کابوس ها درباره سلامت ما چه می گویند؟ - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، کابوس ها به عنوان توالی های رویا طبقه بندی می شوند که به نظر واقعی می آیند و اغلب فرد را بیدار می نمایند و تجربه هایی پیچده هستند.

اگرچه ترس، احساس غالب در طول کابوس دیدن است اما یک مطالعه در سال 2014 میلادی نشان داد که احساساتی چون غم، خشم، سردرگمی، انزجار، سرخوردگی یا گناه نیز در کابوس ها رایج است.

این مطالعه با آنالیز 351 کابوس بزرگسالان آشکار نموده که بیشترین موضوع گزارش شده در کابوس ها، پرخاشگری فیزیکی به دنبال تعقیب و گریز و در حضور یک نیروی شریرانه بوده است.

اما اگر کابوس ها به طور مکرر به سراغتان می آیند، این می تواند نشانه ای از نوعی مشکل و اختلال در سلامتی شما باشد. برآورد شده است که 2 تا 8 درصد از بزرگسالان به دلیل تاثیر کابوس ها بر الگوی خوابشان، قادر به استراحت کردن نیستند.

کابوس ها به طور خاص می توانند شاخصی از مسائل سلامت روان مانند اضطراب، اختلال، استرس پس از سانحه و افسردگی باشند.

همچنین در پدیده ای که اختلال رفتاری حرکت تند چشم در خواب (REM) نامیده می گردد، فرد با فریاد، حرکت به اطراف و بیرون پریدن از تخت خواب به رویاهای پرخاشگرانه واکنش نشان می دهد و می تواند حاکی از بیماری های عصبی مانند پارکینسون باشد. اما برخی نظریه ها ثابت می نمایند که کابوس ها می توانند راهی برای مغز باشند تا با خاطرات ناخوشایند مقابله نموده و آنها را پردازش نمایند.

به گفته یک استاد دانشگاه آنچه که اکنون در مورد رویاها و کابوس ها در دسترس است فراتر از آن چه که فروید و دیگر روانکاوان شرح داده اند نیست. فروید برای تفسیر رویاهای خود که نشان می دهد رویاها نمایشی از خواسته های ما هستند که به طرزی عجیب و غریب پخش می شوند، مشهور است.

یک نظریه این است که رویاها، تمرینات حل مسئله هستند. تحت این چارچوب به طور کلی کابوس دیدن بخشی از روند کوشش برای مقابله با مسائل عاطفی است.

در طول کابوس، عواطف و مسائلی که در طول روز با آنها روبه رو می شویم به کاراکترها و سناریوهایی تبدیل می شوند که به ما یاری می نمایند آنها را برای سلامت روانی خود بهتر درک و مدیریت کنیم.

به طور کلی کابوس ها در صورتی که فردی دچار مسائل طولانی مدت خواب مانند بی خوابی یا درد شده باشد، رخ می دهند.

کابوس ها درباره سلامت ما چه می گویند؟

یک مربی علمی خواب می گوید: افراد به طور میانگین دست کم هفته ای یک کابوس می بینند. اما این که آن را به یاد می آورند یا نه داستان دیگری است. در صورتی که فردی به طور مکرر کابوس ببیند دیگر طبیعی نیست و باید درمان گردد.

همچنین به گفته یک استاد بهداشت روانی، کابوس ها یک نشانه درونی از اختلال استرس پس از آسیب روانی (PTSD) بوده و احتمالا به دلیل آن است که دشواری رویدادهای آسیب زا به ناتوانی افراد در پردازش آنها بستگی دارد. پس آنچه که اتفاق می افتد این است که ذهن افراد ناخودآگاه کوشش می نماید تا با آنها بازی نموده و معنی آنها را بیابد.

این در بخش ناخودآگاه مغز اتفاق می افتد که در هنگام خواب به جلوی ذهن می آید و شامل مواردی از رویدادهای آسیب زاست که ممکن است به شکل کابوس ظاهر شوند.

البته تمامی کابوس ها نشانه مشکل سلامت روان نیستند. افراد باید علاوه بر کابوس ها به سایر علائم نیز توجه نمایند که در کنار هم حاکی از یک مشکل خاص سلامت روان هستند.

همچنین در مطالعات رابطه دیگر مسائل مربوط به سلامت روان مانند اختلال دو قطبی و اسکیزوفرنی با کابوس ها مکرر یافت شده است.

نظارت بر مرحله حرکت تند چشم در خواب (REM)

چهار مرحله در خواب وجود دارد که سه مرحله اول با حرکت آهسته چشم ها شناخته شده و مرحله نهایی به حرکت تند چشم یا REM می رسد.

رویاها در مرحله REM که عضلات اسکلتی تقریبا فلج می شوند، اتفاق می افتند.

آنالیز طولانی مدت روی افراد مبتلا به اختلاب رفتاری خواب REM بیشترین بیماری های پیشرفته مانند پارکینسون، زوال عقل با اجسام لویی (نوع از زوال عقل) یا آتروفی سیستم چندگانه را نشان داد.

یک مطالعه دیگر نشان داد 80 درصد از بیماران مبتلا به اختلالات رفتاری خواب به این بیماری ها مبتلا شده اند. این مطالعه نشان می دهد که افراد مبتلا به این اختلال در نقاطی از مغز که مرحله REM خواب را کنترل می نماید دچار انحطاط شده اند. این اختلال به طور بالقوه ناشی از مکانیسم های مشابهی است که زمینه بیماری های عصبی هستند.

مرحله REM خواب به شدت به سلامت عاطفی نیز گره خورده است. آن چنان که با توجه به سرعت رخ دادن این مرحله می توانید در مورد این که فرد طی چند هفته اخیر دچار افسردگی شده یا خیر، نظر بدهید.

یک چرخه خواب معمولی 100 دقیقه است و مرحله REM بین دقیقه های 90 تا 100 رخ می دهد. در صورتی که این مرحله زودتر و در دقیقه های 40 ، 50 یا 60 آغاز گردد نشان دهنده این است که فرد احتمالا طی چند هفته اخیر دچار افسردگی شده است.

محققان این گونه باور دارند که اگر مرحله REM زودتر از موعد در مغز آغاز گردد، مغز فرصت کافی برای ساماندهی خاطرات و تشخیص این که کدام یک مورد نیازند، ندارد و بنابراین همه این ها باعث آشفتگی می گردد.

اما به گفته محققانِ خواب، شیوه زندگی نیز نقش مهمی در آنچه که شما در رویا می بیند، دارد.

پیامدهای تغییر در سبک زندگی

در صورتی که شما آغاز به دیدن مکرر کابوس ها کنید اولین چیزی که پزشکتان از شما می پرسد در این مورد است که آیا شیوه زندگی شما تغییر نموده است؟ مواردی همچون داروهای جدید، تغییرات در رژیم غذایی، استرس یا تروما می توانند موجب بروز رویاهای ناخوشایند شوند. هر تغییری در بدن شما مانند قطع برخی غذاهای خاص نیز احتمال تغییر در الگوی خواب را به دنبال دارد.

کابوس ها هم چنین در افراد مبتلا به دردهای مزمن رایج است. احتمالا به این دلیل که بیشتر در طول خواب بیدار می شوند و بنابراین کابوس های بیشتری را به خاطر دارند.

همچنین مسائل تنفسی مانند آپنه خواب (وقفه تنفسی حین خواب) یا آسم با کابوس ها مرتبط هستند.

به گزارش سی ان ان، متخصصان می گویند اساسا هر تغییری در شما که بدن و مغزتان به آن عادت ننموده به هنگام خواب در قالب رویاها و کابوس ها پدیدار می شوند.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا