اصفهک؛ روستایی در اصفهان که جهانی شد، عکس
به گزارش مجله سرگرمی، اینجا، در ورای این خانه های ویران شده سال های دور همان شهریور ماه پنجاه وهفت همان موقع ها که 80 نفر از اهل 600 نفری روستا به زیر خاک رفتند، چند سالی است آتشی افروخته شده؛ آتشی که نور آن به خیلی آ ن سوترها، حتی قاره ای دیگر هم رسیده و گرمای آن دل هر خودی و ناخودی را گرم می نماید. اینجا اصفهک است، روستایی که به گفته اهالی آن، مردم به آن جان داده اند ... سی وهشت کیلومتری که از طبس دور شوی، به منطقه دیهوک و روستای اصفهک می رسی.

همان جا در پارکینگ عمومی ورودی روستا باید وسیله نقلیه ات را بگذاری و چندین قدمی پیاده به سمت یکی از هفت خانه ای که بازسازی شده و اکنون آماده پذیرایی و اقامت میهمانان است، راه بیفتی. میهمان نوازی اصفهکی ها از همان ورودی شروع می گردد. همچنان که در میان خرابه های روستا قدم می زنی، نگاهت به آسمان آبی است و نخل های سبز و کوهستانی که در ورای آن ها پیداست.
کم کم در کوچه پس کوچه های روستا محو می شوی، جایی که تنها صدای گا م های خودت را می شنوی و شاید پرنده ای یا وزش بادی ... به یکی از آن هفت خانه می رسی ... هرچند همگی نامی دارند یا برگرفته از نام صاحبان شان یا نامی به فراخور سلیقه اهالی، اما مهم نیست میهمان کدام خانه ای .. آنجا میهمان مردم اصفهک هستی؛ مردمی که به گفته محسن مهدیزاده - از جوانان بانی و باهمت بازسازی روستا، حالا یک تیم هستند. محسن و مهدی و مصطفی و حسین ندارند، آنجا همه چیز تقسیم می گردد؛ از خدمات و پذیرایی از میهمانان و حفظ و نگهداری و بازسازی روستا تا منافعی که از اجرای هر پروژه ای به دست می آید.
تعدادی از جوانان این روستای ویران شده پس از زلزله بیست وپنجم شهریورماه 57 که سال ها پس از زلزله به جهان آمدند و تنها تصورات آن ها از روستای آبا و اجدادیشان به خاطرات خوش پدر و مادرهایشان یا پدربزرگ و مادربزرگ هایشان می رسد، از سال 93 به فکر می افتند در روستایشان کاری نمایند. پس از مطرح شدن بافت تاریخی آن به عنوان یکی از آثار ملی، از معرفی روستا به رهگذران جاده مجاور روستا در دکه ای ساده شروع کردند و به سادگی از آنان می خواستند نگاهی به روستایشان بیندازند، بدون اینکه نگاه منفعت طلبانه اقتصادی داشته باشند و روزی یکی از این اهل سفر گذرنده از آن جاده فرامرز پارسی بود؛ استاد خوش اندیشه بازسازی و اهل سفر که هدایتگری شد برای اجرای پروژه ای که همچنان ادامه دارد و تا به امروز به بازسازی هفت خانه، یک مدرسه و مسجد، حمام سنتی خزینه دار، ایجاد یک رصدخانه و یک پژوهشکده معماری منتهی شده است.
از اینجا اصفهک زنده و زنده تر می گردد. بسیاری از آن قدیمی تر ها که حتی دل شان نمی خواست قدم در آن بگذارند تا مبادا خاطرات تلخ شان از آن ویرانی بزرگ آزارشان دهد و گاهی به این جوانان هم از ناشدنی بودن احیای روستا هشدار می دادند و شاید در دل شان آن را جنون جوانی می دانستند، حالا کم کم همراه می شدند. یکی یکی صاحبان خانه ها راضی می شدند خانه هایشان را به دست گروه بازسازیکار بسپارند و اینچنین شد که نسل جوان روستا گنج های خود را در روی زمین یافتند؛ آنچنان که فرامرز پارسی به آنان توصیه نموده بود. سال 94 دو خانه آماده می گردد، خانه هایی که هنوز خشت و گل شان خشک نشده، میزبان نخستین جهانگردان اصفهک می شوند.
این خانه ها که هرکدام نمایی از معماری زیبای کویری منطقه را می نمایانند، قرار است اقامتگاهی برای آسودن جهانگردان باشند در دل منطقه ای که از هر سو با طبیعتی بکر احاطه شده؛ آسمانی آبی و پرستاره، کویری زیبا با درختان و باغ هایی سرسبز در حاشیه آن و کوهستانی در ورای آن که گویی نگاهبان منطقه است. هیچ دودی از قلیان و سیگار در محوطه روستا دیده و هیچ ظرف پلاستیکی استفاده نمی گردد. هیچ حیوانی قدم به درون اتاق ها نمی گذارد و هیچ انسانی با کفش در اتاق راه نمی رود. شب ها نور فانوس ها، روشنی بخش کوچه هاست و سکوت زینت بخش فضا.
حمام سنتی خزینه دار روستا با نگاهی نو پیشنهادی صرفه جویانه در مصرف آب است و طراحی سطل های زباله تفکیک نماینده تر و خشک، گامی در جهت حفظ زیست بوم. اینجا با دمنوش ها و شربت های محلی پذیرایی می نمایند و هر روز از خوراکی محلی رونمایی می گردد. در روستا که قدم بزنید با تمام وجود بودن در یک روستا را حس می کنید، با تمام ویژگی هایش، نه اثری از لوله کشی و کنتور گاز هست، نه خنک نماینده های آنچنانی ... دیوار ها خشت و گلی اند و جاده های منتهی به خانه ها سنگ فرش.
آسمان آن قدر آبی است که تصویر پرنده نشسته بر لب بام انگار نقاشی است و شب ها دلت می خواهد ساعت ها وقت داشته باشی زل بزنی به آسمان جواهرنشان که مثل آسمان تمام کویر های ایران دلبری می نماید، که دل برده است؛ مگر نه اینکه آن همه جهانگرد آلمانی و فرانسوی و لهستانی و اسپانیایی دلداده اش شده اند؛ و هنوز معطرترین سبزی های آن منطقه را دارد که صادر می گردد و صنایع دستی که به همت اهالی احیا شده است.
حالا جهانگردان روستا شب ها دور آتش جمع می شوند و پخت نان های محلی را نظاره می نمایند یا مشاعره می نمایند و بازی های محلی مثل سرشاخ و طناب کشی را تمرین می نمایند و روز ها به ملاقات از دیدنی های اطراف می فرایند.
حالا اصفهک در سالی که به نام جهانگردی روستایی نام گرفته بیش از پیش، درخشان در این حوزه حضور دارد و با تجربه هایی که اندوخته یکی از طلایه داران جهانگردی در این سال می گردد. حالا روایت اصفهک و جوانان باهمتش یکی از 14 قصه تأثیرگذار در صنعت جهانگردی ایران شده است.
حالا اصفهک می رود تا در مهم ترین نمایشگاه جهانگردی جهان -ای تی بی برلین - سر خود را بالا بگیرد و جایزه بهترین پروژه مشارکتی در حوزه جهانگردی - To Do Award 2020- را دریافت کند و از آنچه بر آن گذشته است، ارایه دهد.
حالا روح همدلی صادقانه اصفهکی ها بیشتر جهانی شده است ...
منبع: گردشبانhoseinjaguar.ir: مجله جگوار | تور لیدر جاذبه های طبیعی ایران و جهان، اکوتوریسم
imgshot.ir: شاتر عکاسی | مجله آموزش حرفه ای عکاسی
vetworld.ir: مجله دامپزشکی | مجله خبری دانشجویان دامپزشکی