیستند بلکه بالقوه هم خطرناک اند.

دنیز گِرِّت، اپیدمی شناس برزیلی ـ آمریکایی یی که دو دهه است در مراکز مهار و پیگشیری بیماری ها‘ کار نموده به نیویورک تایمز گفت: تصمیماتی که دارد گرفته می گردد مبتنی بر شواهد و داده های تجربی نیست بلکه بیشتر بر اساس گزارش های افواهی است. بولسونارو پول هنگفتی صرف اقدامی کرد که هنوز کارایی اش ثابت نشده و این کار به زیان افزایش تست گیری و رصد تماس های مبتلایان تمام شده است‘‘.

در این میان، بولسونارو و طرفدارانش در خیابان ها و اینترنت گرفتار نبردهای حقوقی و سیاسی سختی هستند، از جمله پرونده هایی که پای پسران و نزدیکان او نیز به آن ها باز شده است. آن ها مدام انبوه مخالفان شان را به باد انتقاد می گیرند: از قضات چپگرا‘ی کذایی دیوان عالی و وکلای بلواگر کنگره گرفته تا رسانه های دشمن‘ که برای تضعیف قدرت او کار می نمایند.

همه این اتفاقات چه بسا برای خوانندگان آمریکایی آشنا به نظر برسد. ولی وضع در برزیل احتمالاً خطیرتر از ایالات متحده است: کنشگران و سیاستمداران مخالف خاطرنشان نموده اند احتمال این که بولسونارو کوشش کند یک کودتای نمایشی‘ راه بیندازند و به بهانه آن شرایط اضطراری اعلام کند تا قدرت بعضی نهادهای مستقل کشور را براندازد، هست.

فصلنامه Brian Winter of Americas نوشت: آن به اصطلاح guerra de poderes [جنگ قدرتِ] بین نهادهای برزیل برای کسب قدرت و چیرگی حالا شش سال است که به شدت ادامه دارد. از آن موقع، یک پرونده مهم مبارزه با فساد شروع شده که پای بخش عظیمی از سران حاکم به آن کشیده شده است. به نوشته این نشریه: تفاوت عظیمی که وجود دارد این است که حالا بولسونارو و نزدیکانش در صورت لزوم ظاهراً آمادگی و تمایل بیشتری برای سرپیچی از احکام دادگاه ها دارند و معتقدند ارتش نیز هوای شان را خواهد داشت. همه این ها هست و البته: یک پاندمی که هیچ نشانه یی از کُندشدن آن در کار نیست؛ به علاوه رکود مالی یی که احتمالاً از رکود 16-2015 بدتر خواهد بود. به نظرمی رسد دردسرهای برزیل فقط بدتر می گردد‘‘.

  • فقدان رهبری مرکزی مانع واکنش مناسب برزیل به کوویدـ 19 می گردد: پاسخ به سه پرسش عظیم

مارسیا کاسترو: 25 ژوئن 2020

1. برزیل حالا، پس از ایالات متحده، بیشترین موارد ابتلا و مرگ ناشی از کوویدـ 19 را دارد و چه بسا به زودی از ایالات متحده هم پیشی بگیرد. این کشور در واکنش به این ویروس با چه چالش های منحصربه فردی روبرو بوده است؟

یک چالش این است که سطح نابرابری در برزیل بسیار بالاست. در نتیجه، بسیاری از پیشنهاداتی که برای حفاظت از خود در برابر کوویدـ 19 ارائه شده و در اروپا مؤثر بوده است در آنجا به همان اندازه مؤثر نخواهد بود. مثلاً شستن دست ها با صابون به مدت 20 ثانیه. در مناطقی نظیر آمازون 43 درصد از جمعیت به آب دسترسی ندارد. بخش قابل توجهی از مردم به کار غیررسمی وابسته اند، در نتیجهْ نمی توانند از خانه کارشان را انجام دهند. بسیاری از خانواده ها هم شلوغ و متراکم اند، به ویژه در مناطق فقیرنشین، در نتیجهْ مردم نمی توانند خودشان را ایزوله نمایند. خانه های شان معمولاً تهویه خوبی ندارد. توزیع پزشکان و بیمارستان ها در سراسر کشور هم یکسان نیست.

چالش دیگرِ این کشور رهبری آن است. برای نزدیک کردن نظرات مردم به یکدیگر درباره چیزی مثل فاصله گیری اجتماعی باید از همه سطوح رهبریِ کشور پیغام یکدستی جاری گردد. مشکل برزیل این است که رئیس جمهوری دارد بی اعتقاد به علم که خطرات ناشی از این ویروس را دست کم می گیرد. علاوه بر این ها، ما در طول کمتر از یک ماه دو وزیر بهداشت مان را از دست دادیم: اولی برکنار شد و دومی استعفاء کرد. وزیر بهداشت موقتی که حالا داریم یک ژنرال ارتشی است که هیچ سررشته یی در پزشکی ندارد. در نتیجه، حکومت مرکزی هیچ هدایت و توصیه یی صادر نمی نماید. این چالش عظیمی برای فرمانداران و شهردارانی است که می خواهند [در برابر این پاندمی] به شیوه درستی واکنش نشان دهند.

2. در غیاب رهبری مرکزی قدرتمند چه اقداماتی برای مبارزه با این ویروس اجرا شده است؟

ما شاهد واکنش های مختلفی در سطوح محلی هستیم: مشارکت بخش خصوصی و دولت های محلی، سازمان های غیردولتی و اقدامات نوع محبت آمیز. این ها تجهیزات حفاظتی شخصی ارائه می نمایند، برای افراد آسیب پذیر غذا می برند و در کوشش اند تا نمایندگان Community health را برای ارائه مراقبت های پزشکی وارد کار نمایند. ولی کشوری به وسعت و جمعیتِ برزیل نمی تواند صرفاً به واکنش های فردی و محلی تکیه کند. باید سطوح ایالتی و شهری و دولت مرکزی با یکدیگر هماهنگ شوند.

برزیل عملاً این فرصت را داشت که یکی از بهترین واکنش ها [در برابر این پاندمی] را نشان دهد ارائه و درسی باشد از نحوه پرداختن به یک پاندمی به وسیله مبناقراردادنِ خدمات پزشکیِ ازقبل موجود. برزیل یک نظام پزشکی عمومی دارد و صاحب یکی از عظیمترین برنامه های مراقبت های اولیه اجتماع محور در دنیا است. عواملی که در این برنامه کار می نمایند در همان اجتماعاتی به سرمی برند که آنجا خدمت می نمایند. مردم به آن ها اعتماد دارند. آن ها کارهای خیلی مهمی انجام می دهند: افرادی را که فشار خون بالا و دیابت دارند رصد می نمایند؛ ایمن سازی می نمایند و خدمات پیش از زایمان ارائه می دهند. آن ها خانواده ها را می شناسند و می دانند زندگیِ چه کسانی در برابر این ویروس بیشا ز بیقه در معرض خطر است. آن ها می توانند مردم را از نظر علائم بیماری زیر نظر بگیرند و کار رصد تماس های مبتلایان را انجام دهند. از خدمات این ها می توان واقعاً به عنوان ستون فقرات مبارزه با کوویدـ 19 استفاده کرد.

برزیل سابقه خوبی در واکنش به بیماری های عفونی، نظیر اچ آی وی/ایدز و زیکا، دارد. برزیل علاوه بر نظام سلامت و پزشکی اش شبکه یی از مؤسسات پژوهشی و پژوهشگران دارد که برای تهیه پایه های علمیِ هدایت ها همه کوشش شان را نموده اند.

3. در برزیل هم اکنون چه می توان کرد؟

من به شخصه با همکارانم در منطقه شمال شرقی برزیل کار می کنم و در دوره فاصله گیری اجتماعی در WhatsApp پیمایشی از زنان باردار پنجمین شهر عظیم برزیل، فورتالِزا، انجام دادیم. می خواستیم بدانیم آیا آن ها مراقبت های پیش از زایمان را متوقف نموده اند و آیا به سبب جداسازی شان از بقیه علائم افسردگی داشته اند یا نه. ما همچنین می خواستیم بفهمیم در خانواده های بچه دار آیا تربیت فرزندان تحت تأثیر [محدودیت ها] قرار گرفته است یا نه. ما امیدواریم بتوانیم شرایط این زنان و بچه هایشان را در سه سال آینده دنبال کنیم. علاوه بر این، ما با برنامه ملیِ early childhood برزیل کار می کنیم تا ببینیم فاصله گیری اجتماعی چه تأثیراتی بر سلامت ذهنی بچه ها دارد و آیا ترس از کروناویروس ممکن است بر تربیت فرزندان و رشد اولیه بچه ها تأثیرگذار باشد یا نه.

من همچنین عضو گروهی از پژوهشگران (Observatorio COVID-19 BR) هستم که داده های روزانه کروناویروس برزیل را زیر نظر داریم و گزارش های آموزشی برای سیاستگذراران منتشر می کنیم و با وزارت بهداشت برزیل نیز همکاری داریم. دست آخر هم، به وسیله مصاحبه های رسانه یی و پنل های آنلاین در این کار عمومی مشارکت دارم. به نظرم آن موقعی که پژوهشگران در اتاق های شان با خیال آسوده بنشینند، مقاله بنویسند و در کلاس ها تدریس نمایند خیلی وقت است سپری شده است. حالا باید در بیرون کلاس ها و اتاق هایمان حاضر باشیم.

* مارسیا کاسترو پروفسور جمعیت شناسی و رییس دپارتمان جمعیت و بهداشت دنیای در T.H. Chan School of Public Health دانشگاه هاروارد است.

منابع ترجمه:

(1) https://www.bbc.com/news/world-latin-america-53132225

(2) https://www.washingtonpost.com/world/2020/06/15/brazil-faces-coronavirus-disaster-almost-everyone-saw-coming

(3) https://www.hsph.harvard.edu/news/features/brazil-covid-marcia-castro

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 17 تیر 1399 بروزرسانی: 17 تیر 1399 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 89855

به "برزیل: واکاوی یک فاجعه" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "برزیل: واکاوی یک فاجعه"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید