خانه امام رضا در مَرو! - مجله سرگرمی

خانه امام رضا (ع) در ترکمنستان در دوره امویان و سیاست های نژادپرستانه و اسلام ستیزی خلفای اموی، مرو به پایگاهی علیه حاکمان آن دوران تبدیل شد که این منطقه بعنوان نقطه آغاز قیام بنی عباس شناخته می گردد تا اینکه با روی کار آمدن مأمون مرکز خلافت عباسی به مرو منتقل شد.

با توجه حضور امام هشتم شیعیان در 2 سال آخر عمر پربرکتشان و حوادث گوناگونی که با ورود امام رضا (ع) به مرو (از سال 201 ق تا زمان شهادت ایشان در سال 203 ق) پیرامون وجود مبارکشان روی داد مانند: برپایی مناظره های علمی و دینی، مصاحبه های امام و مامون، نماز عید فطر و نماز باران و از همه مهمتر ماجرای ولایتعهدی در مدت اهمیت منطقه مرو را در عصر حاضر به لحاظ اعتقادی، تاریخی و فرهنگی صدچندان کرده است.

اما متأسفانه به علت کوتاهی هایی که مسئولین فرهنگی کشور ترکمنستان در نگهداری شایسته از آثار بجامانده از آن دوران سرنوشت ساز و تاریخی داشته است، اکنون دیواره هایی خرابه از آن ایام تنها به یادگار مانده و دیگر نشانی از عظمت کاخ مامون و خانه ساده و محقر حضرت رضا چیز دیگری باقی نمانده است.

برپایی مناظره های علمی و دینی، مصاحبه های امام و مامون، نماز عید فطر و نماز باران و از همه مهمتر ماجرای ولایتعهدی در مدت اهمیت منطقه مرو را در عصر حاضر به لحاظ اعتقادی، تاریخی و فرهنگی صدچندان کرده است.

اهمیت مرو ترکمنستاناین درحالیست که طی چند سال اخیر و به علت پیگیری های مستمر رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در احیا قدمگاه مبارک حضرت رضا (ع) در مرو قدیم و ثبت این منطقه تاریخی در آثار یونسکو این منطقه رونق خاصی به لحاظ وجود حضور زائرین و مردم محلی به خود گرفته است.

این منطقه تاریخی با این وجود همواره مورد توجه بسیاری از مردم منطقه خصوصاً ساکنین نواحی همجوار بوده بطوریکه مردم محل با آداب و رسوم خاص خود و با ارادتی که همواره نسبت به اهل بیت دارند، از نقاط دور و نزدیک کشور ترکمنستان به زیارت و بازدید از محل زندگی حضرت رضا (ع) و دیگر اماکن تاریخی بجامانده از آن دوران تاریخی آمده و زیارت این منطقه را همسنگ زیارت آرامگاه حضرت رضا (ع) در مشهد می دانند و بر آن نام قدمگاه نهاده اند.

در 20 کیلومتری مرو نو و حدود 450 کیلومتری جنوب شرقی عشق آباد مرکز کشور ترکمنستان در شهر بایرام علی مجموعه تاریخی فرهنگی مرو قدیم واقع شده است. این منطقه با وسعتی بیش از 2 هزار هکتار و جای دادن آثار تمدنی دوران های مختلف تاریخی و باستانی (از 600 سال پیش از میلاد تا حمله مغول را در خود جای داده) که به عبارت دیگر آن را به مروارید شرق آسیا تبدیل کرده است.

در این میانه، شهر مرو کهن در زیر یک تپه باستانی بسیار وسیع و گسترده همچنان آرام گرفته است. مرو قدیم در حقیقت همین تپه باستانی و اطراف آن بوده که از بزرگترین منطقه ها باستانی در آسیای مرکزی، ایران و آسیای صغیر می باشد.

اهمیت مرو در ترکمنستاناهمیت تاریخی مرو:

این منطقه بکر و دست نخورده همچنین نشانه هایی از بناها، مکان ها و آرامگاه هایی را دارد که سابقه آن به دارای اول در قرن چهارم پیش از میلاد مسیح باز می گردد.

همچنین کتیبه هایی در موزه تاریخی شهر مرو موجود است که اخباری پیرامون وقایع دولت هخامنشی در آن آمده که قدیمی ترین آن مارگوش نام گذاری شده است.

این در حالی است که براساس کاوش های باستان شناسان که طی چند سال اخیر اجرا شده است، آثار نوی کشف شده که برخی از آن ها تاریخ هزار ساله تمدن ابن منطقه را تأیید می کند.

همچنین مرو قدیم از دوره هخامنشیان تا دوره استیلای مغول یکی از مراکز مهم صنعتی، تجاری و کشاورزی به حساب می آمد و در راستا کاروان هایی قرار داشت که ایران را به آسیای مرکزی و چین پیوند زده است و همچنین راه تجاری چین به اروپا هم همین راستا بود.

مرو قرون وسطی هم بزرگترین مرکز صنعتی بوده است به طوری که پس از حفاری های باستان شناسان طی سال های اخیر، کارخانه های ریخته گری، مس، کوزه گری و خرمن کوبی آرد در آن پیدا شده است و وجود نشانه هایی از محله نجاران و آهنگران هر گردشگری را به تفکر وا می دارد.

همچنان که وجود سکه های قدیمی کشف شده، رشد تجارت و توسعه بازرگانی را در مرو قرون وسطی نشان می دهد.

در اواخر قرن یازدهم میلادی، مرو مرکز سلجوقیان شد و در این زمان بود که شاعر بزرگ شرق، عمرخیام تحقیقات نجومی خود را در رصدخانه بزرگ آن دنبال کرد؛ همان طور که چندی پیش از وی ابوعلی سینا در مرو طبابت می کرد.

همچنان که در یکی از پارک های شهر، نمادی از آرامگاه خیام ایجاد شده که می تواند یادآور حضور خیام در مرو قدیم باشد.

در قرن دوازدهم هم مرو به اوج رشد و پیشرفت رسید به طوری که در آن زمان در شهر 10 کتابخانه بزرگ وجود داشت، اما حمله مغول، این شهر را کاملاً به ویرانه تبدیل کرد.

همچنین در اطراف محوطه تاریخی مرو، آثاری از شهر ها و آبادی هایی دیده می گردد که بعنوان اولین سکونتگاه های بشر در این منطقه شناخته شده اند که از جمله این منطقه ها عبارتند از سکونتگاه باستانی جانعلی (قرن 1 و 2 میلادی)، تلختان و دندانقان، در قرن 12 میلادی، کوشک (قرن 9 تا 13 میلادی) می باشد.

از مرو باستان امروزه بنا ها و ویرانه هایی مربوط به دوره های مختلف باقیمانده که نشانه تداوم و تحول تمدن در این منطقه است؛ و در نهایت اینکه، اهمیت این منطقه تنها به واسطه سابقه تاریخی درخشان و ماندگاری ابنیه بجا مانده از آن زمان نیست، بلکه سابقه اسلامی این شهر کهن هم برای مسلمانان همواره مورد توجه خاص قرار داشته است.

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.

chinaro.ir: چین: سفر به کشور پهناور و باستانی، پکن، شانگهای ،گوانجو و هانگزو