الناز شاکردوست؛ هم خوب و هم خوش شانس!

به گزارش مجله سرگرمی، روزنامه شهروند: با خاتمه جشنواره فیلم فجر می گردد گفت که سال جاری زن ها شخصیت های محوری فیلم های زیادی نبوده اند؛ دلایلش هم احتمالا پیچیده تر از آن است که بگردد آن ها را در یک مطلب جمع کرد. این که پرداختن به خانم ها و مسائل شان می تواند برای فیلم هزینه ایجاد کند -مثل عرق سرد- دلیل این پدیده است یا کارگردان ها دغدغه های دیگری داشته اند. این که ما دختر جوان مستعد برای ایفای نقش جوان های مسأله دار نداریم، فیلمنامه نویس ها را از رفتن به سمت چنین نقش هایی منصرف می نماید یا جنس کار ها که کمی تلخ و سیاه است، چنین الزاماتی دارد.

الناز شاکردوست؛ هم خوب و هم خوش شانس!

فشاری که برای دورکردن سینما از مسائل عاطفی و خیانت و ارتباطات پنهانی وارد شد، باعث کمرنگ شدن زن ها شده یا فقط دست بر قضا سال جاری فیلم ها این شکلی است. هر چه هست، اتفاقی نیست که فاطمه معتمدآریا در بنفشه آفریقایی و الناز شاکردوست جزو بالاترین شانس های کسب سیمرغ هر دو از آثار زنانه آمده اند. حتی می گردد فرشته صدرعرفایی را هم به این فهرست افزود؛ یعنی در این برهوت باز هم زن ها بوده اند که می دانسته اند از نقش های مونث فیلم شان چه می خواهند و چطور باید از ستاره ها برای چنین شخصیت هایی بازی گرفت.

این ها در حالی که در سال های گذشته ما نقش های زنانه بیشتری داشتیم و رقابت سنگین تر بود و خانم ها بیشتر درخشیده بودند، می تواند کمی حواس ها را جمع کند.

با این حساب باید الناز شاکردوست را بسیار خوش شانس دانست؛ کسی که درست همان وقت که باید همان جایی بوده که باید. دریافت نقش سخت و درجه یک فائزه از نرگس آبیار و حضور در فیلمی که سال جاری خوش درخشیده و نظر ها را به سوی خودش برگردانده، به اندازه کافی می توانست برای الناز رأی جمع کند؛ اما وقتی نورعلی نور شد که دیدیم بقیه رقبایش هم چندان دندان گیر نیستند. نقش ها و بازی ها چنان بود که حتی پریناز ایزدیار با یک سکانس چند دقیقه ای در متری شیش ونیم توانست خود را مطرح کند.

فیلم آبیار با وجود همه ستایش هایی که دیده و گریبان هایی که برایش چاک شده، مسائل خودش را دارد. هم نقش هوتن صبور ناقص و کمی غیرواقعی است و هم عشق و احساسات الناز شاکردوست مدام بالا و پایین می گردد و شخصیتش به پختگی نرسیده است؛ اما در همین شرایط مبهم الناز شاکردوست که خودش از بچگی زندگی لاکچری نداشته، خوب توانسته نقش یک دختر طبقه متوسط به پایین را در تراژدی و بحران ایفا نماید؛ آن خودش را خوب بروز داده و کار گرفته. به همین خاطر سیمرغ سال جاری بیش از همه شایسته او است؛ بهش داده باشند یا نه.

بهترین فیلم رضا گلزار، به زعم اغلب منتقدان، بوتیک است. راز و رمزی هم ندارد. رضا گلزار در بوتیک کم حرف می زند، اکت زیادی ندارد و کارگردان توانسته بازی مورد نظرش را از همان فیزیک و چهره بگیرد. درباره الناز شاکردوست هم مشابه چنین حکمی را می توان داد. او در شبی که ماه کامل شد، یک نقش پرتب و تاب ندارد و دایما در حرکت نیست. می تواند در بخش بزرگی از فیلم ساکت بماند و نگاه کند.

در اواخر فیلم هم تعلیق و هیجان قصه بالاست و او در صحنه های دونفره با یک بازی معمولی و زیرکی می تواند کار را از آب و گل دربیاورد. اصلا همین که برخلاف ستاره های بفروشی مثل گلزار، حاضر شده خود را به آب و آتش بزند، ارزش این توجهات را دارد. او حالا در آستانه صعود به لیگ بالاتر است. یکی دو انتخاب درست، می تواند مثل مهناز افشار لولش را از بازیگر گیشه ای به آرتیست تغییر بدهد؛ این دیگر دست خودش است که چقدر زحمت بکشد و برای بازی چه پیشنهاداتی را بپذیرد.

banima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

منبع: برترین ها
انتشار: 4 آبان 1400 بروزرسانی: 4 آبان 1400 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 28082

به "الناز شاکردوست؛ هم خوب و هم خوش شانس!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "الناز شاکردوست؛ هم خوب و هم خوش شانس!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید