شعر سفر ؛ متن و اشعار کوتاه و بلند در مورد سفر کردن - مجله سرگرمی

در این مطلب می خوانید:

شعر سفر بلند

شعر کوتاه سفر

شعر نو درباره سفر

متن زیبا درباره سفر کردن

متن و شعر عاشقانه در مورد سفر

گلچین تک بیتی سفر

شعر سفر بلند

می روم وز سر حسرت به قفا می نگرم

خبر از پای ندارم که زمین می سپرم

می روم بی دل و بی یار و یقین می دانم

که من بی دل بی یار نه مرد سفرم

خاک من زنده به تأثیر هوای لب توست

سازگاری نکند آب و هوای دگرم

وه که گر بر سر کوی تو شبی روز کنم

غلغل اندر ملکوت افتد از آه سحرم

پای می پیچم و چون پای دلم می پیچد

بار می بندم و از بار فروبسته ترم

چه کنم دست ندارم به گریبان اجل

تا به تن در ز غمت پیرهن جان بدرم

آتش خشم تو برد آب من خاک آلود

بعد از این باد به گوش تو رساند خبرم

هر نوردی که ز طومار غمم باز کنی

حرف ها بینی آلوده به خون جگرم

نی مپندار که حرفی به زبان آرم اگر

تا به سینه چو قلم بازشکافند سرم

به هوای سر زلف تو درآویخته بود

از سر شاخ زبان برگ سخن های ترم

گر سخن گویم من بعد شکایت باشد

ور شکایت کنم از دست تو پیش که برم

خار سودای تو آویخته در دامن دل

ننگم آید که به اطراف گلستان گذرم

بصر روشنم از سرمه خاک در توست

قیمت خاک تو من دانم کاهل بصرم

گر چه در کلبه خلوت بودم نور حضور

هم سفر به که نماندست مجال حضرم

سرو بالای تو در باغ تصور برپای

شرم دارم که به بالای صنوبر نگرم

گر به تن بازکنم جای دگر باکی نیست

که به دل غاشیه بر سر به رکاب تو درم

گر به دوری سفر از تو جدا خواهم ماند

شرم بادم که همان سعدی کوته نظرم

به قدم رفتم و ناچار به سر بازآیم

گر به دامن نرسد چنگ قضا و قدرم

شوخ چشمی چو مگس کردم و برداشت عدو

به مگسران ملامت ز کنار شکرم

از قفا سیر نگشتم من بدبخت هنوز

می روم وز سر حسرت به قفا می نگرم

سعدی

خوب سفر کردن بهتر از رسیدن است.

ماها تو سفر کردی و شب ماند و سیاهی

نه مرغ شب از ناله من خفت و نه ماهی

شد آه منت بدرقه راه و خطا شد

کز بعد مسافر نفرستند سیاهی

آهسته که تا کوکبه اشک دل افروز

سازم به قطار از عقب قافله راهی

آن لحظه که ریزم چو فلک از مژه کوکب

بیدار کسی نیست که گیرم به گواهی

چشمی به رهت دوخته ام باز که شاید

بازآئی و برهانیم از چشم به راهی

دل گرچه مدامم هوس خط تو دارد

لیک از تو خوشم با کرم گاه به گاهی

تقدیر الهی چو پی سوختن ماست

ما نیز بسازیم به تقدیر الهی

تا خواب عدم کی رسد ای عمر شنیدیم

افسانه این بی سر و ته قصه واهی

شهریار

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست

چشم میگون لب خندان دل خرم با اوست

گر چه شیرین دهنان پادشهانند ولی

او سلیمان زمان است که خاتم با اوست

روی خوب است و کمال هنر و دامن پاک

لاجرم همت پاکان دو عالم با اوست

خال مشکین که بدان عارض گندمگون است

سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست

دلبرم عزم سفر کرد خدا را یاران

چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست

با که این نکته توان گفت که آن سنگین دل

کشت ما را و دم عیسی مریم با اوست

حافظ از معتقدان است گرامی دارش

زان که بخشایش بس روح مکرم با اوست

حافظ

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

بسیار سفر باید تا پخته گردد خامی

صوفی نگردد صافی تا درنکشد جامی

گر پیر مناجات است ور رند خراباتی

هر کس قلمی رفته ست بر وی به انتهای

فردا که خلایق را دیوان جزا باشد

هر کس عملی دارد من گوش به انعامی

ای بلبل اگر نالی من با تو هم آوازم

تو عشق گلی داری من عشق گل اندامی

سروی به لب جویی گویند چه خوش باشد

آنان که ندیدستند سروی به لب بامی

روزی تن من بینی قربان سر کویش

وین عید نمی باشد الا به هر ایامی

ای در دل ریش من مهرت چو روان در تن

آخر ز دعاگویی یاد آر به دشنامی

باشد که تو خود روزی از ما خبری پرسی

ور نه که برد هیهات از ما به تو پیغامی

گر چه شب مشتاقان تاریک بود اما

نومید نباید بود از روشنی بامی

سعدی به لب دریا دردانه کجا یابی

در کام نهنگان رو گر می طلبی کامی

سعدی

سفر کردن، زندگی کردن است.

شعر کوتاه سفر

در بادیه عشق تو کردم سفری

تا بود که بیابم ز وصالت خبری

در هر منزل که می نهادم قدمی

افکنده تنی دیدم و افتاده سری

مولانا

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

ای سفر کرده من زود بیا

ای دوچشمت غزلم زود بیا

من و این زمزمه تنهایی

من و این برزخ بی فردایی

شده ام همچو گلی پژمرده

دلم از رنج غمت افسرده..

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

سفر به سلامت

پرنده دخترانه، ترانه!

تنها تو می دانی

که هیچ پیش گویی از خوابگزارانِ مَحْرَمِ آسمان

گُمان نخواهد برد

که من از بازجُستِ بی انتهاِ آن سفر کرده

روزی به عریان ترین رویاها خواهم رسید.

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

بشنیده ام که عزم سفر می کنی مکن

مهر حریف و یار دگر می کنی مکن

تو در جهان غریبی غربت چه می کنی

قصد کدام خسته جگر می کنی مکن

از ما مدزد خویش به بیگانگان مرو

دزدیده سوی غیر نظر می کنی مکن…

مولانا

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

به یاد یار و دیار آن چنان بگریم زار

که از جهان ره و رسم سفر براندازم

من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب

مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

چشمانت آخرین قایق هایی است که عزم مسافرت دارند

آیا جایی هست؟

که من از پرسه زدن در ایستگا ه های جنون خسته ام

و به جایی نرسیدم

چشمانت آخرین فرصت های از دست رفته اند

با چه کسی خواهند گریخت

و من… به گریز می اندیشم…

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

آه، تاکی ز سفر باز نیایی، بازآ

اشتیاق تو مرا سوخت کجایی، بازآ

شده نزدیک که هجران تو، ما را بکشد

گر همان بر سرخونریزی مایی، بازآ

کرده ای عهد که بازآیی و ما را بکشی

وقت آنست که لطفی بنمایی، بازآ

رفتی و باز نمی آیی و من بی تو به جان

جان من اینهمه بی رحم چرایی، بازآ

وحشی از جرم همین کز سر آن کو رفتی

گرچه مستوجب صد گونه جفایی، بازآ

وحشی بافقی

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

آن را که تو از سفر بیایی

حاجت نبود به ارمغانی

گر ز آمدنت خبر بیارند

من جان بدهم به مژدگانی

سعدی

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

همی دلت بتپد زو به سان ماهی ازآنک

ز منزل دل تو قصد زی سفر دارد

ز منزل دلت این خوب و پرهنر سفری

بدان که روزی ناگاه رخت بردارد

ناصر خسرو

تن خسته و دلگیر و رنجورم راه زیادی باز در پیشه خسته نمیشم از شب و روزم این روز و شب بازم عوض میشه

شعر نو درباره سفر

شعر در مورد سفر معشوق

بی تو هم می گردد زندگی کرد

قدم زد،

چای خورد،

فیلم دید،

مسافرت رفت؛ …

فقط

بی تو

نمی گردد به خواب رفت

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

پس از سفرهای بسیار و عبور

از فراز و فرود امواج این دریای طوفان خیز

بر آنم که در کنار تو لنگر افکنم

بادبان برچینم

پارو وا نهم

سُکان رها کنم

به خلوت لنگرگاهت در آیم

و در کنارت پهلو گیرم

آغوشت را بازیابم

استواری امن زمین را

زیر پای خویش

مارگوت بیکل

ترجمه احمد شاملو

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

شعر من

جای قدم های سفر کرده به اندوه شقایقها نیست

حرف های دل من راز گل سرخ نبود

شعر من

کلبه ویران شده پنجره نیست

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

سفر بخیر

به کجا چنین شتابان ؟

گون از نسیم پرسید

دل من گرفته زاینجا

هوس سفر نداری

ز غبار این بیابان ؟

همه آرزویم،اما

چه کنم که بسته پایم

به کجا چنین شتابان ؟

به هرآن جا که باشد، به جز این سرا، سرایم

سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را

چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی

به شکوفه ها ، به باران،

برسان سلام ما را

شفیعی کدکنی

آه، مردم جوان، اگر می توانید سفر کنید و اگر نمی توانید، باز هم سفر کنید. ژول ورن

به درون ذهن جاریست

گل و شمع و شاپرک ها

سه نماد عشق، اما

هر سه زار از جدایی

غم سوختن بدانند،

تا به وصل مرگ سازند

دم آخر اشک ماند،

که به رنگ آفتاب است

و به ارزش سه عاشق

من و مرگ عشق بیمار

من و حسرت جدائی

من و داستان غربت

من و اشک روح مرده

سفریست حاصلش، غم

سفری ست تا نهایت

گل و لمس سینه خاک

شمع و اشک آخرینش

پایکوبی شاپرک به شادی،

به نسیم می رساند

یک کلام، یک نشانه

که به مرگ بهترین ها

هدفی بگشت زنده

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

گاهگاهی سفری باید کرد

یا راستا دگری باید رفت

و کسی را باید

دید گاهی شاید

یک کسی یا چیزی

رویدادی، عکسی

نگران مانده به راهت چشمی

ذهن نا خواسته شاید آنجا

میبرد در راهت

و کسی را شاید

دیده ای در خوابت

یا سرای پندار

می نمائی دیدار

گوئی از پشت کسی

نام ترا می خواند

متن زیبا درباره سفر کردن

به آرامی آغاز به مردن می کنی

اگر سفر نکنی

اگر کتابی نخوانی

اگر به اصوات زندگی گوش ندهی

اگر از خودت قدردانی نکنی

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

اگر نشانی ام را بپرسند

می گویم

تمام پیاده رو های جهان

اگر گذرنامه بخواهند

چشمان تو را نشانشان می دهم

می دانم که سفر کردن به دیار چشمانت

حقِ طبیعی تمام مردمِ جهانست

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

ای مسافر

ای جداناشدنی

گامت را آرامتر بردار

از برم آرامتر بگذر

تا به کام دل ببینمت

بگذار از اشک سرخ

گذرگاهت را چراغان کنم

آه که نمی دانی

سفرت روح مرا به دو نیم می کند

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

بهار

رویش توست

آن گاه از سفر اعماق زمین باز می گردی

با تیک تاک حیاتی دیگر

تو

با بهار می آیی

و زمستان از پنجره ام می گریزد

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

مسافر، مسافر است

وقت استقبال هم می دانی

که یک روز باید بدرقه اش کنی …

دل نبند …

تا جایی که می توانید سفر کنید

به دور دست ترین جاهایی که می توانید بروید.

تا زمانی که می توانید.

یادتان باشد،

زندگی برای زیستن در یک نقطه نیست!

امیر مومنان(ع): مسافرت کنید که در آن 5 فایده است: اندوه زدایی، درآمدزایی، دانش افزایی، ادب آموزی و همراهی با نیکان

ما که می ترسیم از هجرت دوست

کاش می دانستیم روزگاری که بهم نزدیکیم

چه بهایی دارد

و سفر یعنی چه؟

و چرا مرغ مهاجر وقت پرواز

این چنین سخت به خود می لرزد؟

سفر گاهی لمیدن

در میان ماسه ها

در هم نوائی با صدای آب

کف بر لب

نه تنها دیدن یک کشتی زیبا

که یک لنج شکسته

درمیان پنجه طوفان

زمانی گشتن در ساحل زیبا

به هنگامی که قلیان ها

خروشی تازه می دارند

و لیوان های چای گرم

پر می گیرد از دست به دستی

و عطرش در فضا آکنده می گردد

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

از هزاران قاصدک پرس و جویت می کند

رفتی سفر که عاشق تر شوم

کارم از عاشقی گذشته

مجنونم

برگرد …

متن و شعر عاشقانه در مورد سفر

هرگز از دوری این راه مگو!

و از این فاصله ها که میان من و توست

و هرگاه که دلت تنگ من است،

بهترین شعر مرا قاب بکن

به نگاهت بگذار!

تا که تنهایی ات از دیدن من جا بخورد!

و بداند که دل من با توست

و همین نزدیکی ست

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

باید سـفر کنـی… ،سفرِ عاشـقانه ها

با کـاروانِ بوسه…،سـرود و تـرانه ها

تنـها دگر مـرو…، که در ایـن راه پُـر خطر

یک بوسـه دسـتگیر تـو باید…،به خـانه ها

بتوان نهاد، پُشتِ سر آن هفـت شهرِ عشق

شـرط آنکه…، خار رَه نشـود بَـر بهـانه ها

دل را به مَرد وزن ز چه بندی؟ رها شوی

وردِ زبـانِ مَرد و زنـی…، در زمـانه ها

چشـمانِ یار خـوان و بر آن یک گمان مَبَـر

ما را کـه دور می کند از حـق…، گمانه ها

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

به حس و حالِ شاعرانه ام قسم که دیدنت خیال بود

به بوسه گاهِ رویِ همچو ماهِ تو رسیدنم محال بود

به آن نگاهِ عاشقانه ات که آسمانِ هشتمم شده

دو چشم تو برای بردنم به اوجِ آسمان، دو بال بود

سفر به ماه، در تصورِ بشر، عبورِ از گرانشست

برای من گرانشِ تو مقصدِ نهاییِ کمال بود

میان جذبه یِ تنت، تنم پراز رسیدنِ به انتهاست

در انتهایِ این سفر بهشتِ تو نهایتِ جمال بود

بیشتر بخوانید: جملات بسیار ناب دلتنگی عاشقانه

من که با فال و دعا دیگر موافق نیستم بسکه در فالم خبر از یک مسافر بود و نیست

گلچین تک بیتی سفر

از خشم نظر کردی دل زیر و زبر کردی

تا این دل آواره از خویش سفر کرده

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

من کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویش

در عشق دیدن تو هواخواه غربتم

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش

بیچاره ندانست که یارش سفری بود

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

ای دل به ره دیده ، کردی سفر از پیشم

رفتی و که می داند ، حال سفر دریا ؟

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

من آن روز آستان بوسیدم و بار سفر بستم

که سر درخانه جان کرد عشق خانه پردازت

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

ای سفر کرده کجا رفتی و احوال چه شد

نشد احوال تو معلوم بگو حال چه شد

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

درد تو کم نشد ز سفر بلکه سد الم

از رنج راه دور و درازم زیاده شد

سخن آخر

در انتها امیدواریم از این شعرهای زیبا درباره سفر لذت برده باشید. شما نیز اگر شعر زیبایی درباره سفر می شناسید، برای ما در پایین همین صفحه بنویسید.

همچنین پیشنهاد می کنیم شعرها و متن های زیبا برای خوشامدگویی و خیر مقدم را در انگیزه بخوانید و برای عزایزانتان که تازه از سفر برگشته اند، استفاده کنید.

hoseinjaguar.ir: مجله جگوار | تور لیدر جاذبه های طبیعی ایران و جهان، اکوتوریسم

imgshot.ir: شاتر عکاسی | مجله آموزش حرفه ای عکاسی

vetworld.ir: مجله دامپزشکی | مجله خبری دانشجویان دامپزشکی

منبع: مجله انگیزه