نزدیک بینی در بچه ها: بحرانی رو به رشد و راه های مقابله با آن - مجله سرگرمی

میوپیا چیست و چرا اهمیت دارد؟

میوپیا یا نزدیک بینی، نوعی خطای انکساری (Refractive Error) است. در این حالت، چشم توانایی تماشا اشیای دور را از دست می دهد، در حالی که اشیای نزدیک به وضوح دیده می شوند.

این اختلال به علت بلندتر شدن غیرطبیعی طول کره چشم ایجاد می گردد. رشد غیرعادی چشم باعث می گردد که نور واردشده به چشم نتواند به درستی روی شبکیه (Retina) که لایه حساس به نور در پشت چشم است، متمرکز گردد و در نتیجه تصاویر دور تار دیده می شوند.

کنترل رشد چشم کلید اصلی برای جلوگیری از میوپیاست. اگرچه استفاده از عینک یا لنزهای تماسی می تواند به تصحیح این اختلال یاری کند، اما عدم درمان به موقع می تواند خطراتی جدی برای سلامت بینایی در بلندمدت ایجاد کند.

افزایش شیوع میوپیا در بچه ها: یک زنگ خطر دنیای

مطالعه ای گسترده که اخیراً منتشر شده است، نشان می دهد نرخ ابتلا به میوپیا در میان بچه ها طی سه دهه گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است. این تحقیق که شامل آنالیز 5.4 میلیون نفر از 50 کشور بود، نشان داد تا سال 2050 نزدیک به 40 درصد از بچه ها دنیا به این اختلال دچار خواهند شد.

این آمار به ویژه در میان نوجوانان (13 تا 19 سال) نگران نماینده است، چرا که پیش بینی می گردد بیش از نیمی از این گروه سنی تا سال 2050 با نزدیک بینی دست وپنجه نرم نمایند. این افزایش، نه تنها بر کیفیت زندگی بچه ها تأثیر می گذارد، بلکه فشار مضاعفی بر نظام های بهداشتی وارد می نماید.

علل بروز میوپیا: ترکیبی از ژنتیک و سبک زندگی

1. عوامل ژنتیکی:

اگر یکی یا هر دو والدین به میوپیا مبتلا باشند، احتمال ابتلای بچه ها نیز به طور قابل توجهی افزایش می یابد. این تأثیر ژنتیکی در مواردی که والدین به میوپیای شدید (High Myopia) مبتلا باشند، قوی تر است.

2. عوامل محیطی:

عوامل محیطی نقش مهمی در بروز میوپیا دارند، از جمله:

• استفاده مداوم از صفحه نمایش ها:

  نگاه طولانی مدت به صفحه نمایش های دیجیتال، به ویژه از فاصله نزدیک، باعث خستگی چشم و افزایش نرخ نزدیک بینی می گردد. این مسئله به علت تمرکز مداوم چشم ها روی فواصل کوتاه است.

• کاهش زمان در فضای باز:

  کاهش فعالیت در محیط های باز و دوری از نور طبیعی خورشید یکی دیگر از عوامل کلیدی در افزایش نرخ میوپیاست. نور طبیعی ممکن است با آزادسازی دوپامین (Dopamine) در شبکیه، به کنترل رشد کره چشم یاری کند.

پیامدهای میوپیا در بچه ها

میوپیا در صورت تشخیص به موقع و درمان مناسب قابل کنترل است. اما اگر این اختلال مدیریت نگردد، می تواند پیامدهای جدی و غیرقابل برگشتی برای سلامت چشم ایجاد کند. بعضی از این خطرات عبارتند از:

1. پارگی شبکیه (Retinal Detachment):

   رشد بیش ازحد طول کره چشم باعث کشیدگی شبکیه می گردد و خطر پارگی و جدا شدن آن از دیواره چشم را افزایش می دهد. این شرایط می تواند به از دست دادن دائمی بینایی منجر گردد.

2. گلوکوم (Glaucoma):

   این بیماری که به علت آسیب تدریجی به عصب بینایی ایجاد می گردد، در افراد مبتلا به میوپیای شدید شایع تر است.

3. ماکولوپاتی میوپیک (Myopic Maculopathy):

   کشیدگی و نازک شدن بافت ماکولا (Macula) که بخش مرکزی شبکیه است، می تواند باعث تخریب بافت و خونریزی گردد و در نهایت به از دست دادن بینایی بینجامد.

چگونه می توان از میوپیا در بچه ها پیشگیری کرد؟

1. کاهش زمان استفاده از صفحه نمایش ها

با کاهش زمان استفاده از دستگاه های دیجیتال و ایجاد وقفه های منظم، می توان فشار واردشده به چشم را کاهش داد. به بچه ها توصیه کنید هر 20 دقیقه یک بار به نقطه ای دور نگاه نمایند و چشم های خود را استراحت دهند.

2. افزایش زمان در فضای باز

مطالعات نشان داده اند که سپری کردن 1 تا 2 ساعت در فضای باز روزانه می تواند خطر بروز میوپیا را کاهش دهد. نور طبیعی خورشید، با تأثیر مثبت بر رشد چشم، نقش مهمی در این زمینه دارد.

3. معاینات منظم چشمی

مراجعه منظم به اپتومتریست برای آنالیز سلامت چشم بچه ها لازم است. این معاینات می توانند به تشخیص زودهنگام اختلالات بینایی یاری نمایند و از پیشرفت آن جلوگیری نمایند.

4. استفاده از روش های درمانی نوین

• لنزهای ارتوکراتولوژی (Orthokeratology یا Ortho-K):

  این لنزها که شب ها هنگام خواب استفاده می شوند، با تغییر شکل موقت قرنیه، به بهبود بینایی یاری می نمایند.

• قطره های چشمی آتروپین (Atropine):

  تحقیقات نشان داده است که این قطره ها می توانند سرعت پیشرفت میوپیا را کاهش دهند و دارای عوارض جانبی کمی هستند.

والدین چه نقشی دارند؟

والدین نقش کلیدی در پیشگیری و مدیریت میوپیا در بچه ها ایفا می نمایند. بعضی از اقدامات مؤثر عبارتند از:

• مشاهده علائم اولیه:

  اگر کودک شما برای تماشا اجسام دور، چشم های خود را جمع می نماید یا کتاب و صفحه نمایش را بیش از حد نزدیک صورتش نگه می دارد، این می تواند نشانه ای از نزدیک بینی باشد.

• تنظیم زمان فعالیت ها:

  والدین می توانند با ایجاد تعادل میان زمان استفاده از صفحه نمایش ها و فعالیت در فضای باز، سلامت چشم بچه ها را بهبود بخشند.

• تشویق به معاینات منظم:

  مراجعه به اپتومتریست برای آنالیز سالانه شرایط بینایی بچه ها بسیار اهمیت دارد. تشخیص زودهنگام می تواند خطر مسائل جدی چشم را کاهش دهد.

نتیجه گیری: سلامت بینایی بچه ها، مسئولیت ما

نزدیک بینی یا میوپیا، اگرچه قابل کنترل است، اما در صورت عدم تشخیص به موقع می تواند به مسائل جدی بینایی منجر گردد. با آگاهی از علل و پیامدهای این اختلال و اتخاذ اقدامات پیشگیرانه، می توانیم به حفظ سلامت چشمان بچه ها و تضمین آینده ای روشن برای آن ها یاری کنیم.

چشمان سالم بچه ها، کلید موفقیت و رفاه آن ها در زندگی است. این وظیفه ماست که از سلامت بینایی آن ها محافظت کنیم.