ساخت نسل جدیدی از رهایش دارو برای مقابله با سرطان - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگار مهندسی سیستم های رهایش دارو، مرز مشترکی با بسیاری از علوم از جمله: مهندسی بیومتریال، بیولوژی، بافت شناسی، داروسازی، بررسی ریاضی، مهندسی پلیمر و… دارد. این زمینه یکی از جوانترین موضوعات مطرح در علوم روز جهان است که پیشرفت های چشمگیری را به همراه داشته و امروزه سهم عمده از تحقیقات مهندسان (به خصوص مهندسان بیومتریال) را به خود اختصاص داده است.

با پیشرفت علم، مهندسان و محققان حوزه سلامت به نتایج بسیار خوبی در خصوص مصرف داروها رسیده اند. در حالت عادی پس از استفاده دارو، دوز زیادی از مواد دارویی وارد بدن شده که پس از گذشت چند ساعت میزان آن کاهش می یابد و فرد مجبور می گردد، مجددا مقدار زیادی دارو را یکباره مصرف کند تا ظرف چندساعت آینده مقدار آن کاهش یابد و این چرخه ادامه دارد.

با پیشرفت تکنولوژی روش های جدیدی برای حل این مشکل ابداع شده است. در این روش بیمار پس از مصرف دارو، دوز بالایی از دارو را دریافت نمی نماید. در واقع پس از مصرف دارو، سیستم رهایش دارو آغاز به تراوش دوز تعریف شده ای می نماید و این مقدار در طول مدت، ثابت باقی می ماند.

پژوهشگران ماده بسیار حساسی ساختند که می تواند عوامل مختلف محیطی را بررسی نموده و همچنین در رهایش دارو نیز مورداستفاده قرار گیرد.

یک گروه تحقیقاتی از روسیه ماده هوشمندی ساخته که خواص منحصربه فردی دارد. این ماده پتانسیل بالایی برای فراوری نسل جدیدی از سامانه های رهایش دارو برای مقابله با سرطان و دیگر بیماری ها دارد.

این ماده، حساسیت بالایی به سیگنال های DNA دارد، براساس اظهارات محققان، این ماده نسبت به بسیاری از آرایه های بیان DNA حساسیت بالاتری دارد.

از این ماده می توان برای طراحی نانومعرف های هوشمند استفاده کرد، معرف هایی که می توانند سلول های سرطانی را براساس غلظت DNA در میکرومحیط ها شناسایی کند.

افزایش کارایی ذخیره انرژی با طراحی نانوفتوکاتالیست های جدید

در این مطالعه، یک سر رشته DNA منفرد به نانوذره متصل شده است. این مولکول عاری از هرپین ساختاری شبیه به سنجاق قفلی در DNA است. این گروه تحقیقاتی یک گیرنده مولکولی کوچک را به سر دیگر این رشته DNA متصل کردند.

برخلاف انتظار، این گیرنده به هدف متصل نشد، دانشمندان چنین فرض کردند که این رشته DNA به نانوذره متصل شده و به صورت کلافی پیچیده شده است؛ بنابراین، گیرنده زیر سطح ذره قرار گرفته است.

زمانی که دانشمندان رشته مکمل را به محیط اضافه کردند، دریافتند که این فرضیه درست است، در نتیجه گیرنده فعال شد و به هدف متصل شد.

این گروه تحقیقاتی دریافتند که این معرف ها می توانند برای تشخیص غلظت DNA در مقیاس های فمتو مول در لیتر استفاده گردد بدون این که احتیاج به تکثیر DNA یا تقویت سیگنال باشد. برخلاف آرایه های DNA رایج، این فناوری در خارج از فضای تمیز آزمایشگاه قابل انجام است و احتیاج به تجهیزات پیچیده ندارد.

از آنجایی که این فناوری جفت های بسیار کمی دارد می توان گفت که از نظر حساسیت، هیچ روش دیگری با این فناوری قابل قیاس نیست.

نتایج این پروژه چشم انداز تازه ای در حوزه ژنومیک ایجاد می نماید به طوری که می توان با استفاده از آن، نسل جدیدی از نانومواد درمانی را فراوری و به بازار عرضه کرد.

نتایج این پروژه در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است.

rezaruigari.ir: مجله رویگری، مجله سینما و هنر هفتم

mfiroozi.ir: مجله فیروزی، مجله خبری تحلیلی

silverseven.ir: سیلور 7 | مجله فناوری های رایانه ای، علوم کامپیوتری