کیانیان : مهم است که هنوز زنده ایم - مجله سرگرمی

کیانیان که امروز یعنی در آخرین روز دی ماه 78 ساله می شود، در تبادل نظر با خبرنگاران از تجربه شگفت انگیز سالروز تولد در آخرین سالِ قرن می گوید و از فعالیت های بی شماری که برای انجام دادن شان، وقت کم می آورد.

او معتقد است ما انسان هایی استثنایی هستیم که در چنین موقعیتی قرار گرفته ایم و این را به فال نیک می گیرد.

این هنرمند باسابقه اضافه می نماید: با وجود تمام مسائل و مسائلی که همیشه بوده و هست، مهم این است که ما هنوز زنده ایم و امید داریم که سده تازه ای را می بینیم.

و وقتی از نگاه مثبت او به وجد می آییم، شرح می دهد: همین که حال یکدیگر را می پرسیم و یا تولد همدیگر را تبریک می گوییم، همه اینها قشنگ و شوق انگیز است چون مسائل همیشه بوده و این طور نیست که ویژه دوره ما باشد ولی مهم این است که ما چگونه می توانیم از این حوادث دهشتناک داخلی و خارجی رهایی یابیم . مهم این است که اجازه ندهیم مسائل، ما را آنچنان در خود غرق نمایند که حتی خودمان را فراموش کنیم.

کیانیان خاطرنشان می نماید: همین احوالپرسی ساده اگر بین همه ما دوباره رواج پیدا کند، همین که آرزومند خنده دیگران باشیم، این حال خوب باز هم ایجاد خواهد شد.

او که در هفتمین دهه زندگی خود همچنان پرکار و پویاست، درباره تازه ترین فعالیت هایش می گوید: کارهای پژوهشی ام همچنان ادامه دارد و یکسری فعالیت های تازه هم دارم که ویژه دوران کروناست. باور کنید وقت کم می آورم و دوست داشتم زمان بخرم!

کیانیان هم مانند تمام کسانی که در حوزه کودک و نوجوان فعالیت نموده اند، همچنان دلش با این گروه سنی است و همه فعالیت هایش هم در رابطه با آنان است.

او که ریاست افتخاری جشنواره نمایش دست ها لوگ را بر عهده دارد، در ادامه شرحاتی درباره این جشنواره ارایه می دهد و می گوید: این جشنواره در خراسان شمالی و در شهر بجنورد برگزار می شود. در واقع اداره ارشاد استان، کانون پرورش فکری و یک موسسه خصوصی دست به دست هم دادند تا این جشنواره را برگزار نمایند. این جشنواره اما با تمام جشنواره های دیگری که برای گروه سنی کودک و نوجوان برگزار شده، تفاوتی چشمگیر دارد چراکه برای اولین بار خود بچه ها هستند که آثار جشنواره را اجرا می نمایند. به این معنا که شرکت نمایندگان این جشنواره، بچه ها و نوجوانانی از شهرهای مختلف هستند؛ اتفاقی که در ایران ما اگر بی سابقه نباشد ولی قطعا کم سابقه است.

کیانیان ادامه می دهد: فعالیت های زیادی برای بچه ها اجرا شده است، جشنواره های متفاوتی برای این گروه سنی برگزار شده ولی اولین بار است که بچه های چهار پنج ساله تا یازده دوازده ساله در یک جشنواره شرکت می نمایند. آنها برای حضور در این جشنواره نمایش هایی را خلق می نمایند و از کارهایشان فیلم می گیرند و می فرستند. این حرکتی تازه است که پیش از کرونا نداشته ایم. و این از اثرات مثبت کروناست که هنرمندان و مردم آن را خلق نموده اند. این ویروس مرموز محدودیت های زیادی برای ما ایجاد نموده ولی همیشه انسان ها به یاری خلاقیت هایشان، با محدودیت ها مبازره می نمایند. مثلا پیش از کرونا، لایو اینستاگرام تا این اندازه مرسوم نبود در صورتی که یک امکان خوب است برای برقراری ارتباط در نقاط دور و نزدیک.

این پژوهشگر حوزه کودک و نوجوان به سرعت به همین گروه سنی بازمی شود و ادامه می دهد: از بحث مان دور نشویم. تمام نهادهای دولتی و خصوصی که در زمینه کودک و نوجان فعال هستند، باید توجیه شوند که لازم است این گروه سنی هم برای خودش آثاری خلق کند، داستان بنویسد، نمایش اجرا کند، موسیقی بنوازد و ... البته حالا هم فعالیت هایی به شکل موردی و پراکنده انجام می شود ولی چون خیلی محدود است و معمولا هم بازتاب بیرونی ندارد، گسترش پیدا نمی نماید.

کیانیان با تاکید بر اینکه آگاهی عمومی در این زمینه بسیار لازم است، اضافه می نماید: این روزها بچه ها شرایط دشواری را می گذارنند و خانواده ها هم خیلی تحت فشار هستند. علاوه بر امور همیشگی زندگی، همین مساله آموزش آنلاین خیلی به آنان فشار می آورد. ما هم باید باری از دوش آنان برداریم نه اینکه وظیفه تازه ای برایشان بتراشیم. بنابراین بهتر است در این موقعیت خیلی به آنان پیشنهادات رنگارنگ ندهیم.

او یادآوری می نماید: اوایلِ همه گیریِ کرونا به خانواده ها گفته می شد در خانه با بچه ها خود تئاتر اجرا نمایند. این کارها خیلی خوب است ولی پدر و مادرها بدجوری خسته شده اند و نمی توان از آنان چنین انتظاراتی داشت ولی می توان کارهای دیگری برای بچه ها انجام داد، مانند شرکت در این جشنواره که بچه ها را به درست کردن یک نمایش تشویق می نماید. به این شیوه نه تنها آنان سرگرم می شوند بلکه اتکاء به نفس پیدا می نمایند و خلاقیت شان رشد می نماید.

این هنرمند باسابقه با همه مثبت اندیشی اش از مسائلی سخن می گوید که همیشه در این زمینه وجود داشته و شرح می دهد: اولین مساله، آگاهی درباره ضرورت تئاتر با بچه ها است. تا زمانی که این آگاهی به وجود نیاید، کسی دنبال این موضوع را نمی گیرد.

کیانیان یادآوری می نماید: دانشمندان و هنرمندان همیشه حرکت رو به جلو دارند. آنان به پیشگیری معتقدند چراکه به این آگاهی رسیده اند که خیلی از مسائل، قابل پیشگیری است و در تاریخ نمونه های خوب آن وجود دارد ولی سنت نادرستی در میان نهادهای ما نهادینه شده و آن هم اعتقاد به درمان است و نه پیشگیری.

او با ابراز تاسف از اینکه هنوز آگاهی عمومی درباره فواید کار فرهنگی برای بچه ها و نوجوان ایجاد نشده، خاطرنشان می نماید: وقتی شمارگان کتاب در کشور ما به رقم غم انگیز 200 نسخه رسیده، آگاهی چگونه شکل بگیرد. پس طبیعی است که درگیر این مسائل بشویم چون به منبع آگاهی توجهی نداریم.

با این حال داود کیانیان ترجیح می دهد تلخی نکند و در روز تولدش آرزو می نماید که آرزوی همه مردم جامه عمل بپوشد.

banima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما