او که منجی است ... - مجله سرگرمی

در ورزش، رشته ای به نام نجات غریق وجود دارد که ماهیتش همچون شغل پرستاری نجات جان انسان ها است. وقتی به یک نجات غریق خبر می دهند که فردی در حال غرق شدن است، همه خود را فراموش می نماید و دل به آب می زند تا نجات دهنده جان یک انسان باشد.

در روزهایی که ویروس کرونا، مرز نمی شناسد و با تمام کوچکی اش، زندگی تمام انسان ها در هر شغل و طبقه ای را تحت الشعاع قرار داده و خانواده های زیادی را در غم از دست دادن عزیزان شان فرو برده است، کادر درمانی و پزشکی، زندگی شان را با زندگی بیماران کرونایی گره زده اند و روزهای زیادی است که شبانه روزی برای بهبود مبتلایان به کووید 19 کوشش می نمایند.

به گزارش خبرنگاران، در شهرستان خرمشهر استان خوزستان نیز یک ورزشکار و مربی نجات غریق، به نام نهال سادات اکبریان این بار با پوشیدن لباس سفید پرستاری، دل به دریا زده و در بخش آی سی یو بیمارستان ولی عصر خرمشهر، به فکر مراقبت از جان انسان ها و بیماران کرونایی است.

در ادامه گفت وگوی خبرنگاران با این پرستارِ ورزشکار را می خوانید.

از پرستاری تا علاقه مندی به نجات غریق

متولد سال 1361 هستم و زمانی که در مقطع دبیرستان تحصیل می کردم، خواهر کوچکترم در رشته شنا فعالیت داشت و من هم وقتی کار او را دیدم، به شنا علاقه مند شدم و بدون این که در کلاس های آموزشی شرکت کنم، این رشته و شنای قورباغه را یاد گرفتم. تصمیم گرفتم در این رشته بیشتر پیش بروم و شنای پروانه را هم یاد بگیرم.

در این میان نیز وقفه ای ایجاد شد و زمانی که به عنوان پرستار در بیمارستان مشغول به فعالیت بودم، تصمیم گرفتم، شنای پروانه را زیر نظر مربی آموزش ببینم که در همین زمان، فعالیت در رشته نجات غریق هم به من پیشنهاد شد. در کلاس های آموزشی شرکت کردم و با وجود این که در بیمارستان شیفت شب بودم اما صبح روز بعد، با علاقه بسیار در کلاس های نجات غریق شرکت می کردم و توانستم مدرک نجات غریق را دریافت کنم. در کل به ورزش علاقه مند هستم و پیش از این نیز در رشته های ایروبیک و بدمینتون فعالیت داشتم.

برای منجی بودن باید عاشق بود

نجات غریق برای من یک رشته هیجان انگیز است و واقعا نجات جان یک انسان و حیات بخشی مجدد به آن، حال یک ناجی را بسیار خوب می نماید. من به نجات غریق به عنوان یک شغل نگاه نمی کنم و علاقه شخصی ام هست و منتظرم با بهبود شرایط و بازگشایی مجدد استخرها، بیشتر به این رشته بپردازم. به نظرم برای این که منجی باشی باید در ابتدا عاشق بود و منجی غریق بودن، یک کار دلی و عاشقانه است.

آی سی یو و تمام سختی هایش...

من 9 سال است که در بخش آی سی یو کار می کنم و در مجموع با کمبود نیرو و شیفت های سنگین روبرو ایم که البته این مسائل کشوری است و همه پرستاران با این مشکل روبرو اند. خیلی زمان استراحت نداریم و سختی کارمان بسیار است.

در مدت زمانی که با شیوع کرونا روبرو بوده ایم، به ویژه در تعطیلات عید نوروز نیز شیفت ها و ساعت کاری مان بیشتر شد. یک پرستار در واقع همه کاره یک بیمارستان است و باید حتی اگر از شیفت های زیاد هم خسته است، با تمام وجود و شادابی در محل خدمت خود حاضر گردد و از جان انسان ها مراقبت کند.

فکر کنید در همین ساعت های کاری زیاد، بعضی خانواده ها نیز شرایط ما را درک نمی نمایند. باور کنید پرستاران اصلا انسان های بداخلاقی نیستند و تنها احتیاج به درک شدن دارند. ما تنها به فکر این هستیم که وظیفه مان که مراقبت از انسان های بیمار است را به بهترین نحو ممکن انجام دهیم. ما در کارمان جدیت داریم که بعضی نام آن را بداخلاقی می گذارند.

روبرو با اولین مبتلا به کرونا

من در بیمارستان ولی عصر خرمشهر فعالیت دارم و بیماران کرونایی که تست شان مثبت باشد را به بیمارستان طالقانی آبادان منتقل می کنیم. مدتی پیش سی تی اسکن ریه یک آقای دیالیزی و دیابتی که اتفاقا همسایه خود ما هم بود، نشان از این داشت که به کرونا مبتلا شده است و این اولین روبرو من با یک فرد مبتلا به کرونا بود.

شاید در ابتدای امر وقتی متوجه می شویم که یک نفر مبتلا به کرونا است، همه بترسیم ولی ما پرستاران با رعایت نکات بهداشتی، مقابل این اتفاق مانند سایر حوادث، شکیبا و خونسردانه عمل می کنیم تا به بیمار نیز آرامش دهیم. در هر صورت این بیمار از بخش آی سی یو بیمارستان ولی عصر خرمشهر برای درمان به بیمارستان طالقانی آبادان انتقال پیدا کرد ولی متاسفانه فوت شد.

ترس از کرونا به خاطر مادر

راستش روزهای اول از این ویروس می ترسیدم زیرا مادرم به دیابت مبتلا است و من برای حفظ سلامتی او باید دو چندان از خودم مراقبت و حفاظت کنم تا خدای ننموده ناقل این ویروس نباشم. وقتی به خانه می روم، لباس هایم را پر از الکل می کنم و بعد هم آن ها را مقابل نور خورشید قرار می دهم تا انتقال دهنده این ویروس به خانواده نباشم. این شرایط واقعا خسته نماینده است ولی من مقاوم می مانم.

پشیمان نیستم

واقعا پرستاران در این روزها خستگی ناپذیر و با از خود گذشتگی کار می نمایند. ما کارمان را دوست داریم و خود من تا به امروز خسته نشدم. البته کمبود وسایل حفاظتی در روحیه مان تاثیر می گذارد ولی سختی ها و کمبودها هیچ وقت باعث نشده که از انتخاب شغل پرستاری پشیمان شوم و همچنان مصمم ادامه می دهم. روزی که پرستاری را انتخاب کردم، واقعا چیزی از سختی های این شغل نمی دانستم.

خاطره شیرین از کار در آی سی یو

مدتی پیش یک پسر جوان مبتلا به دیابت، به دلیل بالا رفتن میزان قند خون اش به کما رفته بود و در آی سی یو تحت مراقبت بود. زمانی که خدا را شکر هوشیاری را به دست آورد و متوجه رسیدگی های ما شده بود، چند روز پس از ترخیص، برای تشکر از من به بیمارستان آمد. این چنین اتفاقاتی واقعا آدم را راضی می نماید. واقعا بهبود بیماران وقتی دوباره با حال خوب برای قدردانی پیش ما می آیند، حس فوق العاده خوبی است و خستگی را از تن مان در می آورد.

دغدغه این روزهای پرستاران

کمبود وسایل حفاظتی باتوجه به این که درگیر کرونا هستیم و کمبود نیرو که البته همیشگی است و این روزها نیز بیشتر حس می گردد، دغدغه ما پرستاران است. البته خدا توانایی دو چندانی به پرستاران عطا نموده است. ما پرستاران هم مثل نیروی انتظامی هستیم که باید در هر شرایطی در محل کارمان حاضر شویم. پرستاران همواره در صحنه هستند و به نظرم دستمزدشان بر اساس کاری که انجام می دهند، نیست. امیدوارم معوقات حقوق ما پرستاران نیز هر چه زودتر پرداخت گردد.

با کرونا، قوی تر هم شده ام

ما پرستاران برای این که در روبرو با بیمار بد حال، خودمان را نبازیم، همواره باید قوی باشیم و این روزها که ویروس کرونا به جان آدم ها افتاده است، من و دیگر پرستاران، قوی تر هم شده ایم تا به یاری خودِ مردم، این ویروس را شکست دهیم. خدا را شکر روحیه قوی دارم و تمام کوششم این بوده که به مردم و اطرافیانم روحیه و انگیزه بدهم. الان هم توکلم به خدا است و ان شاءالله که شرایط بهبود پیدا کند.

مثبت شدن تست همکاران

متاسفانه تست کرونای چند همکارم در بخش رادیولوژی بیمارستان مثبت شد زیرا افرادی که در این بخش کار می نمایند و با افراد مختلف از جمله کرونایی در ارتباط هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این ویروس هستند. خوشبختانه حال همکارانم خوب است و اکنون در قرنطینه خانگی به سر می برند. امیدوارم هر چه سریع تر سلامتی کامل را به دست آورند. اکنون همگی بیشتر مراقبت می کنیم و حواس مان هست.

با کرونا، مردم قدر هم را بیشتر دانستند

در روزهایی که این ویروس جهان را تحت تاثیر قرار داده است، خیلی ها به خودشان آمدند که جهان ارزش ندارد و باید با هم خوب باشیم. خود من یک فرد اجتماعی ام و همواره می گویم جهان دو روز است و باید همواره مهربان بود. به نظرم کرونا باعث شده که این روزها مردم بیشتر قدر هم را بدانند و مهربانی شان دو چندان گردد و تلخی ها را فراموش نمایند.

شباهت نجات غریق و پرستاری

یک ناجی غریق و یک پرستار، با جان انسان ها در ارتباط هستند و هر دو کوشش می نمایند تا از جان انسان ها با از خودگذشتگی، مراقبت نمایند. حس شیرینی در هر دو رشته پرستاری و نجات غریق وجود دارد که البته قابل وصف هم نیست.

کرونا ممنونم

کرونا یک ویروس کوچک و ترسناک است ولی من از این ویروس تشکر می کنم که باعث شد جهان را به صورت دیگری ببینیم. بعضی آدم ها فکر می نمایند که خیلی عظیم هستند و می توانند کن فیکون نمایند ولی این ویروس کوچک، بلاهایی سرمان آورد که یادمان باشد باید انسان های خوب تری باشیم و از کنار هم بودن لذت ببریم. در این روزها کنار هم بودن ها برای مان مثل ستاره سهیل شده است. البته جنبه منفی این ویروس هم، تلفاتی است که دارد که بسیار ناراحت نماینده است.

آی سی یو با نام باند پرواز

خیلی ها از نام آی سی یو هراس دارند و البته ما به آن باند پرواز می گوییم ولی باوجود ترسی که مردم از این بخش دارند، ما پرستاران نمی ترسیم و مردم مطمئن باشند با تمام وجود برای بهبود بیماران کوشش می کنیم.

حرف پایانی

در این چند ماهی که با شیوع ویروس کرونا روبرو بوده ایم، مردم واقعا کنار ما پرستاران بوده اند و از هر طریقی که توانسته اند، به ما دلگرمی داده اند و ما سپاسگزار محبت آن ها هستیم. از آن ها می خواهم که واقعا نکات بهداشتی را رعایت نمایند تا زحمت همکارانم دو چندان نگردد و آمار مبتلایان کاهش و آمار بهبودیافتگان افزایش پیدا کند.

dorezamin.ir: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله گردشگری

namasho.com: نماشو: آگهی رایگان، رپورتاژ خبری، طراحی سایت، سئو و بهینه سازی وبسایت