دیدن گوزن شمالی، اسرار زندگی حیوانی منحصربفرد - مجله سرگرمی

برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با bestcanadatours.com مجری مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.

گوزن شمالی یکی از اعضای خانواده گوزن ها است و در کنار گوزن و گوزن سفید در یک خانواده قرار می گیرد. همانند سایر اعضای این خانواده، گوزن شمالی هم پاها و سُم های بلند و شاخ های قوی و بلندی دارد. گوزن شمالی بسته به منطقه ای که در آن زندگی می نماید نام های مختلفی دارد! به عنوان مثال این حیوانات را در اروپا Reindeer صدا می زنند اما در برخی نقاط دیگر به این حیوانات Caribou می گویند. گوزن های شمالی اهلی می شوند و در کل دو نوع وحشی و اهلی این حیوانات وجود دارد و گاهی اوقات ممکن است بسته به اهلی یا وحشی بودنشان هم نام های گوناگونی به خود بگیرند.

برخی از محققان بر این باورند که گوزن های شمالی از جمله اولین جانورانی هستند که اهلی شده اند و مردم بومی همواره از این جانور برای تامین غذا، لباس و تامین عناصر طبیعی مورد احتیاج برای ساخت خانه و پناهگاه استفاده می کردند. این حیوانات از نظر وزن و جثه با هم تفاوت دارند و معمولا نرها بزرگ تر و سنگین تر از ماده ها هستند. قد نرها از زمین تا سر شانه ها حدودا بین 70 تا 135 سانتی متر است و وزن آن ها از 65 تا 240 کیلوگرم متغیر است. گوزن شمالی تنها عضو از خانواده گوزن ها است که هم جنس نر و هم جنس ماده شاخ دارند! شاخ این جانوران سالانه می افتد و شاخ جدیدی در می آید. شاخ جنس نر بلندتر و سنگین تر است. طول شاخ گوزن های شمالی نر حدود 130 سانتی متر است.

گوزن های شمالی گیاهخوار هستند و تنها از گیاهان تغذیه می نمایند. غذای اصلی این جانوران شامل برگ درختان، علف، خزه و قارچ می گردد. به طور متوسط یک گوزن شمالی بالغ روزانه بین 4 تا 8 کیلوگرم غذا می خورد. در طول فصل زمستان، گوزن شمالی مجبور است برای یافتن غذا زمین را حفر کند. این جانور از شاخ های قدرتمند خود برای این کار استفاده می نماید و در طی فصول سرد بیشتر از خزه ها تغذیه می نماید. گوزن های شمالی بسیار اجتماعی هستند. این حیوانات گروهی زندگی می نمایند و با یکدیگر سفر می نمایند، غذا می خورند و استراحت می نمایند. تعداد اعضای گوزن های شمالی در یک گله از 10 عدد آغاز می گردد و تا صدها عدد هم می رسد! تا کنون مشاهده شده است که گروه های بسیار بزرگ گوزن های شمالی (که تعدادشان به هزاران عدد می رسید) مسافت های بسیار طولانی را در طول فصل بهار به صورت گروهی طی نموده اند.

گوزن های شمالی از نظر وضعیت بقا از سوی IUCN در دسته آسیب پذیر قرار گرفته اند. طبق گزارشات، جمعیت گوزن های شمالی در طی دو دهه اخیر حدود چهل درصد کاهش یافته و این روند در حال ادامه یافتن است. اگر وضعیت بقای گوزن های شمالی به همین شکل ادامه پیدا کند و به آن ها رسیدگی نگردد، به زودی نام این جانور را در دسته حیوانات در خطر انقراض خواهیم دید. در خصوص گوزن های شمالی حقایق جالبی مطرح است. به عنوان مثال سورتمه بابانوئل توسط گوزن های شمالی کشیده می گردد. همان طور که پیش تر گفته شد، شاخ گوزن ها سالی یک بار می افتد. شاخ گوزن های نر در ماه نوامبر می افتد اما شاخ گوزن های شمالی ماده دیرتر خواهد افتاد و از آنجایی که بابانوئل در 24 ماه دسامبر می آید و گوزن های سورتمه اش همگی شاخ دارند می توان نتیجه گرفت که گوزن های بابانوئل همگی ماده هستند.

سیستم بدنی گوزن های شمالی برای هوای سرد ساخته شده است. بینی گوزن های شمالی، هوا را قبل از اینکه وارد شش ها بگردد گرم می نماید. سایر بخش های بدن همگی با خز بسیار متراکم و گرمی پوشیده شده است و در کل بدن این جانور همواره گرم باقی خواهد ماند و در مناطق سردسیر با مشکل خاصی روبرو نخواهد شد. گوزن های شمالی سریع هستند و می توانند با سرعت 80 کیلومتر در ساعت بدوند.

گوزن های شمالی عمدتا در مناطق و کشورهایی همچون آلاسکا، کانادا، گرینلند، بخش هایی از اروپای شمالی و شمال آسیا در تندراها، مناطق کوهستانی و جنگلی یافت می شوند. مناطق زندگی گوزن های شمالی نسبتا وسیع است و به طور کلی این جانوران در نقاط سردسیر یافت می شوند و زندگی می نمایند.

نکات تکمیلی

1. گوزن شمالی، با نام‌های متعدد مانند "رِیندیر" و "کاریبو"، عضوی از خانواده گوزن‌ها است که در کنار گوزن معمولی و گوزن سفید قرار می‌گیرد. این حیوان زیبا، دارای پاهای بلند، سم‌های قوی و شاخ‌های عظیم است.
2. برخی محققان معتقدند که گوزن شمالی از نخستین جانورانی بوده که توسط انسان‌ها اهلی شده است. مردم بومی از این حیوان برای تأمین غذا، پوشاک و مصالح ساختمانی استفاده می‌کردند.
3. از نظر اندازه، گوزن‌های شمالی نر معمولاً بزرگتر و سنگین‌تر از ماده‌ها هستند. قد نرها می‌تواند از 70 تا 135 سانتی‌متر و وزن آن‌ها از 65 تا 240 کیلوگرم متغیر باشد.
4. گوزن شمالی تنها عضو خانواده گوزن‌ها است که هم نرها و هم ماده‌ها شاخ دارند. این شاخ‌ها سالانه می‌افتد و شاخ جدیدی جایگزین می‌شود. شاخ نرها بلندتر و سنگین‌تر است و می‌تواند تا 130 سانتی‌متر طول داشته باشد.
5. رژیم غذایی گوزن‌های شمالی گیاهخواری است و شامل برگ درختان، علف، خزه و قارچ می‌شود. یک گوزن بالغ روزانه 4 تا 8 کیلوگرم غذا مصرف می‌کند.
6. در فصل زمستان، این جانوران مجبورند برای یافتن غذا زمین را با شاخ‌های قدرتمندشان حفر کنند و بیشتر از خزه‌ها تغذیه نمایند.
7. گوزن‌های شمالی موجودات بسیار اجتماعی هستند. آنها در گله‌هایی از 10 تا صدها رأس زندگی می‌کنند و با یکدیگر سفر، غذا خوردن و استراحت می‌نمایند. گاهی گروه‌های بزرگی از آنها مسافت‌های طولانی را در فصل بهار طی می‌کنند.
8. متأسفانه، جمعیت گوزن‌های شمالی طی دو دهه گذشته حدود 40 درصد کاهش یافته است. اگر این روند ادامه یابد، این گونه در آینده‌ای نزدیک در معرض خطر انقراض قرار خواهد گرفت.
9. یکی از حقایق جالب درباره گوزن‌های شمالی این است که سورتمه بابانوئل توسط گوزن‌های ماده کشیده می‌شود، زیرا در زمان کریسمس، تنها گوزن‌های ماده شاخ دارند.
10. گوزن‌های شمالی برای زندگی در مناطق سردسیر ساخته شده‌اند. بینی آنها هوا را قبل از ورود به شش‌ها گرم می‌کند و بدنشان با خز متراکم و گرم پوشیده شده است. این جانوران می‌توانند با سرعت 80 کیلومتر در ساعت بدوند.

سخن پایانی

گوزن شمالی، با ویژگی‌های منحصربفرد خود، یکی از شگفت‌انگیزترین موجودات حیات وحش است. زندگی اجتماعی، سازگاری با سرما، سرعت بالا و حتی پیوند با آیین‌های سنتی، این گونه را به موجودی کم‌نظیر تبدیل کرده است. امید است با آگاهی بیشتر از ارزش این جانور، شاهد حفاظت بهتر از آن در آینده باشیم.