کولونوسکوپی و یافته های خوش خیم آن - مجله سرگرمی

کولونوسکوپ یک وسیله لوله ای دراز و انعطاف پذیر با قطری حدود 1.25 سانتی متر است که تصویری از پوشش داخلی روده بزرگ منتقل می نماید تا پزشک از لحاظ وجود ناهنجاری ها آن را آنالیز کند. کولونوسکوپ به وسیله راست روده وارد و تا انتهای دیگر روده بزرگ پیش برده می گردد.

کولونوسکوپ قابل خم شدن است، بنابراین پزشک می تواند آن در طول قوس های روده بزرگ به جلو براند. ممکن است حین انجام عمل از شما خواسته گردد تغییر وضعیت بدهید تا در حرکت دادن کولونوسکوپ به پزشک یاری گردد. کولونوسکوپ هوا را به روده بزرگ می دمد تا روده بزرگ باز گردد و بتوان واضح تر درون آن را دید. حین انجام این عمل ممکن است احساس خفیف چنگه شکمی داشته باشید.

با کشیدن نفس های عمیق و آهسته هنگام این عمل می توان این مشکل را تخفیف داد. هنگامی که کار پزشک تمام شد، در حالی که پوشش درونی روده یزرگ را به دقت آنالیز می نماید، وسیله را به آهستگی خارج خواهد کرد. حین انجام کولونوسکوپی ممکن است ضایعات خوش خیمی هم کشف شوند که به علت بی علامت بودن شما تا به حال تشخیص داده نشده باشند. شایع ترین این ضایعه ها دیورتیکولوز و هموروئید هستند.

دیورتیکولوز

دیورتیکولوز اصطلاحی است که برای وجود دیورتیکول ها در روده به کار می رود. دیورتیکول ها ساختارهای کیسه مانندی هستند که گاهی در دیواره عضلانی روده بزرگ شکل می گیرند و به بیرون برجسته می شوند. این عارضه بسیار شایع است و بین 40 تا 60 درصد افراد آنها را دارند و با افزایش سن هم شیوع آن بیشتر می گردد، به طوری که بیش از 65 درصد افراد بالای 80 سال به این عارضه مبتلا هستند.

دیورتیکول ها معمول بیشتر در کولون سیگموئید- بخشی از روده بزرگ درست بالای راست روده- تشکیل می شوند.

دیورتیکولوز فقط هنگامی علامت دار می گردد که یکی از این دیورتیکول ها خونریزی کند یا عفونی گردد. هنگامی که خونریزی در دیورتیکول رخ می دهد، معمولا برای مدت کوتاهی با شدت ادامه می یابد، اما در اغلب موارد خونریزی به خودی خود بند می آید. علت خونریزی دیورتیکول دقیقا روشن نیست، فقط می دانیم عاملی با ایجاد جراحت یک رگ خونی در این کیسه باعث خونریزی می گردد. حتی اگر خونریزی به خودی خود متوقف گردد، ممکن است مقدار زیادی خون از دست بدهید، بنابراین باید نزد پزشک بروید.

دیورتیکولیت

دیورتیکول ها در بعضی افراد عفونی می شوند و عارضه دیورتیکولیت ایجاد می نمایند. دیورتیکولیت به اندازه دیورتیکولوز شایع نیست و میزان بروز آن پایین و بین 4 تا 15 درصد در افراد دچار دیورتیکولوز است.

علت دقیق ایجاد دیورتیکولیت هنوز روشن نیست. سن بالا، چاقی، نداشتن فعالیت جسمی و میزان کم فیبرهای خوراکی در رژیم غذایی و نیز خوردن گوشت قرمز از عوامل خطرساز برای این عارضه هستند.

علائم معمول دیورتیکولیت یا عفونت دیورتیکول شامل درد در بخش پایینی شکم، اغلب در سمت چپ، تب و به هم خوردن عادات اجابت مزاج به صورت اسهال یا یبوست است. اغلب افراد دچار دیورتیکولیت در بخش پایینی چپ شکم درد دارند، اما خونریزی ندارند. پزشک شما احتمالا برای یافتن نشانه های التهاب فعال ممکن است دستور انجام سی تی اسکن از شکم را بدهد.

درمان معمول شامل تجویز آنتی بیوتیک ها برای 7 تا 10 روز است. افراد دچار عارضه شدیدتری مانند آبسه (ایجاد یک حفره چرکی) می شوند. تخلیه چرک لازم است و اغلب احتیاج به بستری شدن و دریافت آنتی بیوتیک وریدی دارد.

پیشگیری

هنوز دقیقا معلوم نیست آیا می توان از دیورتیکولوز یا دیورتیکولیت پیشگیری کرد یا نه؟ ورزش کردن، کنترل وزن و مصرف کمتر گوشت قرمز و استفاده بیشتر از فیبرهای گیاهی ممکن است یاری نماینده باشد. بعضی از داده های پژوهشی نشان می دهند مصرف فیبر بیشتر خطر ایجاد دیورتیکول و علامت دار شدن آن را کاهش می دهد، البته اگر از قبل دیورتیکول داشته باشید.

بزرگسالان احتیاج به 25 تا 30 گرم فیبر خوراکی در روز دارند که از غذاهایی مانند حبوبات، غلات کامل، سبزی ها و میوه ها تامین می گردد.

مصرف مکمل فیبر هم ممکن است مفید باشد اما به تدریج میزان فیبر رژیم غذایی تان را بالا ببرید چرا که بالا بردن سریع مصرف فیبر باعث ایجاد گازهای روده ای و آروغ زدن می گردد.

سوال دیگری که ممکن است مطرح گردد این است که آیا خوردن مواد غذایی که هسته های ریز دارند خطر دیورتیکولیت را افزایش می دهد یا نه؟ مبنای این سوال این نظریه است که تخمه ها، مغزها و پاپ کورن ممکن است داخل دیورتیکول ها گیر نمایند و باعث التهاب و عفونت شوند و به این ترتیب خطر دیورتیکولیت را بالا ببرند اما این نظریه هیچ گاه ثابت نشده است. از طرف دیگر تخمه ها و مغزها منبع مهمی از فیبرهای خوراکی هستند.

هموروئیدها

هموروئیدها به رغم شهرت بدشان بالشتک های عروقی طبیعی هستند که در ناحیه مجرای مقعدی در 4 سانتی متری انتهای روده بزرگ (راست روده) قرار دارند و نقشی در جلوگیری از نشت مدفوع ایفا می نمایند.

این بالشتک ها در دو قسمت داخل و خارج مجرای مقعد قرار دارند که به آنها هموروئیدهای داخلی و خارجی می گویند.

هموروئیدها اندام های طبیعی این ناحیه هستند، اما اگر متورم و بزرگ شوند، نه تنها یاریی به فرد نمی نمایند، بلکه ممکن است هم باعث نشت مدفوع و هم خونریزی و بیرون زدگی و درد و خارش هنگام اجابت مزاج شوند. علت این تورم و بزرگی این است که وریدها در بافت همبند جا گیر می شوند. اگر این بافت ضعیف گردد، هموروئیدها برجسته می شوند. این ضعف بافتی ممکن است در نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و فشار ناشی از نشستن طولانی مدت روی توالت یا زور زدن برای اجابت مزاج باشد.

بارداری هم یک عامل شایع تورم هموروئیدهاست.

هنگامی که هموروئیدها در بخش پایینی راست روده (هموروئیدهای داخلی) متورم می شوند، ممکن است خونریزی نمایند و شما خون قرمز روشن را در توالت ببینید اما تنها هنگامی که هموروئیدها به قدری بزرگ شوند که به فراتر از مقعد گسترش یابند (هموروئید خارجی) و خارش دار شوند، می توانید توده آنها را حس کنید.

این هموروئید خارجی که اغلب افراد از آن شکایت می نمایند، بیرون از مقعد قرار گرفته است. هنگامی که این هموروئیدها متورم می شوند، پوست روی آنها تحریک و تخریب می گردد و ممکن است خارش دار یا دردناک گردد. گاهی لخته خون درون هموروئید تشکیل می گردد که می تواند بسیار دردناک باشد.

هموروئیدها در فاصله سال های 45 تا 65 سالگی بیشترین شیوع را دارند.

درمان و پیشگیری

هموروئیدها اغلب با دریافت سابقه پزشکی و معاینه جسمی تشخیص داده می شوند.

اصولا برای رفع کردن علائم هموروئید با توجه به نوع و تشخیص پزشک در این رشته چند روش درمانی وجود دارد.

درمان های خانگی و تغییرات سبک زندگی معمولا برای هموروئیدهای خفیف درجه اول و دوم خارجی موثر هستند. مصرف رژیم غذایی پرفیبر؛ یعنی میوه ها و سبزی هایی مانند کاهو، آلو، انجیر و نان سبوس دار برای پیشگیری از یبوست مفید است.

عادات اجابت مزاجتان را اصلاح کنید و از نشستن و زور زدن روی توالت برای دوره های طولانی بپرهیزید.

اگر دچار یبوست باشید، استفاده از ملین هایی مانند دوکوسات یا مسهل های ملایم سودمند است.

نشستن در لگن آب گرم می تواند درد و خارش را تسکین دهد. کرم های ضدهموروئید که بدون نسخه قابل تهیه اند، حاوی آستروئید هستند که تصور می رود به کاهش التهاب یاری می نمایند اما شواهد علمی درباره تاثیربخش بودن آنها وجود ندارد.

در صورتی که درون هموروئید خارجی لخته تشکیل گردد، پزشک ممکن است درمان جراحی برای برداشتن هموروئید را توصیه کند.

در موارد خونریزی های مکرر یا هموروئیدهای پیشرفته دردناک نیز ممکن است جراحی برای برداشتن هموروئید یا استفاده از شیوه های سرپایی مانند کوتر کردن (سوزاندن با جریان برق)، منجمد کردن و بستن هموروئید با حلقه لاستیکی توصیه گردد.

ضمیمه: خارش مقعد

خارش مقعد یک علامت است، نه یک بیماری و ممکن است علل بسیار متفاوتی داشته باشد. در اغلب موارد افراد دچار خارش مقعد، بیماری ای در مقعد یا راست روده شان ندارند. در عوض احساس خارش نشانه ای از این است یک یا چند عامل باعث خارش پوست در آن ناحیه شده اند:

مدفوع باقیمانده روی پوست. اگر ناحیه مقعدی به خوبی پاک نگردد، ممکن است مقداری مدفوع در محل بماند و باعث خارش گردد. در مواردی هم ممکن است مدفوع آبکی از مقعد نشت کند و باعث خارش گردد. این عارضه ممکن است در افراد سالمی که رژیم غذایی شان شامل مقدار زیادی مایعات است، ایجاد گردد.

رژیم غذایی حاوی غذاها یا نوشیدنی هایی که مقعد را تحریک می نمایند. شماری از غذاها و نوشیدنی ها ممکن است مقعد را تحریک نمایند، از جمله غذاهای تند، قهوه (چه کافئین دار و چه بدون کافئین)، چای، کولا، شیر، نوشیدنی های الکلی، شکلات، مرکبات، گوجه فرنگی و قرص های ویتامین C. هنگامی که فرد این مواد را می خورد یا می نوشد، معمولا 24 تا 36 ساعت طول می کشد تا خارش مقعد آغاز گردد و این مدتی است که غذا در طول آن مجرای گوارش را طی می نماید.

درمان با آنتی بیوتیک ها. بعضی از آنتی بیوتیک های قوی که گونه های باکتریایی متعدد را از بین می برند، ممکن است با از بین بردن اکولوژی میکروبی طبیعی روده ها باعث خارش مقعد شوند. این داروها را آنتی بیوتیک های وسیع الطیف می گویند که شامل تتراسیکلین ها، اریترومایسین و ... می شوند.

تحریک ماده شیمیایی موضعی یا حساسیت پوست مقعد. در افراد حساس مواد شیمیایی و داروهایی که در ناحیه مقعد به کار می روند ممکن است باعث تحریک موضعی و واکنش های حساسیتی شوند. از جمله عوامل شایع این تحریک ها رنگ ها و رایحه هایی است که در دستمال توالت (به خصوص انواع معطر) به کار می روند، اسپری های بهداشتی زنانه و سایر دئودورانت هایی که در این ناحیه و اندام های تناسلی به کار می روند و پودرهای تالک ضدباکتری، صابون ها و پاک نماینده های پوستی ضدباکتری، به خصوص صابون های معطر هستند.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

سبزوار: سبزوار: با مجله خبری تحلیلی سبزوار بروز باشید