چگونه با گردشگران خارجی برخورد کنیم؟ - مجله سرگرمی

در گزارش سال 2017 سازمان جهانی گردشگری ملل متحد (UNWTO) فرانسه با 86.9 میلیون گردشگر ورودی پذیرای بیشترین تعداد بازدیدنماینده در سال 2017 بوده است و اسپانیا با 81.8 میلیون نفر در رتبه دوم ایستاده است. در این رده بندی، ترکیه با میزبانی از 37.6 میلیون گردشگر بین المللی در رتبه هشتم واقع شده است.

براساس گزارش 2018 سازمان جهانی گردشگری ملل متحد، تعداد گردشگران ورودی به ایران در سال 2016 برابر با 4 میلیون و 942 هزار نفر بود که این رقم با رشد منفی 1.5 درصد در سال 2017 به 4 میلیون و 867 هزار نفر رسید و به این ترتیب، سال گذشته سهم ایران از گردشگری جهانی فقط 1.5 درصد بوده است. اما به دلیل اینکه، ایران در این رده بندی در فهرست جنوب آسیا است باوجود این درصد اندک، پس از هند که با 15میلیون و 543 گردشگر ورودی، 4.8 درصد از سهم گردشگری بین المللی را کسب نموده است در رتبه دوم این فهرست ایستاده است.

درآمد این صنعت بخشی از منبع بودجه ای کشور ها قرار می گیرد. همچنین در بسیاری از کشور ها با برنامه ریزی های بلندمدت و در راستای رونق بخشیدن به این صنعت، ردیف بودجه قابل توجهی برای فراهم آوردن زیرساخت های گردشگری در نظر گرفته می شود.

ظرفیت های گردشگری ایران شامل جذابیت های تاریخی و باستانی، فرهنگی، صنایع دستی و تنوع زیست محیطی است. به لحاظ منابع طبیعی، ایران کشوری چهار فصل است و قرار دریافت کشورمان میان دو دریای خزر و خلیج فارس تنوع زیست محیطی را منجر شده است. دریا، دریاچه، جنگل، کویر، رودخانه، کوه های بلند و دشت ها و جلگه ها از این دست محسوب می گردند.

گستردگی آثار باستانی و تاریخی نیز در کشور ما سرتاسری است و فراوانی آن به لحاظ کمی و کیفی بر کسی پوشیده نیست. در جهانی امروز که جهانی شدن و فرایند یکسان سازی در عموم پدیده ها مشاهده می شود، فردیت فرهنگی و بومی، ذهن های کنجکاو و علاقه مند را به سمت خود جذب می نماید. از این وجه نیز ایران به عنوان یک مقصد گردشگری می تواند سلیقه های مختلف را قانع کردن کند.

اما زیرساخت ها و فراهم آوردن بستر های گردشگری در رونق آن موثر خواهد بود. به هر روی ایران با تمام کاستی ها یکی از مقاصد گردشگری برای مردم جهان است.

ولی تیموری شامگاه پنجشنبه در آیین پنجمین جشنواره بین المللی غذای اکو جاده ابریشم زنجان در جمع خبرنگاران گفت: سال گذشته (1397) در مجموع حدود هفت میلیون و 800 هزار گردشگر از کشور های مختلف به ایران سفر کردند که این میزان در مدت مشابه سال قبل (1396) آن پنج میلیون و 100 هزار نفر بود که میانگین 52.5 درصد رشد را نشان می دهد.

در صحن علنی مجلس در اردیبهشت سال جاری، گزارش کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی قرائت شد و در این گزارش به رشد کمی و کیفی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هم اشاره شد. بر اساس این گزارش با افزایش ورود گردشگران خارجی روبرو بوده ایم و تعداد ورود توریست ها به ایران به نسبت 10 سال گذشته 2 برابر شده است.

شاید یکی از دلایل افزایش جذب گردشگران خارجی به ایران را بتوان فضای مجازی دانست. در دهه های پیش روزنامه ها و رسانه های رسمی منابع و مراجع شناخت مردم جهان از یکدیگر بود. با توجه به وجه پررنگ سیاسی ایران بعد از انقلاب اسلامی، همین موضوع باعث سیاه نمایی ها و القای تفکرات قالبی از ایران مبنی بر ناامنی و عقب افتادگی، مانعی بر سر راه گردشگران مسافر به کشور بود. در سال های اخیر، اما بسیاری از گردشگرانی که به ایران سفر نموده اند با اشتراک گذاری تجربیات خود در فضای مجازی گام مهمی را در واقع نمایی از فضای کشور برای غیرایرانی ها برداشته اند. در این واقع نمایی، ایران نه تنها کشوری ناامن برای گردشگری محسوب نمی شود؛ بلکه شهروندان آن متصف به مهمان نوازی ای هستند که شاید کمتر جایی در جهان بتوان نشانی از آن مشاهده کرد.

اما همین مهمان نوازی ایرانیان مورد انتقاد بسیاری قرار گرفته است. این گروه از منتقدین معتقدند که کمبود اعتمادبه نفس جمعی منجر به چنین رفتار هایی می شود؛ و استقبال گرم و پذیرایی رایگان و خدمات دهی بی حساب، ایرانیان را در فرآیند ارتباطات اجتماعی با توریسم خارجی در موضع ضعف قرار می دهد.

در گزارشی در روزنامه خراسان نقل قول هایی از گردشگران خارجی را می خوانیم که همگی متفقا از مهمان نوازی و تعارفات ایرانیان سخن گفته اند: کلویی 34 ساله، اهل کره جنوبی است. او درباره چیز های جالبی که در ایران دیده است، می گوید: اول از همه ایران برای من کشور بزرگی است و شمال، جنوب، شرق و غرب این کشور کاملا متفاوت است یعنی از نظر جغرافیایی و فرهنگی گوناگونی بسیاری دارد. از نکات جالب دیگر در ایران این است که می توانید مثلا لبنیات تازه را به طور مستقیم از مغازه ها بخرید. بعضی محصولات تازه از مزرعه به مغازه ها می آید و ای کاش کشور من هم این طور بود! او درباره ویژگی های مردم ایران هم می گوید: مردم ایران بسیار مهمان نوازند و به همه تعارف می نمایند که مهمان شان بشوند حتی اگر آن ها را نشناسند که این یک مورد برای مردم دیگر کشورها، کمی غیرقابل باور است! در یکی از شهر های ایران قدم می زدیم که شخصی ما را به منزلش دعوت کرد، و ناهار را در کنار هم خوردیم و هیچ وقت خاطره اش از ذهنم نمی رود.

گابریل از ایتالیا به ایران آمده و 23 ساله است. او درباره سفرش به ایران می گوید: عجیب ترین و زیباترین چیزی که به عنوان یک گردشگر در ایران دیدم، طرز برخورد ایرانی ها با گردشگران بود. یک بار در پارکی قدم می زدم، ناگهان پیرمرد مهربانی صدایم زد. او در حالی که دستانم را می فشرد، دست و پا شکسته به انگلیسی پرسید: اهل کجایی؟. من پاسخ دادم؛ ایتالیا و او با لبخند افتخار آمیزی گفت: به کشور ما خوش آمدی! گابریل به قابل استفاده نبودن کارت های اعتباری کشور های اروپایی در ایران به عنوان یک دردسر اشاره می نماید و ادامه می دهد: من هر هفته پول هایم را به ریال تبدیل می کردم. خیلی جالب و خنده دار بود، چون هر هفته از هفته پیش پولدارتر می شدم!

نقل قول های از این دست را در فضای مجازی می توان به راحتی پیگیری کرد. در یک نگاه کلی این ویژگی ایرانیان ریشه فرهنگی نیز دارد. با استناد به سفرنامه های دوران صفویه، قاجار و پهلوی اول نیز می توان نقل قول هایی مشابه را در آن ها نیز پیدا کرد.

سیاحان، اما گاهی مهربانی و تعارف میزبان ایرانی هنگام ملاقات میهمان را مورد انتقاد قرار داده اند. ژوبر، جهانگرد فرانسوی که در زمان قاجار به ایران آمده است، در رویارویی با این اندازه اصرار و پافشاری از مردم، شگفت زده شده، توصیف می نماید که هیچ چیز به اندازه تعارفات ایرانیان، متنوع و شیوه احوالپرسی شان عجیب و غریب نیست. بعضی سیاحان هم تعارفات مردم ایران را لفاظی و غیرواقعی قلمداد نموده اند.

لیدی شیل ضمن مقاﻳﺴﮥ رفتار مردم عثمانی با ملت ایران معتقد بود ایرانی ها بسیار خونگرم تر و مهمان نوازتر از عثمانی ها هستند. او می آورد: برای مثال ایرانی در هر مقامی باشد، در هنگام ورود مهمان خارجی به هیچ وجه در ادای احترام و برخاستن از جای خود درنگ نمی نماید. این در حالی است که ترک های عثمانی برای نشان دادن رجحان مقام خویش خود را به انجام کاری مشغول می نمایند تا از برخاستن جلوی پای مهمان خارجی طفره روند

هاکس که در خاطرات سفرش به ایران انتقاد های جدی نسبت به رفتار ایرانیان دارد، نتوانسته از مهمان دوستی ایرانی ها تعریفی نکند. او اینگونه نوشته است:

ایرانیان بسیار مهمان نواز و مودب اند، وقتی از کنار یک خانواده ایرانی که مشغول صرف نهار بودند می گذشتم، بامهمان نوازی خاص ایرانیان از من خواستند با آن ها هم غذا شوم، ولی من شرح دادم که باید سریع تر به بازدید ادامه دهم... ای کاش مردم جهانی غرب نیز می توانستند از چنین برخوردی استقبال نمایند.

گذشته از دلایل روانشناختی و جامعه شناختی مهمان نوازی ایرانیان، در هر صورت این نکته که از زبان بسیاری از توریست های خارجی نقل شده است می تواند، چهره خشنی که در جنگ رسانه ای علیه ایران بر پا شده بود را تلطیف کند و اذهان عمومی خارجیان را از انحراف به سمت ترووریست خواندن عموم مردم ایران بازدارد. علاوه بر تمامی کمبود ها برای جذب توریسم خارجی به ایران، مانع تراشی فرهنگی و سیاسی ظلم مضاعف به فرهنگ غنی ایرانیان است. بسیاری از آثار تاریخی ایران جز میراث جهانی بشر محسوب می گردند و محروم ماندن از بازدید این آثار توسط غیرایرانیان با بسط تفکرات قالبی و هژمونی ضدایرانی، باعث می شود که این ماترک بشری ناشناخته و گمنام باقی بماند.

مجله عکس ها: مجله عکاسی و نگاه هنری به تصاویر

عکس پارسی: گالری تصاویر تاریخی پارس

اخبار ورزشی: مجله خبری و تحلیلی ورزش ایران و جهان