ماجرای تلخ تن فروشی داخل قبر ، واکنش استانداری تهران به شرایط زنان کارتن خواب جنوب تهران - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، زنان بی خانمان سرنوشت تقریبا مشابهی دارند. آنها خانه و زندگی ندارند، کار ندارند، شب ها جایی برای ماندن و خوابیدن ندارند و گرسنه اند و گاهی حاضرند برای دور ماندن از دست مرگ، تن به هر کاری بدهند.

رکنا در گزارشی تازه درباره زنی نوشته است که اطراف بهشت زهرا زندگی می نماید. زندگی که نه؛ زیست می نماید و برای سیر کردن شکم خود دست به کارهایی می زند که شب ها کابوسش را می بیند. زنی به نام ثریا. او می گوید از کودکی از قبر می ترسید اما دیگر همه جاهایی که در سرما و باران پناهگاه آنها هستند، تفاوتی با داخل قبر ندارند.

او می گوید: خیلی زرنگ باشیم، در گوشه و کنار پنهان می شویم و شب ها برای خواب به راهروهای کنار توالت ها پناه می بریم. کسی که زرنگ نیست، مجبور می گردد از پول کارت متروی خودش کم کند و سوار مترو گردد و به پارک های شهر پناه ببرد. البته پارک برای زن ها امن نیست.

• جای خواب؛ راهروی توالت

هوا سرد است و ساکنان اطراف بهشت زهرا پناهی به جز این منطقه ندارند. برخی از آنها در چادرهای مسافرتی سکونت دارند و برخی دیگر با یک زیرانداز زیر آفتابگیرها یا همان آلاچیق های آهنی زندگی می نمایند.

اعتیاد و موادمخدر اینجا دست از سر جوانان برنمی دارد و هستند جوانانی که در محوطه بیرونی نشئگی را تجربه می نمایند. اکثرشان ساکنان اطراف بهشت زهرا هستند. برخی از آنان ورشکسته های مالی هستند که خانه و زندگی و دار و ندار خود را از دست داده اند و حالا کارشان به اینجا کشیده است.

ثریا هم در همین منطقه زندگی می نماید. او می گوید: اینجا ته خط است. آخر جهان که شنیدی، همین جاست.

او می گوید: از زمانی که هوا سرد می گردد، به راهروهای کنار توالت پناه می بریم. بهترین جا زیرپله است. در زیرپله باد کمتر در تن مان می پیچد. باران هم روی سرمان نمی ریزد. یک روز صبح بیدار شدیم و دیدیم یک پسر حدودا 32 ساله از سرما یخ زده است.

یکی دیگر از زنان می گوید: داخل حرم غذا می دهند و گرم است. اما اگر بخواهیم وارد حرم بشویم، باید ساک هایمان را به امانتداری حرم مطهر بسپاریم. همه زندگی من در همین کوله است. امانتداری حرم هم بیشتر از 3 ساعت وسایل مان را نگه نمی دارد. وقتی خیلی سرد باشد و نتوانیم سرما را تحمل کنیم، 3 ساعتی وسایل مان را می سپریم به امانتداری و می رویم داخل حرم تا کمی گرم بشویم. اگر بیشتر از 3 ساعت داخل حرم بمانیم، با بدبختی می توانیم وسایل مان را پس بگیریم.

• وقتی می فهمند اینجا زندگی می کنیم، به ما کار نمی دهند

ثریا می گوید: چند وقت پیش بعد از دو روز گرسنگی مجبور شدم تن به خواسته 3 مرد بدهم. شده که دو روز چیزی نخورده باشی و خودت را با آب سیر کنی؟ هیچ وقت فکر نمی کردم برای یک ساندویچ فلافل شب تاریک داخل قبر تن به خواسته مردها بدهم.

ثریا دنبال کار است و تاکید می نماید: اگر کار ظرفشویی هم پیدا کنم، می روم اما مردم وقتی می فهمند ما اینجا زندگی می کنیم، به ما کار نمی دهند. زنان و مردانی اینجا به آخر خط رسیده اند.

از او می پرسم چرا خود را به جمعیت زنان معرفی نمی نماید؟ می گوید: همین مدد اجتماعی را می گویید؟ آنجا همواره بسته است. سه سال پیش یک خانمی آمد اینجا گفت عضو شورای شهر است. عطرش آدم را مست می کرد. با او حرف زدیم. اما چه اتفاقی افتاد؟ هیچ. ما هنوز اینجا هستیم و جزو آمار به حساب نمی آییم.

• مشکل از خود زنان کارتن خواب است

در این میان مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران در مورد دلیل پناه بردن زنان کارتن خواب به گورهای خالی به جای حضور در مددسراها به ایلنا گفت: ممکن است این افراد معتاد باشند و به دلیل اینکه می خواهند مواد مصرف نمایند، تمایلی به حضور در این مکان ها نداشته باشند.

ثریا شارقی در واکنش به انتشار خبر حضور برخی زنان کارتن خواب در بهشت زهرا و زندگی در گورهای خالی گفت: باید صحت و سقم این خبر آنالیز گردد. اگر چنین موضوعی باشد، قطعا برای ساماندهی این زنان اقدامات لازم انجام خواهد شد.

او گفت: مکان هایی مانند سامان سرا، مددسرا و گرمخانه برای نگهداری از این زنان ایجاد شده، اما تعدادی از آنها به دلیل معتاد بودن، تمایلی به حضور در این مکان ها ندارند.

مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به حضور حدود 2 هزار زن کارتن خواب معتاد متجاهر، ظرفیت کافی برای نگهداری این زنان وجود دارد، اظهار کرد: اگر این زنان خودشان تمایل به حضور در خانه های امن را داشته باشند، ظرفیت برای نگهداری آنها وجود دارد.

شارقی گفت: تعدادی از این زنان کارتن خواب افرادی هستند که معتاد نیستند، اما کارتن خوابند. این افراد چنانچه به ما مراجعه نمایند، فضا برای نگهداری آنها وجود دارد. این زنان می توانند در مددسراها که به صورت شبانه است حضور یابند و در این مددسراها می توانند غذای گرم دریافت نمایند، اما در طول روز نمی توانند در این مددسراها بمانند.

این مسئول ادامه داد: سامان سراها هم مکان هایی هستند که به صورت شبانه روزی از این زنان نگهداری می نمایند. همانطور که گفتم عده ای از این زنان خودشان تمایل به حضور در این مکان ها ندارند، البته ممکن است از این مکان ها نیز اطلاع کافی نداشته باشند، اما این امکانات برای این زنان پیش بینی شده است.

مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران تاکید نمود: باید یک فکر اساسی برای این افراد صورت بگیرد. حرم امام خمینی که نمی تواند جایی برای حضور این افراد باشد. باید یک اقدام اساسی در این خصوص انجام گردد. البته همانطور که گفتم، مشکل از ناحیه خود این افراد هم هست. چون تمایلی به حضور در گرمخانه ها و ... ندارند.

شارقی گفت: اگر نیروی انتظامی با این افراد روبرو گردد، آنها را به گرمخانه تحویل می دهد. قطعا این موارد توسط نیروی انتظامی مشاهده نشده اند.