توصیه هایی برای مادر نوزاد - مجله سرگرمی

نویسنده: دکتر کارول کوپر/ مترجم: ملیحه وفایی

بسیاری از افراد تا قبل از نوزاد تصور می نمایند که نوزاد آن ها می تواند داخل یک کوله پشتی به اداره برده شود یا در سبد مخصوص کودک تا چند ساعت به آرامی بخوابد. باید این حقیقت را بپذیرید که شما قادر به انجام این کار نخواهید بود. واقعیت این است که نوزاد شما مانند احتیاج به غذا، گرما و عوض کردن پوشک، به شما هم احتیاج دارد. حتی فعالیت های روزمره مانند مسواک کردن دندان هایتان اکنون ممکن است متفاوت شده باشد. به هر حال شما این کار را انجام خواهید داد، اما با سرعتی متفاوت نسبت به قبل. حتی برای حمام کردن هم باید منتظر بمانید تا به نوزادتان غذا بدهید و در زمان کوتاهی که او خواب است این کار را به سرعت انجام دهید.

از یک آغوشی که روی سمت جلوی بدن شما نصب می شود. می توانید بهره ببرید. برای نوزاد شما بزرگ باشد و می بایست سر او را محکم نگه دارد. بسیاری از آغوشی ها تکیه گاهی هم برای زیر سر نوزاد دارند. طی 6 هفته بدو تولد او را به یک آغوشی عادت دهید. اگر نوزاد شما دو قلو است باز هم یکی از نوزادها را با خود به همراه ببرید احتمالاً نوزاد شما هم دوست نداشته باشد که مدت طولانی در آغوشی بماند. برای شروع از مدت نیم ساعت شروع کنید، اما هنگامی که نوزاد بزرگ تر شد، می توانید این مدت زمان را طولانی تر کنید.

روش استفاده از آغوشی:

1. آغوشی را روی زمین، کاناپه، یا تخت خواب باز کنید و نوزاد را به پشت روی آن قرار دهید.

2. پاهای او را به آرامی در سوراخ های جای پای روی آغوشی قرار دهید. بنشینید و آغوشی را به گونه ای به خود ببندید که بتوانید روی سر نوزاد را به راحتی ببوسید. پاهای نوزاد را به آرامی و آهستگی داخل آغوشی قرار دهید.

3. نوزاد را محکم نگه دارید. کمربندهای آن را روی شانه هایتان قرار دهید و بند و قفل های آن را محکم ببندید. هنگامی که نوزاد در آن کاملاً محکم شد، بایستید. مطمئن شوید که پاهای نوزادتان محکم شده اند، نه به گونه ای که به آن ها فشار بیاید یا دچار گرفتگی عضله شوند.

اگر لازم باشد می توانید از یک تکه ملافه تخت خواب کودک یا یک تکه پارچه محکم در میزان 2×1 متر آغوشی درست کنید. پارچه را روی یک شانه تان، (بهتر است شانه چپ باشد)، بیندازید و دو سر انتهای آن را به هم دیگر با یک گره محکم در مقابل باسن ببندید. آغوشی را به گونه ایی که گره در پشت شما قرار گیرد، بچرخانید. سپس نوزاد را در داخل کیسه ای که در قسمت جلوی شما واقع شده است، به آرامی بگذارید. مطمئن شوید که او را کاملاً محکم در مقابل سینه خود نگه داشته اید و نمی تواند بیفتد.

نوزاد به چه نوع کفشی احتیاج دارد؟

برای نوزاد شما ضروری است که پاهایش را با چیزی گرم نگه دارد. جوراب و کفش های بافتنی مخصوص نوزاد در این هنگام مناسب هستند - کفش نسبت به جوراب دوام بیشتری دارد و مناسب تر است. کفش های مخصوص کالسکه بچه شاید به نظر زیبا و قشنگ باشند اما بسیار محکم هستند و از حرکت پای نوزاد جلوگیری می نمایند. نوزاد باید بتواند انگشتان پایش را تکان دهد و آن ها را مک بزند.

کفش های مناسب

هنگامی که هوا سرد است کفش های پشمی بسیار مناسب هستند. می توانید به جای آن از کفش های پارچه ای نرم بهره ببرید.

* کفش های پنبه ای نرم که دور مچ آن ها کش دارد پاهای نوزاد را گرم نگه می دارند.

* کفش های چرمی بسیار نرم که دور مچ آن ها کش دار است، آن ها آسان است و پاها را خوب نگه می دارد.

لباس پوشاندن و درآوردن لباس

او باید یک زیر پیراهنی، یک سرهمی و سپس یک ژاکت روی آن بپوشد. اگر دمای هوا حدود 18 درجه سانتی گراد باشد همین میزان لباس کافی است. در زمستان باید ژاکت ضخیم تری بپوشد اما در تابستان ممکن است اصلاً احتیاجی به پوشیدن ژاکت نداشته باشد. اگر هوا واقعاً گرم باشد، پوشیدن یک زیر پیراهنی کفایت می نماید، اما او را دور از نور آفتاب نگه دارید. در این مرحله کنترل دما برای او کاملاً اساسی است. در زمستان هنگامی که به داخل خانه می آیید، لباس هایی را که بیرون از خانه به تن داشته، درآورید، حتی اگر او خواب باشد.

بدن نوزاد باید با نوازش شما گرما را حس کند نه به گونه ای که خیس عرق شود. اگر روی سر، سینه یا پشت گردن او عرق نموده است، از این نوازش احساس گرمای شدید می نماید و بدین معنی است که لباس زیادی پوشیده است. شما می توانید به راحتی این مساله را متوجه شوید، زیرا نوزادی که احساس گرمای شدید کند، بدخلق می شود و گریه می نماید. اگر دست و پای نوزاد شما یخ نموده باشد، معین است که او احساس سرما می نماید. با این که شکم او که زیر لباس است گرم است اما باز هم احساس سرما خواهد نمود. او ممکن نیست به خاطر سرمایه گریه کند چون به ذخیره انرژی برای حفظ دمای بدنش احتیاج دارد.

اگر هوا سرد باشد یقیناً ضروری است که نوزاد ژاکت بپوشد. ممکن است حتی در تابستان و داخل خانه هم احساس سرما کند. از پوشاندن ژاکت هایی که دور یقه آن ها بند دارد، اجتناب کنید زیرا بند آن گردن نوزاد را اذیت خواهد نمود. بعلاوه ممکن است نوزاد بند آویز شده آن را در دهان خود ببرد و مک بزند. همواره دقت داشته باشید و کنترل کنید که دکمه های روی ژاکت محکم دوخته شده باشند.

همواره در زمستان هنگامی که او را از خانه بیرون می برید، کلاه سر او بگذارید، چرا که نوزاد گرمای زیادی را به وسیله سرش از دست می دهد. به ویژه نوزادان زودرس برای کنترل دمای بدنشان با مشکل روبرو هستند. اگر کلاه بنددار است که زیر گردن بسته می شود، مطمئن شوید که گردن او را اذیت نمی نماید. و اگر آن را گره شل بزنید، و بند آن آویز باشد ممکن است انتهای آویز شده بند را در دهان خود ببرد و مک بزند. برای تابستان از کلاه لبه دار بهره ببرید. این نوع کلاه موجب می شود که چشمان و صورت نوزاد در معرض مستقیم نور آفتاب قرار نگیرند.

او به چند دست لباس ساده و مناسب احتیاج دارد. اما تعداد لباس هایی که در سایز کوچک می خرید باید کم باشد، زیرا نوزاد به سرعت در حال رشد است و این لباس ها حتی ممکن است مورد استفاده قرار نگیرند و به او کوچک شوند. هنگام خرید لباس هایی را انتخاب کنید که قابل شستشو و در ماشین لباس شویی باشند و مواظبت از آن ها آسان باشد.

کلاه آفتابی و کلاه گرم

کلاه آفتابی از صورت و سر نوزاد شما در برابر آفتاب، محافظت می نماید. کلاه گرم در هوای سرد مورد احتیاج است تا گرمای سر نوزاد را حفظ کند.

دست کش بدون پنجه

این دستکش ها پنبه ای هستند و دور مچ محکم می شوند. برخی از لباس های سرهمی مخصوص نوزادان هم این نوع دستکش را دارند که به مچ آستین لباس وصل است. استفاده از این دستکش ها موجب می شود تا از ناخن کشیدن نوزاد به صورتش جلوگیری کند.

جوراب

فقط وقتی هوا سرد است نوزاد به پوشیدن جوراب احتیاج خواهد داشت. وقتی هوا گرم است احتیاجی به پوشیدن جوراب ندارد و یا سرهمی می پوشد که بدون پنجه است.

سرهمی

شما چند دست از این نوع لباس احتیاج دارید تا بتوانید به دفعات مکرر آن ها را عوض کنید. مطمئن باشید که میزان آن ها طوری است که به این زودی برای نوزاد کوچک نخواهد شد.

زیرپیراهنی با دکمه قابلمه ای

نوعی را انتخاب کنید که یقه گرد پهن داشته باشد تا به راحتی از سر نوزاد پایین رود.

ژاکت

در هوای سرد یا حتی اگر داخل خانه سرد باشد، ضروری است که به نوزاد ژاکت بپوشانید.

اگر نوزاد شما از پوشیدن و درآوردن لباس متنفر است:

* اگر از زیرانداز استفاده می کنید روی سطح پلاستیکی آن را با یک حوله نرم یا پارچه ای از جنس وال بپوشانید.

* هنگام لباس پوشاندن و درآوردن لباس کاملاً به نوزاد خود نزدیک شوید (مثلاً در فاصله 25 تا 20 سانتی متری او قرار بگیرید) تا بتواند کاملاً شما را ببیند.

* همواره در حین این که آرام هستید، کار خود را به سرعت انجام دهید.

* لباس را متناسب با بدن نوزاد جابه جا کنید و بکشید، نه این که بدن نوزاد را بکشید و جابه جا کنید تا به او لباس بپوشانید.

* تا جایی که امکان دارد زیرپیراهنی های او را بزرگ بگیرید.

* صدای آرامی از خود درآورید یا چیزی را با خود زمزمه کنید.

* پس از اتمام کار او را در آغوش بگیرید و بغل کنید تا این عمل به اسم جایزه برای او محسوب شود.

* به خاطر داشته باشید که همه این مسائل گذرا و موقتی هستند و بدون تردید تنفر نوزاد نسبت به پوشیدن و درآوردن لباس رفع خواهد شد.

* عوض کردن لباس را در کمترین زمان ممکن انجام دهید.

* اتاق را گرم نگه دارید و مطمئن باشید که دست های شما هم گرم هستند.

* از لباس های ساده تر بهره ببرید. مثلاً لباس های دو تکه مناسب تر هستند، زیرا پوشاندن آن ها زمان کمتری احتیاج دارد. البته شاید همواره هم این تفاوت وجود نداشته باشد اما ارزش امتحان کردن را دارد.

* او را روی یک سطح گرم و سفت مانند یک تخت خواب بخوابانید. روی زمین زانو بزنید تا به پشت شما آسیب نرسد.

پوشک بچه

قسمت جلوی پوشک نوزادان پسر ضخیم تر است در حالی که پوشک نوزادان دختر بین پاها ضخیم تر است. با این وجود این تفاوت اهمیت چندانی ندارد. امروزه همه پوشک ها قابلیت جذب بسیار خوبی دارند فقط مطمئن شوید که پوشک را کاملاً صحیح و محکم به نوزاد بسته اید.

پوشک ها می توانند یک بار مصرف یا قابل شستشو باشند. پوشک های یک بار مصرف راحت تر هستند و در صرف وقت صرفه جویی می شود و در میزان ها و شکل های گوناگون وجود دارند. پوشک های قابل شستشو به شکل مربع از جنس پارچه ای، حوله ای و به شکل های دیگر هم وجود دارند. در سال های اخیر هر دو نوع پوشک مورد استفاده قرار گرفته اند. اما پوشک های پارچه ای برای پیشگیری از دانه ها و جوش های پوستی زیاد مناسب نیستند.

نوع پوشک را متناسب با شرایط و اوضاع و احوال خودتان انتخاب کنید. مثلاً اگر پوست بسیار خشک دارید و می خواهید پوشک پارچه ای را بشویید، بنابراین نوع یک بار مصرف آن برای شما بسیار مناسب خواهد بود.

پوشک های پارچه ای قابل شستشو

* به سنجاق، گیره یا بندینک های مخصوص پوشک و کیسه های یک سره پوشک و شورت ضد آب احتیاج دارد.

* شستن، خشک کردن و استریل کردن آن ها احتیاج به صرف زمان زیاد دارد. اگر برای شستشوی آن ها از ماشین لباس شویی استفاده می کنید بدانید که برای شما پر هزینه تر از پوشک های یک بار مصرف خواهد بود.

* اگر چه ظاهراً از لحاظ اکولوژیکی مسئله ای ندارد، اما مواد پاک نماینده مورد استفاده برای شستشوی آن ها موجب آلودگی محیط زیست خواهد بود.

* نسبت به پوشک های یک بار مصرف مقرون به صرفه تر است، امّا هزینه ای که در ابتدا برای خرید آن می پردازید بسیار زیاد خواهد بود، زیرا باید تعداد زیادی خریداری کنید چون قرار است آن ها را بشویید و منتظر بمانید تا خشک شوند. در ابتدا حدود 2 بسته دوازده تایی پوشک احتیاج دارید و اگر نوزاد دو قلو باشد این تعداد بسیار بیشتر خواهد شد.

* الزاماً نمی توانید این پوشک های پارچه ای را برای نوزاد بعدی نگه دارید زیرا در اثر شستشوی زیاد زبر و خشن خواهند شد.

* نسبت به پوشک های پارچه ای راحت تر مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا چیزی برای شستن و استریل کردن ندارند.

* هزینه چندان قابل توجهی ندارد. هر چند شما مجبور خواهید بود هر هفته یک بسته پوشک خریداری کنید، البته نسبت به پوشک های قابل شستشو و قابل استفاده پرهزینه تر هستند.

* قدرت جذب بسیار بالایی دارند، حتی بیشتر از پوشک های قابل شستشو. البته این بدین معنی نیست که شما می توانید پوشک نوزاد را دیرتر عوض کنید، بلکه بدین معنی است که این پوشک ها کمتر نم می دهند و پوست نوزاد خشک تر باقی می ماند، یعنی رطوبت ها کاملاً جذب پوشک خواهند شد.

* واقعاً یک بارمصرف هستند. از آنجایی که نمی توانید آن ها را با آب بشویید. باید پوشک های مصرف شده را در سطل زباله بریزید.

همواره مکانی را انتخاب کنید که گرم باشد، روی یک سطح محکم و سفت، اما راحت این کار را انجام دهید. بهتر است زیرکمر نوزاد سطحی سفت و راحت باشد تا انجام این کار را برای شما آسان تر شود.

اگر زیرانداز را روی زمین پهن کنید، مجبور هستید برای عوض کردن پوشک خم شوید و این عمل به پشت و کمر شما آسیب خواهد رساند. بهتر است روی میز بزرگی که برای کودک امنیت دارد این کار را انجام دهید. اگر در خانه ای زندگی می کنید که بیشتر از یک طبقه دارد، بهتر است در هر طبقه وسایل مورد احتیاج برای عوض کردن پوشک نوزاد را آماده کنید. این کار باعث می شود که برای عوض کردن پوشک نوزاد مجبور نشوید روزی چند بار از پله ها بالا و پایین بروید.

سعی کنید پوشک نوزاد را زود به زود عوض کنید تا او احساس راحتی داشته باشد. در خصوص پوشک های یک بار مصرف نمی توان گفت که چه موقع کاملاً پُر شده اند، بنابراین منتظر نباشید تا نم روی لباس نوزاد ظاهر شود، بعد آن را عوض کنید. ضروری است که در طول روز هر دو ساعت یک بار پوشک نوزاد عوض شود، البته در شب این تعداد بسیار کمتر خواهد بود (هرگز برای عوض کردن پوشک او را بیدار نکنید). فزونین زمان عوض کردن پوشک نوزاد پس از شیر خوردن او است. زیرا پس از خوردن غذا روده نوزاد فعالیت خود را شروع می نماید.

هنگامی که پوشک نوزادتان را عوض می کنید، با او حرف بزنید و به او لبخند بزنید. این کار موجب می شود که زمان عوض کردن پوشک هم برای نوزاد و هم برای شما لذت بخش باشد.

هنگامی که می خواهید پوشک نوزاد را عوض کنید، هر آنچه را که لازم دارید کنار دست خود آماده کنید. همه این وسایل ضروری را داخل یک کیف دستی قرار دهید.

عوض کردن پوشک

1. پوشک کثیف را بردارید، هر دو پای نوزاد را بالا نگه دارید، به آرامی با قسمت جلوی پوشک مدفوع روی پای نوزاد را تمیز کنید و پوشک را از جلو لوله کنید، آن را بردارید و کنار بگذارید.

2. پاهای نوزاد را بالا نگه دارید، پای نوزاد را با پنبه بهداشتی آغشته به آب ولرم پاک کنید - اگرنوزاد شما پسر است با دقت بسیار و به آرامی زیر بیضه ها را هم تمیز کنید. در خصوص نوزاد دختر از جلو به طرف عقب تمیز کنید.

3. پای نوزاد را با حوله یا پنبه بهداشتی خشک کنید. پوشک تمیزی زیر پای او قرار دهید. یک لایه نازک کرم محافظ پوست روی پای او بمالید و سپس پوشک را ببندید.

وسایل مورد احتیاج :

* زیر انداز

* پنبه بهداشتی

* آب ولرم

* حوله (اختیاری)

* کرم محافظ پوست

* پوشک تمیز

چون مدفوع پر از میکروب است و ادرار پوست را تحریک می نماید، ضروری است که کرم محافظ پوست را روی پوست باسن و ناحیه تناسلی نوزاد بمالید. انجام این کار به دفعات مکرر در حین عوض کردن پوشک موجب جلوگیری از بروز دانه های پوستی روی پای نوزاد می شود. از جمله کرم های محافظ پوست مناسب، پماد زینک (روی)، روغن کرچک و وازلین هستند. این کرم ها به طور کلی برای پوست های خشک هم استعمال می شوند. اگر به دفعات بسیار از این کرم ها استفاده می کنید، فقط یک لایه نازک کافی است اگر لایه ضخیم از این کرم بردارید موجب می شود که پوشک های یک بار مصرف ادرار نوزاد را به خوبی جذب ننمایند و کیسه پوشک های معمولی هم پر از کرم شود. پس از این که از این کرم روی پای نوزاد مالیدید، پوشک تمیز را به او ببندید.

سعی کنید از ریختن این پودر روی پوست نوزاد اجتناب کنید زیرا این پودر برای پوست نوزاد تازه متولد شده هیچ فایده ای ندارد. این ذرات پودر می توانند موجب تحریک پوست نوزاد شما شوند، به ویژه هنگامی که با رطوبت ناشی از ادرار مخلوط شوند.

اگر پای نوزادم در قسمت هایی که پوشک بسته می شود جوش یا دانه های پوستی بزند، او را در هوای آزاد باز بگذارید تا پاهای او کمی هوا بخورد. هنگامی که او را تمیز و خشک کردید، بگذارید روی زیرانداز خود کمی بازی کند، البته بدون این که به او پوشک بسته باشید. ترجیحاً به مدت 20 دقیقه چند بار در طی روز این کار را انجام دهید. قبل از این که او را پوشک کنید یک لایه نازک کرم محافظ پوست (یا کرم محاظ پوست به همراه کرم ضد عفونی نماینده) روی پای او بمالید. اگر دانه های قرمز کوچکی مشاهده کردید، این موضوع را با پزشک در میان بگذارید. این دانه ها می توانند عفونت مخمری مانند آلودگی قارچی باشند و ممکن است به تجویز کرم ضد مخمر احتیاج داشته باشید.

هم پوشک های یکبار مصرف و هم هر نوع پوشک دیگری می توانند موجب روز چنین دانه هایی شود، اگر طولانی مدت به پای نوزاد بسته شده باشد. به همین خاطر است که باید به طور منظم و زود به زود پوشک نوزاد را عوض کرد. پوشک های یک بار مصرف امروزی نسبت به پوشک های پارچه ای و حوله ای فزونی دارند زیر قدرت جذب بالایی دارند و پای نوزاد را خشک نگه می دارند. نم را به خوبی جذب می نمایند و این رطوبت و نم روی پوست نوزاد باقی نخواهد ماند. اگر در خصوص تحریک این مواد شیمیایی تردید دارید، بسته پوشک را عوض کنید و این موضوع را با پزشک در میان بگذارید.

آیا ضروری است زیر پوست حَشَفه (1) نوزاد را تمیز کنیم؟

احتیاجی به تمیز کردن این قسمت نیست و شما هم نباید سعی در انجام این کار داشته باشید. انجام این کار بیشتر از آنکه مفید باشد مضر خواهد بود زیرا در میانه نوزادان تا حدود 12 ماهگی یا بیشتر پوست حشفه به نوک آلت تناسلی چسبیده است. فقط با استفاده از یک پارچه نخی کوچک به آرامی آلت تناسلی را تمیز نموده و سپس آن را خشک کنید.

هر چند وقت یک بار نوزاد باید مدفوع کند؟

او احتمالاً چند بار در طی یک روز روده اش را تخلیه می نماید. در طی شش هفته بدو تولد میانه فعالیت روده 3 یا 4 بار در طول 24 ساعت است اما بیشتر از این هم می تواند باشد. نوزادانی که از سینه مادر تغذیه می نمایند مدفوع فراوان و رقیقی دارند. تا زمانی که نوزاد سالم به نظر برسد، این نوع مدفوع (رقیق) اسهال به حساب نخواهد آمد. نوزادانی که از سینه مادر تغذیه می نمایند ممکن است بین فعالیت های روده آن ها چند روز هم وقف بیفتد. حتی گزارش شده که یک نوزاد در طی یک هفته تنها یک مرتبه مدفوع نموده است. اگر نوزاد از زمان بدو تولد حداقل یک بار مدفوع داشته، هیچ جای نگرانی وجود ندارد.

در 24 ساعت اول بدو تولد، مدفوع نوزاد چسبناک و سیاه مایل به سبز است که اغلب از زرداب و مخاط تشکیل شده است. یکی دو روز دیگر به مدفوعی تبدیل می شود که رنگ آن قهوه ای مایل به سبز، روان و کمتر چسبناک است.

چون نوزاد هنوز هم برای جذب مواد غذایی از روده اش استفاده می نماید. مدفوع او به صورت مدفوع اولیه است، یعنی هنگامی که او صرفاً به وسیله جریان خون به وسیله بندناف تغذیه می نموده است. هنگامی که رنگ مدفوع تغییر می نماید، غلظت آن هم ممکن است تغییر کند، اگر نوزاد سالم باشد، جای نگرانی نیست.

مدفوع نوزادی که از سینه مادر تغذیه می نماید معمولاً به رنگ زرد مایل به نارنجی است و بوی شیر یا ماست ترش می دهد. مدفوع می تواند پی در پی و همراه با مواد لزج مخاط مانند یا شبیه حباب های صابون باشد. مدفوع نوزادی که از شیر مادر تغذیه می نماید می تواند سبز روشن باشد که پدر و مادر ممکن است آن را با اسهال اشتباه بگیرند، اما معمولاً جای نگرانی نیست.

اگرچه نوزادی کنترلی بر مثانه اش ندارد، اما معمولاً گاه گاهی آن را تخلیه می نماید. تا قبل از 6 هفته اول بدو تولد معمولاً نوزاد 20 تا 30 بار در طول 24 ساعت ادرار می نماید، اما لازم نیست پس از هر بار ادرار کردن پوشک او را عوض کنید.

تشخیص میزان ادرار و رطوبت موجود بر روی پوشک های یک بار مصرف کار سختی است زیرا این پوشک ها قدرت جذب بالایی دارند، اما وزن پوشک می تواند سرنخ خوبی برای این کار باشد. اگر نوزاد سه ساعت یا بیشتر ادرار نکند ممکن است بدین معنی باشد که نوزاد آب بدنش را از دست داده است. اگر به این دلیل بود، باید موضوع را با پزشک در میان بگذارید.

اگر روی پوشک نوزاد لکه قرمز رنگ دیده می شود بعید به نظر می رسد که خون باشد. لکه قرمز یا صورتی گاهی روی پوشک نوزاد دیده می شود که معمولاً به واسطه نمک های شیمیایی به نام اوره در ادرار است که طبیعی هستند. اگر مطمئن نیستید، پوشک را به پزشک نشان دهید. وجود خون در ادرار غیر عادی است اما می تواند جدی باشد. در نوزاد پسر ممکن است دلیل بر عارضه ای در آلت تناسلی و پوست حشفه باشد. تا حدود روز هفتم، نوزاد دختر ممکن است از فرج خود خون ریزی داشته باشد که جای نگرانی نیست زیرا به خاطر کاهش استروژن و دیگر هورمون هایی است که به جریان خون او در طی مدت بارداری شما نفوذ نموده است.

شیر خشک موجب می شود که مدفوع به میزان بیشتر و پرحجم تر شود. رنگ آن معمولاً قهوه ای کم رنگ است و بوی زیادی دارد. تا حدودی شبیه مدفوع بزرگسالان است زیرا حاوی مخلوطی از باکتری های گوناگون می باشد. مدفوع نوزاد تغذیه نماینده از شیشه شیر اگر رقیق باشد، بیشتر به رنگ سبز است.

این نوع مدفوع ممکن است دلیلی بر وجود ورم معده (اسهال عفونی) باشد.

اگر ادرار نوزاد شما بوی نامطبوع داشته باشد 3 دلیل وجود دارد. ادرارِ مانده ممکن است بو بدهد و رفع کردن این بو به وسیله عوض کردن زود به زود پوشک نوزاد می باشد. اگر ادرار خیس غلیظ هم باشد، بو می دهد که این حالت ممکن است هنگامی اتفاق بیفتد که بدن نوزاد دچار کمبود مایعات شده است. اگر شیر مادر می خورد، سعی کنید به او شیر بیشتری بدهید یا اگر با شیشه شیر می خورد، مابین وعده های شیر خوردنش به او آب جوشیده بدهید. از دست دادن آب بدن می تواند جدی باشد. بنابراین اگر نوزاد ناخوش است یا پوشک او خشک است، موضوع را با پزشک در میان بگذارید. عفونت های ناحیه ادراری خیلی زود می توانند اتفاق بیفتند. اگر درمان نشوند، وخیم می شوند. اگر باز هم نوزاد ناخوش است بار دیگر به پزشک مراجعه کنید.

زندگی خانوادگی

آیا انجام مسافرت های هوایی همراه با نوزاد در صورتی که همه چیز مرتب و منظم باشد، سخت نیست. سعی کنید قبل از رسیدن به فرودگاه جایگاه هایتان را رزرو کنید. اگر می توانید جایگاه های قسمت جلو را رزرو کنید چرا که کابین خلبان می تواند یک تخت خواب هوایی در اختیار نوزادتان قرار دهد. در غیر این صورت مجبور هستید نوزادتان را روی پای خود نگه دارید و او را در تمام مدت سفر بغل کنید. شیر او را همراه با خود داخل هواپیما ببرید. مهمانداران هواپیما آن را برای شما گرم خواهند کرد. پوشک هم همراه خود بردارید. هنگام صعود یا فرود هواپیما به نوزادتان شیر (یا پستانک) بدهید و مراقب باشید که به واسطه تغییرات فشار هوا گوش درد نکند. اگر مدت پرواز طولانی باشد، ممکن است نوزاد آب بدنش را از دست بدهد. بعلاوه ممکن است موقع رسیدن دچار خستگی پرواز شود. اگر هنوز بعد از چند روز که به مقصد رسیده اید باز هم بی قراری می نماید، موضوع را با پزشک در میان بگذارید.

محافظت از نوزاد در برابر نور خورشید ضروری و ضروری است. بدون انجام این کار نوزاد شما بیش از میزان گرم می شود و آب بدنش را از دست می دهد. یا این که پوست بدن او در برابر نور خورشید دچار سوختگی خواهد شد. آفتاب سوختگی هم یک عامل خطرناک ابتلا به سرطان پوست است.

محافظت از نوزاد در برابر اشعه های مضر خورشید

اولین کار این است که نوزاد را در معرض نور خورشید قرار ندهیم و به طور کلی نوزادان زیر 6 ماه باید دور از نور خورشید باشند. هنگامی که نور خورشید شدید می تابد، بچه ها هم باید در سایه باشند. (از ساعت 11 صبح تا 3 بعدازظهر). به خاطر داشته باشید که نور خورشید در ارتفاع یا نزدیک آب معمولاً شدیدتر است.

لباس مناسب به او بپوشانید

از سایبان روی کالسکه بهره ببرید و لباس مناسب به او بپوشانید. باید کلاه لبه دار آفتابی سر او بگذارید و بهتر است پشت کلاه هم لبه داشته باشد تا این که صورت و گردن او در معرض نور خورشید قرار نگیرد. محافظت از دست و پای نوزاد هم در برابر نور خورشید هم مهم است. زیرا دست و پای او خیلی داغ می شوند. پارچه های نخی نازک از بدن کودک در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت نخواهند کرد بنابراین پیراهن یا تی شرت نازک به او نپوشانید.

استفاده از کرم ضد آفتاب

نوزاد شما بر اساس نوع رنگدانه طبیعی پوستش و این که چه مدت در معرض نور خورشید خواهد بود. به کرم ضد آفتاب برای محافظت پوست بدنش در برابر هر نوع اشعه ماوراء بنفش خورشید یعنی A و B احتیاج دارد.

به اسم یک توصیه و هدایت به شما این که حداقل درجه (20) برای اشعه ماورای بنفش B و (4) ستاره برای اشعه ماوراء بنفش A مناسب است. کرم را به طور یکسان به همه جای پوست او بمالید.

به نوزادتان زیاد مایعات بدهید

هنگامی که هوا خیلی گرم است، نوزادتان را تشویق کنید تا حد امکان زیاد مایعات بنوشد. اگر شیر خودتان را به او می دهید، اغلب شیر بیشتری به او بدهید. اگر با شیشه به او شیر می دهید، آب معمولی یا آب میوه بسیار رقیق هم به او بدهید.

تمیز نگه داشتن نوزاد

شما باید هر روز او را نظافت کنید حمام کردن نوزاد به صورت روزانه لازم نیست، استحمام او به صورت هر دو یا سه روز یک بار کافی خواهد بود. زمانی را انتخاب کنید که مشغول کار دیگری نیستید، چرا که نمی توانید او را تنها بگذارید و مثلاً تلفن جواب بدهید.

فزونین راه تمیز نگه داشتن نوزاد این است که او را به طور منظم حمام ببرید. یا این که از سر تا پای او را به سادگی تمیز کنید، بدین ترتیب که صورت، دست ها و پاهای او را تمیز کنید. برای تمیز کردن سر تا پای نوزاد لازم نیست لباس های او را به طور کامل در آورید. اگر شما و نوزادتان به حمام کردن تمایلی ندارید این روش نظافت نوزاد مناسب است.

چگونگی مراقبت از بند ناف نوزاد:

نوزادی که متولد شده بند ناف 2-1 سانتی متری خواهد داشت که گیره پلاستیکی هم به آن وصل است. در طی مدت 24 ساعت شروع به پلاسیده شدن می نماید و رنگ آن تیره می شود. بعد از سه روز معمولاً جابه جا خواهد شد و می افتد. مراقب باشید هنگام تعویض پوشک، گیره ناف گشوده نشود، زیرا ممکن است موجب خونریزی شود.

هنگامی که بند ناف شروع به جدا شدن می نماید، ممکن است چند قطره خون کهنه از آن چکه کند. گاهی اوقات ناف بعد از این که افتاد از یک قسمت کوچکی خونریزی می نماید، اما اگر آن را همواره تمیز نگه دارید، معمولاً این خونریزی اتفاق نمی افتد.

امری طبیعی است که کمی قبل از افتادن بند ناف چرک و خون از آن بیاید. اگر این حالت ادامه داشت یا ناف بوی بد می داد موضوع را با ماما در میان بگذارید. عفونت خفیف ممکن است به ضد عفونی نماینده احتیاج داشته باشد. در موارد اندکی، نوزاد شما ممکن است به مصرف دوره ای آنتی بیوتیک تا یک ماه احتیاج پیدا کند.

اکنون که بند ناف افتاده، یک بخش گوشتی به جای مانده است. این بند ناف یک بافت دانه ای است که به بافت اثر زخم معمولی تبدیل خواهد شد. بر جای ماندن یک قسمت گوشتی طبیعی است و معمولاً طی چند روز رفع می شود. این بافت دانه ای معمولاً ملتهب و دردناک است. اگر چنین بود به پزشک مراجعه کنید که ممکن است روی آن نیترات نقره بمالد.

قبل از این که بند ناف بیفتد، باید تا جای ممکن تمیز و خشک شود تا از بروز عفونت جلوگیری شود. با پنبه بهداشتی و آب جوشیده گرم یک بار در طول روز آن را تمیز کنید.

برای تمیز کردن بند ناف از پنبه بهداشتی، آب جوشیده گرم، محلول ضد عفونی نماینده (یا پودر ضد باکتری اگر به وسیله پزشک تجویز شود) بهره ببرید. هنگامی که پوشک نوزاد را عوض می کنید، بالای پوشک در قسمت زیر بند ناف را تا کنید.

آیا دست زدن به بند ناف اگر عفونت نداشته باشد، درد نخواهد داشت. بنابراین نترسید که با پنبه بهداشتی یا محلول ضد عفونی نماینده به آن دست بزنید.

معمولاً از روز پنجم تا نهم پس از تولد می افتد. اگر خشک نگه داشته شود، زودتر می افتد و اگر عفونی شود، دیرتر خواهد افتاد.

پی نوشت ها :

1. پوست حَفَشه به قسمتی از آلت تناسلی پسران گفته می شود که چین خورده و روی هم قرار گرفته است. این پوست در نوزادان پسر ختنه نشده بیشتر دیده می شود. بهتر است نوزادان پسر را تا حدود یک سالگی ختنه نمایید. زیرا در این سن کمتر احساس درد و ناراحتی خواهد داشت و در دین مبین اسلام هم ختنه پسران در کودکی توصیه و سفارش شده است. با این حال هنگام انجام ختنه، با پزشک متخصص اطفال مشورت نمایید و حتی الامکان این عمل را زیر نظر پزشک متخصص انجام دهید / ویراستار

منبع: کوپر،کارل ، (1951)، وفایی، ملیحه، نوزاد شما؛ مجموعة پرسش ها و پاسخ (از تولد تا یک سالگی)،قم : سعدی، 1389.

dorezamin: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور لحظه آخری، تور ارزان، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

منبع: راسخون