نوجوان 10 ساله در روستا تنها دلخوشی اش نوشته ها و کتاب هایش هستند
به گزارش مجله سرگرمی، تهران (پانا) - در روزگاری که شهرهای بزرگ مملو از جشنواره های کتاب و کتاب های رنگارنگ است، در روستایی از توابع شهرستان اوز دانش آموز 10 ساله ای تمام هم وغم خود را برای نوشتن می گذارد. روزها درس می خواند و شب ها تا صبح می نویسد.

مها جوکار 10 سال دارد و ساکن روستای فیشور از توابع شهرستان اوِز است. مها در گفت وگو با پانا درباره اولین کتابی که نوشته است، گفت: اولین کتابم با اسم گاو حسن در دست انتشار است و مراحل نهایی اش را طی می نماید. معمولاً برای خودم می نویسم و کلاس آموزش نویسندگی نرفته بودم تا اینکه در مسابقه ای داستانم برنده می گردد. از آنجا بود که به من پیشنهاد شرکت در کارگاه های آموزش نویسندگی داده شد و اولین تجربه ام حضور در کلاس های آموزشی آنلاین آقای جعفر توزنده جانی بود و در همان کلاس داستان گاو حسن نهایی شد.
مها با اشاره به اینکه مشغول گذراندن دوره های شاهنامه خوانی بصورت آنلاین است، اسم کرد: هم کلاسی هایم با من رفیق هستند. گاهی موضوعی به من می دهند تا بنویسم یا سراغ مطالب تازه نوشته شده ام را می گیرند.
مها از کتاب های زیادی که خوانده تعریف کرد و گفت: از میان نویسنده ها به توزنده جانی و محمود دولت آبادی علاقه دارم.
وی اضافه کرد: دوست دارم در آینده نویسنده و تکواندوکار شوم. در تکواندو کمربند قرمز دارم.
این دانش آموز 10 ساله با اشاره به اینکه شب تا صبح می نویسد، درباره کارهای جدیدی که در دست دارد گفت: داستان جدیدم روایت زندگی پدربزرگ 68 ساله ام است. زندگی سختی داشته و برای من سوژه نوشتن خوبی است. البته مجموعه داستانی هم در دست دارم که موضوعش بچگانه است.
خانم احمدی، مادر مها درباره جرقه های اولیه نویسندگی مها اسم کرد: مها کتاب های قصه ای را که می خواند تغییر می داد و به روایت خودش تعریف می کرد یا هر زمان من برایش قصه می گفتم شخصیت های قصه راجابجا می کرد و همین ها نشانه های اولیه توانایی قصه نویسی مها بود. وی از 6سالگی عضو باشگاه کتابخوانی کودک و نوجوان فیشور شد. اولین داستانش را در 8 سالگی نوشت. معلم سال دوم او متوجه استعداد مها شده بود و از انشاهای مها خیلی تعریف می کرد.
وی اضافه کرد: در روستا دسترسی به کلاس های آموزشی نویسندگی وجود ندارد اما مها کلاس های آموزشی آنلاین را شرکت می نماید و البته ناشرهایی هستند که از وی خواسته اند کتاب بنویسد.
مادر مها درباره شغل آینده وی گفت: من در هر زمینه ای که مها علاقه داشته باشد، تشویقش می کنم. پیش از این هم هربار خرید می رفتیم و کتابی می خواست برایش می خریدیم یا عضو کتابخانه می شد و تشویقش می کردم اما فکر نمی کردم ممکن است روزی کتابش چاپ گردد.
مادر مها از استعدادهای مختلف وی سخن گفت و اسم کرد: ما در یک روستایی هستیم که خیلی استعداد بچه ها دیده نمی گردد و تشویق و حمایت مها برایم مهم است تا بتواند به علاقه اش برسد.
مادر مها از هزینه های چاپ به وسیله ناشر ها گله دارد و گفت: انتشار کتاب اول مها رایگان بود اما برای چاپ کتاب های بعدی اش باید حداقل 7 میلیون به ناشر بدهیم. هزینه چاپش هم هست و به همین علت نمی توانم همه کتاب هایش را چاپ کنم چون مها خیلی داستان می نویسد و نهایت بتوان دو یا سه داستانش را چاپ کنم. البته کتاب هایش وقتی به دست ناشر می رسد استقبال می نمایند که چاپ گردد و این دغدغه مها برای ادامه نوشتن است. اگر آموزش و پرورش در این زمینه حمایت می کرد اتفاق خوبی می افتاد.
وی اسم کرد: کتاب اولش هنوز منتشر نشده کتابخانه فیشور 100 عدد می خواهد و 100کتاب هم اوز می خواهد و اگر بخواهیم چاپ کنیم هزینه بالا می رود.
منبع: خبرگزاری پاناpariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.
dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری