چشم هایی که تار می بینند
به گزارش مجله سرگرمی، ببینید، بینایی در انسان وابسته به این است که تصویری که از محیط بیرون در چشم شما تشکیل می گردد بتواند از طریق رابطی به نام عصب بینایی که مشابه سیم برق در دستگاه های برق است، برای درک به مغز منتقل گردد. بیماری آب سیاه یا گلوکوم بیماریی است که در آن عصب بینایی به دلیل افزایش فشار داخل چشمی به تدریج تخریب شده و در صورت تشخیص ندادن و عدم درمان مناسب، می تواند به کم بینایی و نابینایی غیرقابل برگشت منجر گردد.
چشم هایی که تار می بینند
بیماری آب سیاه در مصاحبه با دکتر نوید نیلفروشان، فوق تخصص گلوکوم
گلوکوم یا آب سیاه بیماریی است که به اسم درد بی صدا نامیده می گردد زیرا می تواند آرام آرام موجب کاهش بینایی و حتی کوری گردد. مصاحبهی ما را با دکتر نوید نیلفروشان، چشم پزشک، فوق تخصص گلوکوم و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره همین بیماری بخوانید.
آقای دکتر! تعریف شما از بیماری آب سیاه یا گلوکوم چیست؟
ببینید، بینایی در انسان وابسته به این است که تصویری که از محیط بیرون در چشم شما تشکیل می گردد بتواند از طریق رابطی به نام عصب بینایی که مشابه سیم برق در دستگاه های برق است، برای درک به مغز منتقل گردد. بیماری آب سیاه یا گلوکوم بیماریی است که در آن عصب بینایی به دلیل افزایش فشار داخل چشمی به تدریج تخریب شده و در صورت تشخیص ندادن و عدم درمان مناسب، می تواند به کم بینایی و نابینایی غیرقابل برگشت منجر گردد.علایم بیماری آب سیاه چیست؟
بیماری آب سیاه انواع گوناگونی دارد ولی متاسفانه در بیشتر موارد و در ابتدای بیماری هیچ گونه علامتی ندارد و بیشتر بیماران به طور اتفاقی و در پی معاینات معمول چشم پزشکی متوجه بیماری خود می شوند ولی به طور معمول با پیشرفت بیماری و به ویژه در مراحل انتهایی، کاهش بینایی از علایم بیماری است.البته در گروه اندکی از بیماران که به آنها گلوکوم با زاویه بسته اطلاق می گردد، بیماری به صورت حاد و با علایمی مانند چشم درد، سردرد، تهوع، قرمزی چشم، تاری دید و احساس هاله رنگی در اطراف منابع نوری مانند لامپ خود را نشان می دهد. این گروه از بیماران به طور معمول تنها گروهی از بیماران گلوکومی هستند که به طور اورژانسی به پزشک مراجعه می نمایند و با توجه به اینکه بسیاری از علایم آن مانند تهوع، استفراغ و سردرد یا بیماری های گوارشی، مغزی یا فشارخون بالا مشترک است ممکن است در خیلی از مواقع حتی دیر تشخیص داده شوند.
دیده می گردد که برخی از نوزادان به طور مادرزادی به بیماری آب سیاه مبتلا هستند. آیا در آنها هم همین علایم که ذکر کردید، دیده می گردد؟
خیر، علایم این بیماری در موارد گلوکوم مادرزادی متفاوت بوده و ممکن است در بدو تولد یا طی یک تا 2 سال اول زندگی، خود را به صورت بزرگ شدن چشم اول که ممکن است یک طرفه یا دو طرفه باشد، تغییر رنگ چشم به رنگ خاکستری یا آبی رنگ (که به طور طبیعی شفاف است)، آب ریزش و حالت ترس از نور (بچه چشم خود را در مقابل نور می بندد) نشان دهد.چه افرادی بیشتر در معرض این بیماری هستند؟
بیماری گلوکوم بیشتر در افراد بالای 40 سال دیده می گردد و با بالا رفتن سن احتمال بروز آن هم بیشتر می گردد به طوری که احتمال بروز این بیماری در گروه سنی 40 تا 50 سال یک تا دو درصد و در گروه سنی 70 تا 80 سال پنج تا شش درصد است. البته این بیماری در تمام سنین و حتی در نوزادان و شیرخواران هم ممکن است دیده گردد.آیا وراثت هم تاثیری در ابتلا به بیماری گلوکوم دارد؟
بله، وجود گلوکوم در پدر، مادر، برادر یا خواهر زنگ خطری برای دیگر اعضای خانواده است به طوری که احتمال گرفتاری این افراد نسبت به کسانی که زمینه خانوادگی این بیماری را ندارند سه تا چهار برابر بیشتر است.بیماری های دیگر چه طور؟ آیا تاثیری در ابتلا به بیماری دارد؟
ممکن است افرادی که دچار دیابت هستند یا به دلیل نزدیک بینی و یا دوربینی از عینک های با نمره بالا استفاده می نمایند، بیشتر در معرض خطر باشند.آیا بیماری گلوکوم قابل پیشگیری است؟
در بیشتر موارد بیماری قابل پیشگیری نیست ولی تشخیص زودرس، درمان مناسب و همکاری بیمار در انجام دستورات پزشک می تواند از صدمات چشمی بیشتر و بروز کم بینایی و نابینایی جلوگیری کند. تنها گروهی از بیماران که ممکن است بتوان از بروز گلوکوم در آنها پیشگیری کرد افرادی هستند که اصطلاحا به آنها افراد با زاویه چشم تنگ گفته می گردد. این گروه به طور معمول هیچ مشکل خاصی چه از نظر بینایی و چه از نظر اعصاب چشمی در معاینه ندارند ولی شرایطی از نظر ذاتی در آنها وجود دارد که آنها را مستعد به حملات حاد گلوکوم زاویه بسته به ویژه با افزایش سن می نماید. در بسیاری از این افراد زمینه های مثبت بیماری در خانواده هم وجود دارد. بنابراین توصیه می گردد که برای این گروه روش درمان لیزری برای پیشگیری از بیماری انجام گردد. این روش بسیار کم خطر بوده و در صورتی که پزشک چنین توصیه ای را داشته باشد ضروری است افراد مساله را مورد توجه دقیق قرار دهند.بیماری گلوکوم چگونه درمان می گردد؟
روش های مختلف درمانی براساس تظاهرات بیماری انجام می گردد. مانند درمان های دارویی، لیزر درمانی و جراحی، که هدف از این درمان ها پیشگیری از صدمات بیشتر به عصب بینایی است. البته قسمتی از عصب بینایی که به دلیل بیماری دچار آسیب شده متاسفانه قابل ترمیم و اصلاح نیست. در برخی از موارد ضروری است برای درمان از هر سه روش ذکر شده استفاده کرد. درمان های دارویی به طور عمده به صورت قطره های چشمی و گاهی قرص ، شربت و یا سرم است و در بیشتر موارد به مصرف بیش از یک نوع قطره برای کنترل بیمار احتیاج است.جراحی چه طور؟
درباره جراحی، ممکن است برخی از بیماران به بیش از یک بار عمل جراحی در طول زندگی خود احتیاج داشته باشند. درباره درمان گلوکوم مادرزادی به طور معمول بلافاصله پس از تشخیص بیماری و در اسرع وقت باید تحت عمل جراحی قرار گیرند ولی متاسفانه اعمال جراحی در نوزادان و شیرخواران ممکن است به میزان بزرگسالان موفقیت آمیز نباشد و در بسیاری از موارد ضروری است که بیش از یک بار عمل جراحی گردد یا جراحی های با روش های متعدد صورت گیرد و حتی علاوه بر آنها از داروهای متعدد پس از جراحی هم استفاده گردد. این گروه از بیماران ممکن است دچار مسائل دیگر چشمی مانند کدورت قرنیه، آب مروارید یا افزایش شماره عینک در طول زمان شوند. بنابراین ممکن است اعمال جراحی دیگری مانند جراحی آب مروارید، پیوند قرنیه یا تجویز عینک با شماره های نسبتا بالا برای این افراد انجام گردد.چه توصیه هایی به افراد در معرض خطر دارید؟
با توجه به اینکه بیشتر بیماران در آغاز بیماری دارای علامت هشداردهنده خاصی نیستند بنابراین توصیه می گردد که تمام بیماران بالای 40 سال در صورتی که زمینه بیماری را در خانواده دارند هر یک تا دو سال یک بار و در غیر این صورت هر سه تا چهار سال یک بار و تمام افراد بالای 60 سال هر سال یک بار مراجعه و معاینه چشم پزشکی داشته باشند.منبع: http://www.salamat.com
منبع: راسخونkheimehnews.ir: خیمه نیوز، با مجله اخبار شامگاهی خیمه نیوز همراه شوید.
italyro.ir: تور ونیز: سفر به اروپای شگفت انگیز