چرا شرکت های سازنده این اشتباهات طراحی گوشی ها را تکرار می نمایند؟ - مجله سرگرمی

ساخت کفش مناسب برای تمام پاها

اول از همه باید بگوییم که طراحی یک گجت که بتواند انواع سلیقه ها را راضی کند، کاری غیرممکن محسوب می شود. نه تنها اندازه دست افراد فرق می نماید، بلکه عوامل دیگری هم در تجربه استفاده از گوشی ها دخیل هستند؛ مواردی مانند استفاده یا عدم استفاده از کیس محافظ، نحوه استفاده از آن ها، قرار دادن گوشی در جیب یا کیف و بسیاری موارد دیگر.

با این وجود، در گوشی های فعلی مهم ترین بخش ظاهری چیزی نیست جز نمایشگر و این نمایشگر است که مهم ترین مشخصه های ظاهری گوشی را معین می نماید. کاربران به بهره گیری از نمایشگرهای بزرگ علاقه زیادی دارند ولی عریض تر شدن آن تجربه کاربری را دچار مشکل می نماید و به همین خاطر سازندگان به فراوری گوشی های بلندقد روی آوردند و حالا حتی شاهد نمایشگرهای مبتنی بر نسبت تصویر 21:9 هستیم. اما بلندقد شدن نمایشگر باعث می شود انگشت شست در حالت عادی نتواند به بخش های زیادی از این پنل برسد.

سازندگان برای حل این معضل، تصمیم گرفتند که برای بعضی از گوشی های مهم، مدل های مبتنی بر اندازه های مختلفی را عرضه نمایند تا کاربران با توجه به سلیقه و البته بودجه خود تصمیم بگیرند. اگرچه این رویکرد حداقل یکی از مسائل را رفع نموده، اما مسائلی که در این مطلب می خواهیم به آن ها بپردازیم، همچنان پابرجا است.

سه بخش مهم ارگونومی گوشی: دکمه تنظیم صدا، دکمه پاور و حسگر اثر انگشت

در بیشتر گوشی های مدرن، به غیر از موارد موجود در نمایشگر، با استفاده از انگشتان باید به سه بخش دسترسی داشته باشیم: دکمه تنظیم صدا، دکمه پاور و حسگر اثر انگشت. اگرچه وقتی بخش های پر سروصدایی مانند نوع نمایشگر، تراشه و حافظه وجود دارد، شاید فکر کنید که این بخش ها اهمیتی برای کاربران ندارند اما باید بگوییم که اهمیت این موارد را نباید دست کم بگیرید. از آنجایی که این بخش ها مرتباً مورد استفاده قرار می گیرند، کوچک ترین اشکالی در مکان آن ها می تواند مسائل زیادی برای تجربه کاربری گوشی ایجاد کند.

یک نمونه برای مکان بد تعبیه دکمه پاور، گوشی های گلکسی اس 10 و اس 10 پلاس است که این دکمه تا حد زیادی در بخش فوقانی لبه بدنه قرار گرفته و در حالت عادی معمولا انگشت شست کاربر به آن نمی رسد و باید موقعیت دست را تغییر دهید؛ کاری که احتمال افتادن گوشی از دست را افزایش می دهد. بنابراین اگرچه طراحی این گوشی از جهات مختلف واقعا فوق العاده است، اما اگر دست شما بزرگ نیست یا انگشت های دستتان هم چندان بلند محسوب نمی شوند، احتمالا برای دسترسی به این دکمه با مشکل روبرو می شوید. البته می دانیم قابلیت هایی مانند raise to wake یا دو بار ضربه بر نمایشگر برای روشن کردن آن وجود دارد، ولی در نهایت برای کارهای مختلف بالاخره به ناچار باید بر دکمه پاور ضربه بزنید.

یکی دیگر از تصمیمات عجیب و غریب در زمینه طراحی گوشی ، در گوشی های پیکسل گوگل دیده می شود که دکمه تنظیم صدا پایین تر از دکمه پاور واقع شده است. اگرچه چنین کاری تنظیم صدا را راحت تر می نماید، ولی در نهایت موارد استفاده از دکمه پاور بسیار بیشتر از دکمه تنظیم صدا است.

برای صندلی حسگر انگشت هم می توانیم کتاب قطوری در خصوص مکان های عجیب و غریبی که این حسگر در بدنه گوشی تعبیه شده، بنویسیم. به عنوان مثال می توانیم به سامسونگ اشاره کنیم که این حسگر را در کنار دوربین واقع شده است و کاربران برای دسترسی به آن، انگشت خود را به طور ناخواسته بر لنز قرار می دادند و بر آن لک می انداختند.

در این میان، گفتنی است که شرکت های سازنده برای طراحی و ساخت گوشی جدید مراحل متعددی را پشت سر می گذارند و در این فرایند صدها نفر دخیل هستند. به همین خاطر چرا هنوز چنین مسائلی در طراحی گوشی ها ماندگار هستند و به طور کامل از بین نمی روند؟

آیا برجستگی دوربین گوشی به نشانه ای برای قدرت عکاسی بدل شده است؟

محدودیت هایی که دیده نمی شوند

بدون انتشار بیانیه از شرکت سازنده موردنظر، با قاطعیت نمی توانیم به دلایل مربوط به وجود مسائل در طراحی گوشی مذکور اشاره کنیم. اما در این زمینه، می توان حدس و گمان هایی را مطرح نمود.

تئوری 1: قطعات داخلی گوشی دست شرکت ها را برای طراحی می بندند

طراحان برای طراحی گوشی نه تنها باید ظاهر گجت را در نظر بگیرند، بلکه باید عملکرد آن را هم مدنظر قرار بدهند. این یعنی برای طراحی و جایگذاری المان های مختلف، باید مراقب محدودیت های موجود هم باشند. عناصر داخلی برای اینکه بتوانند فعالیت داشته باشند، باید به یکدیگر متصل باشند و چنین هدفی معمولا به این سادگی ها تحقق پیدا نمی نماید. اگرچه بسیاری از گوشی های امروزی از لحاظ ظاهری روزبه روز شیک تر می شوند و پورت های بیشتری حذف می شوند و حسگر اثر انگشت در زیر نمایشگر مخفی می شود، ولی در داخل گوشی ها فضای خالی چندانی دیده نمی شود و این همه قطعات مختلف بخش هایی زیادی از داخل بدنه را اشغال می نمایند.

شرکت های سازنده برای اینکه بتوانند جوابگوی احتیاج کاربران در خصوص افزایش عمر باتری باشند، به ناچار از باتری های بزرگ تری استفاده می نمایند و این یعنی فضای خالی برای دیگر قطعات کاهش پیدا می نماید. به همین خاطر طراحان در این میان باید از لحاظ طراحی، مشخصه هایی را فدا نمایند. با توجه به این موضوع، مثلا حسگر اثر انگشت اندکی بالاتر می رود یا حسگر اثر انگشت در کنار دوربین قرار می گیرد.

با توجه به کاهش اندازه قطعات مهمی مانند تراشه ها، طراحان برای طراحی گوشی ها می توانند دست بازتری داشته باشند. اما در این میان، می توان یک دلیل دیگر را هم برای وجود چنین اشکالاتی را مطرح نمود.

تئوری 2: نگرانی های مربوط به دوام بدنه

احتمالا این سوال برای شما ایجاد شده که دکمه پاور چه ارتباطی با دوام بدنه گوشی دارد؟ خب، اگر این دکمه در جای درست قرار بگیرد، مسئله ای برای دوام بدنه ایجاد نمی نماید اما حفره مربوط به آن می تواند برای این موضوع مشکل ساز شود. فریم فلزی که در اطراف بدنه واقع شده است، همانند یک نوع استخوان بندی برای گوشی محسوب می شود و همچنین مثلا می تواند جلوی خم شدن گوشی در جیب شما را بگیرد.

طبیعتا، حفره های موجود می توانند دوام این فریم فلزی را کاهش دهند. این موضوع به خصوص برای حفره هایی که روبروی یکدیگر در دو طرف بدنه قرار گرفته اند، صدق می نماید و با این کار، امکان خم شدن گوشی از جانب این خط عمودی وجود دارد. البته احتمالا گوشی های متعددی را دیده اید که دارای چنین مشخصه ای هستند و این موضوع به بهبود ارگونومی بدنه برمی شود. برای مقابله با این ضعف، سازندگان معمولا این ناحیه را از بخش داخلی تقویت می نمایند و با این کار فضای آزاد داخل بدنه کاهش پیدا می نماید.

بنابراین، اگر میبینید که گوشی مورد علاقه شما دارای چنین ضعف هایی است، قبل از اینکه در توییتر پست بگذارید و پیشنهاد خود را برای اصلاح این مسائل مطرح کنید، در ابتدا این موارد را مدنظر قرار دهید. تمام گوشی های که روانه بازار می شوند، ماه ها وقت صرف طراحی آن ها شده و چندین نفر ساعت ها در خصوص تک تک جزییات آن جلسه های مفصلی برگزار نموده اند.

آیا تمام این صحبت ها به این معناست که نباید ایرادهای مربوط به طراحی گوشی ها را مطرح کنیم؟ البته که نه. وقتی یک گوشی روانه بازار می شود، در کنار مشخصه های سخت افزاری، ویژگی های ظاهری آن هم اهمیت زیادی دارد و در این میان شرکتی که بتواند علی رغم تمام محدودیت ها طراحی جذاب و کاربردی را ارائه کند، می تواند توجه افراد بیشتری را جلب کند. در رابطه با گوشی های دارای مسائل در طراحی، در نهایت این کاربر است که باید تصمیم بگیرد آیا می تواند با چنین ضعف هایی کنار بیاید یا نه.

آیا گوشی های هوشمند دوباره جذاب شده اند؟

منبع: Phone Arena

silverseven.ir: سیلور 7 | مجله فناوری های رایانه ای، علوم کامپیوتری

slimfa.ir: اسلیم فا | مجله دوخت و دوز، طراحی لباس و انتخاب لباس

tafatton.ir: تفطن، گردشگری، تور لحظه آخری ارزان قیمت، بلیط، ویزا، هتل