بگو هنوز زنده ام! - مجله سرگرمی

این جملات بخشی از صحبت های پرویز بهرام - صدای ماندگار کشورمان - است که پنج سال قبل در دیداری با خبرنگار و عکاس خبرنگاران بیان شد.

پرویز بهرام صدای ماندگار دوبله ایران، پس از سال ها تحمل بیماری صبح دوشنبه - ششم خرداد ماه - دار فانی را وداع گفت.

خبرنگاران برای زنده کردن یاد و خاطره این هنرمند ارزشمند کشورمان گفت وگویی را بازخوانی می نماید که سال 93 در منزل پرویز بهرام انجام شد. هر چند که در این گفت وگو هم بهرام به دلیل وضعیت جسمانی اش بیشتر مخاطب بود تا گوینده.

متن گزارش و تصاویر آن به این شرح است:

طبقه دوم یک ساختمان مسکونی، خانه پرویز بهرام است که همسرش زودتر از رسیدن ما به طبقه دوم در را باز نموده و به استقبالمان آمده است.

وقتی داخل خانه می شویم خبری از پرویز بهرام نیست، بعد از چند دقیقه همسرش از عکاسمان می خواهد تا به یاری آقای بهرام برود و او را از تختش بلند کند و به سالن پذیرایی راهنمایی کند.

چهره او همانند صدایش دوست داشتنی و جذاب است. زمانی که ما را می بیند چشمانش از خشنودی برق می زند و مدام می گوید: زحمت کشیده اید، خیلی خشنود شدم. خودتان گُل هستید، برای چه گُل آورده اید؟

نفس نفس زنان می نشیند. وقتی از حال عمومی اش می پرسیم با لبخند مهربانی پاسخ می دهد: خدا را شکر بهتر هستم. این روزها فقط استراحت می کنم.

او سپس خاطرنشان می نماید: این دیدار خیلی برایم مهم و باارزش است.

پرویز بهرام - صدای ماندگار دوبله - که این روزها در بستر بیماری به سر می برد، ساکت و آرام نشسته و بیشتر مخاطب است تا گوینده؛ تمام فکر و ذکرش این است که پایش از پتوی آبی رنگ چهارخانه اش بیرون نیاید که مبادا سردش گردد.

او کم حرف می زند و بیشتر با نگاه مهربانش ما را همراهی می نماید. وقتی متوجه می گردد که خبرنگاران مدام به صورت تلفنی از حال او باخبر می شوند با خنده به همسرش می گوید: تیمسار، بگو هنوز زنده ام.

این دوبلور پیشکسوت که این روزها خیلی آرام شده است، همسرش را تیمسار صدا می زند و وقتی دلیلش را از او می پرسیم با خنده پاسخ می دهد: من گروه بان هستم، من به او درجه داده ام.

او با لبخند آرامی غم را از ما می گیرد و با چشمان مهربانش ما را به ادامه گفت وگو دلگرم می نماید.

ایران شاداب - همسر پرویز بهرام - سپس آرام می گوید: حدود دو - سه ماه است که بیشتر کارهایش را به فراموشی سپرده است.

او می گوید: وقتی بهرام تازه از بیمارستان مرخص شده بود اصلا غذا نمی خورد و افسرده شده بود. نازش را می کشیدم، قربان صدقه اش می رفتم و مدام به او می گفتم تو گُل پسر من هستی.

حواسمان به صحبت های همسر این دوبلور پیشکسوت است که بهرام با صدایی آرام می گوید: می گردد برگه هایتان را ببینم؟ وقتی سربرگ های خبرنگاران را می بیند، لبخند می زند و می گوید: ان شاءالله همواره پیروز باشید.

وقتی از این هنرمند پیشکسوت می پرسیم بهترین رُلی که طی این سال ها بیان نموده، چیست؟ با خشنودی می گوید: اتللو، جاده ابریشم و مسلمانان (گویا از سوال خوشش آمد).

او در عین حال ادامه می دهد: البته همه رُل هایم را دوست داشتم و برایم لذت بخش بوده اند؛ چراکه معتقدم رُلی که می گوییم مثل بچه هایمان می ماند و باید آن را دوست داشته باشیم.

وقتی به او می گوییم آقای بهرام صدایتان همچنان زیباست؛ سرش را پایین می اندازد و آرام می گوید: مرسی.

شاداب - همسر این هنرمند پیشکسوت - در بخشی از گفت وگویش با خبرنگار خبرنگاران به علاقه جوانان به صدای پرویز بهرام اشاره می نماید و می گوید: به یاد دارم 10 سال قبل سرباز جوانی حدود 10 صفحه نامه برای پرویز نوشت و از عشق و علاقه اش به صدای او گفت و تمام کارهای پرویز را هم در ذهن داشت.

بهرام در حین گفت وگو، مدام ما را به خوردن چای و شیرینی دعوت می نماید و تأکید می نماید که از خودتان پذیرایی کنید.

او درباره توصیه اش به جوانانی که در دوبله فعالیت دارند، تاکید می نماید: جوانان باید عاشق کارشان باشند، اگر عشق به کار را از دست بدهند، دوبله برایشان مرده است. داشتن صدا در وهله اول در هنر دوبله مهم است و حرف اول را می زند.

پرویز بهرام که اکنون 80 سال سن دارد درباره فعالیتش در عرصه هنر می گوید: یک قرن در تلویزیون کار کردم که در ادامه همسرش با خنده می گوید: پرویز عزیز یک قرن می گردد 100 سال؛ تو 80 سال سن داری (با خنده).

وقتی از او می پرسیم از دوبله های حال حاضر راضی است و چه احساسی به آنها دارد؟ این گونه پاسخ می دهد: اصلا از دوبله های الان راضی نیستم؛ چراکه نه به لحاظ کیفیت، نه به لحاظ صدا و نه به لحاظ فیلم های خوب جایگاهی ندارند. زمانی بود که دوبله ایران در جهان اول بود و دوران طلایی اش بود اما الان دیگر این طور نیست.

او سپس می گوید: بزرگترین مشکل دوبله مادی است.

بهرام در بخشی دیگر از صحبت هایش درباره علاقه اش به تئاتر می گوید: سال ها تئاتر کار کردم و از تئاتر به دوبله آمدم و هر دو هنر را دوست دارم؛ چراکه هنر دوبله و تئاتر هر دو به یکدیگر پیوند دارند اما قطعا در دوبله پیروز تر بودم.

وقتی از او می پرسیم این روزها در منزل بیشتر چه کار می نماید تا حوصله اش سر نرود؟ می گوید: گاهی فیلم می بینیم، بیشتر کتاب می خوانم و روزنامه مطالعه می کنم.

در ادامه از او می پرسیم آقای بهرام بیشتر چه روزنامه ای را ترجیح می دهید؟ بی درنگ می گوید: ایران و وقتی با او شوخی می کنیم و می گوییم چرا ایران؟ چون اسم همسرتان است؟ سرش را پایین می اندازد، می خندد و هیچ نمی گوید.

بهرام در پاسخ به اینکه بیشتر چه کتاب هایی مطالعه می نماید؟ خاطرنشان می نماید: بیشتر کتاب هایم مربوط به ادبیات، هنر و حقوق است که آنها را مطالعه می کنم.

وی در عین حال تاکید می نماید: حتما از کتابخانه ام عکس بگیرید. من کتابخانه ام را خیلی دوست دارم.

همسر این هنرمند پیشکسوت که ما را به سمت کتابخانه پرویز بهرام راهنمایی می نماید، درباره علاقه پرویز بهرام به کتاب و کتاب خوانی می گوید: آن قدر کتاب دارد که حدود سه الی چهار چمدان فقط در انباری خانه نگه داشته ایم به علاوه اینکه یک کتابخانه بزرگ هم دارد که داخل آن پر از کتاب های مختلف است.

وی خاطرنشان می نماید: بیشتر وقتش را به خواندن کتاب و روزنامه می گذراند و همواره روزنامه دستش است.

یک کتابخانه قدیمی چوبی قهوه ای رنگ که به شکل کمد است و داخل آن پر از کتاب های گوناگون ادبی، حقوقی و... چیده شده است.

همسرش می گوید: بهرام دستی هم در حقوق داشته و درس وکالت خوانده است. حتی الان هم وکالت را دوست دارد و کتاب های مربوط به حقوقش را رها نمی نماید.

این دوبلور قدیمی سپس از علاقه اش به شاعران قدیمی می گوید: اکثر شاعران برجسته کشور مثل اخوان، شاملو، فریدون مشیری و نصرت رحمانی از دوستان نزدیک من بودند.

بهرام در ادامه درباره فروغ فرخزاد و همکاری اش با او به خبرنگار خبرنگاران شرح می دهد: فروغ شاعره بزرگی بود. به نظرم بعد از پروین اعتصامی و سیمین بهبهانی، فروغ شاعر بزرگی می تواند باشد. حیف شد که فروغ زود رفت. با فروغ فرخزاد یک فیلم بازی کردیم اما به دلیل اینکه اواسط فیلم او تصادف کرد و فوت شد، فیلم نیمه کاره رها شد.

او همچنین معتقد است: شاعران حال حاضر بیشتر بزن دررویی کار می نمایند و به آن معنا شعر ندارند و بیشتر عنوان شاعر را به خود داده اند.

وقتی از او می پرسیم آقای بهرام درددل تان چیست؟ می گوید: درددلی ندارم و فقط تنها آرزویم سلامتی همسرم است؛ چراکه خیلی زحمت مرا به دوش می کشد و بارها به خاطر من با دیگران بحث نموده است.

در ادامه وقتی به او می گوییم آقای بهرام شما افتخار ایران هستید. آرام برای مان دست می زند و ما را تشویق می نماید و می گوید: ممنون.

پرویز بهرام یک دختر، یک پسر و دو نوه دارد. همسرش می گوید: او به فرزندانش خیلی عشق می ورزد و نوه هایش را بی نهایت دوست دارد. تنها پسرش که آرش نام دارد پیانو می زند و می خواهد آهنگسازی کند. از نگاه مهربانش معین است که چه عشقی به پسر 27 ساله اش می ورزد.

وقتی به او می گوییم چرا پسرتان را به دوبله نبردید؟ می گوید: سالها پیش او را به دوبله بردم اما وقتی دیدم علاقه ای ندارد اصراری برای ماندنش نداشتم.

عکسی بانشاط از پرویز بهرام در گوشه ای از خانه روی میز است که توجه مان را جلب می نماید و وقتی از خودش سوال می کنیم این عکس برای چه زمانی است؟ می گوید: این عکس برای مشهد است. خیلی این عکس را دوست دارم.

در بخشی دیگر از گفت وگو با پرویز بهرام، همسرش با گله از بعضی حرف های ناحق می گوید: برای چه می گویند به فلانی یاری می کنیم، مگر ما نیازمند هستیم که نیاز یه یاری داشته باشیم؟! تا زمانی که بزرگان هنر زنده هستند کسی خبر از حال شان نمی گیرد اما همین که سرشان را زمین می گذارند پشت سر هم برای شان یادبود می گیرند.

او تصریح می نماید: یک روز به یاد دارم چندین سال گذشته آقای بهرام را به مراسمی دعوت نموده بودند که در آن مراسم یک کارت هدیه 50 هزار تومانی به او داده بودند! که وقتی به خانه برگشت و من هدیه اش را دیدم، از او پرسیدم چرا گرفتی؟ حتی خودش هم آگاه نبود و اصلا متوجه نشده بود که داخل پاکت چیست؟ واقعا خجالت نمی کشند با پیشکسوتان این گونه برخورد می نمایند؟ من با 50 هزار تومان خرید روزانه ام را انجام می دهم. چه کسی آن ها را مجبور می نماید که کارت هدیه بدهند، خوب ندهند تا آبروی خودشان هم نرود.

ایران شاداب در عین حال ادامه می دهد: زمانی که پرویز در بیمارستان بستری بود به ما گفتند نگران هزینه های بیمارستان نباشید که من همان موقع به آن ها گفتم هزینه اصلا مهم نیست، بلکه سلامتی خودش برای مان از همه چیز مهمتر است.

و در آخر وقتی از پرویز بهرام می پرسیم کدام نقش تان را در دوبله بیشتر دوست دارید که ما همان صدا را روی گزارش کار کنیم؟ بی درنگ آغاز به خواندن رُلی می نماید که به گفته خودش در یک فیلم خوانده است.

هرگز مپرس این ناقوس مرگ کیست که به صدا درمی آید/ این ناقوس مرگ توست که به صدا درآمده است.

مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی نماید.

فایل آن را از اینجا دانلود کنید: audio/mp3

ساعت نزدیک هفت شب است که با پرویز بهرام و همسر مهربانش خداحافظی می کنیم و منزلشان را ترک می کنیم.

آنچه خواندید گزارش ملاقات دوساعته خبرنگار و عکاس خبرنگاران با پرویز بهرام - دوبلور مطرح کشورمان - بود که 17 آبان ماه سال 93 توسط فرزانه سبزعلی، خبرنگار وقت خبرنگاران اجرا شده بود.

مجله دور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

مهسان بلاگ: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای مهسان