دانشمندانی که توسط اختراع خود به قتل رسیدند
به گزارش مجله سرگرمی، خبرنگاران - سهیل بالینی: شاید یکی از غم انگیزترین مرگ های جهان، مرگ بر اثر اختراع یا کشفی باشد که یک دانشمند به جهان معرفی نموده است. دانشمندانی که سال ها کوشش می نمایند تا با اختراع خود مسائل جهان را حل نمایند و باری از دوش مردم بردارند، اما بر اثر یک اشتباه ساده و یا آشنا نبودن با خطرات استفاده از مواد و فناوری های مختلف، جان خود را از دست می دهند.

ما در خبرنگاران با آنالیز تاریخ علم به این اتفاقات کم و بیش غم انگیز، اما خواندنی خواهیم پرداخت تا با سختی و مسائل کشف بسیاری از اختراعات و ابداعات آشنا شویم و رفاه و راحتی امروز را بهتر درک کنیم.
سیلوستر اچ روپر (1823 - 1896)
اچ روپر یک مخترع و مهندس آمریکایی بود که در سال 1863 یکی از اولین خودرو های بخاری دنیا را فراوری کرد. در واقع بسیاری از کارشناسان، این خودرو را اولین موتورسیکلت دنیا می دانند. او علاوه بر فعالیت در صنعت خودروسازی، در زمینه فراوری اسلحه نیز اختراعاتی داشته است. هرچند بر خلاف انتظار این اسلحه نبود که جان وی را گرفت. در سال 1896 او در زمان تست یکی از خودرو های اختراعی خود دچار تصادف شد و بر اثر حمله قلبی جان خود را از دست داد. تعیین نیست که حمله قلبی پیش از تصادف رخ داده است یا بر اثر تصادف. اچ روپر نزدیک به 12 اختراع مختلف را در صنعت فراوری اسلحه، خودروسازی و فراوری پارچه ثبت نموده است.
اسماعیل جوهری (؟ - 1002)
اسماعیل جوهری ادیب ایرانی و ترک تبار بود که در قرن چهارم، زندگی می کرد. او از نخستین افرادی است که واژگان عربی را به ترتیب هجا و مرتب کرد. او نیز از جمله علمایی است که در زبان عربی به علم عروض پرداخته است. جوهری در طول زندگی در سفر بود و از شهر های زیادی مانند بغداد، شام، حجاز، دامغان و نیشابور دیدن کرد. البته مرگ او ارتباطی با تخصص اصلی او یعنی ادبیات نداشت. جوهری در کوشش برای ساخت یک نوع گلایدر خاص و پس از پرش از بالای مسجدی در نیشابور، جان خود را از دست داد.
هنری وین استنلی (1644 - 1703)
وین استنلی مخترع، معمار و نقاش انگلیسی بود که برای ساخت اولین فانوس دریایی دنیا شناخته شده است. خانه وین استنلی از مشهورترین خانه های دنیا است. نقاشی های ثبت شده از این خانه نشان می دهد که او بسیاری از فعالیت های روزمره را توسط ماشین هایی مکانیکی انجام داده است. علاوه بر این او مخترع اولین موزه آب و آتش دنیا است که تا سال ها پس از مرگ وی بسیاری از مردم را سرگرم کرد.
مرگ او البته توسط مشهورترین اختراع او یعنی فانوس دریایی رخ داد. او اعتقاد داشت که هیچ طوفان و بارانی نمی تواند این فانوس دریایی را منهدم کند. با این حال او در سال 1703 وقتی برای تعمیر فانوس دریایی مشهور خود به آنجا رفته بود و بر اثر تخریب این بنا جان خود را از دست داد. البته این موضوع را در نظر داشته باشید که طوفان سال 1703 به قدری شدید بود که نیمی از شهر را نیز نابود نموده بود.
الکساندر بوگدانف (1873 - 1928)
بوگدانف پزشک، فیلسوف و نویسنده مشهور بلاروسی بود که فعالیت های سیاسی و انقلابی انجام می داد. او اختراعات و ابداعات زیادی در زمینه پزشکی داشت و خلاقیت وی در نجات بیماران زبانزد بود. بوگدانف در سال 1924 به خون و کوشش برای درمان بیماری های خونی علاقه مند شد. او باور داشت که با تزریق خون افراد سالم به انسان می توان بسیاری از بیماری ها از جمله کچلی را درمان کرد.
متأسفانه علم پزشکی در آن سال ها پیشرفت امروزی را نداشت و بوگدانف بر اثر تزریق خون آلوده به مالاریا جان خود را از دست داد. البته بسیاری از کارشناسان روسی مرگ بوگدانف را بر اثر تزریق گروه خونی نادرست می دانند و تعدادی نیز درگذشت وی را خودکشی در نظر گرفته اند. استدلال این کارشناسان بر این است که بوگدانف پیش از مرگ 11 انتقال خون را به درستی انجام داده بود و اینکه چنین پزشکی دچار اشتباهی به این سادگی گردد، باورپذیر نیست.
ماریا اسکلودوسکا کوری (1867 - 1934)
ماری کوری فیزیکدان و شیمی دان مشهور لهستانی - فرانسوی بود که در سال 1867 در ورشو پایتخت لهستان به دنیا آمد. او که در دو رشته فیزیک و ریاضیات دارای مدرک لیسانس بود اولین زنی است که جایزه نوبل را دریافت نموده است. از دیگر افتخارات او می توان به دریافت دو جایزه نوبل در دو رشته مختلف اشاره نمود. نظریات و ابداعات کوری در زمینه فیزیک و مواد رادیواکتیو زمینه ساز بسیاری از کشفیات امروزی علوم فیزیک، شیمی و پزشکی به حساب می آید.
کوری در سال 1934 و به خاطر بیماری کم خونی ناشی از قرار دریافت در برابر اشعه ایکس جان خود را از دست داد. در آن سال ها اطلاعات زیادی در زمینه خطرات قرار دریافت در مقابل این اشعه وجود نداشت. مرگ کوری درست مثل زندگی تأثیرگذارش، راه را برای درک بهتر علم هموار کرد. ماری کوری از مهم ترین دانشمندان تاریخ بشریت به حساب می آید. اکتشافات او در زمینه پزشکی روزانه جان بسیاری از افراد را نجات می دهد.
وان هو (؟ - اوایل قرن 16)
وان هو یک افسر ارتش کشور چین بود که در سال هایی ناتعیین از قرن شانزده ام زندگی نموده است. او علاقه زیادی به علم نجوم و سفر به خارج از سطح کره زمین داشت. در اوایل قرن شانزده ام و با پیشرفت علوم نظامی در کشور چین، وان هو تصمیم گرفت تا با اتصال 47 راکت به جایگاه خود به خارج از جو زمین پرواز کند. 47 نفر وظیفه روشن کردن راکت های زیر این جایگاه بسیار بزرگ را به عهده داشتند.
با روشن شدن راکت ها دود فضای اطراف جایگاه را فرا گرفت و انفجاری بسیار بزرگ رخ داد. پس از محو شدن دود هیچ نشانی از وان هو و جایگاه پرنده او نبود. بسیاری از کارشناسان علوم نجوم و فضانوردی، وان هو را اولین فضانورد تاریخ می دانند. یک دهانه مشهور در کره ماه نیز به افتخار اولین فضانورد تاریخ به نام وان هو نام گذاری شده است.
فرانس رشلت (1879 - 1912)
رشلت یک مخترع و خیاط اتریشی فرانسوی بود که از پایه گذاران چتر های نجات امروزی به حساب می آید. او که به خیاط پرنده شهرت دارد قصد داشت تا لباسی حاوی چتر نجات را برای یاری به سربازان و مسافران تهیه کند. آزمایش های اولیه رشلت که شامل پرتاب یک عروسک هم وزن انسان از طبقه پنجم بود تا حدود زیادی پیروزیت آمیز به حساب می آمد، اما آزمایش نهایی و انسانی او از بالای برج ایفل منجر به مرگ این دانشمند شد.
البته او به مسئولین شهر پاریس دروغ گفته بود که میخواهد از مدلی پلاستیکی به جای خود استفاده کند، اما در زمان آزمایش خود لباس طراحی شده را به تن کرد. چتر نجات تعبیه شده در هنگام پرش به درستی عمل نکرد و او از فاصله 57 متری به زمین پرتاب شد. بعد از مرگ رشلت بسیاری از روزنامه ها او را دانشمند دیوانه خطاب کردند، اما امروزه اهمیت اختراع فرانس رشلت بر دانشمندان، خلبان ها و علاقه مندان به پرش با چتر نجات اثبات شده است.
هوریس لاوسون هانلی (1823 - 1863)
لاوسون آمریکایی از اولین مخترعین زیردریایی های ساده به حساب می آید که به خاطر یادواره او به CSS H. L. Hunley مشهور است. او که یک دریادار نیروی دریایی آمریکا بود با یاری دو مخترع دیگر در کوشش سوم خود پیروز شدند یک زیردریایی ساده و کارآمد را در دریا آزمایش نمایند.
آزمایش های اولیه زیردریایی بسیار سخت و پر هزینه بود و چهار نفر از افسران نیروی دریایی آمریکا جان خود را تنها در مرحله آزمایشی فراوری زیردریایی از دست دادند. در سال 1863 هانلی تصمیم گرفت تا خود برای اولین بار این اختراع هیجان انگیر را آزمایش کند. آزمایش پایانی پیروزیت آمیز نبود و هوریس لاوسون هانلی به همراه هفت نفر از کارمندانش در دریا غرق شدند. زیردریایی موردنظر دوباره از آب خارج شد تا با کمی تغییرات مورد استفاده ارتش آمریکا قرار بگیرد.
منبع: برترین هاak3fa.ir: مجله عکسفا، عکسها و رویدادهای اخیر دنیا
sanaye-90.ir: صنایع 90 | مجله خبری و تحلیلی صنایع