هیساکو کویاما، زن ژاپنی خوشیدشناسی که در غوغای جنگ به فکر دانش بود
به گزارش مجله سرگرمی، در بهار 1944، ساکنان توکیو حملات هوایی بی شماری به وسیله بمب افکن های متفقین تجربه کردند. آژیرهای حمله هوایی به شهروندان هشدار می داد که از منزل خارج نشوند و در سطح شهر خاموشی اعلام شده است. اما هیساکو کویاما 28 ساله، این خاموشی ها را فرصتی می دانست. برای محافظت از خود، تشک را روی سرش کشید کویاما به آسمان مهتابی چشم دوخت تا انواع پدیده های نجومی را ردیابی کند. اگرچه برای آخرین تلاشش به روشنایی روز احتیاج داشت. با تغییر زاویه تلسکوپش به سمت خورشید کویاما توانست نور آن را روی یک برگه کاغذ بتاباند، با این کار توانست سیر تغییر موقعیت سطح خورشید را طراحی کند. او هفته ها به بازآفرینی آن پرداخت و هر تغییری که می دید، ردیابی می کرد. اما در حالی که کویاما از آن هیچ اطلاعی نداشت، این طراحی ها آغاز یکی از مهمترین سوابق فعالیت خورشیدی در تاریخ بشر بودند.

برای درک دقیق آنچه کویاما در سطح خورشید مشاهده نموده، ابتدا باید بفهمیم چه اتفاقی درون آن می افتد. هر ثانیه، تریلیون ها اتم هیدروژن طی فرآیند همجوشی هسته ای به اتم های هلیوم تبدیل می شوند. این انفجارهای مداوم، دمای داخلی خورشید را در حدود 15 میلیون درجه سانتیگراد ثابت نگه می دارد که بیش از انرژی کافی برای تبدیل گاز به استخرهای جوشان پلاسما است. پلاسما شامل ذرات بارداری است که میدان های مغناطیسی قدرتمندی فراوری می نمایند. اما برخلاف ذرات باردار پایداری که فعالیت مغناطیسی روی زمین را حفظ می نمایند، این پلاسما دائما در جریان است و به طور متناوب میدان مغناطیسی خورشید را مختل و تقویت می نماید.
این حرکت مداوم می تواند غلظت های موقتی از فعالیت های مغناطیسی فراوری کند که مانع حرکت مولکول ها و به نوبه خود باعث کاهش گرما در منطقه گردد. و از آنجایی که مناطقی که گرمای کمتری دارند، نور کمتری فراوری می نمایند، قسمت هایی با قوی ترین میدان های مغناطیسی به شکل نقاط تاریک به طور پراکنده در سطح خورشید به چشم می خورند. این به اصطلاح لکه های خورشیدی همواره در حال حرکت اند هم در نتیجه چرخیدن پلاسما درون کره و هم در اثر چرخش خورشید. و از آنجا که آنها اغلب در کنار یکدیگر قرار گرفته اند شمارش دقیق تعداد آنها و ردیابی حرکتشان می تواند چالش برانگیز باشد که این امر بستگی زیادی به درک و قضاوت بیننده دارد.
اینجا دقیقا همان جایی است که مشارکت های کویاما بسیار ارزشمند خواهد بود. علی رغم نگذراندن آموزش رسمی در زمینه نجوم مشاهده ها و طرح های وی فوق العاده دقیق بودند. وی پس از ارسال کار خود به انجمن نجوم مشرق زمین به خاطر مشاهدات اختصاصی و مفصل خود لوح تقدیر دریافت کرد. با حمایت آنها ، او از موزه علوم توکیو بازدید کرد که توانست از یک تلسکوپ بسیار قدرتمندتر برای ادامه کارش استفاده کند. کویاما اندکی بعد به اسم ناظر حرفه ای به کارکنان موزه پیوست و طی 40 سال کار مرتب روزانه توانست بیش از 10 هزار طرح از سطح خورشید فراوری کند.
محققان قبلا می دانستند جریان های مغناطیسی در خورشید، نتیجه چرخه 11 ساله ای بود که لکه های خورشیدی را با الگوی پروانه ای شکل حرکت می داد. اما با یافته های کویاما آنها توانستند به صورت دقیقی، لکه های خورشیدی و خوشه ها را در آن راستا ردیابی نمایند. این جزئیات، نشان دهنده فعالیت های مغناطیسی بی وقفه در خورشید بود، که به دانشمندان امکان داد تمام پدیده های خورشیدی را دنبال نمایند، از جمله شراره های خورشیدی ناپایدار. این شراره ها معمولا از مجاورت لکه های خورشیدی نشئت می گیرند و می توانند تا اتمسفر زمین خود را برسانند. در اینجا، آن ها می توانند طوفان های ژئو مغناطیسی ایجاد نمایند که قادر به اختلال گسترده ارتباطات و قطعی برق هستند. شراره های خورشیدی خطری جدی برای ماهواره ها و ایستگاه های فضایی ایجاد می نمایند که اهمیت پیش بینی و برنامه ریزی را بالا می برد.
در مصاحبه ای در سال 1964 کویاما افسوس خورد که مشاهدات 17 ساله اش تنها برای ثبت یک طرح پروانه ای چرخه خورشیدی کافی بودند. اما در سرانجام، او سه و نیم چرخه طراحی کرد- یکی از طولانی ترین طرح های موجود. با این حال، طراحی هایش آنقدر منسجم بودند که محققان آن ها را مبنا قرار داده و به یاری منابع تاریخی متعدد فعالیت های 400 سال گذشته لکه های خورشیدی را بازسازی کردند. این پروژه میراث کویاما را بسیار فراتر از طول عمر خودش می نماید، و ثابت می نماید که علم نه فقط منحصرا با اکتشافات حیرت انگیز بلکه با مشاهدات دقیق دنیا پیرامون ما شکل گرفته است.
منبع: ted
منبع: یک پزشکpersinablog.ir: پرسینا بلاگ: سیستم مدیریت محتوا پرسینا
koreandream.ir: رویای کره ای: مجله گردشگری و مسافرتی