مکیدن انگشت در بچه ها، علل و راه چاره ها - مجله سرگرمی

خبرنگاران | سرویس مادر و کودک - مکیدن انگشت در بچه ها یکی از رایج ترین عادات شبانه است. چون انگشتان دست همواره در دسترس است و کودک می تواند با آن خود را آرام سازد. بعضی از بچه ها و نوزادان بدون مکیدن شست خود نمی توانند بخوابند. بعضی دیگر، تمام شب را به مکیدن انگشتانشان می گذرانند. مکیدن انگشت برای اغلب نوزادان بی ضرر است و جراحتی برجای نمی گذارد. ولی بعضی دیگر چنان با انگشتانشان به دندان های جلو فشار می آورند که دندان های آن ها کج می گردد و به ارتودنسی احتیاج پیدا می نمایند.

اگر کودک شما مشکل دندان های جلو را پیدا نکرده است، به او اجازه دهید به کار خود ادامه دهد. این عادت هم مانند سایر عادات کودکی به تدریج از بین خواهد رفت. اگر پزشک تشخیص داد که دندان های کودک به علت مکیدن انگشت کج شده اند، دقت کنید که در چه مرحله ای از دوره خواب آغاز به مکیدن می نماید. اگر در ابتدای دوره خواب است احتیاج به تسکین دهنده دیگری دارد.

جایگزین هایی برای مکیدن انگشت در بچه ها

کودک به دنبال احساس امنیت و آرامش است؛ و به دنبال چیزی که این آرامش را برایش فراهم آورد. دقیقا همان چیزی که کودک در مرحله انتقال از بیداری به خواب به آن احتیاج دارد. چیزی که انتقالی آرام را به کودک اعطا می نماید. به همین دلیل است که بچه ها معمولا به قابل دسترس ترین تسکین دهنده متوسل می شوند، مانند انگشتان دست.

اگر مایلید یا مجبورید عادت مکیدن انگشت در بچه ها را تغییر دهید، تسکین دهنده دیگری را انتخاب کنید.

• باید وسیله ای را انتخاب کنید که کودک به جای مکیدن، آن را نوازش و با آن بازی کند. مثل خرس یا هر اسباب بازی پشمالوی دیگر. البته در نظر داشته باشید که کودک به آن ها حساسیت نداشته باشد. پیشنهاد ما این است که خرس (یا هر عروسک دیگر) آنقدر عظیم باشد که دست کودک به دور آن بسته گردد و نتواند انگشت خود را در دهان ببرد.
• انتخاب دیگر پدر و مادر هستند. معمولا مادر ها شکایت می نمایند که نمی خواهند یک تسکین دهنده انسانی باشند و دایم به کودک شیر بدهند تا بخوابد. اما اشتباه نکنید. آیا زیبا نیست که شخص مورد توجه و علاقه کودک، تسکین دهنده و آرام بخش زمان خواب او هم باشد؟ این ها خاطراتی است که در ذهن کودک باقی مانده و بدون شک زمانی خواهد رسید که با خود فکر می نماید پدر و مادر چگونه برای عظیم کردن او کوشش و فداکاری کرده اند.

تاثیر شیر مادر بر کاهش مکیدن انگشت در بچه ها

پژوهشگران پنجاه کودک بین یک تا هفت ساله را که عادت به مکیدن انگشت داشتند، با گروه دیگری که این عادت را نداشتند، مورد آنالیز و مطالعه قرار دادند. نتیجه مطالعه نشان داد گروهی که عادت به مکیدن انگشت داشتند، بیشتر به شیشه شیر تمایل نشان می دادند. در واقع هرچه مدت تغذیه با شیر مادر بیشتر باشد، احتمال مکیدن انگشت در بچه ها کمتر می گردد. بچه های که این عادت را دارند، معمولا برای تغذیه آن ها برنامه ریزی شده و بدون توجه به احتیاج کودک، سر ساعت معینی به آن ها شیر داده شده است.

نکته مهم و جالب این است که 96% بچه های که به مکیدن انگشت عادت دارند، بچه های هستند که برای خوابیدن، پس از تغذیه در اتاق خود تنها رها شده اند. در میان بچه های که عادت مکیدن انگشت ندارند، هیچ نمونه ای دیده نشد که برای خوابیدن در اتاق خود تنها مانده باشد. در عوض این بچه ها آن قدر سینه مادر را مکیده اند تا به خواب عمیقی فرو رفته اند.

با آغاز خواب، ابتدایی ترین واکنش ها مانند دست به دهان بردن و مکیدن انگشتان در بچه ها برانگیخته می گردد و شدت می یابد. محققان استدلال می نمایند که اگر نوزاد در حال مکیدن سینه مادر، شیشه و یا هر آرامش بخش دیگری مانند پستانک به خواب رود، نیمه های شب واکنش مکیدن در او برانگیخته نخواهد شد. به عبارتی دیگر وقتی احتیاج کودک کاملا برآورده گردد، ناپدید می گردد. احتیاجی که برآورده نگردد، از بین نمی رود، بلکه به صورت های دیگر ظاهر و گاهی اوقات به شکل یک عادت ناپسند نمایان می گردد.

تجربیات بالینی نشان داده است که بچه های که با خوردن شیر مادر به خواب رفته اند، مراقبت های شبانه نامحدودی داشته اند و به اجبار به رختخواب برده نشده اند، بلکه با میل و رغبت خوابیده اند، عادت مکیدن انگشت را پیدا نکرده اند.

البته تعدادی از نوزادان که شیر مادر را می خورند، ممکن است این عادت را پیدا نمایند. معمولا این بچه ها مشکل کج شدن دندان های جلو را پیدا نمی نمایند و به تدریج ظرف دو سال اول تولد، این عادت را فراموش می نمایند. این عادت غریزی است و اکتسابی نیست. همان طور که در تصاویر سونوگرافی نشان داده است، جنین در رحم مادر نیز انگشت شست خود را می مکد.

بیشتر بخوانید: مزایا و معایب استفاده از پستانک نوزاد

سخن آخر...

اگرچه تسکین دهنده های مصنوعی، مانند پستانک، یا مکیدن انگشت، موجب آسیب رساندن به دندان ها می گردد، اما بهتر است سعی نکنید مانع انجام این کار شوید. کودک احتیاج دارد تا از طریق ای هیجاناتش را تخلیه کند. اگر در عادات او خللی وارد گردد، کودک هیجان های خود را با عادات غیر عادی به صورت بی نظمی، کج خلقی و خشم تخلیه می نماید. هر کدام از ما در سنین مختلف تسکین دهنده ای داشته ایم. کمی فکر کنید که تسکین دهنده ما آدم عظیم ها چه چیز هایی بوده است؟ ما آدامس می جویم، شکلات و آب نبات می مکیم، چای و قهوه می نوشیم و سیگار می کشیم. همه این کار ها را می کنیم و از آن لذت می بریم و یا هیجان هایمان را فرو می نشانیم و به آرامش می رسیم. در حالی که عظیمسالان حاضر به ترک عادت های خود نیستند، آیا باید از بچه ها توقع داشته باشیم که عادت های خود را ترک نمایند؟

برگرفته از: کلید های آرام کردن کودک ناآرام/ دکتر ویلیام سیزر

salmandiar.ir: دیار سلمان | مجله گردشگری و مسافرتی

samitm.ir: مجله سامی | وبلاگ نقد و بررسی کالاها و اخبار تولیدات صنایع

sctm.ir: تیم علمی | مجله علمی و دانشگاهی، مقالات علمی