آلرژی های فصلی در بچه ها - مجله سرگرمی

آلرژی های فصلی در بچه ها

آلرژی فصلی چیست؟

یک آلرژی فصلی، که به نام تب بهاره هم شناخته می گردد، واکنش بدن به ذرات معلق در هوا (همانند گرده ها یا قارچ ها) است. این نوع آلرژی در برخی زمان های خاص در طول سال شدت می گیرد، زمانی که درخت ها، چمن ها یا علف های خاص گل می دهند یا زمانی که قارچ ها هاگ های خود را در هوا رها می کنند.

البته همه آلرژی نمی گیرند اما هیچ کس نمی داند که چرا برخی ها آلرژی می گیرند و برخی ها نمی گیرند. به نظر می رسد افرادی که تب بهاره دارند، سیستم ایمنی بسیار حساس دارند که همیشه مراقب تهاجم مواد خارجی به بدن است. گرده ها و قارچ ها واقعا به هیچ وجه خطرناک نیستند اما هنگامی که یک کودک (یا عظیمسال) آلرژیک گرده ها یا قارچ ها را با تنفس به درون بدنش می کشد، بدن او آن را به اسم یک مهاجم خطرناک دیده و هیستامین و مواد شیمیایی دیگر را برای مبارزه با آن آزاد می نماید. هیستامین موجب التهاب بینی و مجاری تنفسی می گردد و سایر مواد شیمیایی هم موجب بروز نشانه های زیر می شوند: آبریزش بینی، چشم های اشک آلود و عطسه های مکرر برای تخلیه ماده آلرژی زا از بدن.

آلرژی زاترین گرده ها از درخت های بی گل، چمن ها و علف های کم پشت ایجاد می شوند. در بهار، درخت های همانند بلوط، نارون و فان، و همین طور چمن هایی از قبیل تیموتی، برمودا و ارچرد، موجب بروز مشکل می شوند؛ در حالی که در انتها تابستان و زمستان، مهم ترین عوامل مشکل معمولا علف هایی از قبیل راگوید، درمنه و خار روسی هستند. گرده آنها کوچک، سبک و خشک است و به سادگی به وسیله هوا پخش می گردد. گرده گیاهان گل دار معمولا سنگین تر از آن هستند که به وسیله هوا منتقل شوند و معمولا موجب بروز آلرژی هم نمی شوند. تقریبا نیمی از افرادی که تب بهاره دارند نسبت به گرده چمن ها حساسیت دارند و راگوید هم مرسوم ترین ماده آلرژی زا در این میان است.

قارچ های آلرژی زا، قارچ هایی میکروسکوپیک هستند که به قارچ های خوراکی مربوط می شوند. این قارچ ها در محیط بیرون در خاک، چمن ها، برگ های افتاده و چوب های در حال پوسیدگی (هر محدوده مرطوبی که هوا نتواند به خوبی در آن چرخش داشته باشد) رشد می کنند. در آب وهواهای سردتر، قارچ ها در طول زمستان در حال کمون به سر می برند و در تابستان و اواخر پاییز به حیات (و هوا) برمی گردند. در طول ماه های تابستان، مقدار قارچ موجود در هوا بیشتر از گرده ها است و خوشبختانه بیشتر هاگ های این قارچ ها، آلرژی زا نیستند.

آیا کودک من می تواند آلرژی فصلی داشته باشد؟

امکان دارد. آلرژی های فصلی بین بچه ها 5 ساله و عظیم تر، کاملا مرسوم می باشند:تقریبا 10 تا 15 درصد از بچه ها دبستانی، آلرژی های فصلی دارند.

هرچند مقدار استعداد یک نفر برای آلرژی داشتن در کل عمر یکسان باقی می ماند، اما نشانه های آلرژی می توانند افزایش یا کاهش داشته باشند.تغییرات هورمونی در دوره بلوغ می توانند باعث تخفیف آلرژی برای یک نفر و تشدید این نشانه ها برای دیگری باشند. این مسئله تا حد زیادی به افراد بستگی دارد.

بیشترا افراد در چه زمانی از سال به آلرژی فصلی دچار می شوند؟

این مسئله (بسته به شرایط کودک) متفاوت خواهد بود.مثلا فصل گرده افشانی درخت ها ممکن است از ابتدای فروردین تا انتهای اردیبهشت باشد اما کودکی که حساسیت کمی نسبت به گرده دارد تنها در طول هفته هایی که مقدار گرده ها بسیار بالاست نشانه های آلرژی را احساس خواهد نمود، در حالی که کودکی که حساسیت بالا داشته باشد ممکن است این نشانه ها را در کل دو ماه حس نماید. دوم اینکه، کودک ممکن است بیش از یک نوع آلرژی داشته باشدکه در این حالت ممکن است در تمام فصل آلرژی داشته باشد یا ممکن است تنها در فصل های بهار و پاییز واکنش نشان دهد. هنگامی که بفهمید کودک شما نسبت به چه نوع گرده ای آلرژی دارد می توانید زمان احتمالی بروز آلرژی در کودک تان را تخمین بزنید زیرا فصل گرده افشانی برای هر درخت تقریبا در تمام سال ها یکسان است.

آب وهوا می تواند تأثیر زیادی بر مقدار گرده موجود در هوا داشته باشد. به اسم مثال، آب وهواهای گرم، خشک و پرباد به پخش گرده ها یاری نموده و در نتیجه نشانه های آلرژی را افزایش می دهند. از سوی دیگر، افراد در روزهای بارانی، ابری یا بی باد معمولا نشانه های کمتری از آلرژی را بروز می دهند زیرا مقدار گرده در اطراف آنها کاهش می یابد. یک زمستان پرباران و سرد و در پی آن یک موج زودرس گرما می تواند موجب افزایش گرده افشانی گیاهان گردد. در این شرایط، حتی بچه های که به طور طبیعی نشانه های آلرژی را نشان نمی دهند هم ممکن است به عطسه دچار شوند.

هاگ های قارچ ها در هوای بیرون هم در کل طول سال در آب وهواهای گرم تر وجود دارند، هرچند ماکزیمم آنها در ماه تیر (و در آب وهواهای سردتر، در ماه مهر) است.

نشانه های تب بهاره، چه مواردی هستند؟

نشانه های تب بهاره ممکن است بسیار مشابه با نشانه های سرماخوردگی معمولی یا دیگر انواع آلرژی ها باشند. اگر کودک شما نشانه های زیر را داشته باشد، احتمالا به تب بهاره مبتلا شده است:

آبریزش بینی با مخاط شفاف برای حدودا 4 هفته

بدون تب (No Temperature)

بیشتر مواقع خلق وخوی خوبی داشته باشد

در محیط های بسته و داخل خانه، خصوصا در ماشین در حالی که تهویه مطبوع آن روشن باشد، شرایط بهتری داشته باشد (سیستم های تهویه مطبوع، بخش عمده ای از گرده ها را از هوایی که به ماشین وارد می گردد، حذف می کنند).

اگر کودک شما بیش از دو هفته نشانه های سرماخوردگی را داشته است باید حتما با پزشک تماس بگیرید. بااین حال، اگر پزشک بیماری کودک را آلرژی تشخیص نداد تعجب نکنید. بچه ها شما غالبا سرماخوردگی های پیاپی می گیرند و نشانه های سرماخوردگی دوم بلافاصله پس از اولی آغاز می شوند (خصوصا اگر بچه ها به تازگی به مهدکودک یا آمادگی رفته باشند).

معین ترین نشانه آلرژی فصلی، برعکس آلرژی به محیط خانه یا آلرژی در کل طول سال(از قبیل آلرژی به بندانتها خانگی و بقایای بدن حیوانات)، این است که نشانه ها ظرف 4 تا 10 هفته ناپدید شده و هر سال در یک موقع خاص ظاهر می شوند.

تب بهاره صرفا یک ناراحتی ساده نیست. در این حالت بچه ها نمی توانند تمرکز کنند و پر بودن دائمی بینی ها بر خواب بچه ها تأثیر می گذارد که در نتیجه در طول روز خسته بوده و ممکن است چرت بزنند. بعلاوه پربودن دائمی بینی ها بدین معناست که بچه ها مجبورند همیشه به وسیله دهان تنفس کنندکه این مسئله می تواند بر آرواره و رشد کلامی آنها تأثیر بگذارد.

آیا می توانم از ابتلای کودکم به آلرژی های فصلی پیشگیری کنم؟

خیر. ابتلای کودک به آلرژی ها تحت کنترل شما نیست هرچند شما می توانید با اقدام هایی جهت کاهش مقدار قرار گرفتن کودک در معرض مواد آلرژی زا، واکنش های او را کاهش داده یا به تأخیر بیندازید. اگر شما یا همسرتان آلرژی دارید، احتمال ابتلای کودک تان به آلرژی هم بالا خواهد بود هرچند ممکن است کودک دقیقا همان نوع آلرژی شما را نگیرد. اگر یکی از والدین آلرژی داشته باشد، احتمال ابتلای کودک 30% خواهد بود اما اگر والدین هر دو آلرژی داشته باشند، احتمال ابتلای کودک به 70% می رسد.

اگر احتمال می دهید که کودک شما شانس زیادی برای ابتلا به آلرژی دارد اولین اقدام دفاعی این است که پنجره ها را ببندید و کودک را از مواد آلرژی زای داخل خانه دور کنید. سعی کنید اتاق خواب او تا حد امکان عاری از بندانتها خانگی باشد. این موجودات معمول ترین عوامل آلرژی زا بوده و غالبا موجب بروز آلرژی نسبت به مواد دیگر هم می شوند. متأسفانه این موارد تنها کارهایی است که می توانید برای پیشگیری از ابتلای کودک به آلرژی فصلی انجام دهید.

چگونه می توانم مقدار قرار گرفتن در معرض گرده و قارچ را کاهش دهم؟

هرچند در فصل گرده افشانی در واقع نمی توانید از تماس با گرده ها به طور کلی اجتناب کنید اما می توانید مقدار تماس کودک با گرده ها و قارچ ها را به حداقل برسانید. در اینجا برخی نکات راهنما آورده شده است:

تا حد امکان داخل خانه مانده و پنجره ها را ببندید (خصوصا در روزهای خشک و پرباد، یا زمانی که مقدار گرده ها در هوا بالاست) تا از ورود گرده ها به داخل خانه جلوگیری کنید. برای بچه های که به مدرسه می فرایند، آنالیز کنید که آیا مدرسه می تواند زمان خروج کودک از کلاس و برنامه های فوق درسی او را برای موقعی برنامه ریزی کند که مقدار گرده ها در هوا کمترند، یا نه (که این زمان، بسته به نوع گرده ای که کودک شما به آن آلرژی دارد، متغیر می باشد). در ماشین، پنجره ها را بسته و تهویه مطبوع را روشن کنید.

از قارچ های بیرون اجتناب نموده و از رشد قارچ و کپک در داخل خانه هم جلوگیری نمایید. اگر کودک شما نسبت به قارچ حساسیت دارد، اجازه ندهید بازی با برگ های افتاده به یکی از سرگرمی های او تبدیل گردد و او را تشویق کنید تا از محدوده های مرطوب و راکد در کنار آب های راکد دور گردد. او قطعا نباید در کنار کپه کمپوست (کود گیاهی) در باغچه، بازی کند. در داخل خانه، از یک رطوبت زدا (خصوصا در حمام، دستشویی، زیرزمین و اتاق شستشو) بهره ببرید. رطوبت زدا را مرتب تمیز نمایید تا قارچ ها در آن رشد نکنند.

مراقبت های بیرون از منزل را رعایت کنید. کندن گیاه های مزاحم در حیاط خلوت می تواند یاری کند اما نه خیلی زیاد. از آنجا که گرده ها می توانند مسافت های طولانی را طی کنند. کودک شما ممکن است تحت تأثیر گرده هایی قرار گیرد که منبع آنها چندین مایل دور از خانه شما می باشد. از چمن هایی که تازه زده شده اند، دوری کنید. اگر آب وهوا مناسب است، حیوان خانگی خود را در حیاط نگهداری کنید. اگر حیوان ها در داخل خانه زندگی می کنند، حداقل آنها را خارج از اتاق های خواب نگه داریدزیرا می توانند گرده و قارچ را به اتاق خواب بیاورند.

وقتی کودک شما از بازی در بیرون از خانه برگشت، لباس هایش را عوض کنید (اگر نمی توانید بلافاصله لباس های او را بشویید، آنها را در یک جعبه جدا قرار دهید.) کودک را وادار کنید تا دست هایش را بلافاصله بشوید. اگر می توانید، از او بخواهید که بلافاصله حمام کند. در غیر این صورت، حتما باید شب به حمام رفته و موهایش را پیش از رفتن به رختخواب بشوید. او نباید این مواد آلرژی زا را همراه با خودش به اتاق خواب ببرد. لباس هایش را برای خشک شدن بیرون پهن نکنید بلکه برای این کار از یک خشک کن بهره ببرید.

از محرک های شیمیایی دوری کنید. بخارهای ناشی از دود دخانیات، رنگ، اسپری های دفع حشرات و حتی فرش نو، می توانند ریه ها را تحریک نموده و پاسخ آلرژیک کودک شما را تشدید کنند.

اگر می توانید، فرار کنید. بیشتر متخصصان آلرژی، رفتن به یک مکان نو را توصیه نمی کنند زیرا کودکی که به آلرژی به گرده یا چمن دچار شده است احتمالا پس از چند سال (در محل نو) به یک ماده آلرژی زای نو حساسیت پیدا خواهد نمود. اما از سوی دیگر، مسافرت به جایی که مقدار گرده ها کمتر هستند (مثلا به ساحل)، در صورت امکان، کاری منطقی است.

برترین راه برای درمان آلرژی فصلی چیست؟

متخصص اطفال یا پزشک خانواده می تواند داروی آلرژی را جهت یاری به بهبود نشانه های آلرژی در کودک تجویز کند. او به احتمال زیاد آنتی هیستامین، دکونژستانت یا هر دو را تجویز خواهد نمود. آنتی هیستامین های تجویزی، اثرات جانبی بسیار کمی دارند و غالبا موجب بهبود بیشتر نشانه های آلرژی در کودک می شوند. بعلاوه کودک شما می تواند از داروهای بی نسخه موجود در داروخانه ها هم استفاده کند اما بسیاری از این داروها موجب خواب آلودگی، کند شدن واکنش های کودک و کاهش تمرکز او می شوند. همیشه پیش از اینکه اینگونه داروها را به کودک بدهید، با پزشک اصلی خود صحبت کنید.

اگر پزشک معمولی نتوانست بفهمد کودک نسبت به چه چیزی آلرژی دارد و نشانه ها ادامه پیدا کردند یا اینکه کودک به داروها جواب نداد، باید به یک متخصص آلرژی مراجعه کنید.

متخصص آلرژی برای اینکه بفهمد کودک شما به چه چیزی آلرژی دارد، احتمالا از آزمایش خراش استفاده خواهد نمود. متخصص آلرژی، سطح پوست کودک را خراش داده و مقدار کمی از مواد آلرژی زای مایع را روی محل خراش می مالد پس از 15 تا 20 دقیقه، آنالیز می نماید که آیا برجستگی یا تاول هایی همانند نیش ریز حشرات روی پوست ایجاد شده اند (که نشان دهنده آلرژی به آن ماده می باشد) یا نه. مقدار این تاول ها، مقدار آلرژی را معین می نماید. متخصص آلرژی، چند ماده (از 20 تا 80 ماده) را همزمان امتحان می نماید. این آزمایش اگر با مهارت انجام گردد، ناراحتی چندانی برای کودک ایجاد نمی نماید.

گاهی اوقات متخصص آلرژی، اگر بخواهد نوع آلرژی را دقیق تر معین کند، تقاضای انجام آزمایشات پیشرفته تر به نام آزمایش درون پوستی (Intradermal Testing) را می دهد که در آن مقدار کمتری از ماده آلرژی زا به وسیله یک سوزن ظریف به عمق پوست تزریق می گردد.

اگر کودک شما حساسیت های پوستی داشته باشدیا اگر می دانید که خراش های متعدد بر روی پوست (در یک آزمایش معمولی آلرژی) مشکل آفرین خواهند بود، می توانید درباره یک آزمایش جایگزین به نام Immunocap پرس وجو کنید. این آزمایش آلرژی که به وسیله FDA تأیید شده است، به یک نمونه از خون کودک احتیاج داردکه به آزمایشگاه فرستاده شده و برای آلرژی های مختلف مورد آزمایش قرار می گیرد.

آیا کودک من باید از واکسن های آلرژی استفاده کند؟

اگر داروهای تجویزی نتوانستند کودک را آرام کنند و سن او هم بیشتر از 5 سال است، متخصص آلرژی ممکن است به شما پیشنهاد بدهد که واکسیناسیون را آغاز نماییدکه این روش می تواند برای آلرژی های فصلی کاملا مؤثر باشد.

اگر شما و پزشک تان تصمیم دارید که واکسیناسیون را آغاز کنید، کودک باید به مدت حداقل 6 ماه، هفته ای یک یا دو بار واکسن دریافت نماید. پس از مدتی، پزشک تصمیم می گیرد که واکسیناسیون به صورت ماهیانه ادامه پیدا کند. پس از هر بار واکسن زدن، شما و کودک تان باید به مدت 20 دقیقه در مطب پزشک بمانید تا مطمئن شوید که کودک نسبت به واکسن واکنش نشان نمی دهد (مسئله ای که به ندرت رُخ می دهد).

اگر فکر می کنید که کودک شما در حال ابتلا به آلرژی فصلی است، قطعا باید از متخصص یاری بگیرید. این آلرژی ها نه تنها زندگی را برای کودک سخت می کنند، بلکه اگر درمان نشوند ممکن است به برخی مسائل بهداشتی وخیم تر و درازمدت (از قبیل سینوزیت، عفونت مزمن گوش و حتی آسم) منجر شوند.

منبع:www.ninisite.com

/ع

parisro.ir: تور فرانسه ارزان | تور فرانسه قیمت، تور پاریس، تور پاییز، زمستان، نوروز، بهار تابستان فرانسه

umeblog.ir: یومی بلاگ: آرشیو خبری و مقالات متنوع وب

منبع: راسخون