چشمه های آب گرم کراوس در ناهانی: سفری به قلب زمین، تاریخ و حیات وحش کانادا - مجله سرگرمی

اگر علاقمند به سفر با بهترین تور کانادا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم تور کانادا از تورنتو، مونترال و آبشار نیاگارا دیدن کنید و بهترین تجربه سفر را داشته باشید.

موقعیت و دسترسی: سفری به دنیایی دورافتاده و حفاظت‌شده

چشمه‌های آب گرم کراوس در امتداد سواحل رودخانه «ساوث ناهانی» (South Nahanni River) در قلمروهای شمال غربی کانادا واقع شده‌اند . این منطقه به قدری دورافتاده است که هیچ جاده‌ای به آن منتهی نمی‌شود و دسترسی به آن تنها از طریق آب یا هوا امکان‌پذیر است، امری که بر بکر بودن و جذابیت آن می‌افزاید .

• سفر هوایی: رایج‌ترین روش دسترسی، استفاده از هواپیماهای آب‌نشین (Floatplane) است که از شهر «فورت سیمپسون» پرواز کرده و بازدیدکنندگان را به نقاط شروع سفر آبی مانند آبشار ویرجینیا یا دریاچه ربیت‌کتل می‌رسانند . این پرواز بخش قابل توجهی از هزینه کل سفر را تشکیل می‌دهد .
• سفر آبی: ماجراجویانی که قصد بازدید از این منطقه را دارند، معمولاً سفری چند هفته‌ای را با قایق‌های کانو یا رفتینگ در طول رودخانه ناهانی آغاز می‌کنند . این سفر خود به تنهایی تجربه‌ای بی‌نظیر از غوطه‌ور شدن در طبیعت وحشی، تماشای حیات وحش، آبشارها و دره‌های عمیق است .
• محدودیت و برنامه‌ریزی: گردشگری در ناهانی به دقت مدیریت می‌شود و سالانه به طور متوسط تنها حدود 920 نفر از این پارک بازدید می‌کنند . تمام بازدیدکنندگانی که قصد اقامت شبانه دارند باید سفر خود را از قبل رزرو کرده، قبل از ورود ثبت‌نام کنند و پس از خروج نیز وضعیت ایمن خود را اطلاع دهند .

راهنمای سفر با قایق در رودخانه ساوث ناهانی

سفر در این رودخانه به دلیل جریان‌های قوی، گرداب‌ها و تندآب‌های چالش‌برانگیز (تا کلاس III)، نیازمند مهارت‌های پیشرفته قایقرانی در آب‌های خروشان و تجربه کافی در بقا در طبیعت وحشی است . در غیر این صورت، استفاده از خدمات شرکت‌های راهنمای دارای مجوز الزامی است .

فرآیند گام به گام رزرو و اخذ مجوز (سفر مستقل):

1. برنامه‌ریزی و رزرو: ابتدا مسیر و مدت زمان سفر خود را مشخص کرده و فرم درخواست رزرو را از وب‌سایت پارکس کانادا تکمیل و ارسال کنید . به دلیل تقاضای بالا، رزرو از مدت‌ها قبل ضروری است .
2. پرداخت هزینه: برای قطعی کردن رزرو، باید هزینه «گشت‌وگذار در مناطق بکر شمالی» (Northern Backcountry Excursion Fee) را که مبلغ 231.50 دلار کانادا برای هر نفر است، پرداخت کنید .
3. ثبت‌نام و جلسه توجیهی: قبل از ورود به پارک، همه بازدیدکنندگان باید به صورت تلفنی یا حضوری در دفتر پارک در فورت سیمپسون ثبت‌نام کنند . این فرآیند به عنوان جلسه توجیهی الزامی عمل می‌کند و طی آن اطلاعات به‌روز در مورد شرایط رودخانه، ایمنی و مقررات ارائه می‌شود .
4. لغو ثبت‌نام (De-registration): پس از اتمام سفر، باید ظرف 24 ساعت خروج ایمن خود را به دفتر پارک اطلاع دهید . این کار برای اطمینان از سلامت شما و جلوگیری از عملیات جستجو و نجات غیرضروری، الزامی است .

هزینه‌ها و تجهیزات ایمنی:

• هزینه‌های معمول: علاوه بر هزینه مجوز پارک، هزینه پرواز با هواپیمای آب‌نشین بخش بزرگی از بودجه را تشکیل می‌دهد . تورهای هدایت‌شده بسته به مدت زمان و خدمات، می‌توانند بین 7,000 تا بیش از 12,000 دلار کانادا برای هر نفر هزینه داشته باشند .
• تجهیزات ایمنی الزامی (طبق قانون): برای هر کانو، یک جلیقه نجات تأییدشده برای هر نفر، یک طناب شناور به طول حداقل 15 متر، یک پاروی اضافه، و یک وسیله تخلیه آب (Bailing Device) الزامی است .
• تجهیزات اکیداً توصیه‌شده:
  • لباس وت‌سوت (Wetsuit): به دلیل دمای بسیار پایین آب (حدود 5 تا 10 درجه سانتی‌گراد)، برای جلوگیری از هیپوترمی حیاتی است .
  • روپوش اسپری (Spray Cover): برای جلوگیری از ورود آب به کانو در تندآب‌ها ضروری است .
  • کلاه ایمنی: برای عبور از بخش‌های آب خروشان الزامی است .
  • دستگاه ارتباط ماهواره‌ای: دستگاه‌هایی مانند InReach یا تلفن ماهواره‌ای برای تماس در مواقع اضطراری حیاتی هستند، زیرا هیچ پوشش تلفن همراهی وجود ندارد .

مسیر سفر آبی: از آبشار ویرجینیا تا چشمه‌های کراوس

دره‌ها از پایین‌دست به بالا شماره‌گذاری شده‌اند، بنابراین اولین دره‌ای که پس از آبشار با آن مواجه می‌شوید، «دره چهارم» است .

• نقاط شروع: محبوب‌ترین نقطه شروع، آبشار ویرجینیا (Náįlįcho) است که رودخانه با سقوطی به ارتفاع 96 متر (دو برابر آبشار نیاگارا) وارد دره‌ها می‌شود . یک مسیر پیاده‌روی 1.5 کیلومتری برای حمل بار و قایق در کنار آبشار وجود دارد . نقطه شروع دیگر برای سفرهای طولانی‌تر، دریاچه ربیت‌کتل است که شامل 118 کیلومتر قایقرانی آرام تا آبشار می‌شود .
• دره چهارم (Fourth Canyon): این دره که «دره نقاشی‌شده» (Painted Canyon) نیز نامیده می‌شود، دارای موج‌های بزرگ و تندآب‌هایی تا کلاس III است . تندآب فیگور اِیت (Figure 8 Rapid) که زمانی خطرناک بود، پس از یک سیل تغییر شکل داده و از شدت آن کاسته شده است .
• دره سوم (Third Canyon): دیواره‌های این دره تا 1200 متر ارتفاع دارند . نقطه عطف آن، «دروازه» (The Gate) است؛ یک شکاف باریک که صخره‌ای باشکوه به نام «پالپیت راک» (Pulpit Rock) در کنار آن قرار گرفته و یک مکان کمپ محبوب است .
• دره دوم و دره دِدمن (Deadmen Valley): پس از دره دوم که جریان آرام‌تری دارد، به دره دِدمن می‌رسید؛ منطقه‌ای وسیع و تاریخی که نامش با افسانه‌های جستجوگران طلا گره خورده است .
• دره اول (First Canyon): این دره عمیق‌ترین دره پارک است . چالش اصلی آن تندآب جُرج (George’s Riffle) با موج‌های قدرتمند کلاس III و پس از آن تندآب لافرتی (Lafferty’s Riffle) است .
• چشمه‌های آب گرم کراوس: حدود 3.5 کیلومتر پس از عبور از هیجان دره اول، به چشمه‌های آب گرم کراوس می‌رسید که فرصتی عالی برای استراحت و رهایی از خستگی سفر است .

چالش‌های پایانی: از "The Splits" تا خروج از پارک

• ناوبری در "The Splits": پس از چشمه‌های کراوس، رودخانه وارد منطقه‌ای به نام «The Splits» (انشعاب‌ها) می‌شود . در این بخش، شیب رودخانه کم شده و جریان آرام‌تر می‌شود، اما به شاخه‌ها و کانال‌های متعدد تقسیم می‌گردد . چالش اصلی در این قسمت، ناوبری در میان کانال‌های درهم‌تنیده و یافتن مسیر اصلی است تا از گیر افتادن در آب‌های کم‌عمق یا روی تپه‌های شنی و سنگریزه‌ای جلوگیری شود . انتخاب کانال اشتباه می‌تواند منجر به اتلاف زمان و انرژی زیادی شود .
• لجستیک پایان سفر در ناهانی بوت: نقطه پایان معمول سفر، جامعه کوچک ناهانی بوت (Nahanni Butte) در محل تلاقی رودخانه‌های ناهانی و لیارد است . از آنجا که این منطقه دسترسی جاده‌ای ندارد، قایقرانان باید خروج خود را از قبل هماهنگ کنند . گزینه‌ها عبارتند از:
  • قایق موتوری: ترتیب دادن یک قایق موتوری برای عبور از رودخانه لیارد و رسیدن به پارک منطقه‌ای Blackstone در کنار بزرگراه .
  • ادامه قایقرانی: پارو زدن یک یا دو روز اضافی (حدود 40 کیلومتر) در رودخانه لیارد تا پارک Blackstone .
  • شاتل جاده‌ای: از پارک Blackstone، یک شاتل جاده‌ای که از قبل هماهنگ شده، مسافران را به فورت سیمپسون بازمی‌گرداند .

اهمیت زمین‌شناسی: جایی که زمین نفس می‌کشد

چشمه‌های آب گرم پارک ملی ناهانی، نتیجه فرآیندهای زمین‌شناسی و تکتونیکی پیچیده‌ای هستند که میلیون‌ها سال به طول انجامیده‌اند .

منشأ گرما و مواد معدنی:

• کوهزایی و نفوذ ماگما: حدود 110 میلیون سال پیش، طی فرآیند کوهزایی لارامید که رشته‌کوه‌های مکنزی را شکل داد، توده‌های عظیمی از سنگ مذاب (ماگما) از گوشته زمین به سمت پوسته حرکت کردند . این توده‌های آذرین نفوذی که «باتولیت» (batholith) نامیده می‌شوند، بدون رسیدن به سطح، در عمق حدود 3 کیلومتری سرد و متبلور شدند و سنگ‌های گرانیتی رشته‌کوه «رگد» (Ragged Range) را به وجود آوردند .
• منبع حرارت: این باتولیت‌های گرانیتی، که هنوز گرمای باقی‌مانده از زمان شکل‌گیری خود را حفظ کرده‌اند، به عنوان یک منبع حرارتی عظیم عمل می‌کنند .
• گردش آب از طریق گسل‌ها: آب‌های سطحی از طریق شبکه‌ای از گسل‌های عمیق و نفوذپذیر که در نتیجه فشارهای تکتونیکی ایجاد شده‌اند، به اعماق 2 تا 5 کیلومتری زمین نفوذ می‌کنند . این آب در نزدیکی باتولیت‌های داغ گرم شده و به دلیل چگالی کمتر، دوباره از طریق همین گسل‌ها به سمت سطح صعود می‌کند . مطالعات نشان می‌دهد که مخازن زمین‌گرمایی باکیفیت به مناطق به شدت گسل‌خورده محدود می‌شوند، زیرا خود سنگ‌های منطقه تراوایی پایینی دارند و گسل‌ها نقش حیاتی در گردش آب ایفا می‌کنند .

تپه‌های توفا (Tufa Mounds):هنگامی که آب سرشار از مواد معدنی به سطح می‌رسد و با هوای سردتر تماس پیدا می‌کند، دی‌اکسید کربن از آن خارج شده و کربنات کلسیم رسوب می‌کند . این فرآیند در طول هزاران سال منجر به شکل‌گیری ساختارهای زمین‌شناسی منحصربه‌فردی به نام «تپه‌های توفا» شده است .

• تپه ربیت‌کتل (Rabbitkettle): بزرگترین تپه توفا در کانادا با قدمت حدود 10,000 سال در همین پارک قرار دارد . این تپه‌ها بسیار شکننده هستند و برای حفاظت از آن‌ها، دسترسی فقط از طریق تورهای راهنمادار توسط کارکنان پارک و با پای برهنه در مسیرهای مشخص امکان‌پذیر است .
• چشمه‌های کراوس: برخلاف ربیت‌کتل، در چشمه‌های کراوس به دلیل غلظت بالای سولفید هیدروژن (Hydrogen Sulfide) در آب، فرآیند تشکیل توفا رخ نمی‌دهد .

آب و ترکیبات آن:آب چشمه‌های کراوس دمایی دلپذیر در حدود 38 درجه سانتی‌گراد (100 درجه فارنهایت) دارد . این آب‌ها سرشار از مواد معدنی مانند کلرید، سدیم و سولفات هستند که به آن‌ها خواص درمانی برای تسکین دردهای عضلانی نسبت داده می‌شود . غلظت بالای سولفات باعث ایجاد بوی مشخص گوگرد، شبیه به تخم‌مرغ فاسد، در اطراف چشمه‌ها می‌شود .

تاریخ و فرهنگ: از افسانه‌های دنه تا خانواده کراوس

این سرزمین هزاران سال است که برای مردمان بومی «دنه» (Dene) اهمیت فرهنگی و معنوی داشته است .

اهمیت برای مردمان دنه:مردمان دنه این منطقه را «ناها دهه» (Nahʔą Dehé) می‌نامند که به معنای «رودخانه سرزمین مردم ناها» است . این سرزمین مقدس ریشه در تاریخ شفاهی و باورهای عمیق فرهنگی دارد . مردم دنه خود را بخشی جدایی‌ناپذیر از زمین می‌دانند و بر اساس اصولی که از بزرگان خود آموخته‌اند، با احترام با آن رفتار می‌کنند؛ اصولی مانند برداشتن تنها به اندازه نیاز، شکرگزاری از روح طبیعت و به اشتراک گذاشتن منابع . امروزه نیز فعالیت‌های سنتی مانند شکار و تله‌گذاری توسط بومیان در پارک مجاز است و بخشی جدایی‌ناپذیر از اکوسیستم محسوب می‌شود .

خانواده کراوس و سفر سرنوشت‌ساز ترودو:نام امروزی این چشمه‌ها از «گاس» و «مری کراوس» گرفته شده است . مری، زنی از قوم دنه که به «بانوی اول ناهانی» شهرت یافت، به همراه همسرش گاس، از سال 1940 تا 1971 در کنار این چشمه‌ها زندگی می‌کردند . مهارت‌های بومی و دانش عمیق مری در شکار، تله‌گذاری و شناخت گیاهان، بقای آن‌ها را در این طبیعت خشن تضمین می‌کرد .کلبه آن‌ها میزبان بازدیدکنندگان بسیاری بود، از جمله نخست‌وزیر وقت کانادا، «پیر ترودو» در سال 1970 .

• سفر ترودو: در اواخر دهه 1960، پیشنهاد ساخت یک سد برق‌آبی بزرگ روی رودخانه، توجه‌ها را به ناهانی جلب کرد . ترودو که یک قایقران مشتاق بود و به حفاظت از طبیعت وحشی کانادا باور داشت، در تابستان 1970 برای مقابله با این طرح، سفری به منطقه داشت . او به همراه دو دستیار و تیم امنیتی‌اش، با هواپیمای آب‌نشین در بالای آبشار ویرجینیا فرود آمد، شخصاً وسایلش را در کنار آبشار حمل کرد و بیش از 150 کیلومتر را تا ناهانی بوت پارو زد و سه شب را زیر ستاره‌ها کمپ کرد . حرکت نمادین «بالانس روی دست» (handstand) او در کنار آبشار، آگاهی عمومی را به شدت افزایش داد .
• میراث سفر: این سفر انگیزه سیاسی لازم را ایجاد کرد و دو سال بعد، در سال 1972، دولت کانادا این منطقه را به عنوان ذخیره‌گاه پارک ملی تعیین نمود تا از آن در برابر پروژه سد محافظت کند .

افسانه‌ها و رازهای ناهانی:تاریخ شفاهی دنه و حوادث مرموز قرن بیستم، وجهه‌ای رازآلود به این منطقه بخشیده‌اند.

• قبیله گمشده ناها (Naha): روایت‌های شفاهی دنه از قبیله‌ای جنگجو به نام «ناها» می‌گویند که به طور مرموزی ناپدید شدند . شباهت‌های زبانی بین گویش‌های دنه و زبان ناواهو در جنوب ایالات متحده، این گمانه‌زنی را ایجاد کرده که ناواهوها نوادگان این قبیله گمشده هستند .
• دره مردان بی‌سر (Valley of the Headless Men): این نام پس از پیدا شدن اجساد بی‌سر دو برادر جویای طلا در سال 1906 و مرگ‌های عجیب بعدی کاوشگران رواج یافت . این حوادث به روایت‌های بومی درباره موجودی گرگ‌مانند به نام «واهیلا» (Waheela) یا خود قوم ناها نسبت داده می‌شود .
• ارواح و موجودات دیگر: تاریخ شفاهی دنه مملو از داستان‌هایی درباره ارواح و غول‌های آدم‌خوار به نام «ناکانی» (Nakani) است . مکان‌های مقدسی مانند چشمه‌های ربیت‌کتل (گاهنیتا) خانه موجودی افسانه‌ای به نام «یامبا deja» هستند .

اکولوژی و حیات وحش: واحه‌ای برای زندگی

گرمای زمین‌گرمایی چشمه‌های کراوس یک اقلیم کوچک (Microclimate) منحصربه‌فرد ایجاد کرده که از تنوع زیستی شگفت‌انگیزی در این عرض جغرافیایی شمالی پشتیبانی می‌کند .

پوشش گیاهی نادر:این محیط گرم و مرطوب، شرایطی ایده‌آل برای رشد گیاهانی فراهم کرده که در مناطق دیگر قلمروهای شمال غربی یافت نمی‌شوند . گیاهانی مانند نعناع وحشی، گل میمون زرد و انواع توت‌ها در این ناحیه به وفور می‌رویند . مهم‌تر از همه، این چشمه‌ها زیستگاه انحصاری گل نادری به نام «آستر ناهانی» (Symphyotrichum nahanniense) هستند که در هیچ کجای دیگر جهان یافت نمی‌شود و تحت قوانین گونه‌های در معرض خطر کانادا قرار دارد .

پناهگاه حیات وحش:پوشش گیاهی سرسبز و فراوانی انواع توت در تابستان، این منطقه را به یک منبع غذایی حیاتی برای جمعیت بزرگی از خرس‌های سیاه و تعدادی خرس گریزلی تبدیل کرده است . به دلیل تراکم بالای خرس‌ها، سازمان پارک‌های کانادا کمپینگ شبانه را در منطقه چشمه‌های کراوس از اول آگوست تا 30 سپتامبر هر سال ممنوع کرده است تا از برخورد میان انسان و حیات وحش جلوگیری شود .

واحه‌ای در زمستان:وجود آب‌های یخ‌نزده (Polynyas) در طول زمستان سرد، این منطقه را به یک زیستگاه حیاتی برای گونه‌های دیگری نیز تبدیل کرده است . در پارک ملی ناهانی در مجموع 42 گونه پستاندار و 180 گونه پرنده ثبت شده است .

• پستانداران: گونه‌های نیمه‌آبزی مانند سمور رودخانه‌ای (River Otter) و مینک (Mink) برای یافتن غذا در زمستان به شدت به این مناطق آب باز وابسته‌اند . پستانداران دیگری مانند موسکرات، بیور، گرگ، ولورین، خرگوش پاشنه‌برفی، گوسفند دال و کاریبوی جنگلی نیز در پارک زندگی می‌کنند .
• پرندگان: اوچلوی آمریکایی (American Dipper) از جمله پرندگانی است که تمام زمستان را در کنار این آب‌های روان برای تغذیه سپری می‌کند . این مناطق همچنین توقفگاه‌های حیاتی برای دست‌کم 9 گونه از اردک‌های مهاجر در فصل بهار هستند .

حفاظت و مدیریت: پاسداری از یک میراث جهانی

حفاظت از پارک ملی ناهانی بر پایه یک مدل مدیریت مشارکتی و استراتژی‌های علمی دقیق استوار است.

• مدیریت مشترک: پارک به صورت مشترک توسط سازمان پارک‌های کانادا و اولین ملل دچو (Dehcho First Nations) از طریق «تیم اجماع Nahʔą Dehé» اداره می‌شود . این تیم که از نمایندگان جوامع بومی و پارکس کانادا تشکیل شده، مسئولیت تمام تصمیمات اصلی مربوط به مدیریت پارک را بر عهده دارد .

• ادغام دانش سنتی و علم مدرن: پرورش و به‌کارگیری دانش سنتی و معاصر دنه یک استراتژی کلیدی است . به عنوان مثال، در مدیریت کاریبوی جنگلی، از تاریخ شفاهی بومیان در کنار داده‌های ردیابی ماهواره‌ای استفاده می‌شود .

• توافق‌نامه "Ndahecho Gondié Gháádé" (2022): این توافق‌نامه تاریخی که به معنای «پیروی از سخنان بزرگان ما» است، کنترل بیشتری به مردم دنه بر پارک می‌دهد . اهداف کلیدی آن عبارتند از:

  • ایجاد زیرساخت: ساخت سه ساختمان جدید در ناهانی بوت: یک دفتر پارک، یک مرکز گردشگری و یک اقامتگاه برای بزرگان جامعه .
  • ایجاد مشاغل: حمایت از حداقل 10 شغل جدید برای اعضای جوامع بومی . به عنوان نمونه، پارکس کانادا موقعیت شغلی "افسر رابط بومی" را منحصراً برای اعضای بومی آگهی کرده است .
  • فرصت‌های اقتصادی: تقویت چارچوب برای واگذاری مجوزهای گردشگری به کسب‌وکارهای بومی . برنامه مدیریتی 2021 پارک، یک مجوز قایقرانی را برای یک کسب‌وکار متعلق به Dehcho رزرو کرده بود .
  • برنامه «نگهبانان بومی» (Indigenous Guardians): این توافق بودجه برنامه "Nahʔą Dehé K'ehodi" (نگهبانان سرزمین) را تأمین می‌کند . این نگهبانان به عنوان «چشم و گوش» جامعه، وظایفی چون نظارت بر حیات وحش و کیفیت آب و حفاظت از مکان‌های فرهنگی را بر عهده دارند .

تجربه بازدیدکنندگان: آرامش در قلب طبیعت وحشی با مسئولیت‌پذیری

بازدید از چشمه‌های آب گرم کراوس تجربه‌ای از آرامش عمیق است که با رعایت قوانین سختگیرانه برای حفاظت از محیط زیست همراه است.

• استراحت و تجدید قوا: اصلی‌ترین جاذبه، حوضچه سنگی طبیعی کنار رودخانه است که بازدیدکنندگان می‌توانند در آب گرم آن خستگی سفر را از تن به در کنند .
• امکانات محدود: در این منطقه امکانات رفاهی لوکسی وجود ندارد و تنها یک ایستگاه بازرسی کوچک، انبار غذا و سرویس بهداشتی موجود است .
• قوانین زیست‌محیطی (Leave No Trace): از بازدیدکنندگان انتظار می‌رود که به شدت از اصول "ردپایی باقی نگذارید" پیروی کنند . این شامل موارد زیر است:
  • عدم استفاده از شوینده: استفاده از صابون و هرگونه مواد شوینده در داخل چشمه‌ها و در فاصله کمتر از 60 متری از منابع آبی ممنوع است .
  • مدیریت زباله: تمام زباله‌ها باید از پارک خارج شوند .
  • مدیریت آتش: برپایی آتش به صورت باز ممنوع است و آتش باید در اجاق‌های قابل حمل (fire-box) مهار شود .
  • حفاظت از طبیعت: برداشتن هرگونه شیء طبیعی (سنگ، گل، شاخ حیوانات) و فرهنگی از پارک ممنوع است .
  • احترام به حیات وحش: غذا دادن به حیوانات یا نزدیک شدن به آن‌ها اکیداً ممنوع است .

خلاصه

چشمه‌های آب گرم کراوس، واقع در ذخیره‌گاه پارک ملی ناهانی کانادا، یک پدیده طبیعی چندوجهی با اهمیت زمین‌شناسی، تاریخی و اکولوژیکی است. این چشمه‌ها که تنها از طریق آب یا هوا قابل دسترسی هستند، توسط گرمای باقی‌مانده از توده‌های گرانیتی 110 میلیون ساله گرم می‌شوند . آب از طریق شبکه‌های گسلی عمیق به اعماق نفوذ کرده و با دمای حدود 38 درجه سانتی‌گراد و سرشار از سولفات به سطح بازمی‌گردد . این مکان برای مردمان بومی دنه مقدس است و با افسانه‌هایی مانند قبیله گمشده «ناها» و راز «دره مردان بی‌سر» درآمیخته است . نام این چشمه‌ها از خانواده کراوس گرفته شده که دهه‌ها در آنجا زندگی می‌کردند و میزبان سفر تاریخی پیر ترودو در سال 1970 بودند؛ سفری که منجر به تأسیس پارک ملی در سال 1972 برای مقابله با ساخت سد شد . گرمای چشمه‌ها یک اقلیم کوچک ایجاد کرده که زیستگاه گیاهان نادری مانند «آستر ناهانی» و پناهگاه زمستانی مهمی برای حیات وحش از جمله خرس‌ها و سمورهای رودخانه‌ای است .

امروزه این پارک تحت یک مدل مدیریت مشترک بین سازمان پارک‌های کانادا و جوامع دنه از طریق «تیم اجماع Nahʔą Dehé» اداره می‌شود . توافق‌نامه "Ndahecho Gondié Gháádé" (2022) این همکاری را با ایجاد فرصت‌های شغلی، زیرساخت‌های جدید و تأمین بودجه برنامه «نگهبانان بومی» تقویت کرده است . بازدید از پارک نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، اخذ مجوز و مهارت‌های پیشرفته قایقرانی برای عبور از دره‌های عمیق و تندآب‌های چالش‌برانگیز رودخانه ناهانی است . سفر در نهایت با چالش ناوبری در منطقه «The Splits» و لجستیک خروج از جامعه ناهانی بوت به پایان می‌رسد .