سنگ پیرزن کجاست؟
به گزارش مجله سرگرمی، نامش درست مانند شکل و اندازه اش عجیب است . با گذشت سال ها می توانیم آن را در قاب یک عکس ببینیم. سنگ پیرزن نام یکی از سنگ های غول پیکر در حاشیه کوه های شمیران بود که اکنون می توان رد پای این سنگ را در کتاب های تاریخی جست وجو کرد.
شهره کیانوش راد- کمتر کسی از اهالی ولنجک نام این سنگ را شنیده اند. سید مهدی اعرابی که پژوهش هایی را درباره هویت محله های شمیران انجام داده است می گوید: بافت کوهستانی شمیران و قرار داشتن محله های تجریش، درکه، دربند و اوین در حاشیه کوه ها، انس و الفت اهالی این محله ها را با کوه بیشتر نموده است. به همین دلیل محلی ها نام هایی را برای بعضی سنگ ها انتخاب می نمایند و نسبت به آنها حس مالکیت دارند. سنگ دوقلو در محله گلابدره یا سنگی که از سیل تجریش در میدان تجریش به یادگار مانده است نمونه ای از این سنگ ها به شمار می فرایند. او درباره سنگ پیرزن می گوید: نام این سنگ در کتاب های تاریخی آمده است اما اکنون اثر و نشانه ای از آن در محله ولنجک دیده نمی گردد.
مرحوم ایرج افشار درباره سنگ پیرزن به آنچه در خاطرات عمادالسلطنه خوانده استناد نموده و نوشته است:این سنگ تخته سنگی یک پارچه و عجیب در دامن کوه ولنجک بود که اهالی به آن سنگ پیرزن می گفتند. سنگی عظیم شبیه قارچ که پایة کوچکی داشت. در زبان انگلیسی به این نوع سنگ ها، صخره قارچی گفته می گردد و شاید بتوان معادل این کلمه را در فارسی قارچواره نامید.
نقل شده این سنگ پس از وقوع زلزله از پایه جدا می گردد و به بستر رودخانة خشکی می غلتد. اعرابی اطلاق نام رودخانه خشک را به دلیل نبودن آب در این رودخانه می داند و شرح می دهد: رودخانه خشک در ولنجک و اوین در واقع همان مسیل است که در آن آبی جاری نیست. سنگ پیرزن در گذر زمان پس از افتادن و خرد شدن در این مسیل از بین رفته است و اکنون اثری از آن در ولنجک دیده نمی گردد.
عکسی که عمادالسلطنه از سنگ پیرزن تهیه نموده بود به دلیل عجیب بودنش در مجله معروف The illustrated London News سال 1933 چاپ شده بود.
محمدحسن خان اعتمادالسلطنه در کتاب روزنامه خود، ذیل وقایع چهارشنبه 19 شوال سال 1298 قمری اشاره ای به سنگ پیرزن نموده است: چهارشنبه صبح فراش اطلاع داد که شاه سوار می شوند؛ تو هم [باید] باشی. بعد از رفتن دزآشوب [دزاشیب]، به عجله سلطنت آباد رفتم. شاه دیر سوار شدند؛ خیلی سر دماغ [سرحال] بودند. از سلطنت آباد الی قلهک سواره روزنامه عرض شد. در جای کثیفی ناهار صرف شد. سنگ عجیبی اینجا دیده شد، با وضع مخصوصی، مشابه نارون؛ البته هزار خروار بود، به روی سنگ دیگری خیلی باریک پایدار بود. این سنگ معروف است که پیره زنی میوه به امامزاده نداده بود به نفرین او سنگ شده است. خلاصه [شاه] صورت سنگ را با مداد بسیار خوب ساختند.
منبع: همشهری آنلاینlov-e.ir: عاشقان علم الکترونیک، بچه های مهندسی برق و الکترونیک
wallpaper7.ir: مجله تصویر و سرگرمی | مجله آموزشی با سرگرمی گرافیستها و کارکاتوریست ها
abuzariyon.ir: مجله ابوذریون | نگاهی اجمالی به رویدادهای روز ایران و جهان