سرنوشت روز مجسمه در ایران به کجا خواهد رسید؟ - مجله سرگرمی

برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با bestcanadatours.com مجری مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.

در افتتاح اولین روز جهانی مجسمه در سال 2015 بیش از 50 رویداد و نمایشگاه در 12 کشور مختلف از جمله سوئیس، چین، آلمان، انگلستان، استرالیا، اتریش، کانادا، اسپانیا، نیوزلند و آمریکا برگزار شد. با این تفاوت که در سال دوم 20 کشور به تعداد قبلی کشورها در سال اول اضافه شده و همچنین تعداد رویدادها این بار به 200 عدد رسید. در سال 2018 میلادی چهارمین سالگرد روز مجسمه باشکوه تر از تمامی دوره قبلی اجرا شد به گونه ای که بیش از 600 سازمان از 45 کشور جهان در این روز جهانی هنر شرکت کردند. همه این رویدادها در حالی در جهان برگزار شده که از سال 1393 قرار بود به پیشنهاد انجمن مجسمه سازان سیزدهم مهر ماه در تقویم رسمی روز مجسمه در نظر گرفته گردد اما هنوز این تصمیم به انتها نرسیده است. 13 مهر ماه سالروز تولد ابوالحسن خان صدیقی، از جمله بزرگترین مجسمه سازان تاریخ ایران است. اما در تاریخ هفتم بهمن ماه امسال، عباس مجیدی مدیر انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران در نشستی بیان نمود که قصد دارند روزی را برای مجسمه در نظر گرفته ولی هنوز تصمیم قطعی درباره تاریخ دقیق آن گرفته نشده است.

همچنین مجیدی گفت: هنوز در انجمن به نتیجه نرسیده ایم که تولد انجمن مجسمه سازان را به عنوان روز مجسمه در نظر گرفته یا تاریخ تولد یکی از بزرگان عرصه مجسمه سازی ایران را برای این موضوع انتخاب نماییم. او اضافه نمودکه نظر ما بر این است که تولد انجمن را برای این روز در نظر بگیریم اما با این حال قصد داریم همزمان با جشنی که در اوایل اسفند برای انجمن خواهیم گرفت، تاریخ اصلی روز مجسمه را اعلام کنیم. او همچنین درباره ضرورت نام گذاری روز مجسمه در ایران گفت: عمده ترین دلیل مشخص یک روز ملی برای مجسمه سازی این است که به بهانه این روز، هنرمندان مختلف این عرصه در یک فضای صمیمی در کنار یکدیگر جمع خواهند شد. می توانیم در چنین روزی یک فضای شاد را به وجود آوریم. زیرا که قطعا یا به بهانه سالروز تولد یک هنرمند خاص است یا روزی است که پایه گذاری انجمن مجسمه سازان انجام شده است. مجیدی با بیان اینکه تاریخ مجسمه سازی ایران به زمان مادها باز می گردد خاطرنشان کرد: مجسمه سازی در ایران حتی در دوره هخامنشی به خط فکری رسیده است.

در دوره های مختلف اشکانی و یا ساسانی نیز اشکال مختلفی از مجسمه سازی دیده می شده است. اگرچه که در دوره اشکانیان مقداری تحت تأثیر یونانیان بوده ولی وقتی به 1400 سال قبل می رسیم به خاطر مسائل دینی مجسمه سازی به مراتب کم رنگ تر می گردد ولی هیچوقت حضور آن حذف نمی گردد به گونه ای که حتی بر روی سنگ قبرها یا کنار آنها المان های خاصی را می بینیم که شیر سنگی ها گواه این داستان هستند. مدیر انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران گفت: در دوره قاجار پرداختن به مجسمه مقداری جدی تر شد تا اینکه در اواخر دوره قاجار و شروع پهلوی با مجسمه سازی جدی تر روبرو هستیم و با ظهور آقای صدیقی، می توان گفت مرز بین هنر گذشته مجسمه سازی ایران و مدرن شکل می گیرد.