به بیش فعالی بچه ها کم توجهی نکنید
به گزارش مجله سرگرمی، امروزه همه ما گاهی با افرادی برخورد می کنیم که بدون هیچ محرکی از کوره درمی فرایند، به هم پرخاش می نمایند، کارهایشان را نیمه کاره رها می نمایند و از این شاخه به شاخه دیگر می پرند، تحمل حرف کسی را ندارند و اکثرا بی قرارند.می دانید این بزرگسالان چه مسئله ای دارند؟ این گروه، بیش فعال اند و چون در کودکی مشکل شان را تشخیص نداده اند یا درمان نکرده اند، حالا با این مشکل و دردسر روبرو هستند. آنها نه خودشان از زندگی لذت می برند، نه خانواده شان. جالب اینکه مردم فکر می نمایند این حالت های آنها جزو خصوصیات رفتاری شان است و می گویند اخلاق فلانی این طور است!

به بیش فعالی بچه ها کم توجهی نکنید
نویسنده:دکتر سید وحید شریعت
امروزه همه ما گاهی با افرادی برخورد می کنیم که بدون هیچ محرکی از کوره درمی فرایند، به هم پرخاش می نمایند، کارهایشان را نیمه کاره رها می نمایند و از این شاخه به شاخه دیگر می پرند، تحمل حرف کسی را ندارند و اکثرا بی قرارند.
می دانید این عظیمسالان چه مسئله ای دارند؟ این گروه، بیش فعال اند و چون در کودکی مشکل شان را تشخیص نداده اند یا درمان نکرده اند، حالا با این مشکل و دردسر روبرو هستند. آنها نه خودشان از زندگی لذت می برند، نه خانواده شان. جالب اینکه مردم فکر می نمایند این حالت های آنها جزو خصوصیات رفتاری شان است و می گویند اخلاق فلانی این طور است! آنها نمی دانند که این رفتارهای خاص ناشی از بیماری بیش فعالی درمان نشده شان است. در قدیم، چون شرایط زندگی و سیستم خانواده ها متفاوت بوده، این بچه ها همین طور عظیم می شدند و در کنار بچه های هم سن و سال خانه این عدم مهارت ها و علایم بیماری ناشناخته می ماند. اگر هم مشکل تشخیص داده می شد، والدین حاضر به درمان و ارجاع بچه ها به روان پزشک نمی شدند و از اینکه فرزندشان انگ بیمار روانی بخورد، می ترسیدند اما امروز که تا حدی این مساله انگ زدایی شده است، باز هم مشکل دیگری با این خانواده ها داریم و آنها باز هم به این علت حاضر به پذیرش درمان نیستند. به محض اینکه به آنها درخصوص اهمیت درمان دارویی شرح می دهیم، گارد می گیرند و می گویند:
بچه ام به دارو معتاد می گردد و تا آخر عمر باید دارو بخورد! حاضریم همه رفتارهای غیرمعمول و آزاردهنده فرزندمان را تحمل کنیم!
گاهی هم از سایت های غیرمعتبر اینترنتی و افراد ناآگاه اطلاعاتی می گیرند و بی جهت از درمان دارویی، مضطرب و وحشت زده می شوند. از والدین می خواهم به هزینه ای که این عدم درمان برای خود آنها، بچه هایشان و حتی جامعه دارد، فکر نمایند. شما به اسم والدین چنین بچه هایی دایم در تنش هستید که آنها مایه خجالت تان در جمع می شوند، درس نمی خوانند و هزار و یک مشکل دیگر.
در مورد خود بچه به علت اینکه رفتارهایش همواره باعث تنبیه و نکوهش می شوند، کاهش اعتماد به نفس، تنها یکی از هزینه های عدم درمان است. برای جامعه هم وجود آدم هایی که مهارت های زندگی را ندارند و بار مالی ای (بیماران روان پزشکی به علت بازدهی پایین کار و غیبت های مکرر سربار جامعه اند) که بر جامعه دارند، بسیار هزینه بر است.
ما در طب به جز بیماری های عفونی یا مشکلاتی که با جراحی کاملا قابل برطرف هستند، هیچ بیماری ای را نداریم که مفهوم بهبود برایش صدق کند. تمام بیماری ها فقط تحت کنترل قرار می گیرند تا علایم آنها برطرف گردد. برای بسیاری از بیماری های جسمی هم تا مدت ها دارودرمانی می شوید و از برطرف علایم تان لذت هم می برید، پس چرا در مورد این قبیل بیماری ها رفتارتان فرق دارد؟ کمی درباره یادداشت امروز و واقعیت هایی که برایتان گفتیم، بیندیشید و اگر با چنین مسئله ای روبروید، به موقع اقدامی عاقلانه انجام دهید و خودتان و فرزندتان را نجات دهید.
منبع: www.salamat.com
/ج
منبع: راسخونkashia.ir: کاشیا | مجله گردشگری و مسافرتی
nfliri.ir: مجله نیلوفری | مجله خبری تحلیلی نیلوفری
bushehrherfa.ir: مجله بوشهری ها، وبلاگ بچه محل های بوشهر