24 گویش فارسی در معرض نابودی، چه کنیم زبان و گویش فارسی از بین نرود؟ - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرنگاران، طبق اعلام رسمی یونسکو تا سال 2100 تعداد 10 درصد از 7000 گویش موجود در دنیا از بین می رود که در این بین 24 گویش فارسی هم وجود دارد.

حجت الله ایوبی دبیر کل کمیسیون ملی یونسکو - ایران، در تبادل نظر با خبرنگار ما درباره اینکه چه کار هایی برای جلوگیری از این اتفاق باید انجام گردد و تا به امروز چقدر از این اقدامات صورت گرفته، بیان نمود: یکی از اهدافی که در یونسکو تعریف شده و خود ما هم در ایران به شدت دنبالش هستیم، تنوع فرهنگی و زبانی برای کشور هایی مثل ایران است. این تنوع گویش ها و زبان یک افتخار و یک سرمایه است و گنجینه ای است که در اختیار ما قرار گرفته است و خیلی از کشور ها آن را ندارند. طبیعتاً یکی از کشور هایی که باید خیلی نگران این موضوع باشد، ما هستیم. آمار و ارقامی که پیش بینی می نمایند همین است که ذکر شد. معتقدم که با توجه به هجوم زبان های مسلط که همان زبان های بین المللی و زبان های مالی هستند، یعنی متعلق به کشور هایی هستند که از جهت مالی پول قوی و قدرتمندی دارند و کشور های دیگر مجبورند با آن ها کار نمایند، طبیعتاً زبان آن ها توسعه پیدا می نماید، ولی زبان ها و گویش های محلی در خطر هستند. به همین علت است که ما روز دنیای زبان مادری داریم و در آن روز همایش ها و نمایش ها و برنامه های مختلف برگزار می گردد.

وی اضافه نمود: مردم این سرزمین بدانند که این گویش و تمایز و تفاوتشان یک افتخار است. این مطلب باید به تمام گویش ها و زبان های محلی و به اقوام مختلف دائماً گفته گردد؛ چرا که در درجه نخست مردمان یک سرزمین هستند که می توانند داشته های فرهنگی خود را حفظ نمایند و این باید در باورشان ایجاد گردد. این باور را رسانه ها، رادیو و تلویزیون، تبلیغات، مدیران و مسئولان و کارگزاران و تصمیم سازان یک کشور باید فراهم نمایند.

ایوبی در پاسخ به این سؤال که چه تهدیداتی در دنیای امروز شامل حال گویش ها خصوصاً گویش های فارسی می گردد، جواب داد: دنیا به سمت مالی تر شدن پیش می رود. مردم به طور طبیعی برای این که با کشور هایی که قدرت برتر مالی هستند، در تماس و ارتباط باشند و کار تجاری نمایند، مجبورند سراغ زبان های آن ها بروند. این تهدید بزرگی است. ممکن است زبان یک کشور ارزش تاریخی و فرهنگی آن چنانی نداشته باشد؛ ولی زبانی مانند فارسی که ارزش تاریخی و فرهنگی دارد و گنجینه های بزرگ و میراث بشری در آن خفته و نهفته است، به علت ضعف قدرت مالی دچار آسیب می گردد و فقط در جمع فرهیختگان از آن یاد می گردد؛ بنابراین در درجه اول باید مردم را مطلع کنیم و در درجه قبل از درجه اول باید مدیران و مسئولان را مطلع نموده باشیم.