میانه درآمد پیک های موتوری در کشور های اروپایی - مجله سرگرمی

به گزارش همشهری، در نتیجه این نیرو ها موتورسیکلت های ارتشی را در اختیار گرفتند و از آن برای انجام کار هایی مانند پیغام رسانی و حمل ونقل استفاده کردند.

با آغاز و تداوم جنگ جهانی دوم، تراکم خودرو ها در لندن افزایش پیدا کرد و در میان این تراکم، افرادی سوار بر موتور های کوچک در سطح شهر دیده می شدند که میان چاپخانه ها، روزنامه ها یا آژانس های تبلیغاتی در حرکت بودند و طرح ها، عکس ها، نقاشی ها یا مطالب روزنامه و نامه ها را خارج از شبکه پست، جابه جا می کردند.

پیک های موتوری بی سیم دار از سال 1971در لندن رواج پیدا کردند و این صنعت در نتیجه رضایت کسب وکار ها از خدمات این موتورسواران، از اواسط دهه 1970 پا گرفت.

نخستین شرکت های پیک موتوری با نام های یلو اکسپرس، GLH و امبسدور به این شکل تاسیس شدند و تولید پیجر های موتورولا و بی سیم های دستی قابل حمل منجر به رونق این کسب وکار شدند.

رونق این صنعت تا اواسط دهه 1980 با روی کار آمدن پیک های دوچرخه ای، ابداع فکس و بعد ها ای میل و همچنین نیاز به وجود بیمه مناسب برای کالا های حمل شده به تدریج کاهش پیدا کرد.

اگرچه این کسب وکار هنوز در بسکمک از شهر های متراکم و درحال توسعه جهان بسیار پررونق و گاه پردرآمد است. امروز با سلطه گوشی های هوشمند و اپلیکیشن ها بر تمامی کسب وکار ها و صنایع، فراوانی کسب وکار های مرتبط با حمل ونقل موتوری در جهان افزایش یافته است.

اگرچه فناوری های نوظهور در دوره ای از تاریخ رونق این صنعت را کاهش داد، اما امروز به لطف کاربری های جدیدی که برای حمل ونقل موتوری تعریف شده است و با کمک اپلیکیشن هایی که مختص این صنعت طراحی شده و دسترسی عمومی خدمات دهندگان و خدمات گیرندگان را به این نوع خدمات ساده تر ساخته است، رونق این صنعت روزبه روز درحال افزایش است، به ویژه در کشور هایی که شهر های آن از تراکم و ترافیک بالایی برخوردار است.

میانه درآمد پیک های موتوری در کشور های اروپایی

در اواسطه دهه 70 میلادی، زمانی که پیک ها و پیغام رسانان موتورسوار به تازگی کسب وکار خود را آغاز کرده بودند، نوپا بودن کسب وکار و نیاز شدید به حضور پیک ها باعث شده بود که میانه درآمد هفته ای یک پیک موتوری در لندن به 500پوند برسد.

با کسر 50پوند هزینه و مخارج جانبی موتورسیکلت ها درآمد ماهانه این افراد به 1800 پوند می رسید و از آنجا که در آن سال ها مخارج زندگی بسیار پایین تر از امروز بود، پیک های موتوری زندگی بسیار مرفه و پردرآمدی داشتند. امروز، اما شرایط تغییر کرده است.

علاوه بر افزایش رقابت در این صنعت، مخارج زندگی در شهر های بزرگ افزایش زیادی پیدا کرده است و ورود شرکت های بزرگ به این صنعت باعث شده تا سهم موتورسواران از درآمد به حداقل برسد.

درحال حاضر میانه درآمد سالانه افرادی که به عنوان پیک در شرکت های بزرگ حمل ونقل کالا و بار در شهر های مختلف لندن مشغول به کارند درحدود 23662 پوند، برابر ساعتی 11.38 پوند و ماهی 1971 پوند است، یعنی کمی بیشتر از آنچه پیک های موتوری در دهه های 70و 80 میلادی درآمد داشتند.

با این تفاوت که میانه هزینه ماهانه زندگی در بریتانیای امروز برخلاف آن دوران، بدون درنظر گرفتن اجاره خانه در حدود 768 پوند است. یعنی هر موتورسوار درصورت داشتن محل سکونت درحدود 2.5 برابر مخارج ماهانه خود درآمد دارد.

در ایتالیا هم شرایط نسبتا مشابهی حاکم است. سفیران شرکت های حمل ونقل موتوری در این کشور به صورت میانه سالانه 23261 یورو درآمد دارند؛ برابر ساعتی 11 یورو و ماهی 1938یورو.

افرادی که در این حوزه کاری کمتر از 3 سال تجربه دارند در حدود 17590 یورو در سال و افراد باتجربه بالای 8 سال سالانه 27899 یورو در سال درآمد دارند. پیک های موتوری در ایتالیا ماهانه حدود 40 یورو پاداش هم دریافت می کنند و به این ترتیب میانه درآمد ماهانه آن ها به حدود 1978 یورو می رسد، درحالی که میانه مخارج ماهانه زندگی در ایتالیا برای یک نفر 744 یورو بدون اجاره خانه است.

به بیانی دیگر، درآمد حاصل از این کار در ایتالیا 2.6برابر مخارج زندگی در این کشور است.

آلمانی ها، اما در این حوزه شرایط بهتری نسبت به دو کشور اروپایی پیشین دارند. میانه درآمد سالانه پیک های موتوری در آلمان 34862 یورو، میانه درآمد ساعتی آن ها 16.76 یورو و میانه درآمد ماهانه آن ها 2905 یورو است.

با احتساب پاداش ماهانه 61 یورویی، درآمد ماهانه فعالان در این حوزه به 2966 یورو می رسد. افرادی که سابقه کار آن ها زیر 3 سال است 26386 یورو و افرادی که بالای 8 سال سابقه دارند سالانه 41949 یورو درآمد دارند.

با درنظر گرفتن میانه مخارج ماهانه زندگی در آلمان برای یک نفر که بدون احتساب کرایه مسکن حدود 861 یورو است، درآمد ماهانه پیک های موتوری در آلمان حدودا 3.4 برابر مخارج ماهانه آن ها خواهد بود.

میانه درآمد پیک های موتوری در کشور های آسیایی، آفریقایی و لاتین

اشتغال به عنوان پیک موتوری در هندوستان چندان پردرآمد و عاقلانه به نظر نمی آید. به ویژه اگر هزینه های جانبی کار با موتور را هم درنظر بگیریم، درآمد حاصل از این کار با هزینه ماهانه زندگی در این کشور سربه سر می شود.

پیک های موتوری هندوستان در سال تقریبا 290 هزار روپیه درحدود 3865 دلار درآمد دارند. میانه درآمد ماهانه پیک های موتوری در هندوستان 24180 روپیه، در حدود 322 دلار است درحالی که میانه هزینه زندگی در این کشور بدون احتساب هزینه مسکن، برای یک نفر حدود 23 هزار روپیه، یعنی درحدود 307 دلار است.

این به آن معنی است که تنها حدود 1100 روپیه، یعنی حدود 15 دلار از درآمد افراد برای تامین مخارج جانبی باقی می ماند. اما این بدترین سطح درآمدی برای سفیران موتورسوار در جهان نیست.

در مکزیک درآمد ماهانه برای افراد فعال در این حوزه درحدود 461 دلار است درحالی که میانه مخارج زندگی ماهانه در این کشور 467 دلار، یعنی 6 دلار بیشتر از میانه درآمد ماهانه برآورد شده است.

پیک های موتورسوار چینی از نظر نسبت درآمد به مخارج زندگی شرایطی نسبتا مشابه پیک های هندوستانی دارند؛ یعنی درآمد آن ها حدود 1.8 برابر مخارج زندگی آنهاست.

میانه درآمد سالانه سفیران موتوری در چین 76886 یوآن، درحدود 12 هزار دلار است که با احتساب اندازه پاداش سالانه به 1021 دلار می رسد. درعین حال میانه هزینه ماهانه زندگی در چین درحدود 3555 یوآن برابر 556 دلار بدون درنظر گرفتن اجاره خانه است.

در آفریقای جنوبی هم نسبت درآمد به مخارج زندگی سفیران موتورسوار درحدود 1.3 و در ترکیه 1.04 است و شرایط هردو کشور در این حوزه شباهت زیادی به شرایط چین دارد.

سفیرها، اما در کره جنوبی شرایطی شبیه به سفیران در آلمان را دارند. این افراد با میانه درآمد سالانه برابر 23.661 میلیون وون، یعنی حدود 20226 دلار، ماهانه 1685 حقوق دریافت می کنند که با احتساب پاداش ماهانه 35.5 دلاری، درآمد ماهانه آن ها به 1720 دلار می رسد.

به این ترتیب درآمد ماهانه سفیر های موتورسوار در کره جنوبی حدود 3.07 برابر مخارج ماهانه زندگی آنها، بدون درنظر گرفتن هزینه مسکن است.

درآمد سفیران موتورسوار در کشور ثروتمند عربی مانند کویت اگرچه به نسبت دیگر کشور ها زیاد به نظر می آید، اما در مقایسه با مخارج زندگی رقم آن چندان قابل توجه نیست و به پای درآمد در کشور های اروپایی یا کره جنوبی نمی رسد.

نسبت درآمد 1326 دلاری به مخارج زندگی 689 دلاری (بدون احتساب بهای مسکن) پیک های موتوری 1.9 است.

در عربستان سعودی، اما شرایط فرق دارد و درآمد ماهانه فعالان در این حوزه 3.2 برابر میانه مخارج زندگی آنهاست. به این ترتیب با مقایسه نسبت های به دست آمده از درآمد و هزینه، می توان به ترتیب کشور های آلمان، عربستان سعودی و کره جنوبی را به عنوان بهترین ها در میان کشور های بررسی شده برای کار به عنوان پیک موتوری درنظر گرفت.

عینک گوچی: مهسان بلاگ | سیستم مدیریت محتوای مهسان