47 تک بیتی عارفانه ناب از شعرای مشهور ایرانی - مجله سرگرمی

در این مطلب قصد داریم گزیده ای از بهترین تک بیتی های عارفانه در اشعار فارسی را برایتان باز گو کنیم.

گلچین تک بیتی عارفانه

تا خدا بنده نواز است به خلقش چه نیاز؟

می کشم ناز یکی تا به همه ناز کنم …!

قیصر امین پور

دل به دریا زده ای پهنه سراب است نرو، برف و کولاک زده راه خراب است نرو…!

گر خدا داری ز غم آزاد شو

از خیال بیش و کم آزاد شو

اقبال لاهوری

رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند

بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت…

سعدی

این نمکدان خدا جنس عجیبی دارد

هر چقدر می شکنیم باز نمک ها دارد …

علی شهابی

بندگان در بند خویش اند از کسی کمک مخواه

از خدا باید بخواهی تا من اویت کند

علیرضا بدیع

ره عقل جز پیچ بر پیچ نیست

بر عارفان جز خدا هیچ نیست

سعدی

ای زاهد ظاهربین از قرب چه می پرسی

او در من و من در وی چون بو به گلاب اندر

نصیرالدین اودهی

من شعر نمی گویم این درد دلم با توست…

الهی

ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره

و ما همه هیچ کاره ایم و تنها تو کاره

ما به دنبال خدا، گم کردگان خویشتن

در گذار عمر سرگرم چه بودیم؟ ما و من !!

آصف

برگ درختان سبز پیش خداوند هوش

هر ورقش دفتری است معرفت کردگار

سعدی

خداوندا حضوری بخش ما را

اجابت کن به فضلت این دعا را

شیخ محمود شبستری

خدا باشد به نزد اهل بینش

نگهدار نظام آفرینش

هراز گمشده را در نماز می یابی

چرا به فکر خود ای بی خبر نمی افتی؟

صائب تبریزی

بیشتر بدانید: بهترین اشعار صائب تبریزی

بر مقام عقل باید پیر گشتن طفل را در مقام عشق بینی پیر را برنا شدن

حضور خاطر اگر در نماز معتبر است

امید ما به نماز ننموده بیشتر است

صائب تبریزی

به یک قلم بنویس ای فرشته دوزخیم

ز حد فزونست گنه، حاجت مکابره نیست

خواجوی شیرازی

گر جام خالیت بدهد پیر می فروش

بستان و دم مزن که تهی از اشاره نیست

خروشی تبریزی

در گنه کز جانب ما بود تقصیری نبود

چون در آمرزش که کار اوست، کوتاهی می رود؟

خصالی هروی

ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است

بردار ز رخ پرده که مشتاق لقائیم

مولوی

دریاب اگر اهل دلی، پیشتر از صبح

چون غنچه نشکفته نسیم سحری را

صائب تبریزی

با عزم خویش هیچ یک این ره نمی رویم

کشتی، مبرهن است که محتاج ناخداست

پروین

پاکیزه دلانی که دمی عشق ندادند به یغما فتاح به سخا و کرم و فضل و عطایند، کجایند

هر کسی را سر چیزی و تمنای کسی است

ما به غیر از تو نداریم تمنای دگر

سعدی

آسایش تن، غافلم از یاد خدا کرد

همواری این راه مرا سر به هوا کرد

صائب تبریزی

حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عشق است

کس آن آستان بوسد که جان در آستین دارد

حافظ

چون بر زبان حدیث خدا ترسی آوریم؟

ترک قدح ز بیم عسس نموده ایم ما

صائب تبریزی

یا رب از عرفان مرا پیمانه ای سرشار ده

چشم بینا، جان مطلع و دلی بیدار ده

صائب تبریزی

غمگین نیم که خلق شمارند بد مرا

نزدیک می نماید به خدا، دست رد مرا

صائب تبریزی

از صبح پردوه سوز، خدایا نگاه دار

این رازها که ما به دل شب سپرده ایم

صائب تبریزی

ای چرخ ز گردش تو راضی نیم آزاد کنم که لایق بند نیم

طعنه بر ما مزن ای دوست که خود معترفیم

دف زنان بر سر بازار به رسوایی خویش

پای سروی، جویباری زاری از حد برده بود

های های گریه در پای توام، آمد به یاد

رهی معیری

شکیبا باش که اعجاز صبر، هم یعقوب

به وصل یار رسانید هم زلیخا را

یک شبی گیسوی مشکین تو دیدم در خواب

خواب آن یک شبه، یک عمر پریشانم کرد

شوریده شیرازی

خوش لذّتی است با دل شیدا گریستن

در گوشه ای نشستن و تنها گریستن

زمانی سیستانی

ربوده مهری چو ذره تابم، ز آفتابی در اضطرابم

که گر فروغش به کوه افتد، ز بیقراری در آید از پا

مشتاق اصفهانی

گر ما خطا کنیم، عطای تو بی حد است

نومیدی از عطای تو، حد خطای ماست …

خواجوی کرمانی

گر به همه عمر خویش با تو بر آرم دمی

حاصل عمر آن دم است، باقی ایام رفت …

سعدی

بنمود رخ زیبا، گشتیم همه شیدا

چون هیچ نماند از ما، آمد برِ ما بنشست

عراقی

هرگز وجود حاضر غایب شنیده ای؟ من در میان جمع و دلم جای دیگر است…

چون گل چیده که در آب نگه می دارند

عکس رخسار تو در دیده پر نم دارم

کسی نمانده دگر تا به تیغ ِ ناز کُشی

مگر که زنده کنی مرده را و باز کُشی

همه آبادنشینان ز خرابی ترسند

من خرابت شدم و دم به دم آبادترم

چیست از این خوب تر در همه آفاق، کار

دوست به نزدیک دوست، یار به نزدیک یار

ابوسعید ابولخیر

آفاق را شده ام، مهر بُتان ورزیده ام

بسیار خوبان دیده ام، امّا تو چیز دیگری

امیر خسرو دهلوی

ربوده مهری چو ذره تابم٬ ز آفتابی در اضطرابم

که گر فروغش به کوه افتد٬ ز بیقراری در آید از پا

مشتاق اصفهانی

جام دنیا نماست ضمیر منیر دوست

اظهار نیاز خود آنجا چه حاجت است؟

حافظ

آن را که به زلف تو دل آویخته باشد

گر ملک دنیاش رود از دست٬ غمی نیست

غمام همدانی

حدیث عشق نگردد کهن که سال به سال

بهار حسن تو گـل های تازه تر دارد…….

صادق سرمد

خوشا بر حال مهمانی که با بسکمک نعمت

دلش با نعمت ملاقات صاحبخانه می سازد…

هادی رنجی

همه دلباخته بودیم و هراسان که غمت

همه را پشت سر انداخت٬ مرا بالا برد..

علّامه طباطبایی (ره)

سخن آخر

در انتها امیدواریم از خواندن اشعار تک بیتی عارفانه نهایت لذت را برده باشید. اگر به شعرهای عرفانی علاقه دارید، ما پیشنهاد می کنیم حتما به مطلب بهترین اشعار عطار نیشابوری؛ عارفانه ها و عاشقانه های عطار نیز در انگیزه سری بزنید.

همچنین اگر شما نیز تک بیتی زیبایی درباره عرفان و خدا شناسی سراغ دارید، در پایین همین صفحه برای ما بنویسید. منتظر خواندن نظرات شما عزیزان هستیم!

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

منبع: مجله انگیزه