فواید و مضرات میگو - مجله سرگرمی

میگوی سرخ یا سوخاری شده، میزان کالری دریافتی را افزایش می دهد در حالی که می توان با بخارپز کردن این منبع پروتئینی و زدن چاشنی ای مانند آب لیموترش تازه به آن، وعده غذایی کم کالری و در عین حال مغذی ای داشت.

یکی از عادت های خوب غذایی که متخصصان تغذیه آن را توصیه می نمایند، مصرف هفتگی فرآورده های دریایی از انواع ماهی گرفته تا میگوست، اما خیلی ها می گویند میگو کلسترول دارد و باید از خوردن آن اجتناب کرد، اما این باور درست است یا این که حقیقت چیز دیگری است؟ به غیر از این موضوع، عادت به مصرف میگو چه فواید و چه زیان هایی دارد؟ این ها همان مواردی هستند که در ادامه به آن ها اشاره شده است.

ضد فشارخونمیگو از منابع اسیدهای چربی از خانواده امگا 3 است که دریافت آن به کنترل فشارخون کمک می کند. البته توصیه می گردد این ماده غذایی در هنگام تهیه با حداقل روغن و نمک طبخ گردد، در این صورت به گزینه ای مناسب برای کاهش سطح فشارخون تبدیل خواهد شد زیرا سرخ کردن آن در روغن، کالری بیشتر به بدن می رساند و باعث افزایش وزن می گردد که خود از عوامل بروز فشارخون است.

سرشار از سلنیومیکی از مواد معدنی ای که در میگو به میزان بسیار یافت می گردد، سلنیوم است. با خوردن 100 گرم میگو، 64 درصد از نیاز روزانه به این ماده مغذی تأمین خواهد شد و از آنجا که سلنیوم خاصیت آنتی اکسیدانی دارد، عادت به خوردن میگو، احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ و انواع سرطان خون مانند لوسمی و لنفوم هوچکین را کاهش می دهد.

افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن 100 گرم میگو، 19 درصد از نیاز به این ماده مغذی تأمین می گردد، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه شان بگنجانند.

ضد آلزایمرامگا 3 فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث می گردد عادت به مصرف هفتگی آن از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند. در واقع، دریافت روزانه 380 میلی گرم از این اسیدهای چرب، از بروز اختلال حواس و آلزایمر جلوگیری می کند و با خوردن هفته ای 2 تا 3 بار میگو، این میزان اسید چرب به بدن خواهد رسید.1

جلوگیری ریزش موبسکمک از مردان و زنان ریزش مویی دارند که فاقد ویژگی های ژنتیکی این اتفاق هستند. در این موارد، می توان آن را به رژیم غذایی ضعیف و مواجهه با محیطی نه چندان خوب مرتبط دانست که به راحتی می توان آن را رفع کرد.

به طور خاص، کمبود روی در بدن، به عنوان یک عامل قوی برای ریزش مو شناخته شده است. با افزایش مصرف میگو در رژیم غذایی خود، نیازهای روی شما به راحتی برآورده می گردد.

میگو برای بهبود عملکرد تیروئیدغده تیروئید نقش بسیار مهمی در متابولیسم کلی ایفا می کند و هورمون های تیرویید ارتباط اولیه آن هستند.

هورمون های تیروئیدی برای سنتز کافی به ید نیاز دارد، اما هنوز میلیون ها نفر به میزان کافی از این مواد معدنی حیاتی استفاده نمی نمایند. سرکوب بروز هورمون های تیروئیدی منجر به استفاده کندتر از کالری به عنوان متابولیسم می گردد. این اتفاق باعث افزایش وزن می گردد. میگو حاوی ید بیش از میزان کافی برای کمک به حفظ عملکرد تیروئید است.

میگو برای ساخت استخوان قوی و محکموقتی نوبت به غذاهایی می گردد که استحکام استخوان و بازسازیشان را افزایش می دهند، میگو اولین چیزی نیست که به فکر می رسد. افراد در ابتدا به غذاهای مبتنی بر محصولات لبنی فکر می نمایند، اما این واقعاً می تواند یک اشتباه تلقی گردد. میگو تقریباً شامل تمام مواد مغذی ضروری برای ساخت استخوان است، از جمله کلسیم، منیزیم، روی، فسفر و ویتامین D.

میگو برای بهبود سلامت چشممصرف منظم میگو, اگرچه اغلب با بهبود بهداشت چشم همراه نیست, اما تاثیر حفاظتی بر چشم ها دارد. چشم ها در معرض انحطاط و فروپاشی قرار دارند.

میگو حاوی آنتی اکسیدان های متنوعی , به ویژه آستاگزانتین می باشد. آستاگزانتین یکی از چند آنتی اکسیدانی است که برای حفظ سلامتی چشم ها, تسکین خستگی و کمک به جلوگیری از شکست و از دست دادن بینایی استفاده می گردد.

میگو مفید برای کاهش خطر حمله قلبی و سکتهمیگو دارای یک آنزیم فیبرینولیتیک است که لخته ها را از هم باز می کند. افرادی که سکته می نمایند اگر در زمان مناسب به بیمارستان برسند و آنزیم فیبرینولیتیک به آنها برسد شانس خوبی برای بهبودی دارند. پس مصرف میگو می تواند قبل از اینکه این اتفاق ناگوار رخ دهد, لخته را نابود کند.2

حفظ سلامت مغزبیماری های عصبی عضلانی شایع، غیر قابل درمان هستند و عمدتا به عنوان یک نتیجه از محرک های التهابی رخ می دهند. آنتی اکسیدان ها در میگو از مغز حمایت می نمایند، آنها را از التهاب بیش از حد محافظت می نمایند و حتی می توانند حافظه را بهبود بخشند. هنگامی که شما برای دریافت یک مدرک نو یا برای مدرسه و دانشگاه مطالعه می کنید، خواص میگو می تواند مغز را تقویت کند.

کنترل دیابت و مسائل کلیویدر مطالعه ای که بر روی موش ها اجرا شده بود کشف شد که میگو فعالیت آنزیمی آنتی اکسیدان را بهبود می بخشد و در موش های دیابتی سطح MDA در کلیه کاهش می یابد. تجزیه و تحلیل بافت شناسی کلیه آنها نشان داد که هیپرتوفیزی بزرگ گلومرول و انقباض لوله ای در موش ها کمتر دیده می گردد. این نشان می دهد که آستاکسانتین میگو می تواند نقش مهمی در کاهش آسیب اکسیداتیو داشته باشد. همچنین می تواند از مسائل کلیه ناشی از دیابت جلوگیری کند.

محافظت از کبدآستاکسانتین 100 تا 500 برابر موثرتر از ویتامین E در جلوگیری از پراکسیداسیون لیپید و کاهش تجمع چربی در کبد است. در آزمایش بر روی موش ها نیز گزارش شده است که آستاکسانتین می تواند ژن های دخیل در جذب لیپوژنز و چربی بدون تغییر در ژن های مربوط به اکسیداسیون اسید های چرب در کبد را کاهش دهد. موجودات دریایی مانند میگو دارای آستاکسانتین هستند. مصرف آنها به میزان مناسب می تواند کبد شما را از سیروز، بیماری کبد چرب غیر الکلی و سایر اختلالات ناشی از استرس اکسیداتیو محافظت کند. جدا از آستاکسانتین، لوتئین و دیگر مواد مغذی، آیا میگو هر چیز دیگری را برای سلامتی دارد؟ خوب. جواب مثبت است.3

کاهش خطر افسردگیاسیدهای چرب ضروری و امگا3 موجود در میگو می توانند در برابر افسردگی از فرد محافظت کرده و خلق و خوی او را بهبود بخشند.

جلوگیری از پیری زودرسمیگو حاوی کاروتنوئید است. این ماده برای سلامت پوست و جلوگیری از پیری زودرس بسیار مفید است.

تعادل هورمون هامهم ترین جنبه مصرف میگو نقش آن در تعادل هورمون های بدن است - به ویژه اگر به ورزش علاقه داشته باشیم. میگو، پروتئین بالایی داشته که برای تولید هورمون و تعادل تعداد آن ها در بدن مفید است. به علاوه اگر می خواهیم حجم عضلات خود را افزایش دهیم، میگو بسیار اهمیت دارد زیرا دارای مواد مغذی لازم برای افزایش حجم عضلات است.

منبع امگا3امگا3 برای مغز ضروری است. متاسفانه برخی افراد فکر می نمایند میگو منبع کلسترول بد است بنابراین ترجیح می دهند آن را در رژیم غذایی روزانه خود قرار ندهند. تحقیقات زیادی اثبات کرده اند که میگو انواع مختلف امگا3 دارد. در 120 گرم میگو، 50٪ ایکوزاپنتانوئیک اسید یا EPA و همین میزان دوکوزاهگزانوئیک اسید یا DHA وجود دارد. EPA و DHA دو نوع امگا3 هستند که نقش مهمی در حفظ سلامت سیستم عصبی ایفا کرده و از بیماری قلبی نیز جلوگیری می نمایند.4

مضرات مصرف میگواز آنجایی که ماهی و میگو جزء مواد غذایی حساسیت زا (آلرژی) هستند، مصرف آنها در کسانی که سابقه و استعداد ابتلا به آلرژی یا حساسیت غذایی داشته، باید طبق نظر پزشک و متخصص تغذیه و با احتیاط شو و همچنین پیشنهاد شده این افراد برای آگاهی بیشتر از علایم و نشانه های آلرژی غذایی، با متخصص مربوطه مشورت نمایند.

میگو دارای موادی به نام پورین بوده که می توانند در بدن به اسید اوریک تبدیل گردد. تجمع بیش از حد پورین ها و اسیداوریک نیز در بدن موجب تشدید عوارض بیماری هایی مثل نقرس و سنگ کلیه می گردد. به همین دلیل بهتر است بیماران کلیوی یا مبتلایان به نقرس، مصرف میگو را محدود نمایند یا از مصرف آن خودداری نمایند.5

پی نوشت:

1.www.beytoote.com

2.www.namnak.com

www.7ganj.ir.3

4.www.bazdeh.org

5.www.virgool.io

parisro.ir: تور فرانسه ارزان | تور فرانسه قیمت، تور پاریس، تور پاییز، زمستان، نوروز، بهار تابستان فرانسه

umeblog.ir: یومی بلاگ: آرشیو خبری و مقالات متنوع وب

منبع: راسخون