بین دندان هایتان فاصله است؟ - مجله سرگرمی

بین دندان هایتان فاصله است؟

مصاحبه با دکتر معصومه حسنی طباطبایی، متخصص دندان پزشکی ترمیمی وزیبایی

حتما شما هم افرادی را دیده اید که بین دندان های جلویی شان فاصله ای وجود دارد. برخی ها آن را جزو طبیعت چهره شان می دانند و از آن راضی اند. برخی ها هم حاضرند همه رقم خرجی بنمایند تا این فاصله را از بین دندا ن هایشان بردارند.با دکتر معصومه حسنی طباطبایی، متخصص دندان پزشکی ترمیمی وزیبایی و عضو هیات علمی دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، درباره همین موضوع مصاحبه نموده ایم.

چرا برخی ها که بین دندان های جلویی شان فاصله ای وجود دارد، دنبال رفع این مساله هستند؟ مگر این فاصله روی سلامت دندان ها تاثیری می گذارد؟

خب، مهم ترین علتی که باعث می گردد برخی ها برای درمان این حالت به ما مراجعه نمایند، مساله زیبایی است. البته گاهی هم ممکن است مشکل تکلم به وجود آمده باشد. در هر حال، ابتدا باید علت ایجاد فاصله تعیین گردد که به طور معمول یکی از این موارد است: عظیمی فک و کوچکی دندان ها، فقدان یک یا چند دندان، وجود زبان عظیم و قوی و...

برای بستن این فاصله ها دندان پزشکان چه کار می نمایند؟

برای درمان فاصله های بین دندانی ابتدا باید علت پیدا گردد و بعد، آن علت تا حد امکان رفع گردد؛ زیرا با توجه به علت، طرح درمانی متفاوت خواهد بود. برای نمونه، چنانچه فاصله ها به علت وجود فرنولوم باشد، باید ابتدا بند پشت لب جراحی و برداشته گردد و سپس فاصله ها بسته گردد؛ وگرنه فاصله ها دوباره ایجاد می شوند. به طور معمول، از این روش ها برای بستن فاصله ها استفاده می گردد: ارتودنسی (گاهی همراه با جراحی)، ایمپلنت، پروتزهای ثابت، لامینیت (پوسته) چینی و ترمیم کامپوزیت (مواد هم رنگ دندان) مستقیم و غیرمستقیم.

بر چه اساسی، روش درمان برای هر فرد انتخاب می گردد؟

انتخاب هرکدام از روش های درمانی، ارتباط مستقیمی با علت فاصله های ایجادشده دارد. برای نمونه، چنانچه وجود فاصله ها به علت از دست رفتن یک یا 2 دندان و جابه جایی بقیه دندان ها یا فقدان مادرزادی دندان باشد، باید ابتدا از طریق درمان ارتودنسی دندان ها به هم نزدیک گردد و سپس فاصله به وجود آمده از طریق جایگرین کردن دندان مورد نظر اصلاح گردد.مساله مهم دیگر، مقدار فاصله هاست. درصورت عظیم بودن فاصله ها نمی توان از روش ترمیم استفاده کرد زیرا حاصل کار دندان های عظیم و بدشکل خواهد بود. عامل سوم شیوه جفت شدن دندان هاست که باید به طور دقیق ارزیابی گردد.هنگامی که پس از مطالعات اولیه تصمیم به ترمیم دندان ها گرفته شد، از راه های متعددی می توان این درمان را انجام داد. روش های معمول عبارت اند از: لامینیت چینی و استفاده از کامپوزیت (مستقیم و غیرمستقیم).

می گویند لامینیت برای بستن این فضاها ایده آل است؛ اینطور نیست؟

استفاده از لامینیت چنانچه بیمار به طور مناسب انتخاب شده باشد، از لحاظ زیبایی نتایج بسیار خوبی خواهد داشت. از مزایای این روش تامین عالی زیبایی و ثبات رنگ است. از معایب این روش، تراش خوردن دندان ها (5/1 تا 2 میلی متر از لبه برنده و 5/0 میلی متر از سطح خارجی دندان) و صرف وقت و هزینه بیشتر است.

حالا اگر کسی نگران شکستن چینی لامینیت باشد، می تواند سراغ مواد هم رنگ دندان برود؟

بله؛ در روش دوم (ترمیم کامپوزیتی)، دندان ها به طور مستقیم یا غیرمستقیم از طریق کامپوزیت ترمیم شده و فاصله ها بسته می گردد. در نوع غیرمستقیم به علت اینکه ترمیم ها در لابراتور ساخته می گردد، ممکن است از لحاظ شکلی ترمیم های زیباتری حاصل گردد. این روش معایبی هم دارد که طولانی تر شدن زمان درمان و بعلاوه هزینه بالاتر از آن جمله است. استفاده از کامپوزیت در مقایسه با پوشش های چینی ممکن است معایبی مانند تغییر رنگ های ترمیم های کامپوزیتی در طول زمان (به طور میانه 3 تا 4 سال) داشته باشد که بیشتر به علت خواص ذاتی ماده است. امروزه کامپوزیت های تازه در دسترس است که نتایج کار با آنها بسیار مطلوب است. از این کامپوزیت ها می توان برای ترمیم مستقیم استفاده کرد. در این روش علاوه بر اینکه احتیاج به تراش دندان وجود ندارد، زمان کمتری برای ترمیم مورد احتیاج است و به این ترتیب، می توان با صرف وقت و هزینه کمتر نتایج رضایت بخشی گرفت.

منبع: www.salamat.com

banima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

batask.ir: مترجم آنلاین، دارالترجمه آنلاین

منبع: راسخون