60 ساعت مشت زنی - مجله سرگرمی

گینس تنها کتابی است که هیچ وقت کامل نمی شود و همیشه در حال تغییر است و هر سال یک کتاب به نام کتاب گینس چاپ می شود. استان کردستان هم در این مجموعه با ارزش دارای یک کننده است؛ سید راشد حسینی (متولد سال 1371 شهر سنندج) توانسته نام خود را در این کتاب ثبت کند. وی که در شهریور ماه سال 1398 توانست در یک حرکت به یادماندنی رکورد بوکس را به مدت 60 ساعت بزند و نام خود و استان کردستان را در گینس ثبت کند، امیدوار است با تمرین های پرفشار و منظم بتواند رکوردهای دیگری را بشکند و نام خود را در چند رشته در کتاب گینس ثبت کند. در ادامه گفت وگوی خبرنگاران را با سید راشد حسینی می خوانید.

• در مورد رکوردشکنی اخیرتان توضیح دهید.

رکوردی که توانستم آن را به اسم خود ثبت کنم، رکورد ماراتن کیسه بوکس بود. این رکورد قبلا توسط یک ورزشکار انگلیسی به صورت رسمی به مدت 53 ساعت در کتاب گینس به ثبت رسیده بود. من توانستم 53 ساعت را به 60 ساعت ارتقا دهم و این رکورد را به اسم کردستان در کتاب گینس ثبت کنم.

• داوران گینس برای ثبت یک رکورد چه ملاک هایی را در نظر می گیرند؟

در مرحله اول مجموعه ای از آزمایش های کلی انجام می گیرد که باید توسط دکتر متخصص صحت سلامت ورزشکار بررسی شود. در مرحله دوم یکسری قانون و مقررات در این باره موجود است که باید به طور صحیح اجرا شود؛ مانند مستقر کردن 4 دوربین به صورت آنلاین و ضبط پی در پی مدت رکوردگیری بدون هیچ گونه مسائل قطع شدن دوربین، هر یک ساعت 5 دقیقه زمان استراحت ورزشکار است که بسته به میل و شرایط موجودی که در خود می بیند می تواند از این زمان استراحت استفاده کند و مورد معاینه و تایید دوباره تیم پزشکی که در آنجا حضور دارد، قرار گیرد. داشتن تجهیزات مختص به ورزش بوکس نیز در این رکوردگیری یکی از این ملاک هاست.

• دستیابی به رکورد 60 ساعت ضربه زدن به کیسه بوکس چه سختی هایی داشت؟

مشکل اساسی من در این رکوردگیری خواب بود، بی خوابی تاثیرات منفی زیادی را به همراه دارد، از جمله آشفتگی روح و روان، ساعت 5 تا 7 صبح واقعا به استراحت مغزی نیاز داشتم که امکان پذیر نبود. البته مشکل رکوردزنی فقط به کم خوابی ختم نمی شود. در دست داشتن دستکش بوکس و ضربه زدن های مداوم به کیسه بوکس می تواند بیشترین آسیب را به ورزشکار وارد کند، از جمله در ناحیه دست که احساس شکستگی مچ را به خوبی می شود احساس کرد.

• برای این رکوردزنی چقدر تمرین کردید؟

برای ثبت این رکورد به مدت 2 سال تمرینات بسیار سخت داشتم؛ از جمله تمرینات هوازی، ضربه زدن به کیسه بوکس. برنامه تغذیه ای کاملا تخصصی هم داشتم. روزی 3 جلسه مشغول به تمرین بودم و در 2 ماه آخر قبل از رکوردگیری، در هفته 120 کیلومتر دوومیدانی و 80 کیلومتر دوچرخه سواری را در برنامه ام داشتم. همه این تمرینات به صورت تخصصی بود.

• حمایت مسئولان استان و شهرستان سنندج از شما در این مدت چگونه بوده است؟

مسئولان در صادر کردن مجوز برای این رکوردگیری به من یاری بسیاری کردند. همچنین لازم می دانم از اداره کل ورزش و جوانان، ارگان هایی که در این زمینه همکاری های لازم را با ما داشتند، از جمله نیروی انتظامی، فرمانداری، استانداری، شورای شهر و دیگر بزرگواران، کمال تشکر و قدردانی را داشته باشم. متاسفانه در زمینه مالی تاکنون هیچ گونه یاریی به من نشده است. البته مدیرکل ورزش و جوانان و سیدمهدی فرشادان کننده مجلس در نظر دارند که هزینه های داوران گینس را به عهده بگیرند.

• از سابقه ورزشی خود و پیروزیت هایی بگویید که در حوزه ورزشی تا امروز داشته اید.

من از کودکی علاقه زیادی به محیط ورزشی و ورزش داشتم و فعالیت خود را در رشته های رزمی در وزن 22 کیلوگرم شروع کردم و متاسفانه دچار مسائل و آسیب های بسیار جدی شدم، در این راه مقام ها و عناوین مختلفی را کسب کردم. یکی از مهم ترین پیروزیت هایم کسب مقام اول مسابقات مبارزه آزاد اروپا- آسیا بود که با حضور 14 کشور به میزبانی تهران برگزار شد.

• به جز رکورد 60 ساعت ضربه زدن به کیسه بوکس، رکورد دیگری نیز دارید؟

بله؛ به جز این رکورد 2 رکورد دیگر را نیز توانستم کسب کنم؛ نشر جلو با دمبل 5 کیلوگرمی. این حرکت از نادرترین حرکات در رشته پرورش اندام است و پیروز شدم 20 هزار و 160 تکرار به صورت صحیح انجام دهم. رکورد قبلی این حرکت را یک ورزشکار روسیه ای به ثبت رسانده بود. وی با دمبل های 3 کیلوگرمی 3 هزار و 200 تکرار را انجام دهد. رکورد دیگرم حرکت جلو بازو با دمبل بود که یک ورزشکار آمریکایی آن را ثبت کرده بود، وی توانست با دمبل 3/5 کیلوگرمی 9 هزار و 720 تکرار انجام دهد. در مجموع 34 تن و 20 کیلوگرم را در 240 دقیقه انجام داد. من توانستم با دمبل هایی به وزن 5 کیلوگرم در مدت 10 ساعت به تکرار 21 هزار و 180 که معادل 108 تن بود، این رکورد را جابه جا کنم.

• انگیزه شما برای رکورد زدن چه چیزی بوده است؟

هر انسانی در زندگی خود دوست دارد فرد مفیدی برای جامعه و زادگاهش باشد که باعث سربلندی و افتخارش است. من نیز مانند ورزشکاران و فعالان دیگر سرزمینم (در هر زمینه ای) این حس را داشتم و همیشه تلاش می کردم که اسم کردستان در همه جا طنین انداز شود.

• چه کسانی به عنوان همراه و مربی، شما را در رسیدن به این جایگاه حمایت و همراهی کردند؟

فواد احمدیان، دکتر فرشید آقارضایی و همچنین مربی رشته رزمی ام سید اسماعیل حسینی من را همراهی کردند. همچنین محمد تحسر یکی از قهرمانان و مربیان پرورش اندام است که در زمان رکوردگیری در نقش کوچینگ همراه و یار من بود و به من امید و انرژی می داد. امیدوارم بتوانم زحمات وی را جبران کنم.

• حال که به این پیروزیت رسیده اید چه احساسی دارید؟ آیا این اتفاق در زندگی شما می تواند تاثیر داشته باشد؟

خیلی شادم که توانستم نتیجه زحمت 2 ساله خود را ببینم و رکوردم در کتاب گینس با اسم استانم، کردستان، ثبت شود. البته تمام شادی من به این نتیجه خوب و پیروزیت آمیز ختم نمی شود، وجود خبرنگاران ها و مردم زادگاهم در ساعت های آخر رکوردگیری ام انگیزه بسیار خوبی به من انتقال داد، سران گینس از این رو بسیار متعجب و شاد بودند و تصمیم گرفتند اسم کردستان را به عنوان باشکوه ترین محل رکورد گینس ثبت کنند.

• چه خواسته ای از مسئولان برای به دست آوردن پیروزیت ها و رکوردزنی های بعدی دارید؟

به نظرم هر انسانی که فعالیت ورزشی را با جان و دل شروع می کند، به راحتی بعد از چند سال نمی تواند دست از فعالیت خود بکشد، اما متاسفانه با شرایطی که در جامعه حاکم است، بیشتر ورزشکاران برای سپری کردن زندگی عادی و تهیه مایحتاج برخلاف میل خود ورزش را رها کرده و دنبال پیدا کردن کار هستند. حتی گاهی پیش می آید ورزشکار نمی تواند رشته مورد علاقه خود را به آسانی ترک کند و به دلیل مسائل مالی و زندگی و سنت حسنه سرزمینش (ازدواج) را نادیده می گیرد که این مساله می تواند مشکل بزرگی برای آینده ورزشی میهمان باشد. تنها خواسته ام از مسئولان حمایت کردن از من در بحث کار است و شرایط زندگی من و بیکاری ام که در جامعه به جز ورزشکار بودن نقش یک تکیه گاه برای همسرم و نقش یک پدر را برای فرزندم دارم، خواهش می کنم نیم نگاهی به من داشته باشند که ناخواسته دست از فعالیت ورزشی نکشم و به کسب افتخارآفرینی خود ادامه دهم.

• چه برنامه ای برای آینده و رکورد شکنی های دیگر دارید؟

سران گینس پیشنهاد چند رکوردگیری دیگر را به من داده اند که اگر مسئولان حاضر به حمایت من در این موضوع باشند می توانم چندین رکورد دیگر را نیز ثبت کنم. از مسئولان تقاضا دارم در این راه من را یاری کنند که بتوانم به هدفم (اختصاص دادن یک صفحه از کتاب گینس به اسم پسر ایرانی سید راشد حسینی) برسم.

georgiaro.ir: گرجستان: سفری به کشور زیبایی ها

russiaro.ir: روسیه: سفر به کشور پهناور تزارها، مسکو، سن پطرزبورگ، سوچی و کازان