پره اکلامپسی؛ دلیل، علائم و راه های درمان - مجله سرگرمی

علائم پره اکلامپسی

گاهی پره اکلامپسی هیچ نشانه ای ندارد و فشارخون بیمار به آرامی یا به طور ناگهانی بالا می رود. کنترل فشار خون بخش مهمی از مراقبت های پیش از زایمان است، زیرا معمولا نخستین نشانه پره اکلامپسی بالا رفتن فشارخون است. فشار خون 140.90 میلی متر جیوه (mm Hg) یا بالاتر از آن که در 2 زمان (که دست کم 4 ساعت با هم فاصله دارند) ثبت گردد، غیرطبیعی است.

سایر علائم و نشانه های پره اکلامپسی شامل موارد زیر است:

-وجود پروتئین بیش ازحد در ادرار (پروتئینوری، proteinuria) یا نشانه های دیگر مسائل کلیوی؛

-سردرد؛

-بروز تغییراتی در بینانی شامل ازدست دادن موقت بینایی، تاری دید یا حساسیت به نور؛

-درد در قسمت بالای شکم، معمولا سمت راستِ زیر دنده ها؛

-حالت تهوع یا استفراغ؛

-کاهش فراوری ادرار؛

-کاهش پلاکت های خون (ترومبوسیتوپنی، thrombocytopenia)؛

-اختلال در عملکرد کبد؛

-تنگی نفس ناشی از وجود مایع در ریه ها.

افزایش ناگهانی وزن و تورم (اِدِم، edema) به ویژه در صورت و دست ها هم می تواند همراه با پره اکلامپسی رخ دهد. ولی این نشانه در بسیاری از بارداری های طبیعی هم مشاهده می گردد و بروز آن به تنهایی نمی تواند دلیل ابتلای مادر به پره اکلامپسی باشد.

زمان مراجعه به پزشکحتما ویزیت های پیش از بارداری را انجام دهید تا پزشک یا ماما بتواند فشار خون تان را کنترل کند. اگر دچار سردرد شدید، تاری دید یا سایر مسائل بینایی، درد شدید در شکم یا تنگی نفس شده اید، فورا به پزشک یا بخش اورژانس مراجعه کنید.

ازآنجاکه سردرد، حالت تهوع و درد از علائم معمول بارداری هستند، به سختی می توان تشخیص داد که چه زمانی این علائم صرفا به دلیل بارداری ایجاد شده اند و چه زمانی نشان دهنده وجود مسئله ای جدی هستند (به ویژه اگر نخستین بارداری مادر باشد). اگر درمورد علائم ایجادشده نگران هستید با پزشک تان تماس بگیرید.

علل پره اکلامپسیدلیل دقیق پره اکلامپسی به عوامل فراوانی مربوط می گردد. متخصصان عقیده دارند که پره اکلامپسی در جفت (ارگانی که جنین را درطول دوران بارداری تغذیه می نماید) آغاز می گردد. در اوایل دوران بارداری رگ های خونی جدیدی ایجاد شده و تکامل می یابد تا به طور مؤثر خون را به جفت برسانند. در زنان مبتلابه پره اکلامپسی این رگ های خونی به درستی رشد یا عمل نمی نمایند. رگ های خونی در این زنان باریک تر از رگ های خونی طبیعی است و به شکل متفاوتی به سیگنال های هورمونی واکنش نشان می دهند که موجب کاهش مقدار خونی می گردد که در این رگ ها جریان می یابد.

دلیل های رشد غیرطبیعی این رگ ها یکی از موارد زیر است:

-نبود جریان کافی خون به رحم؛

-آسیب به رگ های خونی؛

-وجود مسئله ای در سیستم ایمنی بدن؛

-وجود ژن های خاص.

سایر اختلالات فشار خون بالا در بارداری

پره اکلامپسی یکی از 4 مورد اختلالات فشار خون بالا است که درطول دوران بارداری ایجاد می گردد. 3 مورد دیگر عبارت است از:

-فشار خون بارداری (Gestational hypertension): این زنان فشار خون بالایی دارند، ولی پروتئین اضافه در ادرار یا سایر نشانه های آسیب به اندام ها در آنها دیده نمی گردد. بعضی از زنان مبتلابه فشار خون بارداری درنهایت به پره اکلامپسی مبتلا می شوند.

-فشار خون مزمن: فشار خون مزمن فشار خون بالایی است که پیش از بارداری وجود داشته یا پیش از هفته بیستم بارداری ایجاد می گردد. ولی ازآنجاکه معمولا فشار خون بالا نشانه ای ندارد، تعیین دقیق زمان آغاز آن سخت است.

-فشار خون مزمن با پره اکلامپسی افزوده شده یا سوارشده (superimposed preeclampsia): در این حالت مادر پیش از بارداری به فشار خون بالای مزمن مبتلا بوده است و درطول بارداری هم دچار تشدید فشار خون و افزایش پروتئین در ادرار یا سایر مسائل سلامتی می گردد.

عوامل خطر پره اکلامپسی در بارداریپره اکلامپسی صرفا یکی از عوارض بارداری است. عوامل خطر ابتلابه پره اکلامپسی عبارت است از:

-سابقه پره اکلامپسی: وجود سابقه شخصی یا خانوادگیِ ابتلابه پره اکلامپسی به طور چشمگیری خطر بروز پره اکلامپسی را افزایش می دهد.

-فشار خون مزمن: اگر مادر پیش از بارداری به فشار خون مزمن مبتلا باشد، احتمال ابتلای او به پره اکلامپسی هم بالاتر خواهد بود.

-بارداری اول: خطر ابتلابه پره اکلامپسی در نخستین بارداری بالاتر است.

-سن: خطر ابتلابه پره اکلامپسی در زنان باردار بسیار جوان و بعلاوه زنان باردار بالای 40 سال بیشتر است.

-نژاد: خطر ابتلابه پره اکلامپسی در زنان سیاه پوست از زنان سفیدپوست یا زنان آسیایی و اسپانیایی بیشتر است.

-چاقی: خطر پره اکلامپسی در زنان چاق بیشتر است.

-بارداری با بیش از یک جنین: پره اکلامپسی در زنانی که دوقلو، سه قلو یا چندقلو باردار هستند، شایع تر است.

-فاصله زمانی میان بارداری ها: اگر فاصله میان بارداری ها کمتر از 2 سال یا بیشتر از 10 سال باشد، موجب افزایش خطر پره اکلامپسی می گردد.

-سابقه مسائل خاص: وجود مسائل خاصی پیش از بارداری (مانند فشار خون مزمن، میگرن، دیابت نوع 1 یا دیابت نوع 2، بیماری های کلیوی، تشکیل لخته خون یا لوپوس) موجب افزایش خطر ابتلابه پره اکلامپسی می گردد.

-لقاح آزمایشگاهی: اگر مادر ازطریق لقاح آزمایشگاهی باردار شده باشد، خطر پره اکلامپسی افزایش می یابد.

عوارض پره اکلامپسیهرچه پره اکلامپسی شدیدتر باشد و در مراحل ابتدایی تر بارداری رخ دهد، خطرهای موجود برای مادر و نوزاد هم بیشتر خواهد بود. گاهی برای درمان پره اکلامپسی به انجام زایمان القاشده (induced labor) احتیاج داریم. زایمان القاشده زایمانی است که وسایل و عوامل خارجی موجب انجام آن می گردد.

اگر شرایط بالینی انجام زایمان سریع را الزامی نماید، ممکن است که زایمان ازطریق سزارین ضروری باشد. گاهی هم پزشک انجام زایمان واژینالِ زمان بندی شده را توصیه می نماید. ممکن است که پزشک درمورد اینکه کدام نوع زایمان برای شرایط مادر مناسب است با او صحبت کند.

عوارض پره اکلامپسی شامل موارد زیر است:

-محدودیت رشد جنین: پره اکلامپسی بر شریان هایی که خون را به جفت می رسانند، اثر می گذارد. اگر جفت خون کافی دریافت نکند، خون، اکسیژن و موادمغذی کمتری به کودک می رسد. این مسئله به رشد آهسته یا همان محدودیت رشد جنین، وزن کم نوزاد در هنگام تولد یا زایمان زودرس منجر می گردد.

-زایمان زودرس: اگر مادر به پره اکلامپسی با علائم شدیدی مبتلا باشد، باید زودتر زایمان کند تا جان او و نوزادش به خطر نیفتد. زودرس بودن نوزاد موجب بروز مسائل تنفسی و سایر مسائل برای او می گردد. پزشک به بیمار یاری می نماید تا متوجه گردد که چه زمانی، زمان ایده آل برای زایمان است.

-دکولمان یا جداشدن جفت (Placental abruption): پره اکلامپسی موجب افزایش خطر دکولمان جفت می گردد. دکولمان جفت شرایطی است که در آن پیش از زایمان، جفت از دیواره داخلی رحم جدا می گردد. گاهی جداشدن شدید جفت موجب خونریزی شدیدی می گردد که می تواند زندگی مادر و نوزاد را تهدید کند.

-نشانگان یا سندرم هِلپ (HELLP syndrome): هلپ مخفف همولیز (hemolysis، تخریب گلبول های قرمز خون)، بالا رفتن سطح آنزیم های کبد (elevated liver enzymes) و کاهش تعداد پلاکت های خون (low platelet count) است. سندرم هلپ حالت شدیدتر پره اکلامپسی است و می تواند به سرعت برای مادر و نوزاد مرگبار گردد.

علائم سندروم هلپ شامل حالت تهوع و استفراغ، سردرد و درد در ناحیه بالا و راست شکم است. سندروم هلپ بسیار خطرناک است، زیرا نشان دهنده آسیب رسیدن به چند ارگان در بدن است. گاهی این سندرم به طور ناگهانی و حتی پیش از تشخیص فشار خون بالا بروز می نماید و گاهی هم بدون هیچ نشانه ای ایجاد می گردد.

-اکلامپسی: اگر پره اکلامپسی کنترل نگردد، اکلامپسی ایجاد می گردد. اکلامپسی دراصل پره اکلامپسی همراه با تشنج است. پیش بینی اینکه کدام بیماران مبتلابه پره اکلامپسی خواهند بود که به مقدار ای شدید است که منجربه اکلامپسی گردد، سخت است.

معمولا هیچ علامت یا نشانه هشداردهنده ای برای پیش بینی اکلامپسی وجود ندارد. ازآنجاکه اکلامپسی عواقبی جدی برای مادر و نوزاد دارد، صرف نظر از اینکه چه مدت از دوران بارداری سپری شده باشد، زایمان ضروری می گردد.

-آسیب به سایر ارگان ها: پره اکلامپسی می تواند باعث آسیب رسیدن به کلیه، کبد، ریه، قلب یا چشم ها گردد. گاهی هم موجب سکته مغزی یا بروز سایر آسیب های مغزی می گردد. مقدار آسیب به سایر ارگان ها به شدت پره اکلامپسی بستگی دارد.

-بیماری های قلبی عروقی: پره اکلامپسی خطر ابتلابه بیماری های قلبی و عروقی در آینده را افزایش می دهد. اگر مادر بیش از یک بار به پره اکلامپسی مبتلا گردد یا زایمان زودرس داشته باشد، این خطر باز هم افزایش پیدا می نماید. برای به حداقل رساندن این خطر مادر باید پس از زایمان وزن خود را در حالت ایده آل نگه دارد، انواع میوه ها و سبزیجات را مصرف کند، به طور منظم ورزش کند و از کشیدن سیگار پرهیز کند.

پیشگیری از پره اکلامپسیپژوهشگران همچنان به آنالیز راه هایی برای پیگیری از پره اکلامپسی ادامه می دهند، ولی تا به امروز هیچ استراتژی تعیینی پیدا نشده است. مصرف نمک کمتر، تغییر فعالیت ها، محدود کردن مقدار کالری مصرفی یا مصرف سیر یا روغن ماهی، خطر ابتلابه پره اکلامپسی را کاهش نمی دهد. افزایش مصرف ویتامین C و ویتامین E هم تأثیری بر کاهش این خطر نداشته است.

در بعضی از مطالعات بین کمبود ویتامین D و افزایش خطر ابتلابه پره اکلامپسی رابطه ای مشاهده شده است. البته در بعضی مطالعات وجود رابطه میان مصرف مکمل های ویتامین D و کاهش خطر پره اکلامپسی نشان داده شده است و در مطالعات دیگری وجود چنین رابطه ای اثبات نشده است.

در موارد خاص شاید بتوان با رعایت موارد زیر خطر پره اکلامپسی را کاهش داد:

-مصرف آسپرین با دوز پایین: درصورت وجود عوامل خطر خاصی (شامل وجود سابقه پره اکلامپسی، بارداری با چند جنین، فشار خون مزمن، بیماری کلیوی، دیابت یا بیماری های خودایمنی) پزشک مصرف روزانه قرص آسپرین با دوز پایین (81 میلی گرم) را پس از هفته دوازدهم بارداری توصیه می نماید.

-مصرف مکمل کلسیم: در بعضی جوامع مصرف مکمل های کلسیم برای زنانی که پیش از بارداری دچار کمبود کلسیم بوده اند (و زنانی که درطول بارداری کلسیم کافی را از رژیم غذایی خود دریافت نمی نمایند) مفید است و موجب جلوگیری از ابتلای آنها به پره اکلامپسی می گردد. البته بعید است که زنان در ایالات متحده یا سایر کشورهای پیشرفته به مقدار ای دچار کمبود کلسیم باشند که مصرف مکمل های کلسیم برای آنها مفید باشد.

توجه: بدون مشورت با پزشک هیچ گونه دارو، ویتامین یا مکملی را مصرف نکنید.

پیش از بارداری (به ویژه اگر سابقه ابتلابه پره اکلامپسی دارید) باید سعی کنید تا جای ممکن سالم باشید. اگر ضروری است وزن کم کنید و سایر بیماری ها مانند دیابت را به خوبی کنترل کنید. پس از بارداری هم با انجام مراقبت های زودهنگام و منظم پیش از زایمان، از خود و نوزادتان به خوبی مراقبت کنید. اگر پره اکلامپسی در اوایل دوران بارداری تشخیص داده شده است، با همکاری پزشک می توانید از بروز عوارض آن جلوگیری کنید و برترین انتخاب ها را برای خود و نوزادتان انجام دهید.

تشخیص پره اکلامپسیبرای تشخیص ابتلابه پره اکلامپسی باید فشار خون بالا و یک یا چند مورد از عوارض زیر را پس از هفته بیستم بارداری مشاهده کنید:

-وجود پروتئین در ادرار (پروتئینوری)؛

-پایین بودن تعداد پلاکت های خون؛

-اختلال در عملکرد کبد؛

-نشانه هایی از مسائل کلیوی به غیر از وجود پروتئین در ادرار؛

-وجود مایعات در ریه ها (اِدِم ریه، pulmonary edema)؛

-سردردها یا اختلالات بینایی ای که قبلا وجود نداشته اند.

در گذشته، پره اکلامپسی تنها درصورت مشاهده فشار خون بالا و پروتئین در ادرار تشخیص داده می شد. ولی امروزه متخصصان می دانند که می توان به پره اکلامپسی مبتلا بود؛ بدون اینکه پروتئینی در ادرار وجود داشته باشد.

فشار خون بالاتر از 140.90 میلی متر جیوه در بارداری غیرطبیعی است. ولی صرفا بالا بودن فشار خون به این معنی نیست که فرد دچار پره اکلامپسی شده است. اگر سطح فشار خون بیمار یک بار در محدوده غیرطبیعی باشد (یا در حدی است که به طور قابل توجهی بالاتر از فشار خون معمول اوست) پزشک سطح فشار خون او را با دقت زیر نظر خواهد گرفت.

اگر پس از 4 ساعت باز هم فشار خون مادر در حد غیرطبیعی باشد، می توان احتمال ابتلابه به پره اکلامپسی را تأیید کرد. ممکن است که پزشک از بیمار بخواهد که برای مقدار گیری دوباره فشار خون و انجام آزمایش های خون و ادرار مراجعه کند.

آزمایش های لازم برای تشخیص پره اکلامپسیاگر پزشک به پره اکلامپسی مشکوک باشد، می تواند از آزمایش های خاصی برای اطمینان از تشخیص خود استفاده کند، ازجمله:

-آزمایش خون: پزشک انجام آزمایش هایی را برای سنجش عملکرد کبد و کلیه ها و بعلاوه مقدار گیری مقدار پلاکت های خون (سلول هایی که در لخته شدن خون نقش دارند) تجویز می نماید.

-آنالیز ادرار: پزشک از بیمار می خواهد که برای مقدار گیری مقدار پروتئین در ادرار، ادرار خود را به مدت 24 ساعت جمع آوری کند. برای تشخیص می توان از یک نمونه ادرار و مقدار گیریِ نسبتِ پروتئین به کراتینین (creatinine) هم استفاده کرد. کراتینین از فراورده های سوخت و ساز در ماهیچه هاست که از کلیه ها دفع می گردد و همواره در ادرار وجود دارد.

-سونوگرافی جنین: گاهی پزشک کنترل دقیق رشد نوزاد را (که معمولا ازطریق سونوگرافی انجام می گردد) توصیه می نماید. پزشک می تواند با استفاده از تصاویر جنین به دست آمده از سونوگرافی ها وزن جنین و مقدار مایع موجود در رحم (مایع آمنیوتیک) را تخمین بزند.

-تست بدون استرس (Nonstress test) و تست بیوفیزیکال پروفایل (Nonstress test): تست بدون استرس روش ساده ای است که در آن، واکنش و چگونگی ضربان قلب نوزاد موقع حرکت آنالیز می گردد. در تست بیوفیزیکال پروفایل از سونوگرافی برای مقدار گیری تنفس، تونوس ماهیچه ای (muscle tone)، حرکت و حجم مایع آمنیوتیک در رحم استفاده می گردد. تونوس ماهیچه ای انقباض خفیف و پیوسته ماهیچه ای است که در ماهیچه های اسکلتی موجب حفظ شرایط ظاهری بدن می گردد و در بازگشت خون به قلب مؤثر است.

درمان پره اکلامپسیزایمان مؤثرترین درمان برای پره اکلامپسی است. تازمانی که فشار خون مادر کاهش پیدا نکند، او درمعرض خطر تشنج، دکولمان جفت، سکته مغزی و احتمالا خونریزی شدید واقع شده است. البته اگر پره اکلامپسی در اوایل دوران بارداری ایجاد گردد، زایمان ازنظر سلامت نوزاد نمی تواند برترین راه باشد.

اگر پزشک تشخیص دهد که مادر مبتلابه پره اکلامپسی است، به او شرح می دهد که هر چند وقت یک بار باید برای ویزیت های پیش از زایمان مراجعه کند (که البته بیشتر از تعداد ویزیت های معمول توصیه شده برای بارداری است). درصورت ابتلابه پره اکلامپسی به آزمایش های خون، سونوگرافی و تست های بدون استرس بیشتری (درمقایسه با بارداری های بدون عارضه و طبیعی) احتیاج داریم.

داروهای پره اکلامپسیداروهای موجود برای درمان پره اکلامپسی شامل موارد زیر است:

-داروهایی برای پایین آوردن فشار خون: این داروها که آنتی هیپرتانسیون (antihypertensives، ضد فشار خون بالا) نام دارند، برای پایین آوردن فشار خون در شرایطی استفاده می شوند که فشار خون بیمار به طور خطرناکی بالا رفته است. البته فشار خون در حدود 140.90 میلی متر جیوه معمولا درمان نمی گردد.

گرچه انواع گوناگون و فراوانی از داروهای آنتی هیپرتانسیون وجود دارد، ولی تنها تعدادی از آنها درطول دوران بارداری بی خطر هستند. بنابراین بیمار باید با پزشک مشورت کند و از او بپرسد که در شرایط خاص خود باید از کدام داروی آنتی هیپرتانسیون برای کنترل فشار خون استفاده کند.

-کورتیکواستروئیدها: اگر بیمار به پره اکلامپسی شدید یا سندروم هلپ مبتلا باشد، داروهای کورتیکواستروئید می توانند به طور موقت عملکرد کبد و پلاکت ها را بهبود دهند و به طولانی تر کردن بارداری یاری نمایند.

کورتیکواستروئیدها بعلاوه می توانند تنها درمدت 48 موجب رشد و تکامل بیشتر ریه های جنین شوند. این گام مهمی در آماده کردن نوزاد نارس برای زندگی خارج از رحم است.

-داروهای ضدتشنج: پزشک می تواند در موارد شدید پره اکلامپسی داروی ضدتشنجی مانند سولفات مهمیم را برای جلوگیری از تشنج تجویز کند.

استراحت در رختخوابدر گذشته به طور معمول استراحت در رخت خواب برای زنان مبتلابه پره اکلامپسی توصیه می شد. ولی پژوهش ها نشان داده است که این شیوه هیچ مزیتی ندارد و حتی می تواند خطر تشکیل لخته های خونی را افزایش دهد و علاوه برآن بر زندگی مالی و اجتماعی بیمار تأثیر نامطلوبی بگذارد. امروزه دیگر برای بیشتر زنان استراحت در رختخواب توصیه نمی گردد.

بستری شدنگاهی در موارد شدید پره اکلامپسی ضروری است که بیمار بستری گردد، زیرا در بیمارستان پزشک می تواند برای کنترل سلامت جنین تست های بدون استرس یا بیوفیزیکال پروفایل را به طور مرتب انجام دهد و حجم مایع آمنیوتیک را مقدار گیری کند. کاهش حجم مایع آمنیوتیک نشانه ای از خون رسانی ضعیف به جنین است.

زایماناگر ابتلای مادر به پره اکلامپسی در زمانی نزدیک انتهای دوران بارداری تشخیص داده گردد، پزشک می تواند زایمان القاشده را توصیه کند. آمادگی دهانه رحم هم عامل مهمی در تعیین این مسئله است که آیا می توان از زایمان القاشده استفاده کرد و زمان مناسب آن چه زمانی است. آمادگی دهانه رحم به این معنی است که آیا دهانه رحم درحال باز شدن (گشاد شدن)، باریک شدن یا نرم شدن (رسیده شدن) است.

گاهی در موارد حاد نمی توان به سن بارداری یا آمادگی دهانه رحم توجه کرد. در شرایطی که نمی توان صبر کرد پزشک می تواند بلافاصله از زایمان القاشده یا عمل سزارین استفاده کند. گاهی برای جلوگیری از تشنج درطول زایمان به صورت داخل وریدی به مادر سولفات مهمیم تزریق می گردد.

اگر پس از زایمان به داروهای مسکن احتیاج دارید از پزشک بپرسید که از چه داروهایی می توانید بهره ببرید. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (با نام های تجاری Advil، Motrin IB و غیره) و ناپروکسن سدیم (با نام تجاری Aleve) می توانند فشار خون شما را افزایش دهند.

معمولا پس از زایمان مدتی طول می کشد تا فشار خون بالا و سایر علائم پره اکلامپسی رفع گردد.

غلبه بر پره اکلامپسی و دریافت یاری و پشتیبانیآگاهی از ابتلابه یکی از عوارض بالقوه خطرناک بارداری می تواند ترسناک باشد. اگر در اواخر دوران بارداری تعیین گردد که به پره اکلامپسی مبتلا هستید ممکن است از شنیدن اینکه باید فورا از زایمان القاشده بهره ببرید، شگفت زده و نگران شوید. اگر در اوایل دوران بارداری هم مشکل شما تشخیص داده گردد، هفته زیادی را باید نگران سلامت فرزندتان باشید.

افزایش اطلاعات درمورد این بیماری می تواند مفید باشد. علاوه بر صحبت کردن با پزشک، خودتان هم درمورد این مسئله تحقیق کنید. حتما باید بدانید که چه زمانی با پزشک تان تماس بگیرید، چگونه بر سلامت فرزندتان و شرایط خودتان کنترل و نظارت داشته باشید و سپس به کاری مشغول شوید و با انجام آن موقع تان را پر کنید تا دیگر وقت خود را صرف فکر کردن و نگرانی درمورد این مسئله نکنید.

آماده شدن برای مراجعه به پزشکمعمولا پره اکلامپسی درطول یکی از معاینه های معمولِ مراقبت های پیش از بارداری تشخیص داده می گردد. پس از تشخیص بیماری احتمالا باید مراجعه های بیشتری به متخصص زنان و زایمان خود داشته باشید. مطالعه مطالب زیر به شما یاری می نماید که پیش از مراجعه به پزشک آمادگی بیشتری پیدا کنید و بدانید که پزشک هم از شما چه سؤالاتی خواهد پرسید.

کارهایی که می توانید انجام بدهیدبرای آمادگی پیش از مراجعه به پزشک:

-هرگونه علامتی را که مشاهده می کنید بنویسید؛ حتی اگر فکر می کنید که از علائم طبیعی و عادی بارداری هستند.

-فهرستی از داروها، ویتامین ها و مکمل هایی را که مصرف می کنید تهیه کنید.

-درصورت ممکن یکی از اعضای خانواده یا دوستان تان را با خود ببرید تا به شما یاری کند که تمام اطلاعاتی را که ضروری است به پزشک بدهید به یاد بیاورید.

-سؤالاتی را که باید از پزشک بپرسید، به ترتیب اهمیت بنویسید تا درصورت کم بودن زمان بتوانید مهم ترین سؤالات خود را بپرسید.

بعضی از سؤالات مهمی که می توانید درمورد پره اکلامپسی از پزشک خود بپرسید، شامل موارد زیر است:

-آیا پره اکلامپسی روی کودک من اثری می گذارد؟

-آیا ادامه بارداری خطری ندارد؟

-نشانه هایی که باید مراقب آنها باشم چیست و چه زمانی باید با شما تماس بگیرم؟

-هر چندوقت بک بار باید به شما مراجعه کنم؟ چگونه بر سلامت فرزندم نظارت می کنید؟

-چه درمان هایی وجود دارد و کدام یک را به من توصیه می کنید؟

-من مسائل و بیماری های دیگری هم دارم. چگونه می توانم این بیماری ها را با هم مدیریت و کنترل کنم؟

-آیا باید فعالیت های خود را محدود کنم؟

-آیا باید سزارین کنم؟

-آیا بروشور یا منابع دیگری دارید که بتوانید به من بدهید؟ مطالعه مطالب چه وب سایت هایی را توصیه می کنید؟

علاوه براین موارد، سؤالاتی را هم که درطول دیدار با پزشک به فکر تان می رسد از او بپرسید.

پزشک چه سؤالاتی از شما می پرسدسؤالاتی که پزشک از شما می پرسد، شامل موارد زیر است:

-آیا این نخستین بارداری شما یا نخستین بارداری شما با این پدر است؟

-آیا اخیرا علامت غیرطبیعی ای مانند تاری دید یا سردرد داشته اید؟

-آیا در قسمت بالای شکم خود دردی حس نموده اید که ظاهرا ارتباطی با حرکت های فرزندتان ندارد؟

-آیا در گذشته فشار خون تان بالا بوده است؟

-آیا در بارداری های گذشته خود دچار پره اکلامپسی شده اید؟

-آیا درطول بارداری های گذشته خود عوارضی داشته اید؟

-چه بیماری ها و مسائل سلامتی دیگری دارید؟

منبع: سایت چطور

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.

منبع: راسخون