علت احساس ادرار هنگام نزدیکی چیست؟
به گزارش مجله سرگرمی، احساس ادرار هنگام نزدیکی نگرانی بسیار رایجی است. این موضوع به طور عمده یک موضوع زنانه است، زیرا بدن مردان یک مکانیزم طبیعی دارد که هنگام تحریک جنسی از ادرار جلوگیری می کند. از راه های درمان این عارضه می توان به تقویت ماهیچه های کف لگن، تمرینات کیگل، امتحان کردن پوزیشن های مختلف در طول رابطه جنسی و... اشاره کرد.
بیش از 60 درصد از زنانی که دارای بی اختکمک ادراری هستند، مقادیر متفاوتی از نشت ادرار را در طول رابطه جنسی خود تجربه می نمایند. با این حال، برخی از این نگرانی ها بی مورد بوده؛ چرا که چیزی که تحت عنوان ادرار تجربه می نمایند در واقع ممکن است انزال باشد.
در رابطه با مایع ترشح شده در زنان و تاثیر آن بحث های زیادی وجود دارد، برخی محققان بر این باورند که این مایع، ادرار می باشد. اما عده ای دیگر معتقدند غدد پاراوئتیرول، مایعی ایجاد می نمایند که شبیه به انزال مترشحه از غدد پروستات در مردان است. به نظر می رسد این مایع جهت افزایش رطوبت مجرای واژن ترشح می گردد.
چه عواملی باعث احساس ادرار کردن هنگام نزدیکی می گردد؟
احساس ادرار هنگام نزدیکی اغلب به دلیل بی اختکمک ادرار است. به گفته انجمن ملی CONTINENCE، تقریبا 25 میلیون بزرگسال آمریکایی، بی اختکمک کوتاه یا بلند مدت را تجربه می نمایند که از این بین 80 درصد آن زنان هستند. در واقع از هر چهار زن بالای 18 سال، یک نفر نشت ادرار گاه به گاه را تجربه می کند. در ادامه به دلایل بی اختکمک ادرار در حین رابطه جنسی می پردازیم:
بیماری بی اختکمک ادرار
زنان در هنگام فعالیت جنسی، هنگام ارگاسم یا هر دو می توانند نشت ادراری داشته باشند. تحریک جنسی نیز می تواند بر مثانه فشار آورد؛ به خصوص هنگامی که عضلات کف لگن نیز ضعیف باشند. بی اختکمک در واقع با علائمی نظیر احساس ناگهانی نیاز به ادرار و انقباض خودمختار ماهیچه های مثانه تعیین می گردد که در نتیجه فعالیت بیش از حد مثانه می باشد. بی اختکمک ممکن است به واسطه عوامل دیگری مانند دیدن آب جاری یا باز کردن قفل درب تشدید گردد که در این مورد به آن سندروم کلید در نیز می گویند.
بی اختکمک فشاری
بی اختکمک فشاری زمانی اتفاق می افتد که فعالیتی باعث ایجاد فشار بر مثانه شما گردد. عوامل بی اختکمک فشاری برای هر فرد متفاوتند. عوامل مؤثر عبارتند از: سرفه، خنده، عطسه، بلند کردن اجسام سنگین، انجام فعالیت های جسمانی مانند پریدن و داشتن رابطه جنسی.
ریسک فاکتورهای بی اختکمک ادرار
برخی افراد ممکن است در معرض خطر ابتلا به احساس ادرار هنگام نزدیکی قرار داشته باشند. عواملی که می تواند باعث بروز این عارضه گردد به شرح زیر می باشد؛ در نظر داشته باشید که خطر ابتلا به بی اختکمک در طول رابطه جنسی هم برای زنان و هم برای مردان وجود دارد:
- بارداری و زایمان
- یائسگی
- جراحی پروستات یا پروستات بزرگ شده است
- سنگ های مثانه
- اضافه وزن
- عفونت در دستگاه ادراری، مثانه یا پروستات
- یبوست
- آسیب عصبی ناشی از شرایطی مانند سکته مغزی و دیابت
- برخی از داروها، از جمله دارو های ضد افسردگی خاص و دارو های فشار خون
- دیورتیک های طبیعی و تحریک نماینده مثانه مانند کافئین و الکل
- اختلال در توانایی حرکت آزادانه
- اختلال در عملکرد ذهنی
- جراحی در دستگاه ادراری
بی اختکمک در مردان
هنگامی که آلت تناسلی مردانه به حالت نعوظ می رسد، اسفنکتر در پایه مثانه بسته می گردد بنابراین ادرار نمی تواند به مجرای ادرار منتقل گردد. این بدان معنی است که بیشتر مردان نمی توانند در طول رابطه جنسی ادرار نمایند. مردان مبتلا به سرطان پروستات که برای درمان این بیماری جراحی داشته اند اغلب بی اختکمک ادرار را تجربه می نمایند که می تواند شامل بی اختکمک در طول رابطه جنسی و یا حتی بعد از ارگاسم باشد.
تشخیص و درمان بی اختکمک در طول رابطه جنسی
اگر احساس ادرار هنگام نزدیکی را تجربه کرده اید و فکر می کنید ممکن است در طول رابطه جنسی ادرار کنید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما می تواند تعیین کند که آیا شما ادرار می کنید و یا چیزی که تجربه می کنید نتایج ارگاسم است. اگر در هنگام رابطه جنسی ادرار می کنید، پزشک می تواند گزینه های درمان متعددی را برای کمک به کنترل بی اختکمک در نظر بگیرد. روش های درمان این عارضه به شرح زیر می باشد:
تقویت ماهیچه های کف لگن
برای بانوان پزشک ممکن است تمرینات فیزیوتراپی و تمرینات کیگل را جهت تقویت عضلات کف لگن تجویز کند. تمرینات کیگل می تواند قدرت عضلات کف لگن، عضلاتی که از اندام های لگن شما پشتیبانی می کند و عضلات اسفنکتر که هنگام ادرار کردن یا حرکت روده ای باز و بسته می شوند را تقویت نمایند. سایر مزایای این تمرینات شامل بهبود کنترل مثانه، بهبود بی اختکمک مدفوع، افزایش جریان خون به اندام های جنسی و افزایش لذت جنسی می باشد.
در مردان تمرینات کگل ممکن است به بی اختکمک ادرار و بهبود عملکرد نعوظ کمک کند. یک مطالعه کوچک نشان داد که 40 درصد مردان مبتلا به اختلال نعوظ برای بیش از شش ماه، علائم بالینی خود را با ترکیبی از فیزیوتراپی کف پا و تمرینات خانگی کگل حل کرده اند.
این تمرینات را می توان ایستاده، نشسته و یا در حالت استراحت و در هر زمان یا مکانی انجام داد. ابتدا عضلات را شناسایی کنید. این کار را می توان با متوقف کردن ادرار و انقباض آن ها تشخیص داد. پس از شناسایی، این عضلات را منقبض کرده و برای پنج ثانیه نگه دارید و سپس به طور کامل آن ها را استراحت دهید. یک تا سه بار در روز این تمرین را در ست های پنج الی ده تایی تکرار کنید.
آموزش کنترل فعالیت مثانه
آموزش در اختیار دریافت فعالیت مثانه به شما کمک می کند تا کنترل بهتر مثانه را به دست آورید و به این ترتیب این امکان را می دهد تا به طور فزاینده ای زمان بین دفعات ادرار کردن را افزایش دهید. این آموزش شامل استفاده از سرویس بهداشتی در یک برنامه ثابت است، چه تمایل به رفتن داشته باشید یا خیر. اگر احساس نیاز به ادرار کردن قبل از زمان برنامه ریزی شده باشد، می توانید با تکنیک های آرامش بخش خود را کنترل کنید. این برنامه به شما کمک می کند به تدریج، دوره های زمانی بین وقفه های استفاده از سرویس بهداشتی را تا 15 دقیقه افزایش دهید و آن را به سه تا چهار ساعت برسانید. البته ممکن است تا رسیدن به هدف، 6 تا 12 هفته طول بکشد.
تغییر سبک زندگی
برای برخی از افراد، تغییر شیوه زندگی می تواند به جلوگیری از ادرار کردن در طول رابطه جنسی کمک کند:
- سعی کنید پوزیشن های مختلف در طول رابطه جنسی را امتحان کنید. این شیوه به شما کمک می کند که شیوه ای پیدا کنید که بر مثانه شما فشار نمی آورد.
- مثانه را قبل از رابطه جنسی خالی کنید؛ این کار احساس ادرار هنگام نزدیکی را بطور قابل توجهی کاهش می دهد.
- اگر اضافه وزن دارید از دست دادن وزن می تواند کمک کند. دکتر شما می تواند به شما کمک کند که یک رژیم غذایی و برنامه تناسب اندام داشته باشید.
- محدود کردن مصرف نوشیدنی ها و مواد غذایی حاوی کافئین یا الکل. کافئین و الکل به عنوان دیورتیک ها باعث تحریک مثانه می شوند.
- قبل از فعالیت جنسی از مصرف بیش از حد نوشیدنی اجتناب کنید. این روش مقدار ادرار را در مثانه تان کاهش می دهد.
دارو ها و درمان های دیگر
دارو ها معمولا تنها در صورتی ارائه می گردد که تمرینات کف لگن و تغییر سبک زندگی در کاهش علائم موثر نباشند. دارو هایی که اغلب برای درمان بی اختکمک تجویز می شوند عبارتند از:
- دارو هایی که اسپاسم مثانه را کاهش می دهند، مانند دارفناکین (Enablex) و اکسی بوتینین کلرید.
- دارو های ضد اسپاسم و ضد ترشح مانند هیوسی سین
- تزریق بوتاکس به عضله مثانه
- جراحی برای افزایش اندازه مثانه
بیشتر افراد قادرند که ادرار هنگام نزدیکی را کاهش یا حتی حذف نمایند؛ در اغلب موارد با تغییر سبک زندگی و تمرینات عضلات کف لگن این کار شدنی است. اگر بی اختکمک ناشی از یک شرایط اساسی باشد، درمان این شرایط یا بیماری ممکن است به کاهش بی اختکمک کمک کند. هرگونه دغدغه ای که در این خصوص دارید را با پزشک خود در میان بگذارید؛ بدین طریق می توانید برنامه ای برای کشف علت و درمان برای بی اختکمک خود پیدا کنید.
منبع: healthline.com
منبع: setare.comgardeshia.ir: گردشیا: مجله سفر و گردشگری
picoro.ir: پیکورو: وبلاگ ماشین و خودرو