سریال هایی که سعی کردند از سیمپسون ها تقلید نمایند (و نتوانستند) - مجله سرگرمی

سیمپسون ها در سال 1989 شروع به کار کردند و این سریال، خیلی زود، توجه جهان را به خود جلب کرد. اگرچه چند سالی طول کشید تا سیمپسون ها وارد عصر طلایی خود شوند اما این سریال از همان اولین دوره خود، یک پیروزیت تجاری عظیم محسوب می شد.

تماشاگران آمریکایی، خانواده اسپرینگفیلد را دوست داشتند و نوع طنز این کمدی خانوادگی، باعث محبوبیت این سریال در خارج از کشور هم بود. در سال های پس از شروع سریال، سیمپسون ها روی همه کمدی های انیمیشنی عظیمسالان، تاثیر گذاشتند و سبک این برنامه به وسیله این کمدی ها و لایو اکشن ها تقلید شد. با این حال، آن چه هر طرفداری نمی داند این است که در اوایل زندگی سیمپسون ها، شبکه های عظیم آمریکایی برای ساخت سریال های انیمیشن کمدی دیگر که بتوانند با این سریال رقابت نمایند، کوشش می کردند و نتایج کوشش آن ها، خیلی جالب نبود.

پس از پیروزیت سیمپسون ها و قبل از این که سریال هایی مانند فمیلی گای و ساوت پارک مانند سیمپسون ها به پیروزیت و معروفیت برسند، تعدادی سریال دیگر هم سعی کردند در این بین، حضور خود را اعلام نمایند. نگاهی به این سریال ها و علت شکست هر کدام، نشان دهنده این مسئله است که این عوامل ظاهرا نمی دانستند عامل مجذوب کنندهیت سیمپسون ها چه بوده است. شهفرایندان اسپرینگفیلد به اسم بازیگران مکمل سیمپسون ها، خنده دار و جالب بودند اما این پویایی خود خانواده بود که حتی لحظات تلخ تر و غمناک تر را نه تنها قابل تحمل، بلکه به طرز شگفت انگیزی مجذوب کننده تر و سرگرم نماینده می کرد. اگر این خانواده معروف، خیلی به هم علاقه نداشتند، فقط به نظر می رسید که صرفا بدون روحیه و اخلاقی خاص در مجموعه حضور دارند و این موضوعی است که بسیاری از رقبای احتمالی آن ها با آن روبرو بودند. در همین حال، اعتقاد بر این است که حیوانات متکلم، به طور اتوماتیک، یکی از نقاط قوت این کمدی هستند اما نویسندگان سیمپسون ها خیلی به این موضوع باور ندارند. به هر حال، یکی از دلایل فزونی سریال نسبت به باقی رقبا، همین امتیاز ویژه بود.

سگ خانواده (Family Dog)

واضح ترین نسخه کپی سیمپسون ها از نظر خیلی از افراد پس از پیروزیت سریال سیمپسون ها منتشر شد اما اولین قسمت سگ خانواده پیش از اولین قسمت سیمپسون ها که به مناسبت کریسمس شروع به پخش کرد، شروع شده بود. سگ خانواده دارای استعدادهای خلاقی مانند برد برد بود که در 8 فصل ابتدایی سیمپسون ها، مشاور این سریال بود (که جزو برترین قسمت های سیمپسون ها به شمار میرود). با این حال، برد، پروژه سگ خانواده را زود ترک کرد، جون احساس می کرد علی رغم استقبال مثبت منتقدان از قسمت ابتدایی، این سریال آینده روشنی ندارد. تیم برتون شخصیت های این سریال را طراحی کرد و استیون اسپیلبرگ به اسم تهیه نماینده، در این مجموعه درگیر بود. پس چرا سگ خانواده تا این حد بد بود؟

سگ خانواده آن قدر بد بود که فقط پس از ده قسمت لغو شد که بیشتر آن ها فقط پس از آماده سازی سریال، پخش شدند. این سریال نقدهای بی رحمانه ای دریافت کرد و مهربانانه ترین آن ها برای مجله تایم بود که این سریال ظاهرا غیرقابل قبول را بی اهمیت دانست، در حالی که بیشتر نوشته ها و نقد ها به ارزیابی نیویورک تایمز که این سریال را بد، افتضاح و مزخرف خطاب نموده بود، نزدیک تر بودند. سیمپسون ها گاه به گاه، طنزی زننده و با روحیه تیره دارد اما لحن سریال معمولا گرم است و خود هواداران هم از این فرایند رضایت دارند. در مقابل، بسیاری از منتقدان سگ خانواده، این مجموعه را غرق در تاریکی و طنز تلخ می دیدند. علاوه بر این، خود سریال لحن پخته و مشخصی برای مجذوب کننده کردن این طنز تلخ نداشت، کاری که فمیلی گای و ساوت پارک به خوبی از پس آن برآمدند. بودجه زیاد، تیم فراوری حرفه ای و هیاهوی گسترده پیرامون سریال هم به کوشش های کوتاه مدت سگ خانواده برای رقابت با سیمپسون ها یاری نکرد.

پلیس ماهی (Fish Police)

این سریال احتمالا عجیب ترین کوشش برای تقلید از سیمپسون ها بود که سعی داشت چیزی فراتر از مضمون انیمیشن های عظیمسالان را ارائه دهد. این سریال دارای صداپیشگان خوبی مانند جان ریتر و تیم اصلی پنی وایز بود اما پیروز نشد، زیرا پلیس ماهی آن مجذوب کنندهیت عجیب و غیرقابل طبقه بندی کمیک پلیس ماهی که این سریال بر اساس آن ساخته شده بود را نداشت. کمیک های پلیس ماهی، خنده دار بودند و رمز و رازهای سبک نوآر را با حواشی تاریک خود پررنگ تر می کردند که باعث می شد تمام جوانب این ژانر برجسته تر گردد اما این مجموعه تلویزیونی، بین طنز استاندارد و بچگانه هانا باربرا و تقلید از سیمپسون ها باقی ماند و بدون این که لحن و ریتم مناسب خود را پیدا کند، از دور کنار رفت. پلیس ماهی به اسم یک اقدام ناپیروز، فقط شش قسمت دوام آورد و در سال 1992 لغو شد و سه قسمت دیگر آن، حتی پخش نشدند.

موجودات عمارت (Capitol Critters)

موجودات عمارت عظیم ترین مجموعه ای است که سعی می کرد پیروزیت سیمپسون ها را کپی کند اما مسئله ای داشت و این بود که بدون مخاطب هدف بود. با حضور تعداد زیادی از روسای جمهور آمریکا در سیمپسون ها، به سختی می توان انکار کرد که این برنامه هر از گاهی به طنز سیاسی گریز زده است و بسیاری از برترین قسمت های طلایی این سریال، سیاستمداران و رسانه هایی را که به طور یکسان آن ها را پوشش می دهند، مورد هدف قرار گرفته است، دقیقا مانند قسمت باب رابرتز که بسیار جالب بود (فصل 6، قسمت 5). با این حال، سیمپسون ها در آخر، یک سریال در خصوص یک خانواده در شهری کوچک بود و هیچ کس، مایل و مشتاق به تماشای بیش از حد طنز سیاسی در آن نبود. در مقابل، طنز سیاسی موجودات عمارت نشان می داد که این سریال برای بچه ها جالب نیست و حتی با وجود کوشش برای خنده دار بودن، آن چنان که باید و شاید، مجذوب کننده به نظر نمی رسید.

نامحبوب ترین قسمت های اخیر سیمپسون ها هم نقدها خاصی را یدک کشیده است، چرا که در آن ها از تعدادی از بازیگران مشهور برای صداپیشگی شخصیت ها استفاده شد اما انگار بیشتر برای جلب توجه بود و سریال فقط سعی داشت بدون شوخی خنده داری، داستان خود را با استفاده از این بازیگران و افراد معروف، مجذوب کننده جلوه دهد. در یک قسمت سیمپسون ها طعنه و طنز انتقادی و جالبی نسبت به جورج بوش ارائه شد و جالب این جاست که تصاویر و دیالوگ های سریال، بعدها به شکلی سورئال و عجیب در جهانی واقعی تکرار شد. با این اوصاف، در طنز روایی سیمپسون ها هرگز نیازی نبود تا بینندگان برای مثال، شخصی مانند دن کیویل را بشناسند، در حالی که یکی از دلایل عدم پیروزیت موجودات عمارت این بود که اگر کسی از شرایط سیاسی اوایل دهه 90 آمریکا اطلاعی نداشت، از سریال لذتی نمی برد. علی رغم بازی نیل پاتریک هریس (ستاره سریال آشنایی با مادر)، موجودات عمارت تنها پس از سیزده قسمت به جمع کمدی های لغو شده اضافه شد. مانند بقیه رقبا، این سربال هم هرگز آن قدرت ماندگاری خانواده سیمپسون ها را به دست نیاورد.

منبع: Screenrant

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا