جهانگردیِ ارزان یک ایرانی با موتور هندی - مجله سرگرمی

ماجراجویی ارزان، رسمی رایج بین جهانگردان شده است، برخی حتی برای خود رکوردهایی هم ثبت نموده اند و جالب تر آن که تجربه هایشان را در صفحات اجتماعی به اشتراک می گذارند تا پیش از آن که مرزهای سیاسی کشورها پررنگ تر گردد و جنگ ها، جغرافیای گسترده تری از کره زمین را در بر بگیرد، مردم بیشتری را تشویق نمایند تا با کوله هایی سبک تر و وسایل نقلیه ای ارزان تر، برای سفری متفاوت، راحت تر ریسک نمایند.

سروش شعبانلو، مهندس عمران است، جوانی که مدتی است وارد این چالش شده و تصمیم گرفته جهان را ارزان ببیند. او در اولین گام یک موتورسیکلت هندی خریده و از جنوب ایران آغاز نموده و بعد هم با همان وسیله ارزان قیمت اش به ترکیه، گرجستان و جمهوری آذربایجان رفته است.

سفر او به این سه کشور 25 روز طول کشیده و درمجموع هم یک میلیون و 700 هزار تومان هزینه نموده است. شاید برخی ها مدعی شوند ارزان تر از این هم می توان به این سه کشور سفر کرد، اما شعبانلو معتقد است آغاز خوبی داشته.

او 5000 کیلومتر با موتورسیکلتی رفته که برای خیلی ها ناشناخته بوده و تعجب ماجراجویانِ پا در رکاب دیگر را برانگیخته که چگونه با موتوری به ارزش (جهانی) یک هزار دلار می گردد جهانگردی کرد.

شعبانلو به خبرنگاران می گوید: خارجی هایی که با موتورسیکلت سفر می نمایند، دست کم بالای 50 هزار دلار برای خرید آن هزینه می نمایند که 50 برابر قیمت موتور من می گردد، آن ها وقتی می دیدند با یک پولسار هندی درحال سفر هستم، تعجب می کردند که چطور همچین ریسکی کردم و می گفتند؛ با این که موتورسیکلت های قوی و گرانقیمتی دارند اما همواره نگران هستند در سفر اتفاقی بیافتد که نتوانند ادامه دهند و بین راه متوقف شوند.

این جهانگرد جوان از وسیله ای که برای ماجراجویی هایش انتخاب نموده راضی است و اظهار می نماید: موتورسیکلتم ساخت هندوستان به سال 1388 است که جزو موتورهای ارزان جهان به حساب می آید. من آن را در ایران پنج میلیون تومان خریدم و به جنوب کشور سفر کردم که تجربه بسیار لذت بخشی بود. این موتورسیکلت وسیله کم هزینه ای است که سوخت کمی مصرف می نماید و سفر با آن واقعا راحت است.

شعبانلو که اولین سفر خارجی ارزان قیمتش را هم با همین پولسار هندی تجربه نموده، ادامه می دهد: وسیله نقلیه ای که استفاده می کردم در طول 25 روز به تعمیرات خاصی احتیاج نداشت، فقط یک بار در گرجستان هنگام تعویض روغن برای پیدا کردن آچار دچار مشکل شدم. فکر می کردم بالاخره در این کشورها آچار تعویض روغن پیدا می گردد، برای همین آن را همراه خودم نیاوردم و متاسفانه به مشکل برخوردم، البته به هر شکلی بود مساله را حل کردم.

این ماجراجوی موتورسوار، روزانه بین 200 تا 700 کیلومتر رانندگی می کرد که طی این مسافت به شرایط آب وهوایی و شرایط جاده ها ارتباط زیادی داشت. او می گوید: برخی وقت ها با باران روبرو می شدم که برنامه و زمان بندی سفر را مختل می کرد، مثلا یک بار در گرجستان هنگام رانندگی در اتوبان چنین اتفاقی افتاد. فکر می کردم باران نهایت تا نیم ساعت ادامه داشته باشد، اما تا دو روز طول کشید. با تصور این که بارش زود تمام می گردد، به یه کافه متروک پناه بردم، اما مجبور شدم یک روز تمام در آنجا بمانم و وقتی هم که دیدم قرار نیست باران قطع گردد، راستا را ادامه دادم. زمانی هم که به مقصد رسیدم یک روز تمام از فرط خستگی استراحت کردم.

شعبانلو ادامه می دهد: برای این که هزینه سفر کمتر گردد، خیلی از روزها در چادر کمپ می زدم و در مناطقی هم امکان کمپ زدن وجود نداشت، در هاستل اقامت کردم. هاستل ها تا حدی شبیه مسافرخانه های ایران هستند که اتاق هایی با امکانات مشترک، به قیمت مناسب دارند، مثلا برای یک شب اقامت در یکی از هاستل های گرجستان، 15 هزار تومان پرداخت کردم که به نظرم خیلی ارزان بود.

او معتقد است، ایران در میان کشورهایی که تا به حال دیده متنوع ترین اقلیم و جاذبه را دارد و در این باره می گوید: شاید گرجستان جنگل های انبوه و سبزی داشته باشد، اما قطعا قدمت تاریخی و تنوع جغرافیایی ایران را ندارد. در هاستلی که اقامت داشتم گردشگرانی از ملیت های مختلف حضور داشتند. وقتی عکس هایی از سازه های آبی شوشتر و جزیره هرمز را به آن ها نشان دادم بسیار تعجب کردند و گفتند؛ شما در ایران همه چیز دارید، چرا اصلا به خارج از کشورتان مسافرت می کنید. وقتی هم از قدمت سازه های آّبی شوشتر گفتم، خیلی شگفت زده شدند و گفتند؛ حتما باید به ایران بیایند.

شعبانلو درباره چگونگی تردد بین این کشورها نیز شرح می دهد: ورود به ترکیه اصلا کار مسئله ای نیست، به راحتی می توان اجازه ورود گرفت و مانعی هم برای ورود موتورسیکلت وجود ندارد. گرجستان هم همینطور، اما جمهوری آذربایجان سخت گیری های خاص خودش را دارد و برای دریافت ویزای آن یا باید دعوت نامه داشته باشید یا رزرواسیون هتل که من به خاطر ارزان تمام شدن هزینه سفر نمی خواستم هتلی رزرو کنم، برای همین به وسیله آژانس های توریستی ویزا گرفتم.

او درباره شرایط و موانع احتمالی ورود موتورسیکت اش به سایر کشورها، می گوید: هیچ مسئله ای از این بایت نداشتم، برخوردها هم خیلی خوب بود. کلا مردمی که در این مناطق زندگی می نمایند مثل ایرانی ها خونگرم هستند و رفتار خوبی با گردشگران دارند، هرچند در برخی از این کشورها از جمله (جمهوری) آذربایجان که موتورسیکلت های کمی دارد، مردم نسبت به این وسیله بیشتر کنجکاوی نشان می دهند و مدام با آن عکس می دریافتد.

شعبانلو میخواهد ماجراجوهای ارزان اش را ادامه دهد، البته پیش از آن باید سراغ موتورسیکلت دیگری برود. او می گوید: در خاتمه سفر، نزدیکی های تهران، موتورم خراب شد و مجبور شدم بالای 50 کیلومتر همراه آن پیاده بروم. در اتوبان هیچ وانتی نگه نمی داشت، ضمن این که با آن همه باری که روی موتور سوار بود، اصلا امکان بلند کردن آن وجود نداشت، برای همین مجبور شدم بخشی از راستا را پیاده بروم تا یک تعمیرگاه پیدا کنم. فکر نمی کنم با این موتور دیگر بتوانم سفر طولانی بروم، چون دیگر عمرش را نموده است.

این جهانگرد موتورسوار اظهار می نماید: اگر بخواهم ماجراجویی هایم را با همین سبکی که آغاز کردم ادامه دهم، باید موتورسیکلت بهتری تهیه کنم که در آن صورت فکر می کنم مقصد بعدی ام کشور تاجیکستان باشد.

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله گردشگری

namasho.ir: نماشو: طراحی سایت، سئو و بهینه سازی وبسایت