7 انقراض اسرارآمیز در طول تاریخ! - مجله سرگرمی

7. ملخ کوه های راکی

وقتی به انقراض فکر می کنیم دایناسورها، پرنده های دودو و دیگر موجودات بزرگ به ذهن می آیند، اما حشرات هم منقرض می شوند، آن هم در زمانی نسبتاً کوتاه. بین سال های 1873 و 1877 هجوم بزرگ ملخ های کوه های راکی، با غارت محصولات نواحی غرب مرکزی ایالات متحده، صد ها میلیون دلار خسارت به بار آورد. کمتر از 30 سال بعد آن ها منقرض شدند.

چه شد؟ بیشتر تئوری ها به تغییرات آب وهوایی وسیع اشاره دارند. اما شواهد می گوید که تعداد بی شماری تخم های این ملخ طی شخم زدن و آب کمک زمین توسط کشاورزانی که ملخ ها آن ها را می ترساندند از بین رفته است. برخی دانشمندان باور دارند که نبود تنوع ژنتیکی هم به مسائل ملخ ها افزوده است.

6. کوسه مگالودون

بین 28 و 1.5 میلیون سال پیش، مگالودون (megalodon) یا بزرگ دندان در اقیانوس های زمین حکم رانی می کرد. این کوسه وحشتناک بزرگ که وال های غول آسا را با دندان های 18 سانتی متری خود به عنوان شام می خورد، حدود 18 متر طول و 100 تن وزن داشت. برای مثال، کوسه های سفید بزرگ که نزدیک ترین خویشاوندان زنده مگالودون هستند به ندرت به طول 6 متر می رسند.

خب چه چیزی یک هیولا را در رأس زنجیره غذایی از زندگی ساقط می نماید؟ نظریه ها فراوان است. یک نظریه ادعا می نماید که مگالودون قادر به تحمل سرد شدن و پایین آمدن آب دریا در عصر یخی نبود، دوره ای در اواخر پیلوسن (Pliocene) و اوایل پلیستوسن (Pleistocene). نظریه ای دیگر مرگ کوسه را به نابودی وال های عظیمی که از آن ها تغذیه می کرد نسبت می دهد.

5. ماموت پشمالو

به مدت 250 هزار سال، ماموت پشمالو (Woolly Mammoth) در مناطق وسیعی زندگی می کرد که شامل آمریکای شمالی، اروپا و آسیا می شد. گروه کوچکی از آن ها در جزیره رنگل در اقیانوس منجمد شمالی تا 3700 سال پیش زنده بودند در حالی که بقیه این غول های پشمالو 10 هزار سال قبل از زیستگاه سیبریایی خود محو شده بودند.

یک نظریه قدیمی می گوید که انسان های اولیه این ماموت ها را تا زمانی که منقرض شوند شکار کردند. برخی دانشمندان هم تصور می نمایند که یک تغییر دنیای دمای هوا به سوی سرد شدن این غول ها را از پا در آورده است. اما احتمالاً هیچ متهم خاصی برای مواخذه وجود ندارد. مطالعه ای که در سال 2012 در نشریه ارتباطات طبیعی منتشر شد، ادعا کرد تلفیقی از عوامل مختلف به انقراض این ماموت ها منجر شده است.

4. پوتوروی صورت پهن

بعد از این که چند صد سال پیش اروپایی ها در استرالیا مستقر شدند، این قاره دستخوش انقراض های بسکمک شد. برخی موجودات به خاطر کار های پاک سازی زمین از بین رفتند، برخی از غارت های روباه قرمز در امان نماندند، گونه ای که اولین بار در میانه سال های 1800 برای مقاصد شکاری به استرالیا آورده شد. با این حال به نظر می آید پوتوروی صورت پهن (broad-faced potoroo) قبل از ورود اروپایی ها ضربه بزرگی خورده است، اتفاقی عجیب بین گونه های تازه منقرض شده استرالیا.

محققان آخرین نمونه های پوتوروی صورت پهن را جمع آوری کردند، جانور کیسه داری که در حدود سال 1875 کم تر از 25 سانتی متر طول داشته است. معلوم نیست این موجود چقدر بعد از این سال زنده بوده است. همچنین تعیین نیست چه چیزی در نهایت جانور را به لبه پرتگاه انقراض کشانده است، اما مطالعات شکار شدن توسط گربه های وحشی را محتمل می دانند، موجودی که به وسیله کشتی های هلندی در قرن 17 ام به استرالیا آمد.

3. آتلوپوس لانگروستریس

آتلوپوس لانگروستریس (Atelopus longirostris) یک وزغ ساکن جنگل های مرطوب شمال اکوادور بود. وجود این جانور که نام خود را از پوزه درازش گرفته تا سال 1989 گزارش نشده بود. علت انقراض او هنوز تعیین نشده است، اما دانمشندان تصور می نمایند بیماری قارچ دیگچه ای دوزیستان حتماً یکی از دلایل آن بوده است. در سال های اخیر این بیماری به عنوان قاتل قورباغه ها در دنیا شناخته شده است، چیزی که نرخ مرگ برخی گونه های دوزیستان را 100 درصد افزایش داده است. محققان فکر می نمایند باید در کنار این بیماری کشنده با تغییرات آب و هوایی و از دست دادن زیستگاه خود مبارزه می نموده است.

2. پرنده فیلی

احتمالاً تصویر دودو نماد انقراض گونه ها است، اما تنها پرنده بی پروازی نبوده است که روی زمین زندگی می نموده است. پرنده های فیلی، که ساکنین ماداگاسکار آن حداقل 4 نوع متفاوت داشتند، حزء بزرگ ترین پرنده های دنیا هستند. آن ها حدود 3 متر ارتفاع و 454 کیلوگرم وزن داشتند. گفتنی است که شترمرغ های نر حداکثر به ارتفاع 2.7 متر می رسند. مستندات نشان می دهد که این پرنده حداقل تا قرن 17 ام وجود داشته است و محققان تصور می نمایند آن ها تا قرن 18 به طور کلی منقرض شده اند.

دو نظریه اصلی درباره مرگ پرنده های فیلی وجود دارد که انسان در هر دو دخیل است. برخی محققان اعتقاد دارند که پرنده ها زیستگاه خود را از دست داده اند و انسان ها تخم های آن ها را دزدیده اند، تخم هایی که 150 برابر تخم مرغ های امروزی بوده است. دیگران تصور می نمایند بیماری هایی که از پرنده های مهاجران به پرنده های فیلی انتقال یافته، جمعیت آن ها را از بین برده است.

1. انقراض نئاندرتال ها

هیچ شمارشی از گونه های منقرض شده نیست که بدون اشاره به برادران انسان نمای ما کامل گردد، نئاندرتال ها (Neanderthals). این که چرا 30 هزار سال پیش نئاندرتال ها منقرض شدند یکی از بزرگ ترین بحث های دیرینه شناسی است. برخی دانشمندان این ایده را دارند که زمستان آتشفشانی، توسط یک فوران بسیار بزرگ همراه با یک طلسم سرد، نئاندرتال ها را از بین برده است، موجوداتی که توان سازگار شدن با طبیعت را نداشتند. اما تحقیقات جدید این نظریه را رد می نماید.

قاتل اصلی نئاندرتال ها احتمالاً انسان هایی با آناتومی مدرن بوده اند. حتی هنوز هم یک شرح یکتا وجود ندارد. آیا امکان دارد انسان های اولیه دست به کشتار دسته جمعی زده باشند؟ یا تنها در رقابتی برای زندگی، نئاندرتال ها را از صحنه محو نموده اند؟ یا شاید تماس با دیگر انسان نماها، عوامل بیماری زایی را به میان کار آورد که نئاندرتال ها توان مقابله با آن ها را نداشتند؟ رمانتیک ترین نظریه هم وجود دارد که در واقع چند شاهد ژنتیکی هم از آن پشتیبانی می نمایند: نئاندرتال ها با انسان های اولیه زاد و ولد کردند و به گونه ای این کار باعث از بین رفتن آن ها شد.

euroro.ir: اروپا: سفر به مهد فناوری و میراث دار تمدن باستانی روم و یونان

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری

dubairo.ir: دبی: زیباترین شهر حاشیه خلیج فارس و امارات