نمایش عروسکی آهو چره گیلانی - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران به نقل از سیری در ایران، زنگوله به آن می آویختند و آن را به سر چوبی قرار می دادند . بازیگر نقش آهو کیسه یا گونی پارچه روی سر می شکید ، تا بدنش پیدا نگردد و از داخل آن کله آهو را که روی چوبی قرار داشته بیرون می آورد . چنانکه به هیات حیوانی در آمده و با آن چوب می توانست سرش را حرکت بدهد . نفر دوم شعر می خواند و با چوبی که در دست داشته ، نمایش را راهنمایی می کرد . نفر سوم توبره کش بود که هر سه با هم کوچه به کوچه به خانه های ده رفته و نمایش را اجرا و هدایایی از مردم می گرفتند .

شعری که معمولا خوانده می گردد ، از اینقرار است :

آهو چره ،آهو چره ، ببین چقدر خوب می چره .

آهو از باغ آمده ، چریده و چاق آمده .

آهو مرغانه خوره ، صدتا به کمتر نخوره .

به اینجا که می رسد آهو غش می نماید و تا تخم مرغ یا چیز دیگری از صاحبخانه نگیرد حالش جا نمی آید .

بعد از خواندن هر بند ، همان قسمت اول به صورت واگر (ترجیع بند)تکرار می گردد . سپس خواننده بند دیگری را تکرار می نماید . با این کارها از صاحبخانه چیزهای چون : برنج ، تخم مرغ ، شیرینی می گیرند . این گروه کارشان را از غروب شروع نموده و چند روستا و آبادی نزدیک را می گردند .

این نمایش از شرقی ترین نقاط گیلان تا حدود تنکابن و روستای اطراف آن معمول بوده و امروزه نیز کم و بیش معمول است .

در گیلان بویژه در روستاها، بیشتر از هر جای ایران مهرگان جشن گرفته می گردد. زمان همه این جشنها مصادف است با انتها فصل برداشت محصولات کشاورزی. در واقع این جشنها مراسم سپاسگزاری از ایزد مهر و بار آوری است که یاور چند هزار سالهٔ دهقانان در امر کاشت و برداشت می باشد. در بسکمک از روستاهای گیلان جشن خرمن در این ایام برگزار می گردد. در توسکامحله قاسم آباد در گیلان هر سال در سه جمعه مردم در شاه شهیدان جمع شده و جشن می گیرند. در جمعه آخر که جشن مهرگان اصلی هست مردم بسکمک از شهرها و روستاهای شرق گیلان و غرب مازندران نیز به آنجا می آیند. تا حدود بیست سال پیش دختران و پسران روستایی در این روز بهترین لباسهای خود را، چون ایام نوروز، می پوشیدند.

مبدا بسکمک از آشنایی ها و احتمالا پیمان تشکیل خانواده بین دختران و پسران مجرد همین جمعه در توسکامحله بود. در همین ایام در گیلان و مازندران در چندین جمعه پیاپی مراسم کشتی گیری برگزار می شد و در جمعه آخر با گذاشتن برُم (داربست یا نردبانی که جوایزی مثل پیراهن، ظرف و مشابه را به آن آویزان می کردند) به کشتی گیران برنده جایزه می دادند. اواخر تابستان و اوایل پاییز، در ایام خرمن محصولات کشاورزی که هوای آفتابی از ضروریات می باشد، هرگاه ابر و بارندگی زیاد مانع این کار گردد در روستاهای شرق گیلان نوجوانان با پایکوبی و پایکوبی از خورشید می خواهند که با تابش گرما آفرین خود کشاورزان را کمک دهد. معمولا یک نفر با گذاشتن یک دُم که از ساقه برنج درست می نمایند نقش اهریمن یا همان ایزد ملعون هوم را بازی می نماید و می پایکوبید و بقیه دورش جمع شده و با دست زدن و هو کردنش همزمان می خوانند:ای خدا آفتاب بنه / منگ منگتاب بنه و بدینسان خورشید را به تابیدن دعوت می نمایند. به در هر خانه روستایی که می رسند صاحب خانه اندکی برنج در توبره یا کیسه ای که به گردن ملعون آویزان هست می ریزد. بعد برنج را به بقالی محل داده و او نیز بهای برنج را با نخودچی، کشمش، شکلات و یا دیگر تنقلات می پردازد.

pariha.ir: پریها | مجله گردشگری، تور لحظه آخری، تور ارزان قیمت، سفرنامه گردشگری

مجله 90 جعبه: مجله 90 جعبه، مجله تفریحی و آموزشی و سرگرمی