چرا ساده ترین کارها را به تعویق می اندازیم؟

به گزارش مجله سرگرمی، اهمال کاران و کسانی که کارهای ساده را به تعویق می اندازند، افرادی تنبل، بی خیال و پشت گوش انداز نیستند. آنها مرتب خود را به خاطر کار ساده نکرده سرزنش می نمایند و از تعلل های خود نگرانند.

چرا ساده ترین کارها را به تعویق می اندازیم؟

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایسنا، سال نو را جور دیگری آغاز کنید؛ به سراغ کارهای ساده و عقب افتاده بروید، انجامش دهید و شرش را بکنید. تنها در چند دقیقه می توانید بار فکری یک کار ساده را از دوش تان بردارید و احساسی فوق العاده به خود هدیه دهید.

به گفته و نوشته بسیاری از نویسندگان موفقیت و روانشناسان، کارهای کوچک انجام نشده انرژی روانی زیادی از شما می گیرند و منشاء روحی دارند. در بسیاری از مواقع ترس انجام یک کار یا مواجهه با واکنش یک نفر باعث به تعویق افتادن چندماهه یک کار چند دقیقه ای می گردد؛ به تعویق افتادنی که می تواند در هر لحظه روح شما را آزرده کند و توان شما را برای انجام کارهای دیگر کاهش دهد.

جالب اینجاست که همه ما کارهای ساده ای در زندگی داریم که مرتبا آنها را به تعویق انداخته، خود را برای انجام کاری چند دقیقه ای ناتوان می بینیم. اما چرا این فرایند را در بسیاری از مراحل زندگی خود تکرار می کنیم؟ این کارهای کوچک می توانند ارسال یک ایمیل به همکاری باشد که دوستش ندارید، ثبت یا ایجاد یک تغییر کوچک روی فاکتور یا دیگر مدارک کاغذی باشد و شاید یک تماس با رئیس تان که تنها یک یا چند دقیقه طول می کشد.

بی بی سی در گزارش چرا کوچک ترین کارها را به تعویق می اندازیم به علل و تاثیرات آن بر زندگی افراد پرداخته و برایش راه حل ارائه می دهد.

اگر انجام بسیاری از این کارها تنها 5 دقیقه طول بکشد، احتمالا پس از اتمام کار از خود می پرسید که چرا این کار را قبلا انجام نداده اید؟ شما وقت خود را با فکر آزاردهنده بودن کارتان تلف کردید و با همین فکر از انجام آن طفره رفته اید. جای تعجب ندارد که به تعویق انداختن یک کار ساده و چند دقیقه ای در زندگی تان، به مرور زمان به معضلی آزاردهنده و عظیم تبدیل می گردد و به منابع و انرژی فیزیکی و روانی بیشتری برای حل و فصل آن احتیاج خواهید داشت.

کارهای کوچک به شکلی غیر عادی فضای زیادی از ذهن شما را درگیر می نمایند. با این حال روش های ساده ای برای برگرداندن این فضا به اندازه واقعی شان وجود دارد؛ روش هایی که با درک و دیدن ریشه های عظیم جلوه کردن آنها آغاز می شوند. پس از درک و دیدن ریشه های این اهمال، موضوع رویکرد ما با تغییر واکنش های احساسی و تمرین خودمهرورزی قالبی جدید می یابد و در این شرایط به آسانی می توانیم به سمت انجام کارهای کوچک به تعویق افتاده خیز برداریم.

چرا کارهای کوچک تبدیل به هیولاهایی عظیم می شوند؟

فوشیا سیروس، استاد روانشناسی دانشگاه شفیلد انگلستان، در این باره می گوید: اهمال کاری انسان ها را در شرایط پردردسرتری قرار خواهد داد. اغلب افراد همیشه در راه تراشیدن دلایلی برای به تعویق انداختن کارهای ساده اند و مرتب می گویند که چه خوب است که به فلان دلیل کارها به تعویق افتاده اند اما واقعیت این است که هیچ نوع تاخیری برای انجام امور برای هیچ کس خوب یا خوشایند نیست. افرادی که به صورت مزمن کارهای ساده را به تعویق می اندازند، در هنگام پذیرش نقش های برجسته تر زندگی که احتیاج به استقلال و تصمیم گیری سریع تری دارد سطح استرس بالا، الگوی خواب نامناسب و چشم انداز شغلی بدتری را تجربه می نمایند. از نگاه علوم مرتبط به بهداشت روان اهمال کاری با افسردگی و اضطراب مرتبط است. این موضوع می تواند روابطمان را نیز تضعیف کند زیرا با اهمال کاری که نوعی بدقولی نیز محسوب می گردد، تعهدات خود با دیگران را می شکنیم.

به گفته استاد روانشناسی دانشگاه شفلید درک اهمال کاری در وظایف و امور عظیم و سخت، آسان است. این کارهای عظیم که به زمان، انرژی و تعهد زیادی احتیاج دارند، می توانند ترسناک، دلهره آور یا تضعیف نماینده قوای ذهنی باشند. اما اهمال در کارهای ساده و کوچک نیز می تواند به همان اندازه آزاردهنده و انرژی بَر به شمار آیند.

سیروس می گوید: در اصل ما امور ساده ای را آگاهانه و هوشمندانه به تعویق می اندازیم که احتمالا احساس شک، ناامنی، ترس یا بی کفایتی را در ما برانگیزند. این کارها می توانند به سادگیِ پرکردن اسناد اداری جدید یا تعویض کارتریج پرینتری باشد که طرز کار با آن را بلد نیستید یا نوشتن یک ایمیل کاری به همکاری که از جواب یا واکنش او نگران یا هراسان هستید.

سیروس در ادامه می گوید: بسیاری معتقدند که که اهمال کاری در این موارد به ضعف مدیریت زمان مربوط می گردد اما واقعیت این است که این تعلل و به تعویق انداختن ها به مدیریت روحیات و خلق و خوی افراد ارتباط دارد. اهمال کاران و کسانی که کارهای ساده را به تعویق می اندازند، افرادی تنبل، بی خیال و پشت گوش انداز نیستند. آنها مرتب خود را به خاطر کار ساده ننموده سرزنش می نمایند و از تعلل های خود نگرانند. کار ننموده مانند خوره روح آنها را می خورد و انرژی زیادی از آنها می گیرد. این نگرانی در ذهن آنها نشسته و منبع روانی آنها را تخلیه می نماید و توانایی آنها در حل مسئله را کاهش می دهد. این افراد در این مواقع جمله چه مرگم شده؟ را در ذهن خود تکرار می نمایند و مرتب به این موضوع فکر می نمایند که چرا توانایی انجام یک کار کوچک را از دست داده اند. پس از آن که اهمال کاران قصد انجام یک کار ساده را می نمایند، خود را در میان موج عظیمی از احساسات منفی درونی دیده و قدرت مشاهده منطقی نسبت به توانایی های خود را از دست می دهند. آنها در این شرایط و به دلیل ترس و استرس، خود را برای انجام یک کار ساده چند دقیقه ای ناتوان و ضعیف می بینند.

این روانشناس و استاد دانشگاه شفیلد انگستان در این باره می گوید: شما با کمی ترس و عدم اطمینان به یک کار کوچک آن را به یک موضوع عظیم، بسیار وحشتناک و ترس آور تبدیل نموده اید. در واقع شما از کاه کوهی ساخته و آن را هیولا می کنید.

دلیل دیگر تلنبارشدن کارهای ساده و کوچک این است که معمولا این کارها فاقد مهلت ها و ساختارهای امور مهم و عظیم هستند. شما می توانید به راحتی این کارها را در هر موقع روز انجام دهید. به همین دلیل داشتن واکنش های اجتنابی درباره این کارها ساده تر از اجتناب از انجام کارهای عظیمی است که تکمیل آن موقع زیادتری می طلبد.

چگونه با امور ساده مقابله کنیم؟

چگونه خود را آماده کاری کنیم که از آن وحشت داریم؟ تیموتی پیکل، استاد روانشناسی دانشگاه کارلتون و نویسنده کتاب حل معمای تعویق می گوید انگیزه اغلب به بهبود اهمال کاری یاری می نماید. بنابراین اگر بدون توقف و فکر اضافه در خصوص چرایی انجام ندادن آن کار، به سراغش بروید، احتمالا در طولانی مدت شرایط بهتری برای انجام امور و انرژی روانی بالاتری خواهید داشت.

او در این باره گفت: دفعه بعد که تمام وجودتان فریاد می زند که نمی خواهم فلان کار را انجام دهم یا حس خوبی نسبت به آن ندارم، از خود بپرسید: قدم بعدی برای انجام این کار چیست؟ همین سوال ساده توجه شما را به احساسات، عمل و موانع انجام کار جلب می نماید.

دیوید آلن، مشاور آمریکایی بهره وری و نویسنده کتاب کارها را انجام بده، این موضوع را قانون 2 دقیقه ای می نامد. بر اساس این قانون اگر کاری کمتر از 2 دقیقه طول بکشد زمان صرف شده برای اضافه کردن آن به لیست امور روزانه بیشتر از انجام فوری آن طول می کشد و چنین اقدامی از نظر زمانی ارزنده نیست. بنابراین به جای برنامه ریزی فکری و فیزیکی فقط به داخل کار شیرجه بزنید. این اقدام فعال می تواند به شما یاری کند که از نشخوار فکری غیر ضروری عبور کنید. (مصاحبه یا نشخوارهای ذهنی فرآیندهایی بسیار انرژی گیر هستند.)

تحقیق پیکل روی گروهی از دانشجویانش نشان داد که دانشجویان به محض آغاز و انجام کار ساده آن را آسان و کم استرس تر از زمان به تعویق انداختن آن ارزیابی کردند. پیکل می گوید: انجام کارها به حالات روحی و عاطفی شما ارتباط دارند. شما با متوازن کردن واکنش های روحی، عاطفی و درونی، کارهای کوچک و ساده را بهتر مدیریت می کنید.

پیکل می گوید: ما چیزهای کوچک را روی هم تلنبار و آنها را در ذهن خود عظیم می کنیم. در این شرایط از نظر هیجانی ربایش آمیگدالا را تجربه می کنیم. بنابراین در هنگام فکرکردن به کاری کوچک واکنش منفی نشان داده و در اصل از وجود و انرژی خودمان تغذیه می کنیم.

در یک تعریف ویکیپدیایی ربایش آمیگدالا یک پاسخ احساسی - عصبی و بیش از اندازه به محرک خارجی، فوری یا پرتلاطم است که کنترل منطقی را از دست شما می رباید. افراد در این مواقع عصبی، غمگین یا ناراحت شده و واکنش های طبیعی خود نسبت به موقعیت و شرایط را از دست می دهند.

یک ترفند دیگر برای انجام کارهای کوچک تر، جادادن آنها میان کارهای عظیم تر است. پیکل پیشنهاد می نماید: سعی کنید یک جای مناسب برای انجام کارهای ساده در میان کارهای روزمره و معمولی خود بیابید. او می گوید که هر روز در فاصله 15 دقیقه ای پختن جو سر صبحانه، خانه اش را جارو می زند. این موضوع نه تنها به شما حس استفاده بهتر از زمان در طول کارها را می دهد بلکه از انرژی انجام کار مهم تر برای انجام کارهای کوچک تر نیز بهره می برد.

تمرین خود مهرورزی

سیروس می گوید در بسیاری از موارد ما از گذشته خود خاطراتی داریم که باعث به تعویق افتادن کارهای ما می شوند. وی می افزاید: یکی از بهترین راه های مقابله با اهمال کاری برگشتن به گذشته و قرارگرفتن در ریشه خاطراتی است که باعث به تعویق افتادن امور در زندگی ما می شوند. فکرکردن در خصوص ریشه های آغاز اهمال کاری می تواند ما را برای انجام امور ساده به آماده کند.

شاید شما بتوانید به کار ساده به عنوان فرصتی برای یادگیری یک مهارت جدید نگاه کنید. این استاد دانشگاه شفلید بریتانیا در این باره گفت: مهم است که بتوانید کار ساده را به موضوعی سرگرم نماینده یا لذتبخش تبدیل کنید. وی می گوید: یکی دیگر از ترفندهای انجام کارهای ساده تغییر لنزهای نگرشی به امور است. این کار باعث تغییر دیدگاه احساسی و کاهش هیجانات منفی می گردد. شاید کمی احمقانه به نظر برسد اما روشی بسیار قدرتمند است.

سیروس و پیکل می گویند: ضروری است که بیش از حد خود را سرزنش نکنیم و با توجه به شرایط پراسترس بیماری همه گیر کرونا به خود سخت نگیریم. از طرف دیگر همه تاخیرها اهمال کاری محسوب نمی شوند.

پیکل اضافه کرد: تاخیرها بخشی از زندگی ما هستند. من می توانم کارها را به تاخیر بیندازم اما این تاخیر نوعی شکست اخلاقی نیست. گاهی این تاخیرها اولویت یک چیز بر دیگری است.

اگر خود را اهمال کار می دانید و برای آن خود را سرزنش می کنید، کمی مهرورزی به خود می تواند عامل موثر برای بازگشت به جهت درست باشد. پیکل در حال تالیف تحقیقی است که نشان می دهد اهمال کارانی که خود را برای تعویق های بی دلیل کارهای ساده بخشیده اند، در آینده اهمال کاری های کمتری داشته اند. سیروس نیز در حال تالیف تحقیقی است که نشان می دهد چگونه خودمهرورزی در کاهش استرس ناشی از انجام وظایف مفید بوده است.

banima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

namasho.com: نماشو: آگهی رایگان، رپورتاژ خبری، طراحی سایت، سئو و بهینه سازی وبسایت

منبع: جام جم آنلاین
انتشار: 17 اردیبهشت 1401 بروزرسانی: 17 اردیبهشت 1401 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 137167

به "چرا ساده ترین کارها را به تعویق می اندازیم؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چرا ساده ترین کارها را به تعویق می اندازیم؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید