خطر در کمین مشاغل سنتی - مجله سرگرمی

جهانی اقتصاد در ادامه نوشت: کشور های در حال توسعه برای بهره گیری از مزایای انقلاب دیجیتال فرصت های بسیاری پیش رو دارند. فراوری محصولات جدید در انواع بهتر و بهره ورتر در مقادیر بالاتر، رفاه جهان را قطعا افزایش خواهد داد و مشاغل را در بعضی بخش ها متنوع تر و بیشتر خواهد نمود. در عین حال غلبه روبات ها بر انسان ها در خطوط فراوری برای همه اقتصاد های جهان چالش های بزرگی دارد.

بزرگ ترین خطر جهان این است که نیمی از جمعیت کره زمین در خاموشی چراغ اینترنت، فقیرتر گردد. در عین حال ممکن است در اثر ظهور بیش از پیش انقلاب روباتیک، تا 50 درصد از مشاغل فراوریی در ایالات متحده با خطر حذف روبه رو شوند. چالش بزرگ دیجیتالی شدن اقتصاد برای جهان جدی تر است.

چالش های تامین مالی توسعه انقلاب دیجیتال تهدیدی است که آنکتاد در آخرین گزارش خود نسبت به تبعات بی توجهی به آن هشدار داده است. تشدید نابرابری، افت سطح زندگی و کاهش کمی و کیفی دسترسی افراد به فناوری های جدید سه موضوعی است که با کمبود سرمایه گذاری در حوزه های زیرساختی می تواند راستا رشد را برای جوامع در حال توسعه ناهموار سازد. ب

رای گذار مناسب از این موقعیت، آنکتاد پیشنهاد می نماید با تحریک بخش خصوصی به سرمایه گذاری و اجرای سیاست های درست از جانب دولت ها، شکاف 4تریلیون دلاری موجود برای نزدیک شدن جوامع در حال توسعه به کشور های توسعه یافته کم شده یا از بین برود. به این ترتیب انقلاب دیجیتال فرصتی است که اگر از آن به درستی استفاده گردد، نه تنها مشاغل مختلف از بین نمی رود که صنایع روباتیک فرصت های شغلی تازه ای را پیش روی کشور های فقیر می گذارد.

این گزارش تاکید می نماید از آنجا که برای اولین بار در تاریخ بیش از 9/ 3 میلیارد نفر از ساکنان کره زمین به اینترنت و شبکه جهانی وب وصل هستند، این فرصت بزرگ می تواند زمینه افزایش تجارت را فراهم سازد. این خبر هر چقدر برای نیمه متصل جهان خوشایند و حاوی فرصت های رشد رفاه و بهره وری است، از افول کیفیت زندگی برای نیمه دیگر از جهان که هنوز به این شبکه اتصال ندارند، خبر می دهد. ولی برای تحقق این موضوع توسعه زیرساخت های مخابراتی و شبکه ای ضرورتی حیاتی است چرا که انقلاب دیجیتال حتی مستقیما بر سیستم های قضایی، تامین اجتماعی، بهداشتی، تجارت، حمایت های دولتی و فراوری در کشور های مختلف تاثیرگذار است.

تجربه لتونی و مکزیک موید این نکته است. در تجربه مکزیک وزارت خارجه با تنها یک روبات هوشمند به حمایتی بهتر از اتباع خارجی خود در جای جای جهان اقدام کرد. تجربه لتونی نیز نشان می دهد استفاده از فرصت انقلاب دیجیتال باعث شده تا دولت با به کارگیری هوش مصنوعی در غربالگری سرطان به توفیقات مهمی دست یابد. با این حال ما هنوز در جهانیی زندگی می کنیم که برای فهم تاثیر بالای شبکه های جهانی بر رشد و توسعه فردی و ملی مشکلاتی دارد.

ممانعت های سنتی در روستا های هند برای زنان و دختران که آن ها را از دسترسی به اینترنت و تلفن همراه هوشمند منع می نماید یکی از هزاران مسئله ای است که در بعضی کشور ها باید حل گردد وگرنه انقلاب دیجیتال شکاف نابرابری را تشدید می نماید. آموزش استفاده و ایجاد خلاقیت در این بستر به افراد در جوامع مختلف یاری می نماید تا کشور ها با توان بالاتری از فرصت های این دوره جدید استفاده نمایند. به طور کلی، هرچه زمان بیشتری بگذرد، مشاغل سنتی پتانسیل درآمدزایی کمتری داشته و قدرت چانه زنی کارگران آن در مقابله با انواع بدیع و آنلاین کاهش خواهد یافت.

کشور های در حال توسعه و فرصت انقلاب دیجیتال

انسان معاصر زندگی سالم تر و طولانی تری نسبت به نیاکان خود دارد؛ سال ها تحصیل می نماید و به آب تمیز، بهداشت و برق بهتری دسترسی دارد. طبقه متوسط جهانی مولود رشد سریع اقتصاد در کشور های توسعه یافته و اقتصاد های نوظهور است و قریب به یک درصد از جمعیت جهان، بیشتر ثروت را در قبضه خود دارند. این در حالی است که در مناطق دیگری از جهان، فقر به سرعت در حال تکثیر است و نیمی از فقرای جهان در آفریقا زندگی می نمایند.

نابرابری در زمینه آموزش، بهداشت و تحصیلات در جهان بیداد می نماید و بنا بر گزارش توسعه انسانی سال 2009 نوزادی که در سال 2000 در یک کشور با شاخص توسعه انسانی پایین به جهان آمده، 17بار شانس کمتری برای زنده ماندن نسبت به نوزادی که در یک کشور توسعه یافته به جهان می آید، داشته است.

گرچه در این میان، فناوری برای رشد اقتصای و توسعه پایدار لازم است، اما کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل در گزارش اخیر خود به این نکته اشاره نموده که فناوری می تواند به نابرابری ها دامن زند. این یعنی چاقوی دولبه فناوری، خطر تشدید نابرابری در جهان را محتمل تر ساخته است. آنکتاد با آنالیز دقیق ابعاد این فرصت، در گزارش اخیر خود توصیه های متفاوتی برای کشور های کمتر توسعه یافته دارد.

پیشرفت های به دست آمده در حوزه فناوری، مزایای قابل توجهی داشته که می تواند تمام اهداف توسعه پایدار را تحت تاثیر قرار دهد؛ با این حال همه انسان ها به سرعت به چنین پیشرفت هایی مانند آب تمیز و بخش هایی از دانش و تکنولوژی دسترسی ندارند. بنا بر گزارش کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل، موسوم به آنکتاد، اگر فناوری های جدید تنها در دسترس گروه های کوچکی قرار گیرد، چرخه نامعیوبی شکل می گیرد که نتیجه آن گسترش نابرابری است. همچنین افرادی که به ثروت و قدرت دسترسی دارند می توانند جهت گیری فناوری را نیز تحت تاثیر قرار دهند. همچنان که نوبلیست اقتصاد، انگس دیتون، نابرابری را پیامد پیشرفت می داند.

در عین حال مردم، هم فراورینماینده هستند و هم مصرف نماینده؛ در نتیجه سطح زندگی و دسترسی آن ها به فناوری های جدید به نحوه و میزان درآمدزایی آن ها بستگی دارد. به همین دلیل بعضی از فناوری های پیشرفته مانند هوش مصنوعی، سیستم عامل های دیجیتال و روباتیک می توانند بازار های کار را به طور قابل توجهی مختل نمایند. از آنجا که بیشتر مردم به عنوان نیروی کار، هزینه های خود را تامین می نمایند، در صورت رانده شدن از کار، دیگر قادر به مصرف مزایای غالب فناوری ها نخواهند شد.

آنکتاد تاکید می نماید که برای مهار تبعات ناشی از تحولات سریع فناوری برای توسعه فراگیر و پایدار، دولت ها و سایر ذی نفعان باید اطمینان حاصل نمایند که مزایای فناوری های پیشرفته برای اغلب مردم و به ویژه افراد آسیب پذیر در دسترس باشد. همچنین سیاست گذاران باید مطمئن شوند که این تحولات منجر به خلق مشاغل بیشتر و بهتر برای کشور های در حال توسعه می گردد.

ارتقای زیرساخت ها لازم است

تغییر سریع فناوری می تواند با ایجاد دسترسی ناموزون به محصولات و خدماتی که توسط فناوری های جدید خلق می شوند، بر نابرابری ها اثر بگذارد. مساله مهم برای دسترسی به چنین کالا و خدماتی، وجود زیرساخت های حمایتی برای فناوری های جدید است. به عنوان مثال، دسترسی به برق به رغم پیشرفت در سطح جهانی، برای جمعیت قابل توجهی از مردم در کشور های کمتر توسعه یافته، کالایی لوکس است. در سال 2017 دسترسی به برق تنها برای 8/ 37درصد از جمعیت روستایی در کشور های کمتر توسعه یافته فراهم بود.

به همین دلیل فناوری های پیشرفته این پتانسیل را دارند تا راه چاره هایی برای دسترسی به برق با استفاده از انرژی تجدیدپذیر ارائه دهند و مقرون به صرفه ترین راه برای برق رسانی به آفریقا تا سال 2030 باشد. دسترسی به زیرساخت های دیجیتال امروزه امری حیاتی برای بشر است. ارتباطات دیجیتال در حال تغییر نحوه تعامل مردم، مشاغل و ارتباط دولت ها با شهروندان است.

در سال 2018 نیمی از جمعیت کره خاکی به اینترنت دسترسی پیدا کردند، اما نباید فراموش کرد که همچنان نیمی دیگر از انسان ها به این ابزار دسترسی ندارند و از مزایای آن برخوردار نیستند. گرچه کمتر از 20درصد اروپایی ها به اینترنت دسترسی ندارند، اما این آمار در کشور های آفریقایی 75درصد و برای کشور های کمتر توسعه یافته، 80درصد است.

علاوه بر زیرساخت ها، مساله مقرون به صرفه بودن این فناوری ها نیز عنصری اساسی در دسترسی به تکنولوژی است. گرچه قیمت اینترنت در کشور های در حال توسعه از سال 2008 تا به امروز نصف شده، اما همچنان بالاست. قیمت ماهانه پهنای باند برای کشور های پیشرفته به طور متوسط 6/ 1درصد از سرانه درآمد ناخالص ملی است این رقم برای کشور های در حال توسعه 7/ 42 و برای کشور های کمتر توسعه یافته 4/ 54 درصد است.

مدل های تجارت پایدار

دستیابی به اهداف توسعه پایدار تا سال 2030 مستلزم پرکردن خلأ بودجه ای 2 تا 4تریلیون دلاری است. گرچه نقش دولت ها در تحقق این اهداف انکارناپذیر است، اما مشارکت بخش خصوصی در این حوزه بسیار لازم است. در این میان مدل های تجاری که به راستا های پایدار، از نظر مالی و زیست محیطی، گرایش دارند، ابزاری برای ایجاد نوآوری ها با استفاده از فناوری پیشرفته هستند. این مد ل ها می توانند از نظر مالی برای فقرا مقرون به صرفه تر باشند و دسترسی گسترده ای برای آنان ایجاد کند.

از سوی دیگر این مدل های تجاری پایدار؛ اثرات مضر فناوری را نیز محدود می نماید. فناوری های جدید در کالا ها و خدمات متبلور و در سراسر اقتصاد توزیع می گردد. نوآوری شامل فراوری، جابه جایی و ایده های تجاری است نه تنها ایده های فنی. دانش در یک فناوری جدید تضمین نمی نماید که آن ایده از منظر مالی مقرون به صرفه باشد و از نظر کاربردی قابل اجرا باشد. بنا بر گزارش آنکتاد، بخش تجارت یکی از نقاطی است که ترجمان تئوری به عمل است.

از دید مصرف نماینده، مدل های تجاری فراگیر و پایدار می تواند میزان فقر افراد فقیر را کاهش دهد این به معنای آن است که قیمت نسبتا بالاتر کالا ها و خدماتی که فقرا نسبت به افرادی با درآمد متوسط پرداخت می نمایند، جبران گردد. این اختلاف قیمت زمانی به وجود می آید که در یک جامعه انحصارات محلی، شبکه های ضعیف توزیع و واسطه های سنتی قوی وجود داشته باشند. این عوامل در نهایت سبب می گردد که کالا های روزمره مانند آب، تماس تلفنی و دارو برای فقرا هزینه بیشتری داشته باشد.

در این میان عوامل جانبی تقاضا نیز می توانند نقش آفرینی نمایند؛ به عنوان مثال مصرف نماینده کم درآمد ممکن است محصولات و خدماتی را انتخاب کند که هزینه به نسبت بالاتری داشته باشد، زیرا از روش پرداختی استفاده می نماید که برای او در دسترس تر است. با این حال به دلیل تحولات جدید حوزه فناوری، دسترسی به کالا و خدمات برای همه ارزان تر شده و مصرف نماینده اطلاعات بیشتری در باب قیمت گذاری، سطح کیفیت محصولات و خدمات آن دارد. از منظر تجارت نیز هدف قرار دادن فقرا، منطقی مالی است.

طبقه متوسط جهانی در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته، اما قدرت خرید آن نسبت به قدرت خرید طبقه متوسط در کشور های صنعتی، پایین تر است. از سویی، سهم بزرگی از جمعیت جهانی درآمدی کمتر از متوسط درآمدی افراد در طبقه متوسط جدید دارد. در نتیجه بسیاری از مشتریان مورد توجه بازار های خاص قرار نمی گیرند. به همین دلیل بسیاری از مدل های تجاری بر آنند که با حفظ هدف سودآوری، در جستجوی افرادی با درآمد پایین باشند و گزینه های بیشتری برای مصرف پیش روی آنان قرار دهند.

بنا بر داده های بازار یک صندوق سرمایه گذاری، استارت آپ های آفریقایی در سال 2018 بیش از یک میلیارد دلار سرمایه جذب کردند که رشدی 108درصدی نسبت به سال پیش از آن داشته است. کشور های کنیا، نیجریه، آفریقای جنوبی، تانزانیا، مصر، مالاوی، سنگال، روآندا و اتیوپی در سال 2018 بالغ بر 10میلیون دلار سرمایه دریافت نموده اند که بخش بزرگی از آن برای توسعه و ارتقای زیرساخت های مالی برای توسعه پایدار بوده است. در مدل های تجارت پایدار، در سمت عرضه، عناصر مهم مدل های تجاری پایدار به قیمت گذاری، پرداخت و هزینه های کلی مربوط می گردد.

در این راستا بسیار مهم است که مشتریانی که مصرف نماینده کالا هستند و مشتریانی که مصرف نماینده خدمات هستند شناسایی شوند. عنصر دیگر چگونگی تعامل کاربران با تجارت است که به موجب آن کسب و کار ها متناسب با احتیاج های ویژه گروه های مختلف تنظیم می گردد.

در سمت تقاضا، دو عامل برای اطمینان از جذب مشتریان کم درآمد به سمت یک مدل تجاری جدید مهم است: مقرون به صرفه بودن و در دسترس بودن. مشتریانی که درآمد کمی دارند، پول نقد دارند و اغلب از نظر زمانی فقیر هستند؛ بنابراین مدل های تجاری پایدار باید به این دو عامل توجه نمایند. در نهایت آنکه بخش خصوصی با ارائه مدل های تجاری پایدار می تواند سهمی بزرگ در برطرف نابرابری هایی داشته باشند که در پی تحولات سریع تکنولوژی ایجاد می شوند.

parisro.ir: تور فرانسه ارزان | تور فرانسه قیمت، تور پاریس، تور پاییز، زمستان، نوروز، بهار تابستان فرانسه

umeblog.ir: یومی بلاگ: آرشیو خبری و مقالات متنوع وب