بازی های رایانه ای اگر باعث پرخاشگری نشوند، مفیدند، بچه ها نسل جدید از شکست گریزانند - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، سمانه تعلیم دهنده امروز در نشست علمی اهمیت بازی در آموزش بچه ها که در سالن کنفرانس پردیس شهید هاشمی نژاد فرهنگیان مشهد برگزار گردید، اظهار کرد: بازی های رایانه ای مورد استفاده بچه ها اگر باعث افزایش پرخاشگری و خشونت در بین بچه ها نشوند، تاثیر مثبت نیز دارند.

وی ادامه داد: بازی همه زندگی کودک نیست، اما همه زندگی کودک بازی است. تمام بچه های که شما با آن ها سرو کار دارید در مقطع ابتدایی 6 تا 12 سال، همه زندگی آن ها با بازی ترکیب شده است. پس بهترین راه، استفاده از بازی هاست. با انجام بازی هایی مرتبط با مهارت های دیداری و شنیداری، شما می توانید مهارت های دانش آموزان را تقویت کنید که در نتیجه املای دانش آموزان نیز بهبود پیدا می نماید. با تقویت حافظه دیداری- شنیداری، دیکته بچه ها هم تقویت می گردد. بسیاری از بچه های که املای ضعیفی دارند در واقع ضعف آن ها در شناخت تفاوت کلمات است.

تعلیم دهنده اضافه نمود: به نظر آلفرد ادلر اگر قرار است به بچه ها چیزی آموزش دهیم، هیچوقت نباید فراموش کنیم بازی کردن با کودک وقت کشی نیست و ما می توانیم با استفاده از بازی کردن آموزش را راحت تر به پیش ببریم. گری لندرث هم معتقد است بازی برای بچه ها برابر با مکالمه های روزمره بزرگسالان است و آن ها به وسیله بازی کردن احساسات، هیجانات و... را به ما بیان و منتقل می نمایند. در نتیجه خیلی بهتر می گردد که معلمان از این شیوه در تدریس خود استفاده نمایند.

مدرس گروه روانشناسی پردیس شهید هاشمی نژاد فرهنگیان مشهد گفت: بازی به هر نوع فعالیت جسمی- ذهنی می گویند که به صورت گروهی یا فردی انجام و به وسیله آن گروهی از احتیاجها برآورده می گردد. کودک به وسیله این فعالیت ها احساسات خود را ابراز می نماید، خود را می یابد و جهان را درک می نماید. تجربیات کسب شده خود را توصیف و استعدادهای خود را شکوفا می نماید.

وی بیان نمود: بازی در کتاب های مختلف تعریف های متفاوت دارد. در روانشناسی، بازی غریزه ای برای رشد و نمو استعدادها و یا تمرینی مقدماتی برای اعمال آینده بچه ها است. عوامل کلی موثر در بازی جنس، سن، هوش و محیط هستند.

تعلیم دهنده در رابطه با تاثیر جنسیت بچه ها بر بازی گفت: بچه ها کلیشه ها و نقش های جنسی را نمایش می دهند. برای مثال بازی های پسربچه ها نسبتا هیجان و خشونت بیشتری دارد و بازی های دختربچه ها آرامش و عاطفه بیشتری در آن حکم فرماست.

مدرس گروه روانشناسی پردیس شهید هاشمی نژاد فرهنگیان مشهد اضافه نمود: تاثیر سن کودک بر انجام بازی در تمام زندگی همراه ما است. در دوره ای بازی ها نقش های متفاوت دارند. برای مثال در زیر 3 سال بچه ها، تفکر خود محور دارند و معمولا با وسایل خود به تنهایی بازی های ساده انجام می دهند. بچه ها 3 تا 6 سال بازی های نمادین تر انجام می دهند. هرچه سن کودک بیشتر می گردد بازی های آن ها جنبه فکری و ذهنی پیدا می نماید و کمتر از بازی های تحرکی استفاده می نمایند.

وی اظهار کرد: نقش هوش کودک بر انجام بازی بچه ها باهوش بالا و بچه ها کم هوش تمایل به بازی کردن فردی دارند و احساس می نمایند که دیگران هیچ وقت نمی توانند از آنها بهتر باشند و یا بالعکس به علت عدم اعتماد به نفس تصور می نمایند نمی توانند موقعیت بهتری نسبت به دیگران کسب نمایند. به همین دلیل به بازی فردی گرایش دارند. ولی بچه های که هوش متوسط دارند معمولا بازی های گروهی را به بازی های انفرادی ترجیح می دهند.

مدرس گروه روانشناسی پردیس شهید هاشمی نژاد فرهنگیان مشهد گفت: شرایط محیطی حاکم بر زندگی کودک مانند تفاوت بازی بچه ها شهری و روستایی است؛ برای نمونه بچه ها متولد شده در روستا محیط بازی بیشتر و آزادتری در اختیار دارند.

تعلیم دهنده ادامه داد: دو نظریه در رابطه با بازی داریم؛ یک نوع نظریه کلاسیک و مرتبط با روانشناسان قدیم است و نوع دیگر نظریه های جدید. در نظریه های قدیمی بیشتر نظریه تکامل را در نظر داشتند و احساس می کردند که بچه ها بیشتر به این دلیل بازی می نمایند که بازی ها به صورت ذاتی رشد و توانایی های کودک را تحت تاثیر قرار می دهند. تقویت توانایی ذهنی مانند افزایش هماهنگی میان دست و بدن، افزایش انرژی بدن، کسب آگاهی نسبت به توانمندی فکری و بدنی و تقویت حواس کودک است.

وی اضافه نمود: از جمله نتایج بازی و تاثیر آن بر رشد اجتماعی این است که کودک می تواند با محیط ارتباط برقرار کند. موجب ارتباط کودک با محیط می گردد و جهانی اجتماعی او را گسترش می دهد. از سن 4 سالگی بازی های بچه ها می توانند نظم بگیرند و این بازی ها موقعیتی را ایجاد می نمایند که نظم در زندگی و رفتار بچه ها به اجرا در بیاید. موجب شکوفایی استعدادهای نهفته می گردد، رقابت و شکست را به صورت واقعی تجربه می نمایند. قدرت ابراز وجود پیدا می نماید و از ترس، کمرویی و خجالت رها می گردد و همانند سازی با بزرگسالان را می آموزند.

بچه ها نسل جدید از شکست گریزانند

مدرس گروه روانشناسی پردیس شهید هاشمی نژاد مشهد گفت: بچه ها نسل جدید معمولا تک فرزند هستند و این بچه ها روحیه ای دارند که موجب علاقه این افراد به پیروزی و گریزان بودن آن ها از شکست شده است. طبق قوانین موجود در روانشناسی بازی باید کاری کنیم که بچه ها احساس شکست و ناکامی را تجربه نمایند تا این توهم را که همواره بهترین هستند، نداشته باشند و یاد بگیرند که چگونه با شکست روبرو شوند.

وی بیان نمود: از نظر رشد عاطفی بچه ها، احتیاج به رجحان جویی آن ها ارضا می گردد. تمایل ستیزه جویی، جنگ جویی در بازی ها کاهش پیدا می نماید. افزایش برون نگری بچه ها از جمله تاثیرات بازی است.تاثیر بازی بر رشد ذهنی کودک بسیار مفید است و به یادگیری بهتر زبان، تاثیر در رشد هوشی کودک و همچنین رفتارهای هوشمندانه کودک منجر می گردد. زمینه بهتری برای تفکر فراهم می آید. موقعیت استفاده از قوه تخیل در کودک به وجود می آید. نقش مربی در اینجا این است که تماشاگر بازی بچه ها، سازمان دهنده فضای بازی، ارزش گذاری نتایج بازی و... است.

مدرس گروه روانشناسی پردیس شهید هاشمی نژاد مشهد اظهار کرد: بازی های رایانه ای مورد استفاده بچه ها اگر باعث افزایش پرخاشگری و خشونت در بین بچه ها نگردد تاثیر مثبت نیز می توانند داشته باشند، مانند اینکه مهارت میان دست و چشم را افزایش می دهد.

bigkurosh.ir: مجله کوروش بزرگ، وبلاگ خبری، تاریخی و تحلیلی

faceraz.ir: فیس راز | گفتگو و همدلی راه حل رفع همه مشکلات